علم روانشناسی می گه:
واژه ی تنبلی وجود خارجی نداره، این نکته که آدما تنبلن معنایی نداره، اصلاً ما تعریفی از لحاظ روانی برای تنبل نداریم. آزمایشات نشون داده از ۱۰۰ تا جوونی که پدر و مادر یا خودشون میومدن می گفتن ما تنبلیم، ۸۰ تاشون افسردگی داشتن و بیش از ۱۵ تاشون سوزونده شده بودن یا به عبارتی یه درد بزرگ داشتن که هنوز نتونسته بودن باهاش کنار بیان. اسم نداشتن انگیزه و حوصله ی کافی برای انجام کارهاتون تنبلی نیست و اگه تکرار مکرر بشه عادی نیست.

باهاش حرف نزن ، بهش نزدیک نشو !
من هنوز دوستش دارم اون مال منم نباشه مال منه میفهمی؟

زدم رو دست عاشقای شهر

نگو عاشقتم.
تو اونقدر منو می شناسی که وقتی حالم خوب نیست و تا خرخره تو مشکلاتم بتونی آرومم کنی؟
تو اونقدر منو می خوای که وقتی از یه دره افتادم و فلج شدم بتونی کنارم بمونی و مواظبم باشی؟
تو اونقدر تحملت بالاست که بتونی وقتی عصبانیم درکم کنی و ازم دلخور نشی؟
آیا وقتی دیگه جوون و زیبا نبودم و چیزی بجز روح پر دردم نداشتم بازم منو قبول می کنی؟
اگه زد به سرم کچل کردم و استایلم به طور کلی عوض شد بازم می تونی بگی دوست دارم؟
اگه به اجبار یه مسافرت برم و پنج سال دیگه برگردم منتظرم خواهی موند؟
آیا من به چشمت به اندازه کافی کامل هستم که بتونی جز من به کسی نگاه نکنی؟
تو پتانسیل اینو داری که تو شرایط خیلی بد موقعی که همه رو از خودم دور می کنم بهم نزدیک تر شی؟
تو اونقد منو بلدی که حرفای نزدمو از چشام بخونی؟
اونقدر قوی هستی که وقتی دارم همه چیمو خراب می کنم جمعم کنی و منو برگردونی به روال عادی زندگیم؟
تو می تونی وقتی من بخوام چند ساعت حرف بزنم با اشتیاق و بدون خستگی بهم گوش بدی؟
وقتی من یه بلایی سرم بیاد دلت می لرزه؟
دل تنگم می شی در حدی که دیگه نتونی دووم بیاری و همون لحظه را بیوفتی بیای به دیدنم؟
اگه اینطوری نیست نگو عاشقتم. چون هم من باور نمی کنم هم یه تنه گند زدی به کلمه ی عشق و آبروی همه ی اونایی که واقعین رو بردی.
-دیاکو.

🖤.

من به تو دلگرمم.

اون نقطهٔ بین کابوس و رؤیا رو می‌شناسی؟ اونجایی که فردا هرگز نمیاد و دیروز دیگه درد نداره؟ اونجایی که قلبت هماهنگ با قلب من می‌تپه؟ اونجایی که زمان مفهومی نداره و نفس کشیدن آسونه؟
دلم می‌خواد اون‌جا با تو زندگی کنم.

هوای او
برینتی سی چری

"ما هُوَ لَکَ، سَوْفَ یَجِدْکَ
چیزی که از آن توست، تورا پیدا خواهد کرد."

آدمای دورم خودشون میان و خودشونم می رن و من بی اهمیت به کارای روزمره خودم مشغولم. بعضیا سعی می کنن با حرفاشون اذیت و نا امیدم کنن ولی با یه لبخند و بدون حرف جوابشونو می دم و میگذرم. بعضیا ادعا می کنن دوسم دارن و واسم جونشونم می دن، باورشون نمی کنم و با یک ممنونم ازشون خداحافظی می کنم. کشورم هرروز داره تباه تر و نابود تر از دیروزش می شه و من به سیگار کشیدن و آهنگ گوش کردنم سرگرمم. اتفاقای ناگوار دونه دونه میان سمتم و من یه چایی مهمونشون می کنم، ولی دو ساعت بعد واسشون ماشین می گیرم و می گم خستم، حوصله ی مهمون نوازی ندارم. آدمای مهم زندگیم بام بحث می کنن و منتظر جوابن، سکوت می کنم و اجازه می دم بسته به عقل و شعورشون هرچی رو میخوان برداشت کنن.
نه که بگم از قصد بی تفاوتم، نه. آدم بعد از بعضی ناملایمات خسته می شه و ترجیح میده بجای سر و کله زدن با چیزایی که خسته ترش می کنن اونارو ول کنه و تموم توجه و تمرکزش و بذاره رو خودش، آیندش و زندگیش.
-دیاکو.

تنها تر از تنها منم.
مجنون بی لیلا منم.

اگه کسی رل نداره یا دورشو خلوت کرده یا نمیتونه مثه بقیه خیلی کارارو بکنه شاید یه نفرو میخواد که میدونه هیچوقت نمیاد و به نبودنش قانع شده یا شایدم داره تو قلبش با طرف زندگی میکنه :)

شده دلتنگ‌ شوی چاره نیابی جز اشک؟

سعی کن اینو بفهمی که لازم نیست به خاطرش خودتو عوض کنی. لازم نیست صدات و لحنتو موقع حرف زدن باهاش تغییر بدی. لازم نیست از دیوونه بازی بترسی و خنده هاتو پنهون کنی تا جدی و جذاب به نظر برسی. اگه پسری نیازی نیست استایل و مدل موتو طبق خواسته ی اون درست کنی.
اگه دختری نیازی نیست آرایش غلیظ کنی، بینیت و اعضای دیگه بدنتو عمل کنی، نیازی نیست لباسایی که اون خوشش میادو بپوشی، ناخناتو درست کنی یا موهاتو رنگ کنی تا به چشمش بیای. هرکی هستی لازم نیست بشی یک آدم دیگه تا اون ازت خوشش بیاد. پس تکلیف خودت چی می شه؟ اون موقع خودتم از خودت خوشت میاد؟ تو از همه چی مهم تری. اینو یادت نره؛ هر آدمی یک سلیقه ای داره، اینو مطمئن باش بین این همه آدم قطعاً یک نفر وجود داره که تورو همونجوری که هستی میخواد، یکی هست که سلیقش تو باشی. یکی هست از دیوونه بازیات انرژی می گیره، صورت بدون آرایشتو می پرسته و هر اخلاق و ویژگی ظاهری منحصر به فردی که داری رو دوست داره. خودت باش و از متفاوت بودنت نترس، چون قشنگه.
-دیاکو.

♥️.