It is very strange and shameful.  While Fox News lined up with Israel & Neocons stresses that "Iran isn't days away from a nuclear bomb," Trump and BB are campaigning on Iran's immediate threat.

Nuclear bomb needs:

1-Highly Enriched Uranium (HEU): Iran would need U-235 enriched to 90%, but that alone is insufficient.

2-Precision Shaping: The uranium must be machined into a flawless sphere, requiring high-end metallurgy and computing.

3-Explosive Lenses: Carefully placed charges must detonate simultaneously to compress the core—a method called implosion.

4-Trigger Mechanisms: These detonators must be precisely synchronized; even a microsecond delay renders the weapon ineffective.

5-Reflectors and Tampers: Elements like beryllium are required to maintain compression and sustain the chain reaction.

6-Weaponization: The bomb must be ruggedized into a functional assembly, including casing and electronics that can survive delivery.

7-Delivery Systems: The weapon must be fitted onto a missile, aircraft, or another platform capable of reaching its target.

However, I should say that You only disgrace yourself and trouble us in the process. But you cannot destroy Iran.

#Israel_American_hypocrisy
#iranisraelwar

Iran nuclear claims are misinformation that risks pushing US into war | Fox News
https://www.foxnews.com/opinion/robert-maginnis-dont-misled-iran-isnt-days-away-from-nuclear-bomb

#ایران عزیز ما با خطر تهدید وجودی مواجه است. هرگونه اقدام شتاب‌زده ممکن است این خطر را تشدید کند. منتظر تصمیمات #فرماندهی‌کل‌قوا باشیم.

حافظ علیه الرحمه گفت:
مرغ دانا چون به دام افتد تحمل بایدش.
پ.ن. مرغ زیرک

Nuclear Hypocrisy and the Erosion of International Law

By Abbas Akhoundi, 6/22/205
In recent weeks, the international community has witnessed an alarming escalation: Israel’s targeted assassinations of high-ranking Iranian commanders, academics, and civilians, followed by a public threat by the President of the United States to launch a military strike against Iran’s nuclear facilities. These sites are essential to note, as they are subject to verified safeguards by the International Atomic Energy Agency (IAEA) and are dedicated to peaceful purposes by Iran’s obligations under the Nuclear Non-Proliferation Treaty (NPT).
These acts—and the accompanying silence from the IAEA leadership and inaction by the United Nations Security Council—signal not only a dangerous erosion of the rules-based international order but also the deepening of a double standard that should concern every nation, particularly those in the Global South.
A Report that Opened the Door to Violence
On June 12, the IAEA’s Board of Governors adopted a politically charged resolution based on a misleading report by Director General Rafael Grossi that raised ambiguous concerns about Iran’s nuclear program without offering conclusive evidence of violations. Despite this lack of substantiation, the resolution—primarily driven by the European Troika plus the USA—was swiftly passed and warmly welcomed by Israel.
Within 24 hours, Israel launched a strike on Iranian nuclear infrastructure, citing the IAEA report and the resolution as part of its justification. In effect, an institution established to ensure peaceful nuclear development had been manipulated into legitimizing military aggression.
This is not merely an institutional shortcoming—it is a grave breach of the very principles upon which the IAEA was founded.
Israel’s Strike: A Violation of International Law
Israel’s attack on nuclear facilities safeguarded by the IAEA is a blatant violation of international law and a direct breach of Article 2(4) of the United Nations Charter, which prohibits the use or threat of force against the territorial integrity or political independence of any state.
These facilities are not only peaceful in function but are also subject to continuous international inspection. Targeting them undermines not just Iranian sovereignty—it strikes at the heart of the non-proliferation regime. It sets a precedent whereby safeguarded facilities may be treated as military targets, eroding decades of trust, diplomacy, and verification.
U.S. Threats and the Crisis of Institutional Credibility
Further exacerbating the crisis, the President of the United States has openly threatened additional strikes on Iran’s nuclear infrastructure. These threats are not just provocative—they are illegal under international law. Yet the IAEA remains silent, and the UN Security Council has failed to respond.
This pattern of selective enforcement shatters the credibility of both institutions. When powerful states act with impunity while others are held to rigid standards, the international legal order devolves into a system of institutionalized inequality.
The Legal Foundations Are Clear
The NPT, in force since 1970, rests on three foundational pillars: non-proliferation, disarmament, and the inalienable right of all parties to develop nuclear energy for peaceful purposes. Iran, a non-nuclear-weapon state, remains in compliance with the treaty and has subjected its program to ongoing IAEA oversight.
The IAEA, as established by Article III of its Statute, is mandated to verify peaceful use, not to facilitate coercion or enable military action. There is no legal or moral basis for using safeguarded information to justify threats or attacks.
Likewise, Article 2(4) of the UN Charter is unequivocal: the threat or use of force is prohibited. When a nuclear-armed state threatens a non-nuclear NPT member that is under verification, the stakes are not merely regional—they are systemic.
Silence Is Not Neutrality

Director General Grossi has a responsibility—not a diplomatic option—to defend the integrity of the safeguards regime. When facilities are inspected and attacked or threatened, the credibility of the IAEA is directly at stake. Silence in this context does not represent neutrality—it amounts to complicity.
You cannot call for dialogue while ignoring militarism. Doing so undermines the Agency's purpose and the security of every state that depends on it.
The UN Security Council Must Fulfill Its Mandate
The Security Council exists precisely to respond to such crises. A military strike on safeguarded nuclear facilities risks igniting regional war and undermining the global non-proliferation regime.
Failure to act sends a dangerous message to smaller nations: that legal commitments offer no protection from the political and military whims of great powers. This is not a sustainable world order—it is one based on coercion rather than law.
A Moment of Moral Clarity
This is not solely a crisis for Iran—it is a defining test for the global community. Will we uphold the principles of sovereign equality, peaceful cooperation, and legal restraint? Or will we allow nuclear diplomacy to be hijacked by force and intimidation?
If this course continues, the NPT may not survive. And its collapse will not be the fault of weaker states—it will be because the powerful chose to abandon it first.
I call on the IAEA Board of Governors to adopt a resolution condemning all threats and acts of violence against safeguarded nuclear facilities, irrespective of the perpetrator. I call on the UN Security Council to reaffirm that international law applies to all nations, not only to the weak. And I urge scientists, diplomats, and citizens everywhere to raise their voices. Because in moments like these, silence becomes complicity.
In a fragile world, we cannot allow law to be replaced by power, or diplomacy by fear.
________________________________________
About the Author
Abbas Akhoundi is a former Iranian minister and professor of political economy with a focus on international law and governance.

🔹ما و تجاوز امریکا به سرزمین ایران

عباس آخوندی، 1/4/1404

🔻تمامیت ارضی ایران از سوی رییس جمهور گردنکش امریکا مورد تجاوز قرار گرفته است و سازمان‌های بین‌المللی توان ایفای مسئولیت‌های حقوقی خود را ندارند.

🔻اگر هدف اسرائیل تبدیل ایران به سرزمین سوخته و نهایتا تجزیه ایران است باید گفت که کور خوانده است.

🔻ترامپ خودپرست خام‌دستانه با موج‌سواری بر تحولات خواست که کوس قهرمانی زند. حال آن‌که با این تجاوز ترامپ تمام شد.

🔻ایران یک‌پارچه در برابر هر تجاوز خارجی قد علم می‌کند.

🔻خسارات ما از رهگذر این تجاوزها بسیار فراتر از ساختمان‌ها و تاسیسات اتمی، جان‌های عزیزی است که به شهادت رسیدند.

🔻ایران حق دفاع مشروع از خود را هرجا و هرزمان که لازم بداند برای خود محفوظ می‌دارد.

🔻در شرایط جنگ از تدابیر فرماندهی کل قوا فراتر نرویم. زمان، زمان کاربست عقل سرد است.

🔻خدا نگهدار ایران باد. پاینده باد ایران.

🖋 هدف اصلی این #جنگ_تحمیلی، نابودی #توان_ملی و حیات #ایران_یکپارچه و ایرانیان همبسته است

#سیدمحمدخاتمی با صدور پیامی ضمن محکوم کردن تجاوز آمریکا به #تمامیت_ارضی ایران و زیرپاگذاشتن قوانین بین المللی تصریح کرد متجاوزان پیش از تخریب بنیان‌های دفاعی و اقتصادی و صنعتی درصدد تضعیف و تسخیر ذهن و روان و افکارجمعی بوده و هستند، که بالطف خداوند و قدرت فهم و زمانه شناسی مردم ناکام مانده اند

🔘 به روان پاک همه شهیدان ایران از کودکان، زنان و مردانی که در عملیات مختلف تجاوزکارانه اخیر به شهادت رسیدند تا دانشمندان و محققان و کارکنان دولتی و فرماندهان و سربازان وطن که جان برسر استقلال و اقتدار ایران دادند درود می فرستم

🔘 اتحاد شر و تجاوز، اتحاد علیه تمامیت ارضی و میراث گرانقدر تمدنی و هویت استقلال طلب و آزادیخواه ملت شریف ایران است

🔘 تحمیل و تداوم جنگ همزیستی و امنیت و صلح جهانی را به مهلکه جدیدی می کشاند

🔘 ورود مستقیم آمریکا به این معرکه نشانه سقوط وحشتناک اخلاقی و حقوقی در عرصه قدرت و بی اعتنایی به عرفهای بشری و قواعد و قوانین بین المللی است

🔘 آمریکا آشکارا صلح جهانی و بخصوص آرامش و ثبات و پیشرفت در منطقه را جداً به خطر افکنده است

🔘 اکثریت قاطع مردم به رغم همه تفاوتها و تمایزها و گرایشها و حتی نارضایتی از وضع موجود و انتقاد ازبرخی رویکردها وشیوهای حکمرانی فداکارانه و همدلانه به میدان آمدند

🔘 ایران به توان و فداکاری و تلاشهای مظلومانه ولی مجدانه نیرو های مسلح احترام و اعتماد داشته، پشتیبان آنان در دفاع از حیثیت، تمامیت ارضی و مقابله با تجاوزکاران تمامیت خواه است

🔘 همه تصمیمات، مواضع و اقدامات دیپلماتیک و دفاعی باید با درایت و دور اندیشی و به دوراز هیجان و حس صِرف انتقام باشد

🔘 اصل حق دفاع متقابل و قدرت بازدارندگی باید با کمترین هزینه ممکن، زودتر و پایدارتر جنگ را پایان داده و نشاط زندگی و شادکامی ایرانیان رابازگرداند


🌐 با بازنشر این پست رسانه رسمی سیدمحمد خاتمی را به دیگران معرفی کنید‌‌‌
رسانه شمایید 📱‌‌‌

🇮🇷 @khatamimedia

🔹سرزمین ایران و تجاوز امریکا

✍عباس آخوندی، 1/4/1404

🔻تجاوز امریکا به سرزمین ایران را قویا محکوم می ‌کنیم. این اقدام آشکارا بر خلاف حقوق بین‌الملل و هم‌چنین پیمان منع اشاعه است. فعالیت هسته‌ای ایران تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای بوده است و این وظیفه آژانس و شورای امنیت سازمان ملل است که از حقوق هسته‌ای و امنیت ایران حفاظت کنند. لیکن، اکنون می‌بینیم که تمامیت ارضی ایران از سوی رییس جمهور گردنکش امریکا مورد تجاوز قرار گرفته است و سازمان‌های بین‌المللی توان ایفای مسئولیت‌های حقوقی خود را ندارند. مردم ایران از خود می‌پرسند اگر آژانس انرژی اتمی توان دفاع از ایران را ندارد، تن دادن به نظارت‌های او چه دلیلی دارد؟

🔻نکته‌ی مهم این است که اسرائیل نژاد پرست تاب استقامت در برابر حمله‌های تلافی‌جویانه ایران را نداشت، لذا دست به دامن امریکا شد. با این وجود، در تجاوزهای 9 روز گذشته رژیم اسرائیل و تجاوز صبحدم یکم تیرماه 1404 امریکا به ایران خسارات فراوانی بر ایران وارد شد. این امر پنهان کردنی نیست. لیکن، اگر هدف اسرائیل تبدیل ایران به سرزمین سوخته و نهایتا تجزیه ایران است باید گفت که کور خوانده است.

🔻ترامپ خودپرست خام‌دستانه با موج‌سواری بر تحولات خواست که کوس قهرمانی زد. حال آن‌که با این تجاوز ترامپ تمام شد. او خود را در حد یک فرمانبر بی‌اختیار لابی صهیونیزم و نتانیاهوی نسل‌کش فروکاست.

🔻به‌هرروی، ایران یک‌پارچه در برابر هر تجاوز خارجی قد علم می‌کند و پایداری می‌کند. خسارات ما از رهگذر این تجاوزها بسیار فراتر از ساختمان‌ها و تاسیسات نظامی، اتمی، زیربنایی و مدنی چون خانه‌های مردم و بیمارستان‌ها، جان‌های عزیزی است که به شهادت رسیدند و امریکا و اسرائیل در برابر ملت ایران و تک تک خانواده‌های شهدای عزیز باید پاسخگو باشد. کدام قانون بین‌المللی به رژیم کودکش و تروریست اسرائیل اجازه داده‌است که در سرزمین دیگری اقدام به ترور فرماندهان نظامی و دانشگاهیان و شهروندان عادی آنان کند؟

🔻ایران در حال گفت‌وگو با امریکا بود که ناگاه با تجاوز اسرائیل نژاد پرست با فرماندهی نتانیاهوی جنایتکار تحت تعقیب دادگاه بین‌المللی کیفری است مواجه شد. ترامپ آشکارا مدعی است که هر سه سایت هسته‌ای ایران را نابود کرده‌است. امریکا و اسرائیل باید تاوان خساراتی که به ایران وارد کرده‌اند بدهند. بی‌گمان دولت ایران گزارش خسارات ناشی از تجاوز اسرائیل و امریکا به سرزمین عزیز ایران را تهیه و به سازمان ملل ارائه خواهد کرد. و در پی احقاق حقوق خود و خانواده‌ی تک‌تک شهیدان بر خواهد آمد. 

🔻 به هر‌روی، ایران حق دفاع مشروع از خود را هرجا و هرزمان که لازم بداند برای خود محفوظ می‌دارد. نکته مهم این است که با عقل و تدبیر تصمیم بگیریم و در شرایط جنگ از تدابیر فرماندهی کل قوا فراتر نرویم. زمان، زمان کاربست عقل سرد است. نه تحریک احساسات.

🔻خدا نگهدار ایران باد. پاینده باد ایران

امشب #ایران طی یک عملیات تلافی‌جویانه اقدام به بمباران #پایگاه_العدید امریکا در قطر‌‌ کرد. از مجموعه اخبار بر می‌آید که ایران ‌یشاپیش‌ #آمریکا را از اقدام خود آگاه کرده بوده‌است. آیا این اقدامی از سر ضعف بوده و یا این که اقدامی نامعمول در جنگ‌ها است؟ پاسخ آن خیر است! این بستگی‌به اهداف شما از عملیات دارد. اگر شما بخواهید بگویید که من هم شهامت و هم توان عملیاتی دارم لیکن، هدفم جنگ و‌خون‌ریزی نیست، همین سیاست را اتخاذ می‌کنید.‌ بنابراین، این‌ اقدام نه تنها جای تمسخر ندارد که بسیار هم‌خردمندانه بوده‌است.
کاربست عقل سرد در جنگ یعنی همین. باید راهی را هم‌‌ برای #صلح بازگذاشت.

ایران عزیز

در این روزهای جنگ و خرابی
ما فرزندان خود را با دستان پرتوانت در آغوش گرفتی و به سینه فشردی
و در برابر دشمنان سپر شدی
و اینک تنت زخمی و‌ چشمت گریان
در این صبحدم خسته در گوشه‌ای نشسته‌ای و
به صحنه می‌نگری
تنی چند از فزندانت شهید و بسیاری زخمی در میانه‌ی میدان
و‌ آه می‌کشی
از این دنیای غدار

ایران من
به ذات پاک پروردگار سوگند
که
#دوباره_می‌سازیمت_وطن

🔹یک پشنهاد به ملت، شهرداری‌ها، دولت و ستاد مشترک

✍عباس آخوندی، ۱۴۰۴/۴/۳

🔻به تمام شهروندان، شهرداری‌ها و نهادهای مدنی، کشوری و لشکری که در جریان تجاوز اسرائیل به سرزمین #ایران دچار خسارات جانی و مالی شده‌اند، پیشنهاد می‌کنم که پیش از پاک شدن و پاک‌کردن آثار خسارات اقدام به مستند‌سازی کنند. و آماده‌ی ارسال به مراکزی که دولت تعیین می‌کند و یا نهادهای بین‌المللی سازند.

🔻این مستندات بعدها به‌کار آنان و ملت ایران در مجامع حقوقی بین‌المللی می‌آید. ما این ضعف را در جریان جنگ عراق علیه ایران داشتیم.

🔻برای مستند سازی به راحتی می‌توانید در یک جستجوی اینترنتی با روش‌های آن آشنا شوید. در هر صورت عکس، تهیه نقشه قبل و بعد و گزارش‌های مهندسی و یا گزارش‌های پزشکی در مورد خسارات جانی و.... اقدامات اولیه‌ای است که می‌توان انجام داد.

🔻وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در کنار پزشکی قانونی می‌توانند خسارات جانی ملت ایران را مستند کنند.

🔹زنده‌باد صلح
🖋عباس آخوندی، ۱۴۰۴/۴/۳
1- بامداد امروز ایران با اعلام وزیر محترم امور خارجه با پیشنهاد ترامپ رییس‌جمهور امریکا مبنی بر توقف منازعه موافقت کرد. بی‌گمان این اعلام آقای عراقچی بدون هماهنگی با مقامات ارشد صورت نگرفته و آنچه اعلام شده‌، نظر نظام بوده‌است.
2- بی‌گمان، توقف جنگ پس از 12 روز حاصل مقاومت و حملات درست، به‌موقع و موثر نیروهای مسلحِ عزیز ایران بود. این، علیرغم بهره‌مندی دشمن از بالاترین فناوری‌های تسلیحاتی و پشتیبانی امریکا بود. در این ارتباط باید هم‌چنین به نقش یک‌پارچگی بی‌نظیر ملی، دیپلماسی فعال و خدمات‌رسانی دولت و نهادهای مسوول اشاره کرد. وگرنه، نه ترامپ چنین پیشنهادی می‌داد و نه نتانیاهوی جنایتکار آن را می‌پذیرفت.
3- وضعیتی که در آن هستیم، قطعا متزلزل است. باید یک گام فراتر رویم و آن را تبدیل به یک آتش‌بس حقوقی و سپس یک صلح پایدار در سطح سازمان ملل و یا به هر روش دیگری که دستگاه دیپلماسی ایران درست و عملی می‌داند، تبدیل کنیم.
4- با درک درست از جنگ شناختی باید از هر ابتکار آغاز مذاکرات مستقیم و همه‌جانبه با آمریکا و تمام جهات خارجی استقبال کرد در جهت دستیابی به صلح پایدار اقدام نمود.
5- در این جنگ خسارات مادی فراوانی دیدیم. لیکن بزرگترین خسارتی که به ما وارد شد، جان‌های عزیزی بود که شهید شدند که به‌ هیچ‌وجه قابل جبران نیست. یاد آنان را گرامی بداریم. البته که خسارات فراوانی نیز بر دشمن وارد ساختیم که سزای هر متجاوزی است.
6- دو گروه مخالف استحکام صلح و ثبات در منطقه هستند: اسرائیل و سلفیان. هرگونه، تضعیف وضعیت فعلی، حرکت بر خلاف منافع ملی و بازی در زمین اسرائیل است. به‌هوش باشیم که ناخواسته ابزار دست نتانیاهوی جنایتکاران نشویم.

🔹 Long Live Peace
🖋 Abbas Akhoundi — June 23, 2025
1. Earlier this morning, the Islamic Republic of Iran—according to the announcement by the Honorable Foreign Minister—formally accepted the proposal put forth by United States President Donald Trump for a cessation of hostilities. Undoubtedly, Mr. Araghchi’s statement was issued in full coordination with senior leadership and thus reflects the official and unified position of the Islamic Republic.
2. There is no doubt that the ceasefire, achieved after twelve days of conflict, is the result of the steadfast resistance and the timely, effective, and strategically executed operations of Iran’s esteemed armed forces—despite the adversary’s possession of the most advanced weaponry and the full support of the United States. It is equally essential to acknowledge the profound national unity, the active and skillful diplomacy, and the diligent efforts of the government and all responsible institutions. Without these, neither Trump nor Netanyahu would have made such a proposal, nor would the latter have accepted it.
3. The current situation remains delicate and precarious. It is imperative that we now take the next step by formalizing this agreement into a legal ceasefire, and subsequently transforming it into a sustainable and enduring peace, whether through the auspices of the United Nations or by any other mechanism deemed appropriate and effective by the Iranian diplomatic apparatus.
4. With a comprehensive understanding of the complexities of cognitive warfare, it is incumbent upon us to embrace any initiative aimed at launching direct, inclusive, and substantive negotiations with the United States and other relevant international stakeholders, in pursuit of a just and lasting peace.
5. The recent conflict has resulted in considerable material losses. Yet, the most profound and irreparable loss has been the sacrifice of our martyrs—those cherished lives lost in defense of our nation. We must honor their memory with the utmost reverence. At the same time, it is worth noting that we inflicted substantial damage upon the enemy—an inevitable and rightful consequence for any aggressor.
6. It must be clearly stated that there are two principal forces opposed to the consolidation of peace and stability in the region: the Zionist regime of Israel and extremist Salafist groups. Any weakening of our current strategic position constitutes a direct threat to national interests and serves, whether knowingly or not, the agenda of Israel. We must, therefore, exercise utmost vigilance to ensure that we do not, even inadvertently, become instruments of Netanyahu and his criminal entourage.

🔹زمان را دریابیم

✍عباس آخوندی، ۱۴۰۴/۴/۳

🔻جنگ ایران و اسرائیل یک بار دیگر #تنهایی_استراتژیک_ایران را نشان داد. بدون فوت وقت باید سیاست #بی‌طرفی_فعال از سوی ایران اعلام گردد.
به گفت‌وگوی زیر که در اذرماه 1403 در این باره انجام داده‌ام نگاه کنید.

🔻برای آشنایی بیشتر با سیاست بی‌طرفی فعال این عبارت را در همین کانال جستجو کنید.

🔹استراتژی بی‌طرفی فعال

✍️عباس آخوندی

🔻با توجه به واقعیت‌های تحولات منطقه و جهان و ضرورت حفظ امنیت ملی ایران، به‌نظر می‌رسد که ضروری است ایران تجدید نظر کلی در سیاست‌های راهبردی خود داشته باشد. من سیاست بی‌طرفی فعال را برای ایران پیشنهاد می‌کنم.

🔻 از کسانی که این ویدیو را می‌بینند درخواست دارم که نقطه نظرهای انتقادی خود را زیر این پست قرار دهند.

🎥 از محور مقاومت تا بی‌طرفی فعال

🔶گفتگوی عباس آخوندی و ابراهیم متقی

🔻عباس آخوندی: اسرائیل دنبال این است که به‌نحوی رقبای خود را در منطقه خلع‌سلاح کند. ایران باید استراتژی دولت بی‌طرف فعال را درپیش بگیرد و رسما اعلام کند که حیاط‌خلوت و متحد هیچ‌یک از قدرت‌های جهان نیست. اینکه چین و روسیه را متحد خود دانستیم هیچ کمکی به ما نکرده است، وضعیت امنیت حزب‌الله، روسیه و سوریه در منطقه این مسئله را تایید می‌کند!

🔻ابراهیم متقی: با توجه به سابقه تاریخی‌ای که در ایران داشتیم، بی‌طرفی برای ما مطلوب نیست. بی‌طرفی زمانی ممکن است که بازدارندگی کشور تضعیف نشود. سیاست بین‌الملل و قدرت‌های بزرگ هیچ‌گاه به یک قدرت منطقه‌ای آزادی عمل نمی‌دهند. در دولت‌های قبل دیدیم که ایران انعطاف‌پذیری نشان داد و خواستار رابطه با آمریکا9 بود، اما آنها بودند که کنار رفتند.

🎞 فیلم کامل این گفتگو در یوتوب آزاد:
https://youtu.be/oSnJ7j0E4Ug

یادداشتی ارجمند و شایسته خواندن و ژرف‌اندیشیدن.

جنگ ۱۲ روزه؛ شاهدی بر «تنهایی استراتژیک ایران»

🖌عباس موسایی | فعال سیاسی اصلاح‌طلب

🔹نوع ِنگاه، مبادی و مبانی ِکشورهای جهان از ایالات‌متحده آمریکا و کشور‌های اروپایی تا کشورهایی که در بلوک شرق تعریف می‌شوند (روسیه و چین) و نیز کشورهایی که جهان اسلام را تشکیل می‌دهند، پیرامون ِجنگ ایران و اسرائیل، مبانی ِاستوار ِنظریه‌ی «تنهایی ِاستراتژیک ایران» را بیش‌ازپیش، عیان کرد.

🔹تنهایی استراتژیک، مفهومی که نخستین‌بار توسط محی‌الدین مصباحی، استراتژیست برجسته ایرانی بیان‌شده، اشاره به واقعیتی است که در آن «ایران، چه آگاهانه و خودخواسته و چه ناخواسته و از روی ناچاری، به‌گونه‌ای استراتژیک تنهاست و محروم از هرگونه اتحادهایی معنادار و متصل به قدرت‌های بزرگ.»

🔹تنهایی استراتژیک ایران اشاره به وضعیتی است که در آن ایران فاقد هرگونه اتحاد طبیعی با ابرقدرتی جهانی یا قدرتی بزرگ است؛ فقدانی که با پیروزی انقلاب اسلامی، بحران گروگان گیری و درنهایت جنگی خونین و طولانی با عراق بیش‌ازپیش تشدید شد.

🔹ایران دچار تنهایی استراتژیک است، یعنی در تدوین، کاربرد و پیشبرد استراتژی های کلان خود تنها است. به‌رغم ِآنکه ممکن است متأثر از منازعات پیچیده و هزارتوی بین‌المللی‌،‌‌ لحظاتی از ادراک‌،‌‌ مسیر‌،‌‌ استراتژی‌،‌‌ مواجهه‌،‌‌ تصمیم و... را با کشور / کشورهایی‌،‌‌ همراستا باشد‌،‌‌ اما این لحظات و همراهی‌،‌‌ بسان سایر موارد برآمده از خصایص سیال سیاست‌،‌‌ مقطعی، شکننده و ناپایدار بوده و از ساحت ‌‌لفظی، خطابی و رتوریک‌،‌‌ فراتر نرفت.‌

🔹فی‌المثل‌، ‌‌اوراسیا گرایی الکساندر دوگین، تا آنجا که در منطقی غرب‌ستیزانه، ایران را در کنار روسیه و در تقابل با غرب و هم‌پیاله‌کردن ایران با روسیه در جنگ با اوکراین می‌کند و بخشی موثر از هزینه‌ها را بر ایران حوالت می‌دهد، ایده و عمل کاخ کرملین است، اما آنگاه که ایران در میدان جنگ با رژیم صهیونسیتی به‌عنوان تکه‌ای از غرب در شرق‌،‌‌ قرار دارد، دوگین‌ ،‌‌این جنگ را جنگ شیعه و یهود می‌داند که به روسیه ارتباطی ندارد!!! ما اکثر العبر و اقل الاعتبار.

🔹منطق تنهایی استراتژیک‌،‌‌ نتایج و پیامد‌هایی کلیدی و اساسی را در پی داشته است . جنگ ایران و اسرائیل‌،‌‌ بخش‌هایی از این پیامدها را به منصه‌ی ظهور رسانید، بدین‌معنا که آنچه در ذهنیت ایرانیان پیرامون اینکه ایران در مواجهه با اسرائیل‌،‌‌ به‌شدت تنهاست‌،‌‌ به وضوحی بیش‌ازپیش رخ نمایاند.

🔹تجویز مصباحی برای ایران دچار تنهایی استراتژیک این است که : «کشوری که مرزهایش خاکریز دفاعی آن باشد، باید به درون خود تکیه کند.». آنچه در این جنگ اما به کمک ایران آمد‌،‌‌ نه انیران‌،‌‌ بلکه ایران بود. به‌عبارتی‌، ‌‌مبانی برسازنده‌ی «ایران»، برای ایران به صحنه آمد. ایرانیان به‌رغم همه‌ی نگرانی‌ها، دوباره به میدان آمده و در برابر متجاوز به خاک ایران، همبستگی بیشینه‌ای از خود به نمایش گذاشتند. به زبانی دیگر‌،‌‌ انتگریزه‌‌شدن هرآنچه در روح تاریخی و عناصر برسازنده‌ی ایران‌‌‌ نقش‌آفرینی کرده بودند، در این مواجهه به‌مدد ایران شتافتند و سدی ستبر در برابر دشمن متجاوز شدند تا ایران دچار شکنندگی و فروپاشی نشود.

📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:

🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗 واتساپ | 🔗تلگرام

درخواستی عدالت‌خواهانه، از موضع نگاه به درون و ارج‌گذاری بر سرمایه‌های ملی و آغاز انجام تغییرات نهادی و سیاستی در ایران.

یادداشت زیر را آقای امیر پارسا گرمسیری نوشته‌است. او دانشجوی من در دوره‌ی کارشناسی ارشد مطالعات بریتانیا در دانشگاه تهران بود. جوانی پر مطالعه، خون‌گرم، مهربان و سخت‌کوش.
دیدم که خیلی خوب نوشته‌است. دریغم آمد که با شما در میان نگذارم. به‌واقع دلگرم به چنین جوانان اندیشمند و ایران‌دوستی هستیم.


جنگ ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران
آغازی بر پایان یا پایانی بر یک دوران؟

✍امیرپارسا گرمسیری

در تاریخ هر ملت، لحظاتی هست که آینده یک کشور نه در میادین سیاسی و دیپلماتیک، بلکه در آتش و خاکستر جنگ رقم می‌خورد. جنگ ۱۲ روزه تحمیلی اسرائیل علیه ایران، بی‌تردید یکی از همین لحظات است. جنگی کوتاه، اما به‌شدت پرتنش و سرنوشت‌ساز که تأثیرات آن، فراتر از میدان نبرد، بر مناسبات داخلی و بین‌المللی ایران سایه خواهد انداخت. اکنون پرسش این است که نتیجه‌ی حاصل از این جنگ چه خواهد بود؟

نتایجی فراتر از نتیجه
در دنیای فوتبال فارغ از نتیجه ی برد ، باخت و تساوی و آمار گل های رد و بدل شده ، آنچه مهم است دو مفهوم قابل برسازی تحت عنوان شکست و پیروزی است . برای نمونه
بازی ایران و استرالیا در سال ۱۹۹۷ هنوز هم به‌عنوان یکی از شیرین‌ترین خاطرات ورزشی ملت ایران شناخته می‌شود. آن بازی به رغم آنکه با نتیجه مساوی ۲-۲ به پایان رسید، اما به صعود ایران به جام جهانی انجامید. در ظاهر نتیجه مساوی بود ، نه برد بود و نه باخت اما در واقعیت، آن «مساوی» از بسیاری از پیروزی‌ها ارزشمندتر بود. این مثال واجد نکته ی مهمی است ، اینکه : مهم نیست که نتیجه‌ی بازی چیست، مهم نتیجه‌ای است که از آن بازی حاصل می‌شود.
در صحنه‌ی جنگ نیز همین منطق حکم‌فرماست. شاید طرف های جنگ خسارت‌های قابل‌توجهی ببینند ، شاید زیرساخت‌هایی از دست بروند ، شاید جنگ قربانیان زیادی بر جای بگذارد و جان های عزیزی را بستاند ، اما طرفی پیروز میدان است که نتایج حاصل از جنگ را فارغ از نتایج آماری مستقیم از جنگ به نفع خود رقم بزند . این همان پیروزی راهبردی است .
اکنون اگر در پی این جنگ، موقعیت استراتژیک و بین‌المللی ایران ارتقاء یابد و اصلاحاتی هدفمند و موثر در سازوکار حکمرانی کشور شکل بگیرد، آنگاه این جنگ می‌تواند به یک نقطه‌ی عطف تاریخی تبدیل شود ؛ حتی اگر نتیجه‌ی تاکتیکی آن، پیروزی نظامی قاطع نباشد.

سه سناریو، سه آینده متفاوت

پس از جنگ ۱۲ روزه، تحلیل‌گران سیاسی و نظامی به سه رویکرد عمده در تحلیل آینده ایران اشاره دارند .

سناریوی فروپاشی یا تجزیه :
در این نگاه بدبینانه، جنگ اخیر آغاز فروپاشی جمهوری اسلامی، یا حتی پایان ایران در موقعیت جغرافیایی، سیاسی ، تمدنی و تاریخی فعلی‌اش تلقی می‌شود. تحلیل‌گران این گروه معتقدند ضربه‌های سیاسی، اقتصادی و امنیتی حاصل از جنگ، کشور را به‌سمت بی‌ثباتی مزمن و حتی تجزیه سوق خواهد داد.

سناریوی فرو رفتن در مدل کره شمالی :
برخی دیگر پیش‌بینی می‌کنند که جمهوری اسلامی پس از جنگ، در واکنش به انزوای بین‌المللی و تهدیدات خارجی، سیاست‌هایی مشابه کره شمالی در پیش گیرد: امنیتی کردن کامل فضا، حذف مشارکت سیاسی، بستن درهای دیپلماسی و اتکاء انحصاری به قدرت نظامی. این مسیر، هرچند بقای کوتاه‌مدت نظام را تضمین کند، اما در بلندمدت به فرسایش ساختار سیاسی و اجتماعی کشور خواهد انجامید.

سناریوی تحول درونی و جهش ملی :
اما سومین سناریو، که نگارنده آن را محتمل‌تر و بایسته‌تر می‌داند، ورود ایران به یک دوره‌ی جدید از حیات سیاسی است. دوره‌ای که در آن حکومت با فاصله گرفتن از شیوه های ناکارآمد، غیرمنعطف و بسته در امر حکمرانی ساختاری نوگرا، کارآمد، مردمی و هوشمند را برای اداره ی کشور و ساختن آینده ی ایران سامان دهد . این تحول نه از جنس فروپاشی است، نه از نوع فرو رفتن و انزوا ؛ بلکه نوعی بازسازی و نوسازی درونی است در پاسخ به بزرگ‌ترین تهدید خارجی چند دهه‌ی اخیر.

جمهوری اسلامی پس از اثبات کفایت خود در دفع سهمگین ترین تهاجم نظامی از سوی دو کشور مجهز به مدرن ترین ارتش های جهان و سلاح هسته ای ، اکنون اگر از دل این بحران، بر آن باشد که مسیر تازه‌ای در پیش گیرد؛ مسیری که در آن عناصری چون گسترش آزادی‌های سیاسی و اجتماعی، عدالت اجتماعی، رفاه، شایسته‌سالاری، فسادزدایی، تعامل متوازن با جهان با رویکرد اولویت تامین منافع ملی و خیر عمومی در کانون سیاست‌گذاری‌ها قرار گیرند ، آنگاه می‌توان گفت این جنگ نه تنها «آغازی بر پایان» نخواهد بود ، بلکه «پایانی بر دوران» گذشته است ؛ دورانی که در آن ضعف هایی همچون ناکارآمدی، بی‌اعتمادی، سیاست خارجی منجمد ، و تبعیض و بی عدالتی ناشی از پدیده ی فساد بر قوت هایی چون ثبات و انسجام ملی سایه افکنده و مجال نداد تا دستاوردهای کم نظیر علمی پژوهشی ، نظامی ، فضایی و حتی سیاسی کشور آنطور که شایسته است کام مردم را شیرین کند .

در این صورت، مردم ایران که در این جنگ دوازده روزه، در کنار نیروهای مسلح ایستادگی خیره‌کننده‌ای از خود نشان دادند موفق شده اند که نه تنها یک تهاجم بیرونی را دفع کنند ، بلکه با خون و آتش، صفحه‌ای نو را در سرنوشت خود و کشور رقم بزنند .

این نگاه، یادآور همان صحنه‌ی حماسه ی ملبورن است که در آن ایران با تساوی در برابر استرالیا به جام جهانی رسید. شاید امروز هم، نتیجه جنگ چیزی شبیه «تساوی» باشد. اما اگر این تساوی به «صعود» ایران به مرحله‌ای تازه در تاریخ خود منجر شود، این نقطه، به یکی از درخشان‌ترین لحظات حافظه جمعی ملت ایران بدل خواهد شد.

برگ زرینی در تاریخ یا لکه‌ای تیره؟

در نهایت، جنگ ۱۲ روزه می‌تواند به دو شکل در تاریخ ایران ثبت شود:
یا به‌عنوان یک شکست تلخ و نقطه‌ی آغاز افول؛
یا به‌عنوان برگی زرین در کتاب تاریخ، جایی که ملتی در برابر دو قدرت نظامی بزرگ ایستاد، دوام آورد، و از دل جنگ، کشورش را بازتعریف کرد.
انتخاب این مسیر، نه به اراده ی دشمنان، بلکه در دستان خود ماست. همان‌گونه که نتیجه‌ی نهایی یک تورنمنت فوتبال تنها به نتیجه‌ی یک بازی وابسته نیست ، سرنوشت یک کشور نیز با یک جنگ تعیین نمی‌شود، بلکه با نحوه‌ی مواجهه با نتایج آن جنگ رقم می‌خورد.

- امیرپارسا گرمسیری
دانشجوی دکتری دانشکده مطالعات جهان، دانشگاه تهران
۵ تیر ۱۴۰۴