#احمدرضا_احمدی

@ELDialectico

#آرش_حیدری (زاده ۱۳۶۲)جامعه‌شناس فرهنگی و استادیار دانشگاه علم و فرهنگ تهران است که در زمینه جامعه‌شناسی فرهنگی و تبارشناسی فعالیت می‌کند.

او دکترای خود را از دانشگاه علامه طباطبایی گرفته و آثار متعددی درباره ساختار اجتماعی، استبداد ایرانی، علم انسانی و فرهنگ روزمره نوشته است.

رویکرد او بیشتر تحلیلی-انتقادی و تبارشناسانه است. از جمله آثار شاخص او می‌توان به کتاب «واژگونه‌خوانی استـ.ـبداد ایرانی» اشاره کرد.

@ELDialectico

اگر نویسنده انسانی آزاد بود و نه یک برده ، اگر میتوانست آن چه را بنویسد که خود برمیگزیند نه آنچه که باید ، اگر میتوانست اثر خود را بر اساس احساس خود نه بر پایه ی قرارداد ها بیافریند ، آنگاه هیچ طرح داستانی ، کمدی ، تراژدی ، ماجرا های عشقی و یا فاجعه ها به سبک های پذیرفته شده بیان نمیشد و شاید حتی دکمه ای را به شیوه ی خیاطان خیابان باند نمی دوختند . زندگی یک رشته لامپ نیست که به ترتیب ردیف شده باشد بلکه پرتوی نورانی است ، پوششی نیمه شفاف که ما را از زمان شروع ضمیرناخودآگاه تا پایان دربرگرفته است .
آیا رسالت رمان نویس آن نیست که این روح ناشناخته ،متفاوت و و بی حد و مرز را هر قدر نامعمول و پیچیده ، به گونه ای انتقال دهد که تا حد امکان کمتر بیگانه و ظاهری بنماید ؟

📕از مقاله ی ویرجینیا وولف در ۱۹۱۹ با عنوان "ادبیات داستانی مدرن"
ویرجینیا وولف

@ELDialectico

دریغا بیژن... بیژن اشتری عصر هجده خرداد در خانه خود از دنیا رفت.

او متولد ۱۳۳۹ بود و یکی از تأثیرگذارترین مترجمان بیست‌وپنج‌سال اخیر ایران. مردی که ابتدا شوق خواندن، نوشتن و تاریخ‌ورزی داشت و در این راه ده‌ها کتاب مهم تاریخی و سیاسی ترجمه کرد. 
اشتری یکی از نمادهای ترجمه متون تاریخی‌ای بود که به کمونیسم، توتالیتاریسم و شکل‌های گوناگون دیکتاتوری در جهان ارتباط داشت.

اشتری از میانه‌های دهه ۸۰ پروژه بزرگ ترجمه زندگی‌نامه‌ها و رخدادهای مربوط به اتحاد شوروی و بلوک شرق را آغاز کرد. کتاب‌هایی مانند «لنین»،«تروتسکی، کاهن معبد سرخ»، زندگینامه‌هایی از برژنف، بوخارین، استالین، چائوشسکو و... تنها بخشی از آثاری بودند که او ترجمه کرد. کتاب‌هایی چون «امید علیه امید»، «دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند»، «ادبیات علیه استبداد» و «شوروی ضد شوروی» تنها بخشی از ترجمه‌های او در حوزه دیکتاتوری‌ها و ادبیات بود.

ترجمه‌های او بارها تجدید چاپ شده و می‌شوند و در «آگاهی‌بخشی» نسل‌های جدید مخاطبان ایدئولوژی‌گریز تشنه تاریخ نقشی بی‌نظیر داشته‌اند.
بیژن اشتری در زمان مرگ شصت‌وچهار سال داشت.

@ELDialectico

مرگ هنرمند هرگز حادثه نیست. مرگ هنرمند آخرین عمل خلاقۀ اوست که به واسطۀ آن پرتو نیرومندی بر تمامیت زندگی‌اش افکنده می‌شود و آن را کاملاً روشن می‌کند.


‏📕امید علیه امید
‏▪️نادژدا ماندلشتام
‏▫️برگردان ⁧ #بیژن_اشتری ⁩

@ELDialectico
‏

من اکنون
تسلایی دیگر
و
رُستنی دیگر
و به خاموشی
پیوستنی دیگر
اینجا همیشه چراغ روشن است
در احساس چرک پنجره ها
اینجا همیشه چراغ روشن است
اینجا همیشه قصه است
و انتظارِ شنیدن قصه
و انتظار سوزِ تندِ صبح
و انتظار جارچی
اینجا همیشه قصه است.



📕به هیاهوی این جستار
▪️محمدرضا اصلانی
▫️عکس : نمایی از مهدی احمدی در نقش #مشتاق_علیشاه در فیلم #آتش_سبز ساخته ی محمدرضا اصلانی در سال 2008.


@ELDialectico

تنیده یـاد تو در تار و پودم
میهن ای میهن
بود لبریز از عشقت وجودم
میهن ای میهن
تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو بود و نبودم میهن ای میهن

‏بازخوانی تصنیف "میهن ای میهن"
‏خواننده : کوهسار کلباسی
‏تار : تارا رودگریان
‏تمبک : کیهان شریفی
‏‌
‏آهنگساز : استاد جلیل عندلیبی
‏شعر : ابوالقاسم لاهوتی

@ELDialectico

صحنه‌ای در انتهای «اسب کهر را بنگر» شاهکار «فرد زینه‌مان» هست که مانوئل( مبارزه اسپانیایی) در موقعیتی قرار می‌گیرد که می‌تواند وینولا ( دشمن) یا کارلوس ( خائن) را بکشد. و او بی‌هیچ تردیدی کارلوس را انتخاب می‌کند. پیام آشکار است:
‏فقط یک نفر هست که از دشمنِ تو هم بدتر است:
‏خائن!

@ELDialectico

🎬 واکنش توام با شوخی عباس کیارستمی
به ضبط شدن لحظه سیگار کشیدنش در فیلم
پشت صحنه فیلم ده

آدم چجوری ذره به ذره به بی آبرویی عادت می کنه ...

@ELDialectico

یکی از نشانه های عشق حقیقی آن است که به تو عشق بورزند بدون اینکه شایستگی‌اش را داشته باشی.

اگر زنی به من بگوید عاشق توام چون روشنفکری، محترم هستی، برایم هدیه می‌خری و ظرف ها را هم خوب می‌شویی، مرا ناامید کرده. چنین عشقی بیشتر عملی خودپسندانه به نظر می رسد.
چقدر دلپذیر است که بشنوی من دیوانه‌ی توام، هرچند که روشنفکر و محترم نباشی. حتی اگر دروغگو، حرامزاده و خودبین باشی.


▪️میلان کوندرا
📕آهستگی
@ELDialectico

«آرشی که می‌خواست تیری از جان خود رها کند تا مرزهای آزادی انسان فراتر رود، یا مانند سهراب جوانمرگ و یا مانند سیاوش در غربت اسیر افراسیاب دیوسیرت شد یا خود از نادانی، رستم را در چاه شغاد افکند.

‏این چه عاقبتی است؟ این چه سرنوشت شومی است که ایران ما دارد؟»



‏ ▪️شاهرخ مسکوب
‏📕شکاریم یک سر همه پیش مرگ

@ELDialectico

این تراژدی بشری است که آدم‌ها هم‌دیگر را نمی‌فهمند و وقتی از دست می‌دهند باز معنایش این نیست که فهمیده‌اند بلکه می‌کوشند از دست داده‌ها را دوباره به دست بیاورند. مثل قماربازی که در یک کازینو می‌بازد اما ادامه می‌دهد چون تلاش می‌کند باخت‌اش را جبران کند و به همین دلیل دوباره از دست می‌دهد و این یک بار اتفاق نمی‌افتد … تراژدی سرنوشت بشری است، بشر کاری نمی‌تواند بکند. اگر نشانه‌یِ بدبینی مفرط من نباشد، دارم می‌گویم که محتوم است. فهم این‌که ناگزیر یا محتوم است گاهی کمک می‌کند که مصایب آن را بهتر تحمل کنیم …


▪️عباس کیارستمی
▫️عکس از #روزبه_روزبهانی

@ELDialectico

حوصله هیچ کس را نداشتم فقط می‌خواستم در سکوت و تنهایی صبحانه‌ام را تمام کنم و یک مدت با کسی حرف نزنم دلم می‌خواست فقط سرم به کار خودم گرم باشد. با یک وضع مخصوص و با اندک مهارتی با دنیا به مبارزه برخاسته بودم، این بود اعتراض من به دنیا. می‌دانستم که با چنین روشی وجودم را از بین می‌برم و گاهی قضایا را چنین می‌سنجیدم. اگر دنیا قادر نیست که از اشخاصی همچون من استفاده کند و اگر قادر نیست که به آنها بهترین مقام‌ها و بزرگترین وظیفه‌ها را بدهد، پس کار اشخاصی همچون من جز نابودشدن چیز دیگری نیست. به جهنم چشم دنیا کور شود!



📕دمیان
▪️هرمان هسه
@ELDialectico

“هیچ!”

‏این تصویر دفتر روزنوشت لویی شانزدهم در آرشیو ملی فرانسه است که در برابر تاریخ ۱۴ ژوئیه ۱۷۸۹، چنین روزی در ۲۳۶ سال پیش، نوشته است:
‏هیچ!

‏که لابد یعنی هیچ اتفاق خاص و هیچ تعامل رسمی در آن روز رخ نداد.



‏اما سقوط باستیل در همان روز، آغاز پایان ِحکمرانی لوئی و کمی بعد اعدام او از همین تاریخ کلید خورد.

‏هیچ!

‏جز این‌که انقلاب فرانسه رخ داد.

@ELDialectico

زین رنج و ملالی که نمی‌دانم چیست
بیدل، من و حالی که نمی‌دانم چیست
عمری‌ست به گردن خیال افتاده‌ست
تشویش خیالی که نمی‌دانم چیست

▪️بیدل دهلوی

▫️Woman leaning on a table (1893)
By Eugene Carriere


@ELDialectico