ما خیلی جوونیم برا این همه درد💔

ترسو میبینم تو چهره همه.

هیچ کس نگرانِ خودش نیست
همه نگران همدیگه‌ان…

یعنی این افغانستانیا ابرو هر چی افغانستانیو بُردن،هر جا تو هر مسئله یه گهی برا خوردن دارن

از تجاوز بگیر تا جاسوس موساد بودنو هزار تا گه دیگه

نرمال ترین روزایِ این روزا

-تهران،شهرری

از ما یه جوونی بود،که اونم بگا رفت

قبلا خیلی راجب آیندم نگران بودم خداروشکر الان نیستم(آینده‌ای ندارم).

اصلیه همونه که تو این شرایط بهم smsمیدین.

اگه میتونستم صدای مغزمو خفه کنم خیلی خوب میشد.

دوستدارم یه اجر بگیرم بکوبم هی تو سرم تا صدا خفه بشه.

کاش میتونستم این حجم از بی اعتمادی و بد بین بودن رو بزارم کنار.

زندگی کنم،لذت ببرم.

میدونم،خودم به این نتیجه رسیدم که من مریضم.