Telegram Web Link
Forwarded from جرس
تابلوی نقاشی "جنونِ اکاتِرینودار، ویولونیستِ دیوانه کنار جسد مادر مُرده‌اش"
(Ekaterinodar Madness, Mad violinist at the body of his dead mother)

اثرِ "پیوتر_کُسُلاپ" (Pyotr_Kosolap)
هنرمند و نقاش روسی، او در میانه‌ی قرن نوزدهم تحصیل کرد و طبق منابع، دوره‌ای برای ادامه‌ی آموزش نزدِ آکادمی هنرهای امپراتوری به سن‌پترزبورگ فرستاده شد و پس از تحصیل به زادگاهش بازگشت و سال‌ها به تدریسِ هنر پرداخت، آثار او عمدتاً در ژانرِ صحنه‌های روزمره و موضوعاتِ رئالیستی قرار می‌گیرند اما گاهی به سراغ موضوعات تاریخی یا صحنه‌های دراماتیک نیز رفته است. او این نقاشی را با تکنیک رنگ و روغن روی بوم در‌ سال 1863 خلق کرده است که هم‌اکنون در "موزه‌ی دولتی روسیه" در سن‌پترزبورگ نگهداری می‌شود.
👏3
این نقاشی صحنه‌ای در یک اتاق زیرشیروانی تاریک و بسته را نشان می‌دهد و فضای کلی پُر از تَنشی نگران‌کننده است، شخصیتِ مرکزی در تصویر، مردی با موهای ژولیده و چشمانی توخالی و خیره و پابرهنه نشسته و کنار بدن بی‌جان مادر سالخورده‌اش با شدتی جنون‌آمیز ویولون می‌نوازد، نواختنی که دیگر صرفاً یک عملِ هنری نیست و حرکتی آشفته و تقریباً اگزوتریک است که میان سوگواری و جنون در نَوسان است، حالتِ چهره‌اش با چشمانی باز و هراس‌انگیز، سنگینیِ فروپاشیِ عاطفی‌اش را نشان می‌دهد، ویولون که معمولاً نمادی از شور و بیان هنری است در این‌جا به ابزاری سرد و وحشت‌آور از غم تبدیل شده است، آیا او برای مادرش آهنگی غم‌ناک می‌نوازد یا این تلاش ناامیدانه‌ای است برای برقراری پیوند با روحِ او؟ این ابهام پابرجاست و صحنه را آزاردهنده‌تر می‌کند، جسد مادر که بر روی یک تخت چوبی ساده دراز کشیده، آرام و بی‌حرکت است و چهره‌اش تقریباً آرام و گویی رنجِ او پایان یافته است در حالی که رنجِ پسرش تازه آغاز شده است، سادگیِ تخت، پتو و محیط بسته‌ی این اتاق زیرشیروانی، فقر را در این صحنه به روشنی نشان می‌دهد.
👏1
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ویدیویی درباره‌ی "کاراواجو"
(Caravaggio) (1571_1610)

نقاش ایتالیایی که چهره‌ی شاخصِ سبکِ "باروک" است و در نوع نقاشی و تکنیک‌های استفاده از رنگ و فُرم، تحولاتی بزرگ ایجاد کرد. نقاشی‌های او با ترکیبِ بینشِ واقع‌بینانه‌ی حالاتِ جسمی و روحی انسانی و استفاده‌ی دراماتیک از نور، تأثیرِ فراوانی بر نقاشی سبکِ باروک گذاشت. او شخصیتی خشن و تندخو داشت و زندگی پُرحادثه‌ای را گذراند. "کاراواجو" با شرکت در دعواها، دوئل‌ها، ارتکاب قتل، به زندان افتادن و فرارهای مکرر، زندگی‌اش را پشت سر گذاشت اما با وجود داشتن شخصیتی ناآرام و تغییراتِ پی‌ در پی توانست پیشرفت کامل و یکپارچه‌ای در هنر نقاشی برای خود به دست آورد. در این ویدیو با "کاراواجو" و زندگی و هنرِ او بیشتر آشنا خواهیم شد.

نگارش، ترجمه، تدوین و اجرا: "محمد_حسن‌پور"
(از مجموعه‌ی درس‌گفتارهای تاریخ هنر)
ضربه خوردیم وشکستیم و نگفتیم چرا؟!
ما دهان از گله بستیم و نگفتیم چرا؟!

جای "بنشین" و "بفرما", "بتمرگی" گفتند..!
ما شنیدیم و نشستیم و نگفتیم چرا؟!

"تو" نگفتیم و "شمایی" نشنیدیم و هنوز
ساده مثل کف دستیم و نگفتیم چرا؟!

دل سپردیم به آن "دال" سر دشمن و دوست
دشمن و دوست پرستیم و نگفتیم چرا؟!

چه "چراها" که شنیدیم و ندانیم چرا
ما همین بوده و هستیم و نگفتیم چرا؟

«#شادی_صندوقی »

⭕️شعر از بانو #سیمین_بهبهانی نیست!
C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌
@jaliateadabi
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─
2
به غم كسي اسيرم كه ز من خبر ندارد
عجب از محبت من كه در او اثر ندارد

غلط است هر كه گويد که به دل رهست دل را
دل من ز غصه خون شد دل او خبر ندارد


پرویز آقایانی
دفتر شعر آقایانی
از وحشی بافقی نیست

C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌
@jaliateadabi
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─
3
ﻣﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺑه دﻭﺷﯿﻢ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺣﻠﻘﻪ ی ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻫﺮ ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ ﭼﻮ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ
ﻣﺎ ﺯﺍﺩﻩ ی ﺩﺭﺩﯾﻢ ﻭ ﺭﻩ ﻋﺸﻖ ﺑﭙﻮﯾﯿﻢ
ﺩﺭ ﺩﯾﺮ ﺧﺮﺍﺑﺎﺕ ﺑﻪ ﮐﺲ ﺣﮑﻢ ﺑﻘﺎ ﻧﯿﺴﺖ

ﻣﺎ ﺭﻧﺪ ﻭ ﻧﻈﺮﺑﺎﺯ ﻭ ﺣﺮﯾﻔﯿﻢ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ
ﺟﺰ ﺩﻭﺳﺖ، ﺑﻪ ﮐﺲ، ﺧﻮﻥ ﻧﻈﺮﺑﺎﺯ ﺭﻭﺍ ﻧﯿﺴﺖ

ﻣﺠﺮﻭﺡ ﺯ ﻋﺸﻘﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺷﺎﺩ ﺭﻭﺍﻧﯿﻢ
اﻧﺪﺭ ﻣﺮﺽ ﻋﺸﻖ ﺑه جز ﻋﺸﻖ ﺩﻭﺍ ﻧﯿﺴﺖ

ﻫﻤﺒﺴﺘﺮ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻏﻢ ﻋﺎﻟﻢ
اﻣﺮﻭﺯ ﺑه جز "ﻋﺸﻖ" ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ

ﺭﺳﻮﺍﯼ ﺟﻬﺎﻧﯿﻢ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ
ﻋﻤﺮﺵ ﺑﻪ ﻓﻨﺎ ﺑﻮﺩ ﻫﺮ ﺁﻧﮑﺲ ﮐﻪ ﭼﻮ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ

ﺟﺰ ﺭﺍﻩ ﻧﻈﺮ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻧﺸﻨﺎﺳﯿﻢ
ﺩﺭ ﻣﺬﻫﺐ ﻣﺎ ﮐﻔﺮ ﺑه جز ﺟﻮﺭ ﻭ ﺟﻔﺎ ﻧﯿﺴﺖ

ﻣﺎ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺍﺩﺏ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﮔﺬﺍﺭﯾﻢ
ﺍﺯ ﺣﻠﻘﻪ ﺟﺪﺍ ﮔﺸﺖ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺣﯿﺎ ﻧﯿﺴﺖ

سارا فلاح
دفتر شعر دلتنگیها

از مولانا و حافظ نیست

C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌
@jaliateadabi
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─
2
آنان که به سرمستی
ما طعنه زنانند
بگذار بمانند به خماری،
که ز ما هیچ ندانند.

ناشناس
از #شیخ_بهایی نیست


C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌
@jaliateadabi
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─
2
مرال‌
یکی از زیباترین گونه‌های جانوری ایران که در سال‌های اخیر بیش از ۸۰٪ جمعیت خودشون رو به‌خاطر شکار از دست داده‌اند.

📸حامد تیزرویان، ارتفاعات مازندران
مرال، سلطان جنگل‌های هیرکانی در ارتفاعات مازندران

📸 حامد تیزرویان
1
خولیو کورتاسار و آلخاندرا پیثارنیک


از کودکی چیزی نمی‌دانم
بیش از هراسی درخشان
و دستی
که مرا پهلو به پهلو می‌کرد.

کودکی‌ام و رایحه‌اش
پرنده‌ای عزیز.


آلخاندرا پیثارنیک
ترجمه محسن عمادی
👍1
🕊️



"هیچ‌چیز دوبار اتفاق نمی‌افتد"

هیچ‌چیزی نمی‌تواند دوبار اتفاق بیفتد،
در نتیجه، حقیقتِ تلخ این است که:
ما بی‌تجربه و خام به دنیا می‌آییم،
و بی‌هیچ شانسی برای یاد گرفتن، از دنیا می‌رویم.

حتی اگر کندذهن‌تر از تو در دنیا نباشد،
و تو کودن‌ترین آدم روی زمین باشی،
نمی‌توانی این کلاس را دوباره بگذرانی،
این درس، فقط یک بار ارائه می‌شود.

هیچ‌ روزی، مثلِ دیروز نیست،
و هیچ‌ شبی، دقیقا مثل شب پیش نیست،
و هیچ بوسه‌ای، مثلِ بوسه‌ی قبل نیست
و نمی‌تواند تو را همان‌طور از خوشی لبریز کند.

دیروز، یک‌نفر در حضورِ من
اسمِ تو را بر زبان آورد،
طوری شدم که انگار
گلِ رزِ خوش‌بویی به اتاق افتاده‌باشد.

امروز که باهم‌ایم
مدام به ساعتم نگاه میکنم
و می‌خواهم زمان، زودتر بگذرد
و با خودم فکر می کنم که: رز؟ رز دیگر چیست؟
رز گل است یا سنگ؟

روزها، همه زودگذرند
پس این همه ترس و اندوه بی‌دلیل برای چیست؟
هیچ‌چیزی همیشگی نیست
فردا که بیاید، امروز فراموش شده است.

ما ترجیح می‌دهیم که با لبخندها و بوسه‌هایمان
خود را با طالع و سرنوشتمان هماهنگ کنیم.
اگرچه باهم فرق داریم،
اما یکدیگر را همراهی می‌کنیم؛
درست مثل دو قطره‌ی آب!

ویسواوا شیمبورسکا
3
تیر آرش
شهاب برساوشی بر فراز دماوند باشکوه


📸 Majidxfuture
3
مجسمه یادبود در گورستان
2
گورستان ظهیرالدوله تجریش . سر کوچه : شعری از علی صالحی
4
ایران.تالش
3
سیب .کار هنری ازسالوادور دالی
5
جام زرین با نقوش برجسته و کنده‌کاری شده

دوره تاریخی: عصر آهن (حدود ۱۱۰۰-۱۰۰۰ پیش از میلاد)

محل کشف: گور شماره ۴۵، مارلیک، رودبار، گیلان

محل نگهداری: موزه ملی ایران
2😍2🥰1
2025/10/23 07:31:03
Back to Top
HTML Embed Code: