عدالت با مرگ برقرار نمی‌شود

✍️ مریم یحیوی

افزایش نگران‌کننده‌ی صدور و اجرای احکام اعدام، به‌خصوص در زندان قزل‌حصار، بار دیگر نگاه‌ها را متوجه پیوند میان خشونت ساختاری، فقر و سیاست کیفری در ایران کرده است. در این ساختار، اعدام نه صرفاً یک مجازات قضایی، بلکه بخشی از سازوکار کنترل اجتماعی و حفظ نظم موجود است؛ نظمی که بر پایه‌ی سرکوب، تبعیض و ترس بنا شده است.

بخش عمده‌ای از محکومان به اعدام از میان طبقات فرودست و حاشیه‌نشین جامعه هستند؛ کسانی که بیشتر قربانی شرایط نابرابر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی‌اند تا عامل آن. در چنین بسترهایی، «جرم» اغلب حاصل انتخاب آگاهانه‌ی فردی نیست، بلکه پیامد اجتناب‌ناپذیر فقر، تبعیض و فقدان فرصت‌های برابر است. از این‌رو، مجازات مرگ نه عادلانه است و نه بازدارنده؛ تنها تکرار همان چرخه‌ی خشونت و نابرابری‌ست که آن جرم را زاده است.

اعتصاب غذای ۱۵۰۰ زندانی غیرسیاسی در واحد ۲ زندان قزل‌حصار و تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» — که اکنون بیش از ۹۰ هفته در ۵۲ زندان کشور جریان دارد و از دل زندان قزل‌حصار شکل گرفت — یادآور این واقعیت است که مخالفت با اعدام، واکنشی صرفاً انسانی نیست، بلکه پاسخی آگاهانه به سیاست‌هایی‌ست که حذف انسان را جایگزین اصلاح اجتماعی کرده است.

در نگرش عدالت‌محور، مجازات باید فرصتی برای ترمیم رابطه‌ی فرد و جامعه باشد، نه پایانی بر آن. عدالت واقعی زمانی معنا دارد که به انسان امکان جبران، رشد و بازگشت داده شود. اعدام این امکان را به‌کلی نابود می‌کند و خود در تضاد کامل با مفهوم عدالت قرار می‌گیرد.

اصرار بر مجازات مرگ، به‌ویژه در ابعاد گسترده، بیش از هر چیز گواه ناتوانی یک ساختار در مواجهه با ریشه‌های جرم است. جامعه‌ای که مسیر اصلاح را کنار گذاشته و تنها به حذف متوسل می‌شود، خشونت را از سطح فردی به سطح نهادی ارتقا می‌دهد.

صدایی که از دل زندان قزل‌حصار برخاسته، صدای هشدار است؛ هشداری علیه روندی ضدانسانی که نباید نادیده گرفته شود. وظیفه‌ی اخلاقی، انسانی و مدنی تمامی وجدان‌های بیدار است که در برابر این خشونت سازمان‌یافته سکوت نکرده و خواست لغو احکام اعدام را به مطالبه‌ای جدی و ضروری در سطح جامعه بدل سازند.

نه به اعدام، آری به زندگی
نه به خشونت ساختاری، آری به عدالت ترمیمی

#مریم_یحیوی
#نه_به_اعدام
#از_قزلحصار_بگو

💥 بیانیه شماره ۲۸ کارزار «جان زندانیان سیاسی در خطر است!»

فریاد علیه مرگ؛ اعتراض خانواده‌ها به موج اعدام‌ها

یکشنبه ۲۷ مهر ۱۴۰۴، خیابان بهارستان تهران شاهد تجمع خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام در زندان قزل‌حصار بود. این خانواده‌ها در اعتراض به موج گسترده‌ی اعدام‌ها، مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی گرد آمدند و با سر دادن شعارهای «نه به اعدام» و «اعدام نکنید» خواهان توقف فوری این روند شدند.

تنها دقایقی پس از آغاز تجمع، نیروهای انتظامی و امنیتی با یورش به جمع معترضان، تجمع مسالمت‌آمیز را به خشونت کشاندند. به گفته شاهدان عینی، مأموران با باتوم به معترضان حمله کرده و تعدادی از آنان را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. با وجود این سرکوب، خانواده‌ها عقب‌نشینی نکرده و با فریاد شعارهای ضد اعدام به اعتراض خود ادامه دادند.

یکی از حاضران در محل گفته است:
«آن‌ها با دست خالی آمده بودند، فقط صدای اعتراض داشتند. اما نیروهای امنیتی بدون هیچ هشداری حمله کردند.»

در حالیکه ، مسئولان زندانیان قزل‌حصار عامدانه با قطع آب، وضعیت جسمی بسیاری از از زندانیان را در شرایط بحرانی قرار داد بود، اعتصاب وارد هفتمین روز اعتصاب غذای خود در اعتراض به موج
گسترده‌ی اعدام‌ها شدند.

در پی پایداری و مقاومت زندانیان بند دو زندان قزلحصار، مسئولان ناگزیر شدند اجرای احکام اعدام را دست‌کم برای شش ماه به تعویق اندازند. همزمان شش زندانی که پیش‌تر برای اجرای حکم اعدام به قرنطینه و سلول انفرادی منتقل شده بودند، به بند خود در واحد ۲ بازگردانده شدند.
این عقب‌نشینی هرچند موقت، نتیجه‌ی مستقیم ایستادگی زندانیان و حمایت خانواده‌ها و افکار عمومی است.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران ضمن تبریک به زندانیان قزل حصار و خانواده هایشان و‌جنبش علیه اعدام اعلام می‌کند که مبارزه ادامه خواهد داشت لغو احکام اعدام، قتل عمد حکومتی .

مطالبات فوری کمیته:
1. توقف فوری و کامل اعدام‌ها؛
2. آزادی بی‌قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی؛
3. بازگرداندن فوری زندانیان منتقل‌شده از سلول‌های انفرادی به بندهای عمومی؛
4. تأمین فوری خدمات درمانی و رسیدگی پزشکی به زندانیانی که بر اثر اعتصاب غذا دچار افت فشار، بیهوشی و بحران جسمی شده‌اند.

فراخوان

ما از مردم ایران، نهادهای بین‌المللی، سازمان‌های حقوق بشری و همه‌ی آزادی‌خواهان جهان می‌خواهیم که تا لغو احکام اعدام، صدای زندانیان و خانواده‌های آنان باشند.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
۲۷ مهر ۱۴۰۴ / ۱۹ اکتبر ۲۰۲۵

تجمع بازنشستگان مخابرات در میدان سردار جنگل تهران

دوشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۴، جمعی از بازنشستگان مخابرات در میدان سردار جنگل تهران تجمع کردند. آنان با سردادن شعارهایی از جمله «حسین حسین» و «دزدی و دروغ، کارشان!» اعتراض خود را به نابسامانی‌های اقتصادی، بی‌عدالتی و سوء‌مدیریت نهادهای مرتبط اعلام کردند.

#بازنشستگان_مخابرات
#تجمع_اعتراضی

تداوم بازداشت فعالان نشر؛ بازداشت پدر و خواهر احسان رستمی پس از تهدید بازجویان

بیش از دو ماه از بازداشت پنج فعال حوزه‌ی کتاب و نشر می‌گذرد، و گزارش‌ها حاکی از آن است که دو تن از اعضای خانواده‌ی یکی از بازداشت‌شدگان نیز بازداشت شده‌اند.
طبق اطلاعات دریافتی، #احسان_رستمی ، ناشر، مترجم و کتاب‌فروش که حدود سه هفته است در اعتصاب غذای تر به‌سر می‌برد، در آخرین تماس تلفنی خود با خانواده از تهدید بازجویان نسبت به بازداشت والدینش خبر داده بود. چند روز پس از این تماس، این تهدید عملی شد و پدر او، جهانگیر رستمی، و خواهرش، پرنیا رستمی، بازداشت شدند.
هم‌زمان، فعالیت صفحه‌ی اینستاگرامی «خانواده‌ی احسان و رامین رستمی» که پیگیر وضعیت این دو و دیگر بازداشت‌شدگان بود، از چند روز پیش متوقف و تمامی مطالب پیشین آن حذف شده است.
افراد بازداشت‌شده در این پرونده عبارت‌اند از:
احسان رستمی، #رامین_رستمی، #مرجان_اردشیرزاده (مترجم)، #حسن_توزنده‌_جانی (شاعر و فعال فرهنگی) و #نیما_مهدی‌_زادگان (فعال حوزه‌ی نشر).

#نه_به_اعدام
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

تجمع سراسری بازنشستگان مخابرات؛ اعتراض به سهامداران و سوءمدیریت

«بنیاد تعاون حق ماها رو خورده، مخابرات رو برده!»
این شعار بازنشستگان مخابرات خوزستان در تجمع اعتراضی روز دوشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۴ در اهواز بود. آنان با برگزاری تجمع و راهپیمایی، اعتراض خود را نسبت به سهامداران عمده و سوءمدیریت منابع شرکت مخابرات اعلام کردند.
در همین روز، بازنشستگان مخابرات در شهرهای تبریز، کرمانشاه، همدان، بیجار، مریوان، شیراز، زنجان، اصفهان، تهران و خوزستان نیز هم‌زمان دست به تجمع و راهپیمایی زدند.
اعتراضات آنان نسبت به بی‌عدالتی، سوءمدیریت، عدم پرداخت مطالبات، نابسامانی بیمه تکمیلی و چپاول منابع توسط ستاد اجرایی، مالکان و سهامداران شرکت مخابرات ادامه دارد.
شعارها و تجمع‌های اخیر بازتابی از خشم گسترده بازنشستگان نسبت به سیستمی است که حقوق آنان را نادیده گرفته و منابع عمومی را به رانت و منافع شخصی سپرده است.

#بازنشستگان_مخابرات
#تجمع_اعتراضی
#حقوق_کارگران

انتقال احسان فریدی، دانشجوی محکوم به اعدام، به اداره اطلاعات تبریز

مادر احسان فریدی، دانشجوی زندانی سیاسی و محکوم به اعدام، از انتقال فرزندش به اداره اطلاعات تبریز خبر داده است.
#احسان_فریدی ، دانشجوی ۲۲ ساله‌ی رشته مهندسی ساخت و تولید در دانشکده فنی تبریز، به اتهام «افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم شده است.
مادر او پیش‌تر با انتشار ویدیویی، ضمن دادخواهی، از مردم ایران و جامعه جهانی خواسته بود برای نجات جان فرزندش اقدام کنند.
احسان فریدی هنگام بازداشت نخستین خود در ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ کمتر از ۲۰ سال داشت. او پس از چند روز بازداشت در زندان تبریز، با تودیع وثیقه آزاد شد اما بعدها به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به شش ماه حبس تعزیری محکوم گردید.
وی در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ پس از مراجعه به شعبه ۱۵ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تبریز دوباره بازداشت و اتهامش به «افساد فی‌الارض» تغییر یافت.
اکنون، پس از سه روز بی‌خبری، خانواده‌اش مطلع شده‌اند که او به اداره اطلاعات تبریز منتقل شده است. استفاده مادر او از هشتگ #نه_به_اعتراف_اجباری در استوری اخیرش، بیانگر نگرانی خانواده از تحت فشار قرار گرفتن احسان برای گرفتن اعتراف اجباری یا مصاحبه تلویزیونی است.

#نه_به_اعدام
#نه_به_اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

تجمع پرستاران خوزستان در اعتراض به حقوق پایین و معوقات

«پرستاریم، نه برده!»
این شعار پرستاران خوزستان در تجمع اعتراضی امروز، دوشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۴، در مقابل استانداری بود.
پرستاران با برگزاری این تجمع، نسبت به حقوق پایین، عدم پرداخت معوقات و فشار ناشی از اضافه‌کاری اجباری اعتراض کردند. آنان خواستار بهبود وضعیت معیشتی، اجرای کامل طرح طبقه‌بندی مشاغل و پایان تبعیض در پرداخت‌ها شدند.

#پرستاریم_نه_برده
#تجمع_پرستاران
#معیشت_منزلت

تجمع اعتراضی پرستاران کرمانشاه: «سفره‌مان خالیه، وعده‌وعید کافیه!»

پرستاران دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه روز شنبه ۲۶ مهر ۱۴۰۴ برای چندمین بار مقابل ساختمان دانشگاه تجمع کردند تا صدای اعتراض خود را به بی‌عدالتی و بی‌توجهی مسئولان برسانند.
این پرستاران می‌گویند که نه ماه است تعرفه‌های پرستاری پرداخت نشده و حقوق بسیاری از آنان حتی به ۲۰ میلیون تومان هم نمی‌رسد — رقمی که در برابر گرانی سرسام‌آور، برای یک زندگی ساده کافی نیست.
یکی از پرستاران می‌گوید: «ما با شیفت‌های سنگین و شب‌های بی‌پایان کار می‌کنیم، اما هر بار که مطالبه می‌کنیم فقط وعده می‌شنویم. تبعیض و بی‌عدالتی خسته‌مان کرده.»
شعارهای تجمع‌کنندگان عبارت بودند از:
«پرستار داد بزن، حقتو فریاد بزن»
«وعده و وعید کافیه، سفره‌ی ما خالیه»
«مسئول بی‌کفایت، استعفا استعفا»
و بر روی پلاکاردها آمده بود: «تورم دلاریه، حقوق ما ریالیه»

#پرستاران_اعتراض
#تجمع_پرستاران
#حقوق_پرستاران