اتحاد بازنشستگان

🍃🍃

پزشکیان می‌گوید: وارث روندی هستیم که اصلاح آن زمان‌بر و دشوار است. به جایی رسیده‌ایم که حتی در پرداخت حقوق افراد مشکل داریم.
از روز اولی که کار را در دولت آغاز کردیم، با بحران‌های متعدد روبه‌رو شدیم و با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنیم. البته باور دارم که قادریم مشکلات را حل کنیم، به شرط آنکه اختلافات را کنار بگذاریم و علمی رفتار کنیم. در همه زمینه‌ها بدون آنکه به محدودیت‌های منابع توجه داشته باشیم، ساختار را گسترش و توسعه دادیم و کارهایی کردیم که نباید انجام می‌شد. در وضعیت فعلی اصلاح و کوچک کردن ساختار نه یک انتخاب که یک ضرورت است.

🖌در پی سخنان اخیر پزشکیان، بار دیگر چهره‌ی واقعی ساختار قدرت آشکار شد. انتخاباتی که به‌ظاهر قرار بود نقطه‌ی چرخش و "اصلاح" باشد، در عمل نشان داد که این نظام در تمامی سطوحش اصلاح‌ناپذیر است. فساد، رانت و تباهی ساختاری، پِیامد مناسبات اقتصادی-سیاسی‌ای‌ است که به استثمار، تمرکز قدرت و سرکوب سازمان‌یافته متکی است.

رئیس‌جمهوری که در برابر نهادهای ناکارآمد و بودجه‌خوار ــ از بنیادها و ستادها تا نهادهای مذهبی و امنیتی ــ هیچ اراده یا اختیاری برای حذف و کنترل ندارد، از ناتوانی در پرداخت حقوق شاغلان و بازنشستگان حرف می‌زند؛ چرا که مجری سیاست‌های طبقاتی و سرکوبگرانه‌ی طبقه‌ی حاکم است. وقتی پرداخت حقوق اقشار مختلف در گروی تصمیمات نهادهایی‌ است که پاسخگوی مخارج خود نیستند، آنچه باقی می‌ماند مترسکی‌ است که تنها کارکردش تداوم نظم موجود و ایجاد توهم "تغییر از درون" است.

پزشکیان در سخنانش از رفع اختلافات جناحی گفت، اما تاریخ نشان داده که جناح‌های اصلاح‌طلب، اصول‌گرا و اعتدالیون، تنها در بزنگاه‌های وقوع جنبش‌های اجتماعی دست از اختلاف برمی‌دارند و در برابر مردم متحد می‌شوند. اختلافاتشان نه بر سر عدالت و آزادی، بلکه بر سر سهم‌شان از قدرت و منابع عمومی است.

اما نقطه‌ی کانونی فریب، جایی‌ است که پزشکیان از "کوچک کردن دولت" و قاعدتا "بزرگ کردن بخش خصوصی" سخن می‌گوید. این گفتمان، که از دهه‌ی هفتاد به بعد در زبان تمام دولت‌های جمهوری اسلامی تکرار شده، در حقیقت ادامه‌ی همان سیاست‌های نئولیبرالی است که کارگران، معلمان، پرستاران و بازنشستگان را به فقر کشانده است. خصوصی‌سازی، نه به معنای کارآیی اقتصادی، بلکه ابزاری برای انتقال ثروت عمومی به دست اقلیت سرمایه‌دار، نهادهای شبه‌دولتی و بنیادهای مذهبی بوده است. به همین جهت دولت خدمات رفاهی را بر زمین می‌گذارد و بخش خصوصی هم تعهدی در قبال مردم ندارد. درواقع "کوچک‌سازی دولت" چیزی جز کوچک کردن نقش دولت در حمایت از طبقات فرودست و بزرگ‌سازی منافع سرمایه‌داران و بنیادهای وابسته به قدرت نیست.

در نهایت، سخنان پزشکیان را می‌توان تکرار همان وعده‌های توخالی دانست که وظیفه‌شان نه حل بحران، بلکه مدیریت بحران و مهار خشم مردمی است که دیگر به اصلاحات باور ندارند و تغییرات بنیادین در مناسبات اقتصادی و سیاسی‌ را ضروری می‌دانند.

اتحاد بازنشستگان
@etehad_bazn

3.29K viewsedited 07:20