نمیدونم آدم درستی هستم یا نه، ولی این رو خوب میدونم طوری زندگی کردم که احتیاجی به نقاب نداشته باشم و همیشه خودم بودم، گاهی غمگینه غمگین، گاهی شاده شاد، گاهی در مسیر تکامل، گاهی در مسیر سقوط، گاهی موفق و بی‌نقص، گاهی پر از اشتباه و ناپخته، در نهایت همیشه با پذیرفتن درونی و ذهنیه این نکته که من کامل نیستم، خودم بودم و هیچوقت تظاهر به چیزی که نیستم نکردم.🖤