شعری از دل زندان — یاد بابک شهبازی، صدای خاموش‌شده‌ای از ایران

این شعر را بابک شهبازی، زمانی که در زندان تهران بزرگ بود، برای همسرش خواند.
صبح چهارشنبه، ۲۶ شهریور، حکم اعدام او با اتهام «افساد فی‌الارض از طریق محاربه و جاسوسی برای اسرائیل» اجرا شد.
سعید دهقان، وکیل و مدیر پروژه تاریخ شفاهی حقوق بشر ایران، این اعدام را که در سالگرد قتل حکومتی مهسا امینی انجام شد،
«عمدی‌ترین نوع قتل» توصیف کرد.
یاد بابک شهبازی، یاد همه‌ی جان‌های آزادی‌خواه و بی‌دفاعی که قربانی خشونت حکومتی شدند، زنده و ماندگار است

#بابک_شهبازی
#نه_به_اعدام
#یاد_جان‌باختگان

💥بیانیه شماره ۲۵ کارزار «جان زندانیان سیاسی در خطر است!» خانواده های محکومین به اعدام را تنها نگذاریم!

روز دوشنبه ۲۱ مهرماه ۱۴۰۴، صدها زندانی در واحدهای ۱ و ۲ زندان قرلحصار در اعتراض به افزایش بی‌سابقه اعدام‌ها، از دریافت جیره غذایی خودداری کرده و در سالن‌های زندان دست به تحصن جمعی زدند.

بر اساس گزارش منابع مطلع، بامداد دوشنبه مأموران زندان به دستور مستقیم مقام‌های قضایی، تعدادی از زندانیان را از بندهای مختلف به سلول‌های انفرادی منتقل کردند تا احکام اعدام آنان در روزهای آینده اجرا شود.

در پی گسترش این اعتراض، قبادی، رئیس زندان قزلحصار و رئیس واحد ۲، با حالتی تهدیدآمیز وارد بندها شده و خطاب به زندانیان اعلام کرده است:
«درب چراغ‌خانه را هم می‌بندیم تا از گرسنگی بمیرید!»

فضای زندان به‌شدت امنیتی شده و مأموران با افزایش کنترل و فشار، تلاش دارند اعتصاب را درهم بشکنند. با این حال، زندانیان با سر دادن شعار «نه به اعدام» تأکید کرده‌اند تا توقف کامل اعدام‌ها به اعتصاب خود ادامه خواهند داد. هم‌زمان با کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، زندانیان واحد ۳ نیز به این اعتصاب جمعی پیوسته‌اند.

در بیانیه‌ای کوتاه که از درون زندان منتشر شده، آمده است:

«اعدام‌های پیاپی و شبانه در زندان قزلحصار، جان انسان‌ها را بی‌صدا می‌گیرد و هیچ نهاد مستقلی پاسخ‌گو نیست.»

هم‌زمان با این حرکت اعتراضی، خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام نیز در بیرون از زندان دست به تجمع اعتراضی زده‌اند. این اعتصاب از بزرگ‌ترین حرکت‌های اعتراضی درون زندان طی ماه‌های اخیر به شمار می‌آید و بار دیگر ضرورت حمایت افکار عمومی و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری از زندانیان سیاسی را برجسته می‌کند.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران ضمن حمایت همه جانبه از  اعتراضات زندانیان در ایران خواستار

1. توقف فوری و کامل اعدام‌ها؛
2. آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی؛
3. بازگرداندن فوری زندانیان منتقل‌شده از سلول انفرادی به بندهای عمومی؛
4. پاسخ‌گویی مسئولان قضایی و سازمان زندان‌ها در قبال سلامت و جان زندانیان.

هشدار کمیته آزادی زندانیان سیاسی:

اجرای پیاپی اعدام‌ها بدون اطلاع‌رسانی شفاف، تهدید مستقیم جان زندانیان است و خطر اعدام برای زندانیان منتقل‌شده به انفرادی همچنان جدی است.

ما از مردم ایران، نهادهای بین‌المللی، سازمان‌های حقوق بشری و تمامی آزادی‌خواهان جهان می‌خواهیم در برابر این جنایت‌ها سکوت نکنند. امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز به فشار جهانی برای توقف موج اعدام‌ها و آزادی زندانیان سیاسی وجود دارد.

مسئولیت حفظ جان زندانیان مستقیماً بر عهده مقامات قضایی و سازمان زندان‌هاست و هرگونه آسیب جسمی یا جانی به زندانیان باید توسط رژیم پاسخ داده شود.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
۲۲ مهر ۱۴۰۴ / ۱۴ اکتبر ۲۰۲۵

گزارش فوری از وضعیت زندانیان در اعتصاب غذای قزلحصار

تعدادی از زندانیان زندان قزلحصار در دومین روز اعتصاب غذا به‌سر می‌برند. حال برخی از آن‌ها وخیم گزارش شده اما هیچ‌گونه رسیدگی پزشکی صورت نگرفته است. این زندانیان در اعتراض به موج اعدام‌ها دست به اعتصاب زده‌اند. صدای آنان باشیم.
#قزلحصار
#اعتصاب_غذا
#نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#آزادی_زندانیان_سیاسی

سه شنبه‌ های اعتراضی #کلن_آلمان

این تجمع در حمایت از زندانیان سیاسی، خانواده‌های دادخواه و علیه موج اعدام‌ها به فراخوان کمیته آزادی زندانیان سیاسی برگزار شد.

#نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

بیانیه‌ی اعتراضی علیه صدور حکم جدید برای #عباس_واحدیان_شاهرودی

عباس واحدیان شاهرودی در پی پرونده‌سازی اخیر علیه او، توسط دادگاه انقلاب مشهد، به سه سال حبس و دو سال تبعید محکوم شد، خانواده او با انتشار بیانیه‌ای به این موضوع اعتراض کردند. متن این بیانیه به شرح زیر است:

«در ادامه‌ی سرکوب سیستماتیک اندیشه و آزادی بیان در ایران، عباس واحدیان شاهرودی، نویسنده، پژوهشگر و از امضاکنندگان بیانیه‌ی ۱۴، بار دیگر هدف انتقام‌جویی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی قرار گرفته است.

روز گذشته ۲۲ مهر ۱۴۰۴ در جلسه‌ای موسوم به «دادگاه آنلاین»، قاضی دادگاه انقلاب، حکم تازه‌ای علیه او صادر کرد:

ـ دو سال حبس به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام»
ـ یک سال حبس برای «اعتراف صریح به براندازی»
ـ و دو سال تبعید به زابل

این در حالی‌ست که عباس واحدیان شاهرودی هم‌اکنون در حال گذراندن حکم سنگین ۲۱ سال حبس در بند ۶/۱ زندان وکیل‌آباد مشهد است؛ زندانی که به بی‌رحمانه‌ترین روش‌ها با زندانیان سیاسی برخورد می‌کند.

چهار سال است که او حتی یک روز مرخصی درمانی نداشته، با وجود تأیید پزشکی قانونی مبنی بر ناتوانی در تحمل حبس. بیماری‌های متعدد جسمی‌اش حاصل شرایط غیرانسانی زندان است، اما پاسخ حکومت به رنج و بیماری او نه آزادی، بلکه افزایش مجازات و تبعید است.

#نه_به_جمهورى_اسلامى
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#زندانی_ما_کجاست
#نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

بیانیه زندانیان سیاسی اوین در حمایت از رضا خندان: «محرومیت از ملاقات، شکنجهٔ سفید است»

در حالی‌که بیش از نه ماه از محرومیت رضا خندان، فعال حقوق بشر، از ملاقات با همسرش نسرین ستوده می‌گذرد، جمعی از زندانیان سیاسی زندان اوین با انتشار بیانیه‌ای این اقدام را «شکنجهٔ سفید علیه او و خانواده‌اش» خواندند. آنان با اشاره به تحصن رضا خندان در مقابل دفتر مقامات زندان، تأکید کرده‌اند که اصرار مسئولان اوین بر حجاب اجباری به‌عنوان شرط ملاقات، رفتاری غیرانسانی و مغایر با حقوق اولیهٔ زندانیان است و خواستار پایان فوری به این محرومیت و اجرای حق قانونی او برای مرخصی شده‌اند.

متن کامل این نامه به شرح زیر است:

اکنون بیش از نه ماه است که مقام‌های زندان اوین، رضا خندان را از دیدار با همسرش، نسرین ستوده، محروم کرده‌اند و تلاش فرزندانش برای ملاقات با او نیز از سوی کارکنان زندان به درگیری و خشونت کشیده شده است.

نسرین ستوده، همسر رضا خندان، و دخترش مهراوه، به دلیل تن ندادن به حجاب اجباری مورد نظر مسئولان زندان اوین، از ملاقات با این فعال حقوق بشر محروم شده‌اند.

رضا خندان که به دلیل اعتراض به حجاب اجباری به سه سال و نیم زندان محکوم شده است، در اعتراض به ممانعت مسئولان زندان از ملاقات با همسرش، از روز سه‌شنبه ۸ مهر ۱۴۰۴ تحصن خود را در مقابل دفتر مقامات زندان اوین آغاز کرده است.

ما، زندانیان سیاسی هم‌بند با رضا خندان، تصمیم مقام‌های زندان برای محرومیت او و همسرش از ملاقات به بهانهٔ حجاب را نوعی شکنجهٔ سفید علیه این زندانی و خانواده‌اش می‌دانیم.

مقام‌های زندان اوین در حالی بر اعمال حجاب اجباری به‌عنوان شرط ملاقات اصرار می‌ورزند که اکنون دولت، مجلس، نیروی انتظامی و بسیاری از سازمان‌ها و ادارات از اجرای حجاب اجباری بر شهروندان عقب‌نشینی کرده‌اند.

محرومیت زندانی از ملاقات، نقض آشکار حقوق بشر است؛ آن هم در حالی که راه‌های قانونی دیگری، از جمله اعطای مرخصی وجود دارد، اما رضا خندان از حق قانونی خود برای استفاده از مرخصی نیز محروم شده است.

مقام‌های زندان اوین در حالی برای مخالفت با ملاقات رضا خندان و نسرین ستوده به بهانه‌های واهی چون «مقررات و قانون» متوسل می‌شوند که وقتی پای اجرای همان مقررات در زمینهٔ اعطای مرخصی به میان می‌آید، از اجرای آن سر باز می‌زنند.

ما، امضاکنندگان این بیانیه، از مقام‌های زندان اوین می‌خواهیم به تصمیم غیرانسانی خود که رضا خندان و همسرش را در نه ماه گذشته از ملاقات یکدیگر محروم کرده است، پایان دهند.

امضاکنندگان:
ودود اسدی، محمود اوجاقلو، سجاد ایمان‌نژاد، شهریار براتی، مرتضی پروین، وحید قدیرزاده، مرسل کتابی، مهرداد گریوانی، محمدمهدی محمدی‌رهبری، محمد نجفی، طاهر نقوی، رضا ولی‌زاده

#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

زندانیان قزلحصار: تنها راه نجات اعتراض و حمایت مردمی است

در پی اعتصاب غذای زندانیان واحدهای ۲ و ۳ زندان قزلحصار، زندانیان واحد ۴ این زندان نیز با انتشار بیانیه‌ای از این حرکت حمایت کرده و هشدار دادند که اگر اعتراضات و حمایت‌های مردمی ادامه پیدا نکند، اعدام‌های بیشتری در زندان قزلحصار در راه خواهد بود. این زندانیان با تاکید بر اینکه در حال حاضر تنها امیدشان به حمایت مردم و وجدان‌های بیدار است، از هموطنان خواستند تا برای لغو حکم اعدام و نجات جان آنان هر اقدامی که می‌توانند انجام دهند.

در بخشی از این بیانیه آمده است:

«ما زندانیان واحد ۴ قزل‌حصار که به‌طور مستمر شاهد انتقال هم‌بندان خود برای اجرای حکم اعدام هستیم، از ایستادگی دوستان‌مان در واحد ۲ و خانواده‌هایشان در برابر زندان حمایت می‌کنیم. برای ما هیچ راهی جز اعتراض و اعتصاب باقی نمانده است.»

زندانیان در ادامه با اشاره به شرایط سخت و فضای خفقان‌آلود درون زندان تأکید کرده‌اند:

«مردم شریف ایران! لحظه‌ای تصور کنید آن سرکوبی را که در بیرون احساس می‌کنید، ما درون زندان هر روز تجربه می‌کنیم. ما قربانیانی هستیم که روزانه کشته می‌شویم و هیچ امیدی جز حمایت شما و دیگر زندانیان نداریم.»

در پایان این بیانیه، زندانیان واحد ۴ با فریاد «نه به اعدام» از همه‌ی هم‌میهنان و وجدان‌های بیدار خواسته‌اند که برای لغو احکام اعدام و نجات جان محکومان اقدامی فوری انجام دهند. آنان هشدار داده‌اند:

«هر روز هم‌بندان ما را برای اعدام به سلول‌های انفرادی می‌برند. اگر پس از این اعتراضات تنها بمانیم، همگی کشته خواهیم شد.»

این بیانیه در شرایطی منتشر شده است که از ۲۱ مهرماه زندانیان واحد ۲ قزل‌حصار دست به اعتصاب غذا زده‌اند و از روز ۲۲ مهرماه نیز زندانیان واحد ۳ به این حرکت اعتراضی پیوسته‌اند. اعتصاب‌کنندگان، هم‌زمان با کارزار سراسری «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، خواستار توقف فوری اعدام‌ها و لغو تمامی احکام مرگ در ایران شده‌اند.

#نه_به_اعدام
#زندان_قزلحصار
#اعتصاب_غذا