⚠️چند نکته بسیار مهم در مورد نحوه برخورد کودکان با غریبه‌ها برای جلوگیری از خطرات احتمالی وکودک‌آزاری/
تهیه شده توسط روابط عمومی بهزیستی خراسان رضوی
https://www.tg-me.com/behzistikhnews

#کودک_‌آزاری
🆔channel: @Childpsychoanalysis
📸insta:@goodenoughpsychoanalysis
🌀مطالب ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

🔔بازی زبان کودکان است، و درمانگران کودکان بایستی واژگان خود را گسترش دهند.
@Childpsychoanalysis

‍ سه وظیفه اصلی مادر به اندازه کافی خوب:
۱. مادر می بایست نوزاد را "در آغوش بگیرد" و بغل کند. اصطلاح در آغوش گرفتن و "نگه داشتن" در دو سطح استفاده می شود. اول آغوش جسمی که مادر نوزاد را به شکل عادی در آغوش میگیرد که باعث احساس امنیت کودک می شود. دوم آغوش روانی که می شود از آن "نگهداری در ذهن یا آغوش ذهنی" یاد کرد. مادر با افکار و خاطراتی که نسبت به نوزادش دارد، او را به لحاظ روانی در آغوش می کشد و جایی را در ذهن خود برای نوزادش می سازد.
دوم رسیدگی مادر است. به نوعی تعامل لحظه به لحظه ایست که میان مادر و نوزادش شکل میگیرد.
سومین وظیفه مادر ارائه موضوع هست. مادر سعی می کند که وجود دنیای بیرونی را خاطر نشان کند و نوزاد را با چیزهایی غیر از خودش آشنا کند.
مادری که می تواند در آغوش بگیرد، رسیدگی کند و موضوعی ارائه دهد دنیایی بسیار امن ، بسیار راحت و در عین حال بسیار تحریک کننده برای نوزادش خلق می کند.
"چای با وینیکات"
#وینیکات


🆔channel: @Childpsychoanalysis
📸insta:@goodenoughpsychoanalysis
🌀مطالب ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

.
.
.
اختلاف‌داشتن و چاره‌جویی را به فرزندانمان بیاموزیم :

جا به جا می‌خوانیم که بهتر است والدین پیش از فرزندآوری اختلاف‌های خود را حل کنند، چرا که اختلاف میان پدر و مادر پیامدهای بدی در تربیت فرزندانشان دارد.
ولی پرسش اینست : آیا هرگز زوجی بدون اختلاف می‌توان یافت ؟ و آیا می‌توان یک بار برای همیشه اختلاف‌ها را حل کرد ؟
وجود تفاوت‌ها و اختلاف نگرش‌ها میان والدین کاملا بهنجار است و این نه تنها برای فرزندانشان بد نیست، بلکه می‌تواند مایه رشد شخصیتی آنان نیز شود. چگونه ؟
به فرزندانمان بیاموزیم که 'اختلاف داشتن' طبیعی است. هر کسی حق دارد روی حرف دیگری حرف بزند. هر کسی می‌تواند مخالفت خود را بیان کند. و البته راه‌هایی نیز برای کنار آمدن با اختلاف می‌توان یافت.
می‌توان به حرف‌های دیگری گوش کرد، حتی اگر با من هم داستان و همراه نباشد.
می‌توان کوشش کرد و از زاویه نگرش دیگری به بغرنج اندیشید.
می‌توان راه حلی میانه یافت.
می‌توان گاهی، از هر دو سو، کوتاه آمد.
می‌توان، اگر درگیری سخت است، بیرون از خانه قراری گذاشت، در پارک، در قهوه‌خانه‌ای... بدون حضور فرزندان درباره آنها به گفتگو نشست.
می‌توان به یک کارشناس مراجعه کرد.
می‌توان جدا شد. جدایی والدین بخودی خود فاجعه‌ای برای فرزندان نیست.
آنچه فاجعه آفرین است، اختلاف والدین و یا حتی جدایی آنها نیست. آنچه فاجعه آفرین است 'خشونت' است. خشونت پدر و مادر نسبت به همدیگر و خشونت تک تک آنها و یا هردو با فرزندانشان.
خشونت یعنی جایگزین ساختن 'سخن' با فریاد، با دست، با پرتاب کردن، شکستن، کوبیدن، توهین، نگاه تحقیرآمیز ...
خشونت یعنی تحمیل 'دستورهای دوگانه ناساز' : پدر بگوید این کار را بکن و مادر بگوید اگر این کار را بکنی دوستت نخواهم داشت.
خشونت یعنی توهین و تمسخر پدر در حضور فرزند از سوی مادر و توهین و تمسخر مادر در حضور فرزند از سوی پدر. کوتاه سخن : گرفتن پدر از فرزند از سوی مادر و گرفتن مادر از فرزند از سوی پدر.

▪️معصومه حنیفه زاده - روانکاو

@HumanAndPsyche

✍️اُبژه مبهم در مقابل اُبژه واقعی: از آموزه‌های وینیکاتی در کار درمان
بررسی تاریخچه‌ی رشدی بعضی از مراجع‌کنندگان به وضوح برای ما مشخص می‌کند که یکی از دلایل آمدن آن‌ها به اتاق درمان پیدا کردن خود‌ِ واقعی‌شان و خسته شدن از خود کاذب است به‌ ویژه اگر فرد یک عمر با هزار سوال پاسخ داده نشده با والدینش زندگی کرده باشد و شاید هم با مادری که در چشمانش همیشه نوعی ابهام و رازآلودگی بوده است. در همین راستا، تجربیات بالینی و ابداعات وینیکات و جابجا کردن پارادایم‌های‌ درمانی این مهم را روشن می‌سازد که در این گونه شرایط مراجعه‌کننده بجای یک درمانگر رازآلود و مبهم با جایگاه خنثی نیازمند درمانگری است که خود واقعی‌اش باشد و اینکه نگاهش تداعی کننده‌ی والدینی نباشد که در ذهنش هزار تجربه و گزاره‌ی ناتمام ایجاد کرده‌اند. بنابراین؛ با وجود حداکثر فضای مبهم و رازآلود شخص درمانگر باز هم وجود حداقلی از واقعی بودن درمانگر حتی در حد ۱ درصد به عنوان شخصی عادی برای رشد و پیدایش خودِ واقعی مراجع‌کننده ضروری است. در نتیجه، یکی از توصیه‌هایی که دیدگاه وینیکاتی به درمانگران ارائه می‌دهد این است که جایگاهشان به عنوان درمانگر محدود به یک اُبژه رازآلود و مبهم نشود و در بیان خود واقعی‌شان با در نظر گرفتن تاثیر درمانی‌اش مصمم‌تر اقدام کنند.
#فرهاد_رادفر
#وینیکات
#خود_واقعی


🆔channel: @Childpsychoanalysis
📸insta:@goodenoughpsychoanalysis
🌀مطالب ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

Check out @FRadfar1’s Tweet: https://twitter.com/FRadfar1/status/1098289718612160512?s=09

✍از میراث وینیکات در فرزندپروری

هرگز مادرها را سرزنش نکنید. خودشان به قدر کافی خودشان را سرزنش می‌کنند.این مسئله، همیشه یکی از دغدغه‌های من در سخنرانی‌ها بوده است. باید به جای سرزنش، با مادر هم‌دردی کرد و مشکلات و درگیری‌های او را به رسمیت شناخت. مادرها به خودی خود از این می‌ترسند که نکند کار بدی انجام داده‌اند و مادر خوبی نبوده‌اند. در عین حال‌‌، باید به این واقعیت هم توجه کرد که بعضی مادرها به واقع عملکرد بدی دارند و در بعضی مواقع بسیار بسیار بد. در اینچنین شرایطی مادر بایستی در مورد احساسات و فضای روانیش با پدر یا اشخاص دیگر(شبکه حمایتی خانوادگی، مشاورین، روانکاوش) صحبت کند و به این مسئله واقف باشد که کودکان بخصوص در دوران نوزادی بدلیل شرایط رشدی، عدم رسش سیستم روانی و زبانی و ناتوانی در مدیریت احساساتشان، دشواری و مشقت زیادی برای مادرها ایجاد می‌کنند و همین مسئله ممکن است منجر به برانگیختن احساسات آزاردهنده‌ای همچون کلافگی، خشم و نفرت شود؛ اما یکی از مهم‌ترین وظایف مادر در ارتباط با تحول روانی نوزاد این است که مادر بتواند این احساسات را تحمل کند و از اشخاص دیگر برای حل و فصل آن‌ها کمک بگیرد و آگاه باشد که نوزاد نبایستی در معرض احساسات آزارهنده‌ای همچون خشم و نفرت قرار بگیرد...این مسئله برای نوزاد بار آسیب‌زای سنگینی دارد.
📘برگرفته از کتاب چای با وینیکات
🆔channel: @Childpsychoanalysis
📸insta:@goodenoughpsychoanalysis
🌀مطالب ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

‍ 📄برشی از یک مقاله
▪️▪️▪️▪️▪️

...نقش مادر به مثابه یک «ابژه گذاری» اودیپی برای دختر بچه این است که خود را آماده کند تا همچو یک مرد دوست داشته شود. او ناآگاهانه به دخترش می‌گوید: «من یک مرد یعنی پدرت هستم، عاشق توام. تو را زیبا می‌بینم و می‌خواهم با تو ازدواج کنم!» یعنی مادر در این رابطه به خود اجازه می‌دهد تا به عنوان کانالی برای رابطه با «دیگری» استفاده شود. در ورود به عقده اودیپ ارتباط با خود واقعی پدر مطرح نیست بلکه «همانندسازی» مادر با پدر خویش است که موجودیت ابتدایی پدر را برای دختر بچه معنا می‌کند. «ارتباط مثلثی» در عقده اودیپ برای دختر بچه در فضای یک «ارتباط دو نفره» شکل می‌گیرد. پیش از آنکه دختر بچه قادر به برقراری ارتباط با دیگری(پدر) شود او و مادرش در تمرینی مخفی درگیر هستند که زمینه را برای مواجهه با پدر واقعی در مقام یک «ابژه بیرونی» فراهم می‌کند. در دوره نهفتگی و جوانی، رابطه گذاری ادیپی بین مادر و دختر در شکلهای متفاوتی نمود پیدا می‌کند. یکی از نمودهای بارز این مساله در تعریف و تمجید مادر(بجای یک مرد) از نوع لباس و پوششی که دخترش دارد ظاهر می شود. پدر به طور فیزیکی غایب از صحنه است ولی به عنوان ضلع سوم رابطه در چشمان تحسین آمیز مادر برای دختر بچه حاضر است.
🔳Reference:
Ogden, Thomas, H. "The transitional oedipal relationship in female development." International Journal of Psycho-Analysis 68 (1987):

▪️ترجمه: مهدی بخشی‌زاده، روان‌درمانگر تحلیلی
〰〰〰〰〰〰〰
🆔channel: @Childpsychoanalysis
📸:@goodenoughpsychoanalysis
🌀مطالب ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

خانه جایی‌ست که مادر آنجاست
〰〰〰〰〰〰〰
🆔channel: @Childpsychoanalysis
📸:@goodenoughpsychoanalysis
🌀مطالب ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

🔔سه خطر وجود دارد که کودک در آن‌ها نیازمند حمایت و حضور پدر است:
۱. تهدیدهای دنیای بیرون
۲. ترس‌های دنیای درون
۳. آمیختگی و حمایت بیش از حد مادر
〰〰〰〰〰〰〰
🆔channel: @Childpsychoanalysis

نقش پدر به روایت تصویر
🆔channel: @Childpsychoanalysis

با این همه غم، در خانه ی دل، اندکی شادی باید، که گاه نوروز است
🆔channel: @Childpsychoanalysis

⭕️مادرِ خوب مسئول مراقبت و نگهداری از کودک است، اما مسئول آسیب ندیدن او نیست.
یعنی:
اگر کودک ناقص به دنیا بیاید، مادر بد نیست.
اگر کودک بیمار شود، مادر بد نیست.
اگر کودک نمره‌ی کم بگیرد، مادر بد نیست.
اگر دست کودک در بازی بشکند، مادر بد نیست.
اگر کودک بمیرد، مادر بد نیست.

از کتاب " آیا مادر خوبی هستم"
دکتر عبدالحسین رفعتیان

🆔channel: @Childpsychoanalysis
📸insta:@goodenoughpsychoanalysis
🌀مطالب ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

‍ ✍️ آیا منو می‌بینی؟آیا به من گوش میدی؟آیا برات مهم هستم؟
اُپرا وینفری یکی از مشهورترین و تاثیرگذارترین مجریان تلویزیونی در مصاحبه‌ای بیان کرد که یکی از نیازهای اساسی و مشترکی که بسیای از افرادی که با آن‌ها مصاحبه کرده‌ام، نیاز به تائید بوده است. این دقیقا همان تاکیدی است که وینیکات سال‌ها پیش در مورد رشد روانی و انسجام شخصیت بیان کرده است و براستی وینیکات قلباً بر این باور بود که آدمی به شدت نیازمند دیده شدن، شنیده شدن و در یک کلام به‌جا آورده شدن و به رسمیت شناختن از طرف محیط خانواده و کسانی است که با آنها پیوند عاطفی دارد. به‌جا آورده شدن و به رسمیت شناختن نیازی اساسی است که همه خواستار آنند و فقط محدود به شخص نمی‌شود بلکه ملت‌ها هم خواستار آن هستند. با این وجود ممکن است این نیاز در زندگی بچه‌ها بیش از همه در انسجام روانی آنها تاثیرگذار باشد به‌ویژه اگر آنها در دوران حساس و پرتلاطم نوجوانی باشند.

#فرهاد_رادفر
#وینیکات
#نیاز_به_تائید


🆔channel: @Childpsychoanalysis
📸insta:@goodenoughpsychoanalysis
🌀مطالب ما را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

گزیده‌ای از متن تلاقی ذهن‌ها | مصاحبه‌ی آلن دوباتن با آدام فیلیپس
ترجمه: مجله روانکاوی تداعی

به یاد داشته باشیم که کودکان، صدای سکوت ما را به طور بلند و روشن می‌شنوند.
🆔channel: https://www.tg-me.com/Childpsychoanalysis

ناکامی شاید حتی برای داشتن یک زندگی تمام و کمال ضروری باشد.
آدام فیلیپس