Forwarded from Sherwin Vakili (شروین وکیلی)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
✅ نشست سوم آوردگاه: رونمایی کتاب «تاریخ خط»:
❇️ گفتگوی نخست: شروین وکیلی و استاد جواد بختیاری- طرح پرسش از تکامل خط
#تاریخ
#خط
@sherwin_vakili
❇️ گفتگوی نخست: شروین وکیلی و استاد جواد بختیاری- طرح پرسش از تکامل خط
#تاریخ
#خط
@sherwin_vakili
Forwarded from Sherwin Vakili (شروین وکیلی)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
فرهنگستان بختیاری
▫️#معرفی_نخبگان_دنیای_هنر از نگاه جواد بختیاری ▫️شماره پنج: ابن مقله شیرازی #خوشنویسی @bakhtiari_acd
#معرفی_نخبگان_دنیای_هنر
از نگاه جواد بختیاری
#خوشنویسی
ابن مقله بیضاوی شیرازی، نابغه خوشنویسی و ادیب نام آور در سال ۲۷۲ ه.ق در بیضا از توابع استان فارس به دنیا آمد.
وی در دوران جوانی به بغداد مهاجرت می کند و در آنجا به هنر خوشنویسی می پردازد و در زمان کوتاهی در نوشتن خط کوفی متبحر و سرآمد دوران خود می شود.
در طی زمان، ابن مقله متوجه ظرفیت هنری کم و کاربرد محدود خط کوفی برای تحریر خوشنویسانه متون می گردد. به همین روی با برداشت خلاقانه از فرمهای هندسی خط کوفی و تغییرات مناسب در فرم آن، خط محقق را طراحی و سامان می دهد، که مورد اقبال قرار می گیرد.
او به فاصله کوتاهی خط ریحان را که متأثر از محقَق بود را ارائه داد و پس از آن خط پر دورتر، کاربردی تر و جذاب تری به نام ثلث را در برداشتی هنرمندانه از خط ریحان ایجاد می کند.
ذهن خلاق او در ادامه خطی بسیار کاربردی و خوش نقشی به نام نسخ را طراحی نمود، که به شکل فراگیری مورد استفاده هنرمندان خوشنویس در نوشتن متون مختلف قرار گرفت.
او از دل خط ثلث خطوطی تحریری و شکسته ای به نامهای توقیع و رقاع را به ساحت هنر خوشنویسی عرضه می دارد.
به یقین ابن مقله نقشی بسزا در تاریخ هنر ایفا نموده است و خطوط مابعد، برداشت هنرمندانه از میراث او می باشند.
ابن مقله، وزیر سه خلیفه عباسی در بغداد بوده، که هربار با سعایت بد خواهان و بی مهری خلفای عباسی مورد غضب قرار گرفته و از وزارت عزل می شده است.
او دوباره بعد از قتل خلیفه توسط مردم و جلوس خلیفه جدید، به مقام وزارت می رسیده، هرچند خلیفه سوم ناجوانمردانه دستور قطع دست راست او را می دهد و شعله هنرورزی وی را کم فروغ می کند.
اما ابن مقله با دست چپ نیز دلبستگی خود را ادامه می دهد و گویا آثار خوبی هم با آن شرایط خلق نموده است.
این نابغه ایرانی در سال ۳۲۸ ه.ق، با میراثی گرانبها که برای فرهنگ و هنر به جای گذاشت، جهان را بدرود گفت و در گذشت.
جواد بختیاری ۲۹ آبان ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
از نگاه جواد بختیاری
#خوشنویسی
ابن مقله بیضاوی شیرازی، نابغه خوشنویسی و ادیب نام آور در سال ۲۷۲ ه.ق در بیضا از توابع استان فارس به دنیا آمد.
وی در دوران جوانی به بغداد مهاجرت می کند و در آنجا به هنر خوشنویسی می پردازد و در زمان کوتاهی در نوشتن خط کوفی متبحر و سرآمد دوران خود می شود.
در طی زمان، ابن مقله متوجه ظرفیت هنری کم و کاربرد محدود خط کوفی برای تحریر خوشنویسانه متون می گردد. به همین روی با برداشت خلاقانه از فرمهای هندسی خط کوفی و تغییرات مناسب در فرم آن، خط محقق را طراحی و سامان می دهد، که مورد اقبال قرار می گیرد.
او به فاصله کوتاهی خط ریحان را که متأثر از محقَق بود را ارائه داد و پس از آن خط پر دورتر، کاربردی تر و جذاب تری به نام ثلث را در برداشتی هنرمندانه از خط ریحان ایجاد می کند.
ذهن خلاق او در ادامه خطی بسیار کاربردی و خوش نقشی به نام نسخ را طراحی نمود، که به شکل فراگیری مورد استفاده هنرمندان خوشنویس در نوشتن متون مختلف قرار گرفت.
او از دل خط ثلث خطوطی تحریری و شکسته ای به نامهای توقیع و رقاع را به ساحت هنر خوشنویسی عرضه می دارد.
به یقین ابن مقله نقشی بسزا در تاریخ هنر ایفا نموده است و خطوط مابعد، برداشت هنرمندانه از میراث او می باشند.
ابن مقله، وزیر سه خلیفه عباسی در بغداد بوده، که هربار با سعایت بد خواهان و بی مهری خلفای عباسی مورد غضب قرار گرفته و از وزارت عزل می شده است.
او دوباره بعد از قتل خلیفه توسط مردم و جلوس خلیفه جدید، به مقام وزارت می رسیده، هرچند خلیفه سوم ناجوانمردانه دستور قطع دست راست او را می دهد و شعله هنرورزی وی را کم فروغ می کند.
اما ابن مقله با دست چپ نیز دلبستگی خود را ادامه می دهد و گویا آثار خوبی هم با آن شرایط خلق نموده است.
این نابغه ایرانی در سال ۳۲۸ ه.ق، با میراثی گرانبها که برای فرهنگ و هنر به جای گذاشت، جهان را بدرود گفت و در گذشت.
جواد بختیاری ۲۹ آبان ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
⚜ آن دخت پری وار که ایران من است
پیدا و نهان بر سر پیمان من است
زنده یاد استاد #محمد_علی_اسلامی_ندوشن
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۵۵ در ۷۰ سانتی متر
▫️اجرا: آبان ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
پیدا و نهان بر سر پیمان من است
زنده یاد استاد #محمد_علی_اسلامی_ندوشن
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۵۵ در ۷۰ سانتی متر
▫️اجرا: آبان ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
فرهنگستان بختیاری
⚜ آن دخت پری وار که ایران من است پیدا و نهان بر سر پیمان من است زنده یاد استاد #محمد_علی_اسلامی_ندوشن ▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری ▫️اندازه: ۵۵ در ۷۰ سانتی متر ▫️اجرا: آبان ماه ۱۴۰۲ @bakhtiari_acd
.
✍️ اندر حکایت عشق «اسلامی ندوشن» به ایران
استاد #محمد_علی_اسلامی_ندوشن بعد از یک عمر زندگیِ فرهنگی، و پس از گذشت یک سال و نیم از وفاتش در غربت، سرانجام در آنجا خاکجایِ پاک که وصیت کرده بود، در نیشابور و در زیر سایهٔ #خیام و #عطار به خاک سپرده شد و با هفت هزار سالگان سربه‌سر شد.
کارنامهٔ فرهنگی او را خوانندگان آثارش می‌دانند و قدرِ او پیش اهالی فرهنگ دانسته شده است، اما آنان که کمتر او را شناختند و می‌شناسند، برای شناختِ او کافی است به همین فراز درخشانِ وصیت‌نامه‌اش مراجعه کنند:
«آنچه از من برجای مانده کتاب‌هاست؛ امتیاز چاپ و تجدید چاپ آن را به نهاد آرامگاه فردوسی واگذار می‌کنم. عواید حاصل از آن‌ها به عنوان حق‌التالیف، صرف گل‌کاری و زیباسازی محوطهٔ آرامگاه و جادهٔ مشهد به توس خواهد شد. امیدوارم که این خواست‌ها به خوبی اجرا شود.
از خانواده، همسر، دوستان و خوانندگانم خداحافظی می‌کنم. بر روی گور من علاوه بر اسم، تاریخ تولد، و مرگ، این بیت حافظ نوشته خواهد شد: اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن/ شکر ایزد که نه در پردهٔ پندار بماند»
این میزان وطن‌دوستی رشک‌برانگیز است. ایران در همیشهٔ تاریخ این‌چنین فرزندانِ برومندی را داشته است، و این فرزندان همیشه پرچمِ ایرانِ عزیز را بلند نگاه داشته‌اند. این فراز از وصیتِ اسلامی ندوشن مرا یاد آن سخنِ بشکوهِ سال‌ها پیشش می‌اندازد:
«من در قعرِ ضمیرِ خود احساسی دارم چون گواهی گوارا و مبهمی که گاه به گاه بر دل می‌گذرد و آن، این است که رسالتِ ایران به پایان نرسیده است و شکوه و خرّمی او به ما بازخواهد گشت. من یقین دارم که ایران می‌تواند قد راست کند. کشوری نام‌آور و زیبا و سعادتمند گردد و آن‌‌گونه که درخورِ تمدّن و فرهنگ و سالخوردگی اوست نکته‌های بسیاری به جهان بیاموزد.
این ادّعا بی‌شک کسانی را به لبخند خواهد آورد، گروهی هستند که اعتقاد به ایران را اعتقادی ساده‌لوحانه می‌پندارند، لیکن آنان که ایران را می‌شناسند هیچ‌گاه از او امید برنخواهند گرفت.»
و حالا آن عاشق ایران به خاکِ ایران سپرده شده است. و اکنون می‌توان از زبان #سیمین_بهبهانی خطاب به اسلامی ندوشن گفت: «یک متر و هفتاد صدم از خاکِ این خانه تویی»
خاکِ عزیزِ ایران بر تو خوش باد آقای محمد علی اسلامی ندوشن
#جویا_معروفی
✍️ اندر حکایت عشق «اسلامی ندوشن» به ایران
استاد #محمد_علی_اسلامی_ندوشن بعد از یک عمر زندگیِ فرهنگی، و پس از گذشت یک سال و نیم از وفاتش در غربت، سرانجام در آنجا خاکجایِ پاک که وصیت کرده بود، در نیشابور و در زیر سایهٔ #خیام و #عطار به خاک سپرده شد و با هفت هزار سالگان سربه‌سر شد.
کارنامهٔ فرهنگی او را خوانندگان آثارش می‌دانند و قدرِ او پیش اهالی فرهنگ دانسته شده است، اما آنان که کمتر او را شناختند و می‌شناسند، برای شناختِ او کافی است به همین فراز درخشانِ وصیت‌نامه‌اش مراجعه کنند:
«آنچه از من برجای مانده کتاب‌هاست؛ امتیاز چاپ و تجدید چاپ آن را به نهاد آرامگاه فردوسی واگذار می‌کنم. عواید حاصل از آن‌ها به عنوان حق‌التالیف، صرف گل‌کاری و زیباسازی محوطهٔ آرامگاه و جادهٔ مشهد به توس خواهد شد. امیدوارم که این خواست‌ها به خوبی اجرا شود.
از خانواده، همسر، دوستان و خوانندگانم خداحافظی می‌کنم. بر روی گور من علاوه بر اسم، تاریخ تولد، و مرگ، این بیت حافظ نوشته خواهد شد: اگر از پرده برون شد دل من عیب مکن/ شکر ایزد که نه در پردهٔ پندار بماند»
این میزان وطن‌دوستی رشک‌برانگیز است. ایران در همیشهٔ تاریخ این‌چنین فرزندانِ برومندی را داشته است، و این فرزندان همیشه پرچمِ ایرانِ عزیز را بلند نگاه داشته‌اند. این فراز از وصیتِ اسلامی ندوشن مرا یاد آن سخنِ بشکوهِ سال‌ها پیشش می‌اندازد:
«من در قعرِ ضمیرِ خود احساسی دارم چون گواهی گوارا و مبهمی که گاه به گاه بر دل می‌گذرد و آن، این است که رسالتِ ایران به پایان نرسیده است و شکوه و خرّمی او به ما بازخواهد گشت. من یقین دارم که ایران می‌تواند قد راست کند. کشوری نام‌آور و زیبا و سعادتمند گردد و آن‌‌گونه که درخورِ تمدّن و فرهنگ و سالخوردگی اوست نکته‌های بسیاری به جهان بیاموزد.
این ادّعا بی‌شک کسانی را به لبخند خواهد آورد، گروهی هستند که اعتقاد به ایران را اعتقادی ساده‌لوحانه می‌پندارند، لیکن آنان که ایران را می‌شناسند هیچ‌گاه از او امید برنخواهند گرفت.»
و حالا آن عاشق ایران به خاکِ ایران سپرده شده است. و اکنون می‌توان از زبان #سیمین_بهبهانی خطاب به اسلامی ندوشن گفت: «یک متر و هفتاد صدم از خاکِ این خانه تویی»
خاکِ عزیزِ ایران بر تو خوش باد آقای محمد علی اسلامی ندوشن
#جویا_معروفی
⚜ عاشقی بیقرارم...
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۴۵ در ۶۰ سانتی متر
▫️اجرا: آذرماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۴۵ در ۶۰ سانتی متر
▫️اجرا: آذرماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
⚜ می خواهمت چنان که شب خسته خواب را...
#قیصر_امین_پور
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۳۰ در ۵۰ سانتی متر
▫️اجرا: آبان ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
#قیصر_امین_پور
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۳۰ در ۵۰ سانتی متر
▫️اجرا: آبان ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
⚜ هنرمند جان شیفته و دلی عاشق دارد...
▫️متن و خوشنویسی: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۵۰ در ۶۰ سانتی متر
▫️اجرا: آذرماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
▫️متن و خوشنویسی: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۵۰ در ۶۰ سانتی متر
▫️اجرا: آذرماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
⚜ شب عاشقان بیدل چه شبی دراز باشد...
#سعدی
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۴۵ در ۶۰ سانتی متر
▫️اجرا: آذر ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
#سعدی
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۴۵ در ۶۰ سانتی متر
▫️اجرا: آذر ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
✅دوره آموزشی نقاشیخط
#استادجوادبختیاری
▫️شروع دوره: چهارشنبه ۱۳ دی ماه ۱۴۰۲
▫️برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۰۹۳۷۱۷۸۹۲۸۰ تماس حاصل فرمایید.
@bakhtiari_acd
#استادجوادبختیاری
▫️شروع دوره: چهارشنبه ۱۳ دی ماه ۱۴۰۲
▫️برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره ۰۹۳۷۱۷۸۹۲۸۰ تماس حاصل فرمایید.
@bakhtiari_acd
⚜ بر آستان جانان گر سر توان نهادن
گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد
▫️اندازه: ۲۰۰ در ۱۰۰ سانتیمتر
▫️رنگ و روغن. ورق طلا
▫️اجرا: ۱۳۹۰
⚜بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن.
▫️ورق طلا رنگ و روغن
▫️اندازه: ۱۴۰ در ۸۰ سانتی متر
▫️اجرا: ۱۳۹۰
@bakhtiari_acd
گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد
▫️اندازه: ۲۰۰ در ۱۰۰ سانتیمتر
▫️رنگ و روغن. ورق طلا
▫️اجرا: ۱۳۹۰
⚜بهار و گل طرب انگیز گشت و توبه شکن.
▫️ورق طلا رنگ و روغن
▫️اندازه: ۱۴۰ در ۸۰ سانتی متر
▫️اجرا: ۱۳۹۰
@bakhtiari_acd
⚜عشق چشمک زندگی به لایقشه
▫️متن و خوشنویسی: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۴۰ در ۶۰ سانتی متر
▫️اجرا: دی ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
▫️متن و خوشنویسی: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۴۰ در ۶۰ سانتی متر
▫️اجرا: دی ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
⚜یک جان چه بود؟ صد جان منی...
#مولانا
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۴۵ در ۵۰ سانتی متر
▫️اجرا: دی ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
#مولانا
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۴۵ در ۵۰ سانتی متر
▫️اجرا: دی ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
▫️#معرفی_نخبگان_دنیای_هنر
از نگاه جواد بختیاری
▫شماره ۶: میرزا غلامرضا اصفهانی
#خوشنویسی
@bakhtiari_acd
از نگاه جواد بختیاری
▫شماره ۶: میرزا غلامرضا اصفهانی
#خوشنویسی
@bakhtiari_acd
فرهنگستان بختیاری
▫️#معرفی_نخبگان_دنیای_هنر از نگاه جواد بختیاری ▫شماره ۶: میرزا غلامرضا اصفهانی #خوشنویسی @bakhtiari_acd
#معرفی_نخبگان_دنیای_هنر
از نگاه
جواد بختیاری
#خوشنویسی
میرزا غلامرضا اصفهانی، هنرمندی شوریده و احساسی که هنرش بازتاب شخصیتش بود.
نستعلیق او را همانند درخت تناوری می انگارم، که نه بواسطه عناصر بیرونی، بلکه به حکم ذات شیفته اش به سماع است و دوار و رقصان.
خط او ما را به آغوش گرم هنر ایران دعوت می نماید و برایمان به آواز بم شعر زیبای هستی می سراید.
اجراهای او را همواره ستوده ام و در پیچاپیچ اندام های هنرش فر و شکوه و جاذبه زیبایی هنر نستعلیق را به ضیافت نشسته ایم.
اوج هنر میرزا را نه در قلمهای جلی، که در اندازه های اصطلاحا یک دانگ و نیم و نزدیک به آن می دانم.
صافی حیرت انگیز و الماس گونه در اجرا، مرکب برداری آبدار، گردشهای پر دور و روان نویسی مثال زدنی او را خوشنویسی کم مانند در قلمهای دو دانگ می نمایاند.
اجرای درخشان کلمات، که صلابت شیر و لطافت آهو را تداعی می کند موجب شده است که میرزا همه هوش و ذوقش معطوف به ریتم و چیدمان نباشد.
در قیاس با میرعماد بزرگ چیدمان ها و ریتم بین حروف و کلمات از پختگی و جلال کمتری برخوردار است، ولی این نقصان را دلبرانگی اجراها تا حدود زیادی خنثی نموده است.
میرزا بنابه فراخور کاربرد آثارش، به ویژه قلمهای جلی حجم و سطح متفاوتی مورد نظر داشته است، مثلا در قطعاتی که کاشی کاری بوده و در ارتفاع هفت یا هشت متری نصب می شده، اندام ها کشیده تر و بزرگتر و قرین اغراقند و اساسا از نظر شاکله و نسبت جزییات با قلمهای دودانگ تفاوت آشکاری را شاهدیم.
رخ زیبای خط میرزا، طرفداران و دلبستگان و مقلدان بسیاری دارد و از شیوه های رایج نزد معاصرین می باشد.
لازم به ذکر است به واسطه دشواری اجرا و تقلید قلمهای دو دانگ میرزا، خوشنویسان علاقه مند به شیوه او عمدتا قلمهای جلی را مورد توجه و مشق دارند و گاه برداشتهای نادرست و کاریکاتور گونه از شاکله کلمات میرزا در آثارشان دیده می شود، هر چند قلیل التعدادند و کم اثر.
میرزا خوشنویس دوره قاجار و هم عصر ناصرالدین شاه بود.وی سال ۱۲۴۶ هجری قمری در اصفهان به دنیا آمد و در سال ۱۳۰۴ هجری قمری غصه مرگ فرزند را تاب نمی آورد و دار فانی را وداع می گوید.
جواد بختیاری
۱۹ دی ماه ۱۴۰۲
از نگاه
جواد بختیاری
#خوشنویسی
میرزا غلامرضا اصفهانی، هنرمندی شوریده و احساسی که هنرش بازتاب شخصیتش بود.
نستعلیق او را همانند درخت تناوری می انگارم، که نه بواسطه عناصر بیرونی، بلکه به حکم ذات شیفته اش به سماع است و دوار و رقصان.
خط او ما را به آغوش گرم هنر ایران دعوت می نماید و برایمان به آواز بم شعر زیبای هستی می سراید.
اجراهای او را همواره ستوده ام و در پیچاپیچ اندام های هنرش فر و شکوه و جاذبه زیبایی هنر نستعلیق را به ضیافت نشسته ایم.
اوج هنر میرزا را نه در قلمهای جلی، که در اندازه های اصطلاحا یک دانگ و نیم و نزدیک به آن می دانم.
صافی حیرت انگیز و الماس گونه در اجرا، مرکب برداری آبدار، گردشهای پر دور و روان نویسی مثال زدنی او را خوشنویسی کم مانند در قلمهای دو دانگ می نمایاند.
اجرای درخشان کلمات، که صلابت شیر و لطافت آهو را تداعی می کند موجب شده است که میرزا همه هوش و ذوقش معطوف به ریتم و چیدمان نباشد.
در قیاس با میرعماد بزرگ چیدمان ها و ریتم بین حروف و کلمات از پختگی و جلال کمتری برخوردار است، ولی این نقصان را دلبرانگی اجراها تا حدود زیادی خنثی نموده است.
میرزا بنابه فراخور کاربرد آثارش، به ویژه قلمهای جلی حجم و سطح متفاوتی مورد نظر داشته است، مثلا در قطعاتی که کاشی کاری بوده و در ارتفاع هفت یا هشت متری نصب می شده، اندام ها کشیده تر و بزرگتر و قرین اغراقند و اساسا از نظر شاکله و نسبت جزییات با قلمهای دودانگ تفاوت آشکاری را شاهدیم.
رخ زیبای خط میرزا، طرفداران و دلبستگان و مقلدان بسیاری دارد و از شیوه های رایج نزد معاصرین می باشد.
لازم به ذکر است به واسطه دشواری اجرا و تقلید قلمهای دو دانگ میرزا، خوشنویسان علاقه مند به شیوه او عمدتا قلمهای جلی را مورد توجه و مشق دارند و گاه برداشتهای نادرست و کاریکاتور گونه از شاکله کلمات میرزا در آثارشان دیده می شود، هر چند قلیل التعدادند و کم اثر.
میرزا خوشنویس دوره قاجار و هم عصر ناصرالدین شاه بود.وی سال ۱۲۴۶ هجری قمری در اصفهان به دنیا آمد و در سال ۱۳۰۴ هجری قمری غصه مرگ فرزند را تاب نمی آورد و دار فانی را وداع می گوید.
جواد بختیاری
۱۹ دی ماه ۱۴۰۲
⚜در پنجه اقتدار مردان
نبود گرهی که وا نگردد...
#ابوالقاسم_لاهوتی
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۶۰ در ۴۰ سانتی متر
▫️اجرا: بهمن ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd
نبود گرهی که وا نگردد...
#ابوالقاسم_لاهوتی
▫️خوشنویس: #استادجوادبختیاری
▫️اندازه: ۶۰ در ۴۰ سانتی متر
▫️اجرا: بهمن ماه ۱۴۰۲
@bakhtiari_acd