خدایا
به من فراموشی ببخش...
و به خاطر آوردن را!
فراموشی ِ غم های قلبم
و به خاطر آوردن ِ شادی ِ نامیرایِ کوچکی
که روز ازل در دلم نهادی...
{ #معصومه_صابر


@Captionissm

از سخن‌چینان شنیدم آشنایت نیستم
خاطراتت را بیاور تا بگویم کیستم

سیلی هم‌صحبتی از موج خوردن سخت نیست
صخره‌ام، هرقدر بی‌مهری کنی می‌ایستم

تا نگویی اشک‌های شمع از کم‌طاقتی‌است
در خودم آتش به پا کردم ولی نگریستم

چون شکست آیینه، حیرت صد برابر می‌‌شود
بی سبب خود را شکستم تا ببینم چیستم

زندگی در برزخ وصل و جدایی ساده نیست
کاش قدری پیش از این یا بعد از آن می‌زیستم

#فاضل_نظری
📕آن‌ها

@Captionissm

در تیره ترین حالت ممکن، ترجیح میدم لبخند بزنم تا فقط به زندگی نشون بدم با آدم بدی در افتاده.


@Captionissm

«في النهاية ، ستحصل على ما تتخيله»

+در نهایت تو به اون چیزی که تصور میکنی میرسی...


@Captionissm

آپامه Apameh : نامیست دخترانه با ریشه اوستایی که خوش رنگ معنا میدهد.


@Captionissm

بارون متوقف میشه
شب میگذره
درد و رنج محو میشه
امید هیچوقت اونقدر گم نمیشه که
نشه دوباره پیداش کرد

چه وایبی


@Captionissm

آدمیزاد موجودی‌ست که به همه چیز، عادت می‌کند
از جای خالیِ دندانی در دهانش گرفته تا جای خالیِ کسی در جهانش.
آدمیزاد موجود عادت کُننده‌ایست
اما فراموش کننده هرگز!
نه جایِ خالی در دهانش را فراموش می‌کند،
نه جایِ خالیِ در جهانش و نه حفره‌ی خالی در قلبش را...
فقط عادت می‌کند با نبودنشان کنار بیاید

#فرشته_رضایی


@Captionissm

میگن از امید گفتن تو این روزا مثل گول زدن میمونه!
«اما تو امید بده شاید یکی گول خورد خندید.»
بخاطرش بخشید.
بخاطرش ادامه داد. بخاطرش تلاش کرد.
این رخت سیاه نا امیدی رو از تنش درآورد.
ذهنش رو آب و جارو کرد. روزگار نفس کشید.
دنیا جای قشنگ‌تری شد.
تو کار خودت رو بکن.
تو خوب باش.
تو امید بده 🤍

@Captionissm