رابطهای که توش دائم مجبور باشی خودت رو توضیح بدی رابطه عاطفی نیست، جلسه بازجویی با سردری کاذب به نام عشقه.
من هیچوقت از کسی بخاطر ترک کردنم و توهین کردن بهم یا بازی با احساساتم ناراحت نمیشم، فقط از خودم ناراحت میشم که چطور همچین آدمی رو به حریم خصوصی و زندگیم راه دادم و چرا به همچین آدمی بها میدادم و این آزارم میده.
بعد شکسته شدن دل معذرت خواهی هیچ فایده ای نداره،گلی که بر روی قبر گذاشته بشه هیچوقت مرده رو زنده نمیکنه.
Forwarded from .
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
دوره زمونه الان این شکلی شده که نه کسی حاضره برات وقتش رو خالی کنه، نه با ناراحتیت حس ناراحتی میکنه، نه براش مهمه وضعیت روحیت در چه حاله، وقتش نیست خودت اولویت بشی؟
من هیچوقت توی بیان حسی که واقعا دارم خوب نبودم، ولی تو باعث شدی دلم بخواد سعیم رو بکنم.
به نظرم کسی که عمیق دوستت داره، به هر نحوی راهی برای با تو بودن پیدا میکنه، وقت ندارم، مشکل دارم، شرایطم با تو نمیخونه، و تو با هر کسی میتونی خوشبخت بشی، معمولا قصه آدمهاییه که علاقه ندارن.
مراقب همنشینهای خودتون باشید، سلولهای عصبی خاصی در مغز هست به نام نورونهای آینهای که وظیفهشون تقلید ناآگاهانه از رفتار دیگرانه، مثل خمیازه، نورونهای آینهای مغزتون بدون آگاهی خودتون شما رو شبیه اطرافیانتون میکنن، با هر شخصی توی یک محیط نباشید، هر شخصی رو به حریم امنتون راه ندید.
یکم بالغتر شی متوجه میشی که اصلا مهم نیست پارتنرت کی رو فالو کرده یا با کی حرف میزنه، آدم متعهد، متعهد میمونه و اونی هم که بخواد کاری بکنه، میکنه در حقیقت مهم ذات آدمه، هیچوقت قفس کسی رو اهلی نکرده.
دقت کردید یسری چیزها خیلی قشنگ فرهنگسازی شده؟ مثلا گل کشیدن دیگه افتخار نداره و جامعه پذیرفت که گل مواد مخدره یا سیگار کشیدن در سن کم نشانه خفن بودن نیست.