صمیمیت بدون آسیب پذیری وجود نداره، میخوای رابطه صمیمی داشته باشی ولی بدون زخم، بدون ریسک، بدون تزس از کارهایی که طرف مقابل ممکنه بکنه؟ خب اون دیگه صمیمیت نیست.

آدم‌ها از همدیگه دور میشن، بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که نباید به هم بزنن ولی میزنن و بعضی وقت‌ها بخاطر حرف‌هایی که باید به هم بزنن ولی نمیزنن.

ولی واقعا آدمیزاد زودتر از چیزی که تصورش رو بکنید در جایگاه کسی قرار میگیره که قضاوتش کرده، به خودت میای میبینی دقیقا وسط همون باغچه‌ای هستی که برای بقیه بیل زدی.

این پارتنرای سالم رو از کجا پیدا میکنید هرکی ما ميريم سمتش یا سایکوعه یا دو قطبی یا هنوز تو فکر اکسشه.

اتفاقا من خیلی می‌خواستم که ببخشمشون، اما هیچ پشیمونی‌ای تو رفتارشون دیده نمیشد.

وقتی یادم میاد باهام چیکار کردی، تعجب میکنم که چرا هنوزم دوستت دارم.

بونوس خفن و #رایگان بری بت را دوستان از دست ندهید😍🌹

وقتی که یه رابطه مهمه براش حرص میخوری، جوش میاری، دعوا میکنی، اگه بی‌اهمیت بود که در رو باز میکردی و میرفتی.

و در نهایت فقط کسانی با تو میمانند که زیبایی را در روحت دیده‌اند، مدهوش شدگان ظاهر یکی یکی خواهند رفت.

من فکر کردم اگه دو نفر همدیگه رو دوست داشته باشن کافیه، ولی زندگی بهم ثابت کرد مسئله‌‌اش قلب و دوست داشتن من نیست، رهات میکنم عزیزم.

من همه تلاشم رو میکنم که با همه خوب و مهربون باشم، تا حد امکان هم دلم نمیخواد آدم‌های اطرافم رو از دست بدم ولی اگه یه روزی کار به جایی رسید که حذفشون کردم هیچوقت بهشون فرصت دوباره نمیدم و حاضر نیستم به زندگیم برگردن چون من نمیتونم به صورت فردی لبخند بزنم و باهاش در ارتباط باشم در حالیکه اون قلبم رو شکسته.

وقتی یکی میگه اگه میخواست برمیگشت، من یاد وقت‌هایی میفتم که میخواستم، ولی هیچوقت برنگشتم.

♥️♠️تورنومنت‌های جذاب و میلیونی آریان بت را از دست ندهید🤩🥳
@Arianbetofficial

این همون مرحله از زندگیمه که دیگه بی‌ سر و صدا خودم رو از همه‌ اون‌هایی که بیشتر از اینکه بهم محبت نشون بدن آزارم میدن، محروم میکنم، بیشتر از اینکه بهم روحیه بدن داغونم میکنن و انرژیم رو ازم میگیرن، بیشتر از اینکه برام آرامش فراهم کنن استرس ایجاد میکنن و سعی میکنن بجای اینکه به پیشرفتم کمک کنن جلوش رو بگیرن، احساس میکنم بیشتر از اون چه که باید زورم رو برای مدارا و برقرار کردن اوضاع با خیلی‌ها زدم، دیگه کافیه.

چیزی به نام خستگی روحی وجود داره، اینطوریه که از لحاظ جسمی خوبی ولی به خاطر افکار مزخرفت نمیتونی حتی کوچکترین حرکتی انجام بدی.

‏نمیدونم چطوری بگم اما انگار دارم هدر میرم، خودم، عمرم، جوونیم، انرژیم، استعدادم، احساساتم، ذوقم، تلاشم و کلا همه وجودم داره هدر میره، ناراحتم.

حالم بهم میخوره از اینکه بجز تو با کسی آشنا شم، کاش تو آدم بهتری بودی.