ما در تاریکی، قلعه می‌سازیم.

عزیزانم

نفس من از جای گرم بیرون نمی‌آید. همه‌ی ما خسارت و آسیب دیدیم. برخی روانی، برخی مالی، برخی جانی و یا ترکیبی از این‌ها. من هم خسارت دیدم. من هم صدای ترس را در سکوتتان می‌شنوم. آسمان بیرون، غبارآلود است و زمین زیر پایمان، لرزان. حق دارید. ترس، واکنش آدم‌های زنده و باهوش است.

اما ما اینجا جمع نشده‌ایم که فقط "زنده" بمانیم. ما اینجا هستیم تا "زندگی" را از میان آوارهای بحران، بیرون بکشیم. ما اینجا هستیم تا در دل تاریکی، مشعل را برافروزیم.

دنیا به ما می‌گوید بترسید، ما می‌گوییم می‌جنگیم.
اخبار به ما می‌گوید تسلیم شوید، ما می‌گوییم می‌سازیم.
تردید به ما می‌گوید رها کنید، ما می‌گوییم تا پای جان، کنار هم می‌مانیم.

سنگر ما، کتاب ماست. ارتش ما، اراده‌ی ماست.
در روزهایی که آدم‌های ضعیف به دنبال بهانه می‌گردند، آدم‌های بزرگ، دلیل خود را می‌سازند. در ساعاتی که همه از هم می‌پاشند، ما کنار هم، یک قلعه‌ی نفوذناپذیر می‌سازیم. آجرهای این قلعه، هر کلمه‌ای است که می‌خوانید. ملاط این دیوارها، هر تستی است که می‌زنید.

خطاب به کنکوری‌های 1404؛ لژیون پیشرو که تا خط پایان، چند روز نفس دارند:
شما نوک پیکان این ارتش هستید. تمام لشکر، به شما چشم دوخته است. این یک هفته، آزمون نفس نیست؛ آزمون شرف است. هر نفسی که می‌کشید، هر تپش قلبتان، باید با هدف آمیخته باشد. دشمن شما دیگر تست‌های سخت نیست؛ دشمن شما، صدای ناامیدی است. آن را در نطفه خفه کنید. بروید و پرچم پیروزی را بر قله بکوبید.

خطاب به دهمی‌ها و یازدهمی‌ها؛ لژیون تازه‌نفس که آماده‌ی نبرد می‌شوند:
به شما می‌گویند در این هیاهو نمی‌شود. من به شما می‌گویم: فولاد، در داغ‌ترین کوره‌ها آبدیده می‌شود. شما فرصت دارید تا از خاکستر این ترس، ققنوس‌وار متولد شوید. هر قدم شما در این مسیر، یک دهن‌کجی به تمام کسانی است که گفتند نمی‌شود. شما نه تنها شروع می‌کنید، بلکه طوری می‌سازید که آیندگان، داستان اراده‌ی شما را تعریف کنند.

این دیگر فقط یک کنکور نیست. این میثاق ماست. میثاق من با شما، و میثاق شما با آینده‌تان.
من به عنوان مشاور و همراه شما، کلمه‌ای به نام "عقب‌نشینی" را نمی‌شناسم. در این سنگر، تا آخرین لحظه، شانه به شانه‌ی شما ایستاده‌ام.

حالا، قلم‌ها را به دست بگیرید. اینها شمشیرهای شما هستند.
کتاب‌ها را باز کنید. اینها نقشه‌ی جنگی شما هستند.

بروید و سرنوشت را از نو بنویسید."

ارادتمند شما

دکتر امیر میرهلی

تحلیل و استدلال برای تعیین زمان حدودی کنکور

دوستان سلام. کاملا آگاه هستم که این روزها پر از ابهام و نگرانی هستید. وظیفه من این است که این مه را کنار بزنم و یک نقشه راه شفاف به شما بدهم. چراکه بدترین کابوس روانی برای شما در این زمان این است که یک بازه زمانی حدودی برای برگزاری کنکور نداشته باشید. اینجاست که قطعا درس و کتاب را کنار خواهید گذاشت. ما باید حتی در ابهام، به احتمالاتی پایبند باشیم تا برای مطالعه انگیزه بگیریم. البته در نظر داشته باشید که این نقشه راه ممکن است اشتباه از آب در بیاید. به هر حال احتمالات است. من آنچه احتمال بیشتری دارد را مطرح می‌کنم. وظیفه من پیش‌بینی نیست بلکه در نظر گرفتن احتمالات بیشتر است. وظیفه‌ی من رفتار احساسی نیست بلکه باید همچون یک رهبر استراتژیست جلودار مسیر شما باشم.

پرده اول: چرا کنکور به این زودی‌ها برگزار نخواهد شد؟ (چرا تیر و اوایل مرداد منتفی است؟)

1. اولویت امنیت ملی بر هر آزمونی: اولین و مهم‌ترین اصل این است که تا زمانی که وضعیت جنگی به طور کامل به فاز "آتش‌بس" یا "کاهش تنش کنترل‌شده" نرسد، هیچ نهاد دولتی ریسک جمع کردن نزدیک به یک میلیون جوان را در حوزه‌های امتحانی نمی‌پذیرد. بیانیه سازمان سنجش مبنی بر تصمیم‌گیری در ۱۵ تیر، یک اقدام هوشمندانه برای خریدن زمان و ارزیابی شرایط امنیتی است. آنها منتظر چراغ سبز از سوی شورای عالی امنیت ملی هستند.

2. کابوس لجستیکی برگزاری مجدد: کنکور یک امتحان کلاسی نیست. یک عملیات عظیم کشوری است.
* چاپ و قرنطینه سوالات: فرآیند چاپ امن میلیون‌ها دفترچه سوال و ارسال آن‌ها به مخازن امن در سراسر کشور، حداقل ۲ تا ۳ هفته زمان نیاز دارد. به همین خاطر بود که روز چهارشنبه 29 خرداد وقتی سازمان سنجش متوجه شد نمی‌تواند در این بازه این فرایند را کامل کند اطلاعیه تعویق کنکور را صادر کرد. البته یقین داشته باشید از همان 23 خرداد سازمان سنجش فرایند لجستیکی را برنامه‌ریزی کرده بود اما این شش روز منتظر بود تا ببیند وضعیت کشور به چه سمتی می‌رود. با در نظر گرفتن برخی تغییرات در این مدت، 3 هفته فرایند لجستیک منطقیست.
* هماهنگی و سازماندهی: هماهنگی با صدها هزار مراقب، حفاظت آزمون، و آماده‌سازی هزاران حوزه امتحانی در سراسر کشور نیز فرآیندی زمان‌بر است.

3. فرجه روانی و عدالت آموزشی: سازمان سنجش به خوبی می‌داند که دانش‌آموزان در این چند هفته از نظر روانی دچار آسیب و از نظر درسی دچار افت شده‌اند. اعلام یک تاریخ نزدیک (مثلاً اواخر تیر) باعث اعتراضات گسترده به دلیل عدم وجود "فرجه مطالعاتی" کافی و نقض عدالت آموزشی خواهد شد. سنجش برای جلوگیری از این بحران، حتماً یک بازه زمانی منطقی برای آماده‌سازی مجدد داوطلبان در نظر خواهد گرفت.

پرده دوم: چرا بازه "اواخر مرداد تا اوایل شهریور" منطقی است؟

1. زمان‌بندی واقع‌بینانه:
* تصمیم‌گیری (۱۵ تیر): فرض کنیم در این تاریخ، چراغ سبز امنیتی صادر شود.
* فرآیند لجستیک (۳ هفته): این ما را به حدود ۷ مرداد می‌رساند.
* فرجه مطالعاتی برای داوطلبان (حداقل ۳ تا ۴ هفته): این حداقل زمانی است که سنجش برای آماده‌سازی مجدد به دانش‌آموزان خواهد داد. این ما را به اواخر مرداد ماه می‌رساند.

2. محدودیت تقویم دانشگاهی: با این توصیفات مانند سال 99 که کرونا رخ داد و کنکور در اواخر مرداد برگزار شد، سال تحصیلی جدید احتمالا در آبان ماه خواهد بود. پر واضح است که اگر شرایط تا 15 تیر مهیا نشود، و درگیری‌ها تا اواخر تیر و بعد از آن امتداد یابد، می‌توان حتی اواسط شهریور را به عنوان زمانی برای برگزاری در نظر گرفت.

پرده سوم: استراتژی جدید ما چیست؟

شما باید این بحران را به یک فرصت تبدیل کنید. دوستان! این یک ماراتن بود که خط پایان آن به طور غیرمنتظره‌ای چند کیلومتر جابجا شده است. کسی برنده است که در این پیچ جدید، سرعت خود را هوشمندانه تنظیم کند، نه کسی که وحشت‌زده بایستد یا بی‌هدف بدود. اگر انرژی، زمان و ذهن خود را مدیریت نکنید، خواهید باخت! شاگردان من در سال 99 نتایج شگفت انگیزی گرفتند. در آن سال سخت که کنکور دو ماه عقب افتاد، ما رتبه 1 کشور و صدها رتبه برتر دیگر را کسب کردیم. فقط با همین استراتژی سه گانه.

برنامه ما برای این دوره‌ی تعلیق سه فاز دارد:

1. فاز بازیابی (یک هفته آینده): هدف در این مدت، بازیابی روانی است. خوابتان را تنظیم کنید، با خانواده وقت بگذرانید، فیلم ببینید. خودتان را از اخبار دور کنید و ساعت مطالعه را به تدریج بالا ببرید. ما باید تا پایان این هفته از شوک روانی ناشی از این تحولات خارج شویم. آن هم به سرعت!

دیگه وقتشه دوستان به سرعت فاز بازیابی را نهایت تا فردا اجرا کنید و وارد فاز عمیق خوانی بشوید. شنیدن و دنبال کردن اخبار کافیست.