Telegram Web Link
▪️فابریس آرانیو

ـــ در سال ۲۰۲۰، نمایشگاهی با عنوان «احساسات، نشانه‌ها، شورها» برنامه‌ریزی کردم و در آن به تأمل درباره فیلم «کتاب تصویر» ژان-لوک گدار پرداختم که در جشنواره کن ۲۰۱۸ به نمایش درآمده بود. گدار سپس پروژه‌ای سینمایی به نام «فونی وارز کارلوتا» را طراحی کرد تا فیلم‌های رنگی ۸ میلی‌متری، ۱۶ میلی‌متری و ۳۵ میلی‌متری را بررسی کند. در آن زمان، من از فیلم ۳۵ میلی‌متری کداک ایستمن استفاده کردم و این عکس‌ها را زمانی گرفتم که با او و سگش در جنگل نزدیک دریاچه بودیم. از ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۲، آخرین پاییز و زمستان او بود. این عکس‌ها هم آزمونی برای واکنش فیلم به نور (مثل نور طبیعی) بودند و هم برای من، راهی برای ثبت لحظه‌هایی سرد و در عین حال گرم. این‌ها پرتره نیستند، بلکه ثبتِ ماهیتِ زودگذر چیزها هستند: لحظه‌هایی از زندگی و مهربانی، لحظه‌هایی منجمد در جریان زمان.

— Jean-Luc Godard's Last Winter: "Abyssful Love" .Picture by Fabrice Aragno.

🎥 @CinemaParadisooo
13
▪️آلبر کامو
ـــ
یادداشت‌ها ــ ترجمه خشایار دیهیمی

ـــ جنگ به ما می‌آموزد که همه چیزمان را ببازیم و چیزی شویم که نبودیم. در این روند، ما خود را می‌یابیم، اما نه آن خودی که می‌شناختیم. جنگ ما را از توهمات تهی می‌کند و سپس، در همان حال که ما را به خاک سیاه می‌نشاند، به ما نشان می‌دهد که چه هستیم.

— Films
• Jarhead (2005)
• The Deer Hunter (1978)
• Brothers (2009)
• 1917 (2019)
• Hacksaw Ridge (2016)
• Fury (2014)
• All Quiet on the Western Front (2022)
• A Hidden Life (2019)
• Unbroken (2014)
• The Pianist (2002)

🎥 @CinemaParadisooo
32👍2👎2
یادداشت ها آلبر کامو ج 1.pdf
2.8 MB
▪️آلبر کامو
▪️یادداشت‌ها ــ جلد اول
▪️ترجمه خشایار دیهیمی

🎥 @CinemaParadisooo
یادداشت ها آلبر کامو ج 2.pdf
4.3 MB
▪️آلبر کامو
▪️یادداشت‌ها ــ جلد دوم
▪️ترجمه خشایار دیهیمی

🎥 @CinemaParadisooo
یادداشت ها آلبر کامو ج 3.pdf
4 MB
▪️آلبر کامو
▪️یادداشت‌ها ــ جلد سوم
▪️ترجمه خشایار دیهیمی

🎥 @CinemaParadisooo
یادداشت ها آلبر کامو ج 4.pdf
1.8 MB
▪️آلبر کامو
▪️یادداشت‌ها ــ جلد چهارم
▪️ترجمه خشایار دیهیمی

🎥 @CinemaParadisooo
18👍6
▪️جعفر پناهی

ـــ می‌خواهم خودت را جای من بگذاری، به عنوان فیلمسازی که نمی‌تواند کاری جز ساختن فیلم انجام دهد و هیچ‌چیز دیگری هم نمی‌خواهد. چقدر وقت برایم باقی مانده؟ آیا بیست سال دیگر زنده خواهم بود؟ نمی‌توانم بیکار بمانم. می‌دانم که این دقیقاً همان چیزی است که آنها می‌خواهند. مرا از زندانی کوچک آزاد کردند تا در زندانی بزرگ‌تر رها شوم. وقتی در آن زندان کوچک بودم، می‌دانستم که کاری از دستم برنمی‌آید. هر حرکتی زیر نظر بود... حالا که به اصطلاح آزاد هستم، اما در واقعیت در زندانی بزرگ‌تر به سرمی‌برم، باید کاری بکنم. نمی‌توانم دست روی دست بگذارم و بگذارم زندگی‌ام به باد برود.


▫️Jafar Panahi
— Born: July 11, 1960

— Jafar Panahi in Cannes 1995, when he won the Camera d’Or.
— Jafar Panahi in Cannes 2025, when he won the Palme d'Or.

🎥 @CinemaParadisooo
👎38👍3019
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
▪️یانیس ریتسوس

ـــ خوابیدنِ تو ـــ دریاچه‌ای آرام.
گوزنی خم می‌شود که آب بنوشد ـــ من.



▫️La Jetée (1962)
▫️Dir. Chris Marker

🎥 @CinemaParadisooo
51💔3
▪️اسلاوی ژیژک
ـــ در دفاع از آرمان‌های شکست‌خورده

ـــ بهتر است هیچ کاری نکنی تا اینکه به اقدامات جزئی و موضعی‌ای دست بزنی که در نهایت فقط به روان‌تر کار کردن سیستم کمک می‌کنند. تهدید امروز نه انفعال، بلکه فعالیتِ کاذب است؛ این میل وسواس‌گونه به "فعال بودن"، به "مشارکت کردن"، که پوچیِ وضع موجود را بپوشاند. مردم مدام در حال مداخله‌اند، "کاری می‌کنند"؛ روشنفکران در "مناظره‌های" بی‌معنا شرکت می‌کنند و غیره؛ اما کار واقعاً دشوار این است که عقب بکشی، از تمام این بازی کناره بگیری. صاحبان قدرت اغلب حتی "مشارکت انتقادی" یا "گفت‌وگوی انتقادی" را به سکوت ترجیح می‌دهند، چرا که درگیر کردن ما در چنین "گفت‌وگویی" تضمین می‌کند که انفعالِ شومِ ما شکسته شود. "عمل بارتلبی‌گونه"‌ای که پیشنهاد می‌کنیم دقیقاً از این جهت خشن است که مستلزم توقف این فعالیتِ وسواس‌گونه است ـــ در اینجا خشونت و عدم‌خشونت در هم می‌آمیزند (عدم‌خشونت به عنوان عالی‌ترین شکل خشونت ظاهر می‌شود)، همان‌طور که فعالیت و عدم‌فعالیت (رادیکال‌ترین کار ممکن این است که هیچ کاری نکنی).

🎥 @CinemaParadisooo
36👎16👍10
▪️ناصر تقوایی

ـــ دامنه فرم وسيع‌تر از اين حرف‌هاست. گاهی اوقات هست كه اگر شما فرم مناسبی را برای روايت پيدا نکنی داستانت منتقل نمی‌شود. حتی گاهی فرم در داستان، كار موضوع را انجام می‌دهد. یعنی شما در قالبی متن را می‌نويسيد كه آن قالب یک حرف ناگفتنی را بزند. مخصوصاً در فرهنگ ما. در صد سال گذشته در اين فرهنگ آنقدر دامنه‌های سانسور مرحله به مرحله گسترده شده كه نگفتن ديگر تخصص هنرمند ایرانی است. در دنيا همه جوری كتاب می‌نويسيد كه مهم‌ترين حرفشان را به بهترين نحو ارائه دهند در حالی‌كه كار ما اين شده كه با نگفتن حرف بزنيم. اين موضوع البته ويژگی‌هايی به ما بخشيده كه بهترين نمود آن در سينما تجلی يافته. اينكه همه تعجب می‌كنند چرا سینمای ما در دنيا موفق شده دقيقاً به خاطر همين مسأله است. چون سینمای ايران با زبان بسته حرف می‌‌زند. به خاطر وجود داشتن چنين فضایی است كه هنرمند ایرانی برای گفتن يک سری از حرف‌ها ناچار است به فرم متکی باشد. به خوب يا بد بودن اين مسأله کاری ندارم اما به هر حال اين موضوع جزو ويژگی‌های هنر ما شده است.

🎥 @CinemaParadisooo
46👍1
2025/07/13 14:10:53
Back to Top
HTML Embed Code: