تولد کاراواجو (میکل‌آنجلو مریسی دا کاراواجو، ۱۵۷۱–۱۶۱۰) – نقاش ایتالیایی، بنیان‌گذار رئالیسم در نقاشی، یکی از بزرگ‌ترین استادان باروک.



او یکی از نخستین کسانی بود که سبک نقاشی «کیاروسکورو» (chiaro e scuro – نور و سایه) را به کار برد و از سبک «تنبرسکو» (tenebroso – تاریک و تیره) استفاده کرد.

فرانتس کافکا. محاکمه


تصویرگر فرناندو فالکونه

تابلوی نقاشی "جنونِ اکاتِرینودار، ویولونیستِ دیوانه کنار جسد مادر مُرده‌اش"
(Ekaterinodar Madness, Mad violinist at the body of his dead mother)
اثرِ "پیوتر_کُسُلاپ" (Pyotr_Kosolap)
هنرمند و نقاش روسی، او در میانه‌ی قرن نوزدهم تحصیل کرد و طبق منابع، دوره‌ای برای ادامه‌ی آموزش نزدِ آکادمی هنرهای امپراتوری به سن‌پترزبورگ فرستاده شد و پس از تحصیل به زادگاهش بازگشت و سال‌ها به تدریسِ هنر پرداخت، آثار او عمدتاً در ژانرِ صحنه‌های روزمره و موضوعاتِ رئالیستی قرار می‌گیرند اما گاهی به سراغ موضوعات تاریخی یا صحنه‌های دراماتیک نیز رفته است. او این نقاشی را با تکنیک رنگ و روغن روی بوم در‌ سال 1863 خلق کرده است که هم‌اکنون در "موزه‌ی دولتی روسیه" در سن‌پترزبورگ نگهداری می‌شود.