اتفاقا پرتوقع باشید، از این جهت که برای خودتون حد و مرز و فیلتر مشخص کنید و انتظارات به جا و مناسب با شرایطتون داشته باشید، آدمی که استانداردی نداره هم قدرش دونسته نمیشه و هم نادیده گرفته میشه.

در این مسیر پر فراز و نشیب، امید و انگیزه را در دل خود زنده نگه دارید. پیروزی از آن کسانی است که هرگز تسلیم نمی‌شوند.

شاید تینیجر بودن تو کشورای دیگه لذت بخش باشه اما اینجا جز استرس و درد و نا امیدی هیچ چیزه دیگه ای نداره.

کائنات چیه؟ ما اینجا فقط گائنات داریم.

تو غمی رو به من دادی، که حتی دیگه خودتم نمی‌تونی ازم بگیریش.

آدم‌های بعدی که میان تو زندگیت ارزش من رو بهت ثابت میکنن، الان هر توضیحی بهت بدم اضافیه.

آدم‌ها بلدن چطوری اونی که میخوان رو تو زندگیشون نگه دارن، اگه برات تلاشی نمیکنه تو اون آدمه نیستی.

خیلی حال میده وقتی با یکی قطع ارتباط میکنی و زمان بهت ثابت میکنه که چه کار درستی کردی.

آخر اونی‌که اسمش از دهنم نمی‌افتاد، از چشمم افتاد.

و یهو تبدیل شدم به کسی که دیر جواب می‌ده، تنهایی رو ترجیح می‌ده، اگر انرژی منفی حس کنم، ناپدید می‌شم و اگر دیگه باهم در ارتباط نباشیم، برام اهمیتی نداره.

‏و در نهایت امیدوارم هیچوقت خودتون رو واسه آدمی که سرش به تنش نمی ارزه بگا ندید.

‏من هیچوقت انقد بی رحمانه ساکت و صبور نبودم ممنون کارت حرف نداشت.

گریه کردم، نه بخاطر اینکه ضعیف بودم، بخاطر اینکه مدت خیلی زیادی قوی بودم.

زیادی دارم برات ناراحتی میکنم
زیادته.

‏وقتی یادم میاد منی که به کسی محل نمیدادم برای نگه داشتن تو بارها خودمو کوچیک کردم، از خودم متنفر میشم.

هیچ‌کس نمیدونه چقدر سخت بود امروز وانمود کنم حالم خوبه.

تو ندیدی حالِ منو، ولی من هرشب با فکرِ کاش یبار قدرمو میدونست خوابم برد.

الانشم فرق من و بقیه رو میدونی منتها روی برگشتن نداری.

اون حس نگه داشتن گریه تو جمع و با بغض غذا خوردن و گلودردِ کنارش<<