‌
می‌خواهم از خودم به شدت مراقبت کنم؛
حداقل به همان شدتی که از آدم‌های دیگر زندگی‌ام مراقبت می‌کنم.

به که بسپارمت ای خاک به بادت ندهند؟
به که بسپارمت ای خانه که ویران نشوی؟(:
- حسین جنتی

‹نه لیلا میشوی، باور کنی حـد جنونم را
نه شیرین میشوی، بـر هم بریزی قند خونم را›

‌
گفتند که: چونی؟ نتوانم که بگویم
این بود که گفتم، دگرم هیچ مپرسید!
- اوحدی

تو در خانه‌ی من بی هیچ رودربایستی
میتوانی غمگین باشی..

نمی‌دانم چه کسی وطن را فروخت،
اما دیدم چه کسی بهای آن‌را پرداخت...
- محمود درویش

و آغوشت
تنها جایی که غم‌ها، مسیرش را نمی‌‌دانند.

‌
‌ز دل، جانا، غم عشقت رها کردن توان؟ نتوان.‌
- ‌عراقی

خیال می‌کنم هرچه را که می‌شد گفته‌ام، و حالا دیگر وقت سکوت است. سکوتی آنقدر عمیق که همچون مهی غلیظ آدم را فرا بگیرد، بپوشاند و در سراشیب دامنه‌ای دفن کند.

اگر مرگم فرا رسید و یکدیگر را ندیدیم،
فراموش نکن که من دیدار تو را بسیار آرزو کردم..