“هیچ!”

‏این تصویر دفتر روزنوشت لویی شانزدهم در آرشیو ملی فرانسه است که در برابر تاریخ ۱۴ ژوئیه ۱۷۸۹، چنین روزی در ۲۳۶ سال پیش، نوشته است:
‏هیچ!

‏که لابد یعنی هیچ اتفاق خاص و هیچ تعامل رسمی در آن روز رخ نداد.



‏اما سقوط باستیل در همان روز، آغاز پایان ِحکمرانی لوئی و کمی بعد اعدام او از همین تاریخ کلید خورد.

‏هیچ!

‏جز این‌که انقلاب فرانسه رخ داد.

@ELDialectico

زین رنج و ملالی که نمی‌دانم چیست
بیدل، من و حالی که نمی‌دانم چیست
عمری‌ست به گردن خیال افتاده‌ست
تشویش خیالی که نمی‌دانم چیست

▪️بیدل دهلوی

▫️Woman leaning on a table (1893)
By Eugene Carriere


@ELDialectico

📚#پیشنهاد_مطالعه




📕گذشته ی یک توهم
(جستاری در باب اندیشه کمونیسم در قرن بیستم)
▪️فرانسوا فوره
▪️مترجم : حمید هاشمی کهندانی

🔹کمتر کتاب تاریخی را می‌توان یافت که مسئله‌ی خاصی در تاریخ را با نگاهی سازمان‌یافته و هدفمند مورد کنکاش و بررسی قرار داده باشد. ازاین‌رو چنین کتابی نه‌تنها مرور تاریخ که بررسی چگونگی وقوع حوادث و علل و زمینه‌های آن است. کتاب «گذشته‌ی یک توهم» اثری گران‌سنگ از «فرانسوا فوره» متفکر فرانسوی، چنین کتابی است که پنجره‌ای نو نسبت به صحنه‌ی کمونیسم در دید مخاطب می‌گشاید. نویسنده در این اثر پدیده‌ی کمونیسم را چون یک توهم همه‌گیر مورد بررسی قرار داده و با تشریح وضعیت وطن اصلی این توهم یعنی شوروی زمینه‌های اجتماعی و ایدئولوژیکی استقبال، همه‌گیری شکوفایی و در نهایت فروپاشی آن را به تفضیل مورد بررسی قرار داده است. نویسنده در جایی از این اثر عنوان می‌کند که کمونیسم شوروی تخیل توده‌ها و انسان‌ها را به خود جذب کرد و کسی نمی‌توانست واقعیت این تفکر را ببیند.

@ELDialectico

شب؟ شب یعنی چه؟ شب یک حالت از وقت است. من غرق در وقتم. شب منطقی است که شب باشد. شب هست. اشکال در شب نیست. اشکال در نبودنِ نور است؛ و در نشستن و گفتن که صبر باید کرد، و انتظارِ صبح باید داشت. وقتی که در شب قطبی نشسته‌ام شش ‌ماه انتظار یک عُمر است، شمع را روشن کن. شمع روشن کردن کاری است، و آفتاب زدن اتّفاقِ نجومی. شمع روشن کن، و باز شمع روشن کن.


📕ابراهیم گلستان
▪️مد و مه
@ELDialectico

⁨ ⁨ ▫️جامعه شناسی خودمان !


⁨ اهمیت تک‌گویی میرزا آقاخان
نوری (با بازی زنده‌یاد جهانگیر فروهر) نزد مهد‌ علیا (با بازیگری روانشاد ایرن) در «سلطان صاحبقران» ساخته علی حاتمی در سال ۱۳۵۴ آنجاست که شرحی از رفتاری آشنا در فرهنگ این ملک می‌دهد:

آنچه میرزا آقاخان نوری می‌گوید را با سابقه‌ی فلان منتقد بدنام و عامل و مأمور یا بهمان هنرپیشه‌ی دلقک‌ماآب خودشیرین یا حتی استاد دانشگاه و روزنامه‌نگار خودباخته و چاپلوس، مقایسه کنیم، به انطباقی حیرت‌انگیز خواهیم رسید⁩⁩⁩

@ELDialectico

#صادق_هدايت

@ELDialectico

آنکه زنده است نمی‌تواند به راستی شهروند باشد و موضع گیری نکند.
بی‌تفاوتی کاهلی است ، انگل وارگی است،بی جُربزگی است؛زندگی نیست….
و از این روست که
من از بی تفاوت ها بیزارم.


▪️آنتونیو گرامشی

@ELDialectico

آیا انسان موجودی مختار است یا اساساً مجبور؟

در این ویدیو، #آرش_حیدری بر این دیدگاه تأکید می‌کند که انسان به‌طور پیش‌فرض موجودی مجبور است؛ چرا که اراده، برخلاف تصور رایج، امر بالفعل نیست بلکه امکانی بالقوه است که تنها با آگاهی، خلاقیت و ساختاردهی روانی قابل تحقق می‌شود.

در واقع، تا زمانی که انسان به شکل فعالانه به خلق اراده دست نزند، رفتارهایش بیشتر محصول نیروهای ناخودآگاه، شرایط محیطی، و الگوهای تکرارشونده روانی خواهد بود.

این پرسش، ما را به مرز میان روان‌شناسی، فلسفه و اگزیستانسیالیسم می‌برد:
آیا می‌توان اراده را ساخت؟
یا همیشه در چارچوبی از جبر زیستی، روانی و اجتماعی گرفتار خواهیم ماند؟

@ELDialectico

Mick Jagger’s appearance left many deeply moved. Stripped of the stage lights and swagger, the rock legend arrived in a simple black coat, carrying a single white rose as he quietly approached the “Prince of Darkness’s” casket. He paused for a long moment, fingertips gently tracing the edge of the lid, then whispered something only he and Ozzy would ever know. One witness shared: “He said, ‘You taught us how to be loud, and how to be real.’” Before leaving, Mick placed an old guitar pick on the casket — one he had carried since their first tour together — a silent tribute from one icon to another. No spotlight, no crowd. Just a farewell between two warriors of rock, wrapped in quiet reverence.

#Mick_Jagger
#Ozzy_Osbourne


@ELDialectico

تمامیت‌خواهی چیزی بسیار فراتر از بوروکراسی صرف است.
تمامیت‌خواهی، عبارتست از انقیاد تمام زندگی، کار و اوقات فراغت هر فرد به صلاحدید و دستور صاحبان قدرت و مقام.
تقلیل انسان است به چرخ‌دنده‌ی ماشین اجبار و تسلیم همه‌جانبه.
تمامیت‌خواهی فرد را وادار می‌کند از هرگونه فعالیتی که حکومت تأییدش نمی‌کند، چشم بپوشد.
تمامیت‌خواهی یعنی تبدیل جامعه به ارتش نیروی کار سخت منضبط یا به یک ندامتگاه.



▪️لودویگ فون میزس

@ELDialectico

در کنار این سطرها
دستی خسته بر میزم

سطری که مُشت شده
خطی که مُشت شده
انسانی که مُشت شده

چرا که فهمیده‌است
رودخانه در شب
با شب در رودخانه فرق می‌کند.

‌و اعتراف میکنم
آب مرده است
و رودخانه دارد
جنازه اش را به دریا می برد…


📕سه گانه ی خاورمیانه
▪️گروس عبدالملکیان
#دریاچه_ارومیه


@ELDialectico

بخشی از سخنرانی دکتر #آذرخش_مکری با عنوان "تاملی در روان‌شناسی تکاملی" که مربوط به تلسی تاک 17 هست.

چرا برخی گرایش‌ها در انسان تا این اندازه پایدار می‌مانند؟ چرا برخی افراد هتروسکشوال "دگرجنس‌گرا" و برخی دیگر هموسکشوال "هم‌جنس‌گرا" می‌شوند؟

مدلی آماری به نام "پولیا" نشان می‌دهد که حتی رویدادها یا واکنش‌های کاملا تصادفی در ابتدای زندگی، می‌توانند تاثیراتی بلندمدت و ماندگار بر مسیرهای عصبی و رفتاری انسان داشته باشند.

در این مدل، تکرار یک تجربه، احساس یا تمرکز کوچک، به‌تدریج موجب تقویت مسیر خاصی در مغز می‌شود و این مسیر در یک چرخه‌ی خودتقویت‌شونده تثبیت می‌گردد.


#تکامل
#روانشناسی_تکاملی

@ELDialectico

توسعه بیش از هرچیز نیازمند انسجام اجتماعی است. مانع بزرگ در برابر انسجام اجتماعی، فقدان درک متقابل و نداشتن زبان مفاهمه ، به رسمیت نشناختن صنوف یا طبقاتی از اجتماع و از همه بدتر شرایطی است که پای خشونت به میان می‌آید. این‌حالت در واقع نقطه پایانی توسعه‌ای است که حتا آغاز نشده است!


▪️ساموئل هانتینگتون
📕سامان سیاسی در جوامع دستخوش دگرگونی

@ELDialectico

#آرش_حیدری ،جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، با تمرکز بر «تبارشناسی استبداد» و تاریخ فرهنگی ایران شناخته می‌شود.

او در آثارش مانند «واژگونه‌خوانی استبداد ایرانی» به بازخوانی روایت‌های رسمی از قـ.درت، سرکوب و حافظه جمعی می‌پردازد.

حیدری معتقد است بدون مواجهه صادقانه با گذشته، امکان ساختن آینده‌ای متفاوت وجود ندارد.
نوشته‌های او ترکیبی از تحلیل نظری و حساسیت تاریخی است؛ برای کسانی که می‌خواهند ریشه‌ها را بفهمند.

@ELDialectico

محمود فرشچیان نگارگر مذهبی در ۹۶ سالگی در آمریکا درگذشت.


‏ایشان هنرمند توانایی بودند و قطعا به جهت این هنر در تاریخ ماندگارند

‏اما هنرش در خدمت اعتقادات مذهبی اش بود
‏و رنج های مردم و جامعه در آثارش جایگاهی نداشتند.

@ELDialectico

آدمی که نمی‌خواند، یا کم می‌خواند، یا فقط پرت و پلا می‌خواند، بی‌گمان اختلالی در بیان خواهد داشت. این آدم بسیار حرف می‌زند، اما اندک می‌گوید؛ زیرا واژگانش برای بیان آنچه در دل دارد، بسنده نیست. اما مسئله تنها محدودیت کلامی نیست؛ محدودیت فکر و تخیّل نیز در میان است. مسئله، مسئله‌ی فقر تفکّر نیز هست؛ چرا که افکار و مفاهیم - که ما به واسطه‌ی آن‌ها به رمز و راز وضعیت خود پی می‌بریم - جدا از کلمات وجود ندارند. ما سخن گفتن درست، پر مغز، سنجیده و زیرکانه را از ادبیات و تنها از ادبیات خوب می‌آموزیم...!

📕چرا ادبیات؟
▪️ماريوس بارگاس يوسا
▪️ترجمه عبدالله کوثری

@ELDialectico

مرگی آماده دارم
پیچیده در کفن پوست
خوابیده لای ترمه ی خواب
در هوا را نیمه میگشایم و
روی چتر باز گیاهت میگریم
خودم را در خاک خنکت
متحد میکنم با باد
و جای خالی ام تکان تکان میخورد



▪️نگین فرهود
▫️عکس از #حمید_جانیپور

@ELDialectico

انباشتن کتاب‌هایی فراتر از توان خواندن، چیزی نیست جز تلاش روح به سوی بی‌نهایت رفتن.

‏▪️ادوارد نیوتن

@ELDialectico

من چیزی از گناه سر در نمی‌آورم. و تازه مطمئن نیستم که اعتقادی هم به آن داشته باشم. شاید کشتن ماهی گناه بوده باشد. به گمانم گناه بود، حتی اگر برای این کشته باشمش که خودم را زنده نگه دارم و شکم چند نفر دیگر را سیر کنم. اگر اینجور باشد، هرکاری گناه است. به فکر گناه نباش. حالا برای فکر کردن دربارهٔ گناه خیلی دیر شده. تازه بعضی از مردم پول می‌گیرند تا به گناه فکر کنند. بگذار همان‌ها به فکر گناه باشند. تو برای این به دنیا آمدی که ماهیگیر شوی!



📕پیر مرد و دریا
▪️ارنست همینگوی


🎥: بوشهر، بندر دیر
🎼: یا رایح، رشید طاها



@ELDialectico