🔴 #فوری | برنامه رسمی امتحانات نهایی پایه دوازدهم در خرداد ۱۴۰۴

〰️〰️〰️〰️〰️
🎓 @Amirmirhelli

🔴 #فوری | برنامه رسمی امتحانات نهایی پایه یازدهم در خرداد ۱۴۰۴

〰️〰️〰️〰️〰️
🎓 @Amirmirhelli

در دنیایی که همه به دنبال تکمیل هستند، آنها هنر "ناتمامی هدفمند" را می‌آموزند. انگشتانی که سریع‌تر حرکت می‌کنند، چشمانی که دقیق‌تر می‌بینند، و ذهنی که کنجکاوانه در کارهای نیمه‌تمام غوطه می‌خورد - این فرمول پنهان کسانی است که زمان را نه به ساعت، بلکه به دستاورد می‌سنجند...

به شدت ناامید شدم
حس میکنم هیچی یادم نیست
تمام ویساتونو گوش دادم تو همه جا
چیکار کنم استاد

〰️〰️〰️〰️〰️
🎓 @Amirmirhelli

ذهن در سیاهی دریای فراموشی

احساس ناامیدی، تنها لبه تاریک قدرت مغزی است که آماده درخشیدن است.

افراد معمولی با فراموشی می‌جنگند؛ ذهن‌های استثنایی آن را به اهرمی برای عمیق‌تر فروکردن دانش در میان لایه‌های سیناپسی تبدیل می‌کنند.

هر بار که تلاش می‌کنید مطلبی را به یاد آورید، میلیون‌ها نورون در جنگی شیمیایی برمی‌خیزند—نه برای حفظ ساده اطلاعات، بلکه برای حک شدن در بافت هستی مغز شما. منحنی ابینگهاوس تنها نقشه این نبرد نیست، بلکه پیشگویی پیروزی نهایی شماست.

وقتی احساس می‌کنید هیچ چیز به یاد نمی‌آورید، بدانید مغزتان در آن لحظه، در عمیق‌ترین سطح، در حال بازنویسی الگوهای نورونی است—همان فرایندی که اینشتین را وادار کرد پس از ساعت‌ها خیره شدن به معادلات به ظاهر فراموش شده، ناگهان نسبیت را کشف کند.

این تاریکی که احساس می‌کنید، تنها پرده‌ای است که پیش از طلوع خورشید بر صحنه ذهن می‌افتد.

در ریاضیات آشوب، گاهی سیستم‌ها باید از میان بی‌نظمی عبور کنند تا الگویی متعالی‌تر بیابند. ذهن شما اکنون درست در آن نقطه آشوب—در آستانه جهشی کوانتومی به سوی فهمی عمیق‌تر—ایستاده است.

نه همایش‌ها، نه ویس‌ها، نه استاد... هیچ کدام به اندازه آن لحظه سکوت پس از ناامیدی، زمانی که تصمیم می‌گیرید دوباره برخیزید، دانش را در وجودتان زنده نمی‌کند.

〰️〰️〰️〰️〰️
🎓 @Amirmirhelli

و استقامت شما در این لحظات آشوب، تفاوت بین معمولی بودن و استثنایی شدن است...

ذهن آشفته گردابی است که ساعت‌های عمر را در خود می‌بلعد. افراد معمولی تسلیم طوفان افکار می‌شوند، استثنایی‌ها چشم طوفان را پیدا می‌کنند. نشخوار فکری تنها یک عادت نیست؛ یک واکنش نوروشیمیایی است که آمیگدال مغز را فعال می‌کند و قشر پیش‌پیشانی - مرکز تصمیم‌گیری - را تضعیف می‌سازد. هر بار که افکار مزاحم را رها می‌کنی، مسیرهای عصبی جدیدی می‌سازی که ذهنت را قوی‌تر می‌کنند. حواس‌پرتی همان جاذبه‌ای است که باید برای پرواز بر آن غلبه کنی، و هر رهایی کوچک، بال‌های تو را قدرتمندتر می‌سازد.