از فضل چه حاصل است جز جان خوردن
افسوس افضل که فضل نتوان خوردن

نان پاره چو در دست سگان است امروز
از دست سگان نمی توان نان خوردن

#باباافضل_کاشانی
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۳۴

با خلق به خُلق زندگانی می کن
نیکی همه عمر تا توانی می کن

کام همه را بر آر از دست و زبان
و آنگه بنشین و کامرانی می کن

#باباافضل_کاشانی
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۳۹

می خوردن و گرد نیکوان گردیدن
به زانکه بزرق زاهدی ورزیدن

گر عاشق و مست دوزخی خواهد بود
پس روی بهشت کس نخواهد دیدن

#خیام
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷

تا با خودی ارچه همنشینی با من
ای بس دوری که از تو باشد تا من

در من نرسی تا نشوی یکتا من
اندر ره عشق یا تو گنجی یا من

#سنایی
- دیوان اشعار
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۳۱۴

بختی دارم چو چشم خسرو همه خواب
چشمی دارم چو لعل شیرین همه آب

جسمی دارم چو جان مجنون همه درد
جانی دارم چو زلف لیلی همه تاب

#خاقانی
- دیوان اشعار
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۴

صد باره وجود را فرو ریخته‌اند
تا همچو تو صورتی برانگیخته‌اند

سبحان الله ز فرق سر تا قدمت
در قالب آرزوی ما ریخته‌اند

#خاقانی
- دیوان اشعار
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۴۸

گر بد دارد و گر نکو او داند
گر جرم کند و گر عفو او داند

تا زنده‌ام از وفا نگردانم سر
من بر سر اینم آن او او داند

#خاقانی
- دیوان اشعار
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳

در عشق تو زارتر ز موی تو شدیم
خاک قدم سگان کوی تو شدیم

روی دل هر کسی به روی دگری است
ماییم که بت‌پرست روی تو شدیم

#عراقی
- دیوان اشعار
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴

گاهی چو ملایکم سر بندگیست
گه چون حیوان به خواب و خور زندگیست

گاهم چو بهایم سر درندگیست
سبحان الله این چه پراکندگیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱

دردا که درین سوز و گدازم کس نیست
همراه درین راه درازم کس نیست

در قعر دلم جواهر راز بسیست
اما چه کنم محرم رازم کس نیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳

چون حاصل عمر تو فریبی و دمیست
زو داد مکن گرت به هر دم ستمیست

مغرور مشو بخود که اصل من و تو
گردی و شراری و نسیمی و نمیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۲

گفتار نکو دارم و کردارم نیست
از گفت نکوی بی عمل عارم نیست

دشوار بود کردن و گفتن آسان
آسان بسیار و هیچ دشوارم نیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۷

در سینه کسی که راز پنهانش نیست
چون زنده نماید او ولی جانش نیست

رو درد طلب که علتت بی‌دردیست
دردیست که هیچگونه درمانش نیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴

ای آنکه چو آفتاب فرداست بیا
بیرون تو برگ و باغ زرد است بیا

عالم بی‌تو غبار و گرد است بیا
این مجلس عیش بی‌تو سرد است بیا

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۴

دنیا گذران، محنت دنیا گذران
نی بر پدران ماند و نی بر پسران

تا بتوانی عمر به طاعت گذران
بنگر که فلک چه میکند با دگران

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران
- رباعی شمارهٔ ۵۱۴

آنکس که امید یاری غم داده است
هان تا نخوری که او ترا دم داده است

در روز خوشی همه جهان یار تواند
یار شب غم نشان کسی کم داده است

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۴۱

آری صنما بهانه خود کم بودت
تا خواب بیامد و ز ما بر بودت

خوش خسب که من تا به سحر خواهم گفت
فریاد ز نرگسان خواب آلودت

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۱۴

آنکس که درون سینه را دل پنداشت
گامی دو سه رفت و جمله حاصل پنداشت

تسبیح و سجاده توبه و زهد و ورع
این جمله رهست خواجه منزل پنداشت

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴

آنکس که درون سینه را دل پنداشت
گامی دو سه رفت و جمله حاصل پنداشت

تسبیح و سجاده توبه و زهد و ورع
این جمله رهست خواجه منزل پنداشت

#مولانا
- دیوان شمس
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۴۴

از درد نشان مده که در جان تو نیست
بگذر ز ولایتیکه آن زان تو نیست

از بی‌خردی بود که با جوهریان
لاف از گهری زنی که در کان تو نیست

#ابوسعید_ابوالخیر
- رباعیات
- رباعی شمارهٔ ۱۵۱