✅ مسئولیت ما در برابر دیگران چیست؟
نگاهی به فلسفه «دیگری» لویناس و تعریف اخلاق و سیاست
🖋 حسین اکبرنژاد
📍مسئولیت ما در برابر دیگران چیست؟ مادامی که به عنوان استاد یا دانشجو یا هر عنوان و منصبی دیگر در قبال وضعیت کارگران، معلمان و به طور کلی آنچه جامعه با آن مواجه است، چه وظیفه‌ای داریم؟ آیا ما فقط در قبال کسانی که می‌بینیم و چهره به چهره هستیم مسئولیم؟ و پرسش مهم‌تر این که در حالت کلی اگر شرایط مهیا و مناسب نباشد، از بین خود و دیگری کدام را انتخاب خواهیم کرد؟
در اندیشه لویناس، مسئولیت اخلاقی من در قبال دیگری به سان مادری صرفا پذیرندگی من و گشودگی‌اش به سوی دیگری است. قبول مسئولیت و ادای آن وسوسه خاطری می‌شود که من را متاثر ساخته و علیرغم آزادی خودپنداشته‌اش او را به پروای پاسخگویی وا می‌دارد. به زعم لویناس، مادری جانشینی است یعنی دیگری را در خود حمل کردن.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/what-is-our-responsibility
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
نگاهی به فلسفه «دیگری» لویناس و تعریف اخلاق و سیاست
🖋 حسین اکبرنژاد
📍مسئولیت ما در برابر دیگران چیست؟ مادامی که به عنوان استاد یا دانشجو یا هر عنوان و منصبی دیگر در قبال وضعیت کارگران، معلمان و به طور کلی آنچه جامعه با آن مواجه است، چه وظیفه‌ای داریم؟ آیا ما فقط در قبال کسانی که می‌بینیم و چهره به چهره هستیم مسئولیم؟ و پرسش مهم‌تر این که در حالت کلی اگر شرایط مهیا و مناسب نباشد، از بین خود و دیگری کدام را انتخاب خواهیم کرد؟
در اندیشه لویناس، مسئولیت اخلاقی من در قبال دیگری به سان مادری صرفا پذیرندگی من و گشودگی‌اش به سوی دیگری است. قبول مسئولیت و ادای آن وسوسه خاطری می‌شود که من را متاثر ساخته و علیرغم آزادی خودپنداشته‌اش او را به پروای پاسخگویی وا می‌دارد. به زعم لویناس، مادری جانشینی است یعنی دیگری را در خود حمل کردن.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/what-is-our-responsibility
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ آقایان؛ خصوصی سازی را متوقف کنید
چپاول، حراج، تاراج، غارت؛ پاداش از جیب ملت
🖋 مسعود خدادادی
📍به طور کلی، خصوصی سازی به هر نوع واگذاری اموال و دارایی دولتی و عمومی به بخش و سرمایه گذاران خصوصی گفته می شود.
نقطه آغاز می تواند دهه 1340 باشد زیرا از ابتدای این دهه با افزایش درآمدهای نفتی عملا منابع و درآمدهای صنعتی پدید آمده اند که می توان درباره خصوصی یا دولتی بودن آن ها سخن گفت.
اول این که منابعی که باید در اختیار عموم مردم قرار می گرفت، در اختیار عده ای خاص قرار می گیرد و دوم این که با قدرتمند شدن این بخش شبه دولتی، عملا بخش خصوصی و سرمایه گذار حقیقی و شخصی توان رقابت با آن ها را نخواهد داشت.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/stop-privatization
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
چپاول، حراج، تاراج، غارت؛ پاداش از جیب ملت
🖋 مسعود خدادادی
📍به طور کلی، خصوصی سازی به هر نوع واگذاری اموال و دارایی دولتی و عمومی به بخش و سرمایه گذاران خصوصی گفته می شود.
نقطه آغاز می تواند دهه 1340 باشد زیرا از ابتدای این دهه با افزایش درآمدهای نفتی عملا منابع و درآمدهای صنعتی پدید آمده اند که می توان درباره خصوصی یا دولتی بودن آن ها سخن گفت.
اول این که منابعی که باید در اختیار عموم مردم قرار می گرفت، در اختیار عده ای خاص قرار می گیرد و دوم این که با قدرتمند شدن این بخش شبه دولتی، عملا بخش خصوصی و سرمایه گذار حقیقی و شخصی توان رقابت با آن ها را نخواهد داشت.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/stop-privatization
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ سلبریتی-جامعه شناسان نوپدید و مسئلۀ نقد
🖋 آرش حیدری
📍نسبت اندیشه و امر سیاسی نسبتی است پر مناقشه. دامن اندیشه را نباید پاک قلمداد کنیم، اندیشه هیچ‌گاه پاک و بی‌آزار نیست بلکه خصلتی عمیقاً سیاسی و عینی دارد. مسئله اینجا است که سیاستِ اندیشه را چگونه طرح می‌ریزیم و در خدمت چه چیز درمی‌آوریم؟ در خدمت تفاوت، تمایز، دفاع از حیات اجتماعی در تکثر و تفاوت‌هایش؟ و یا در خدمت نوعی سرکوب، حذف تمایزها، چشمک زدن به احزاب، گروه‌ها و دسته‌ها با طعم اندیشه‌ورزی و عدالت‌طلبی؟
جامعۀ نمایش عرصه‌ای نوپدید است و بازی‌هایی نوپدید نیز دارد. در زمانه‌ای که کسی برای حرف‌های قلمبه سلمبۀ فلسفی تره هم خرد نمی‌کند گزین‌گویه‌های فلسفی گیراتر از هر زمان دیگرند، اندکی ژست عدالت‌خواهی و اندیشه‌ورزی آنقدر جذاب هست که صحنۀ نمایشی بزرگ را فراهم کند.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/sociologist-celebrity/
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🖋 آرش حیدری
📍نسبت اندیشه و امر سیاسی نسبتی است پر مناقشه. دامن اندیشه را نباید پاک قلمداد کنیم، اندیشه هیچ‌گاه پاک و بی‌آزار نیست بلکه خصلتی عمیقاً سیاسی و عینی دارد. مسئله اینجا است که سیاستِ اندیشه را چگونه طرح می‌ریزیم و در خدمت چه چیز درمی‌آوریم؟ در خدمت تفاوت، تمایز، دفاع از حیات اجتماعی در تکثر و تفاوت‌هایش؟ و یا در خدمت نوعی سرکوب، حذف تمایزها، چشمک زدن به احزاب، گروه‌ها و دسته‌ها با طعم اندیشه‌ورزی و عدالت‌طلبی؟
جامعۀ نمایش عرصه‌ای نوپدید است و بازی‌هایی نوپدید نیز دارد. در زمانه‌ای که کسی برای حرف‌های قلمبه سلمبۀ فلسفی تره هم خرد نمی‌کند گزین‌گویه‌های فلسفی گیراتر از هر زمان دیگرند، اندکی ژست عدالت‌خواهی و اندیشه‌ورزی آنقدر جذاب هست که صحنۀ نمایشی بزرگ را فراهم کند.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/sociologist-celebrity/
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ ایدئولوژی از منظر لویی آلتوسر
🖋 کامران مرادی
📍مسئله مهم برای آلتوسر به‌عنوان نقطه شروع پرداخته او به ایدئولوژی مسئله‌ی بازتولید است؛
بازتولیدی که آلتوسر از آن سخن به میان می‌آورد علاوه بر بازتولید نیروی کار، بازتولید شرایط تولید نیز هست. «چنان‌که مارکس می‌نویسد هر بچه‌ای می‌داند که اگر در یک نظام اجتماعی همزمان با تولید، شرایط تولید بازتولید نشود آن نظام اجتماعی یک سال هم نخواهد پایید» . بنابراین سرمایه‌داری برای بقای خود هم به بازتولید نیروی کار احتیاج دارد و هم بازتولید شرایط تولید. بازتولید نیروی کار با پرداخت مزد صورت می‌پذیرد –یعنی تحقق شرایط مادی، اما تحقق شرایط مادی نبروی کار کفایت نمی‌کند؛ چراکه این نیرو باید کارا نیز باشد. برای کارا بودن نیروی کار نظام سرمایه‌داری از ایدئولوژی کمک می‌گیرد. اگر پرداخت مزد کارگر را مجبور به بازگشت می‌کند، ایدئولوژی کارا بودن نیروی کار و همچنین مطیع بودن آن را تضمین می‌کند...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7222
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🖋 کامران مرادی
📍مسئله مهم برای آلتوسر به‌عنوان نقطه شروع پرداخته او به ایدئولوژی مسئله‌ی بازتولید است؛
بازتولیدی که آلتوسر از آن سخن به میان می‌آورد علاوه بر بازتولید نیروی کار، بازتولید شرایط تولید نیز هست. «چنان‌که مارکس می‌نویسد هر بچه‌ای می‌داند که اگر در یک نظام اجتماعی همزمان با تولید، شرایط تولید بازتولید نشود آن نظام اجتماعی یک سال هم نخواهد پایید» . بنابراین سرمایه‌داری برای بقای خود هم به بازتولید نیروی کار احتیاج دارد و هم بازتولید شرایط تولید. بازتولید نیروی کار با پرداخت مزد صورت می‌پذیرد –یعنی تحقق شرایط مادی، اما تحقق شرایط مادی نبروی کار کفایت نمی‌کند؛ چراکه این نیرو باید کارا نیز باشد. برای کارا بودن نیروی کار نظام سرمایه‌داری از ایدئولوژی کمک می‌گیرد. اگر پرداخت مزد کارگر را مجبور به بازگشت می‌کند، ایدئولوژی کارا بودن نیروی کار و همچنین مطیع بودن آن را تضمین می‌کند...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7222
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ بررسی نسبت کار دانشگاهی با کار روشنفکری
🖋 گفت و گوی مهسا رمضانی با دکتر حسین سراج‌زاده (جامعه‌شناس)
📍 خیلی وقت‌ها اهالی دانشگاه مورد نقد قرار می‌گیرند که چرا کنشگری اجتماعی ندارند و خود را تنها به فعالیت‌های دانشگاهی محدود کرده‌اند. اما آیا بر هر آکادمیسینی لازم و واجب است که در کنار کار دانشگاهی خود، دغدغه مسائل جامعه را هم داشته باشد؟ کار روشنفکری چه معنا و مفهومی دارد؟ وجه مشترک و وجه تمایز فعالیت دانشگاهی با فعالیت روشنفکری در چیست؟ یک فرد دانشگاهی در چه صورتی ملقب به «روشنفکر» می‌شود؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها به سراغ دکتر حسین سراج‌زاده، جامعه‌شناس و رئیس انجمن جامعه‌شناسی رفتیم. او معتقد است که روشنفکران در فضای رسانه‌ای جدید با وجود شبکه‌های مجازی متعدد، اثرگذاری اجتماعی بیشتری پیدا کرده‌اند و اهالی دانشگاه بیش از گذشته خود را موظف به حضور اجتماعی و فعالیت روشنفکری می‌دانند.
🔸این گفت‌و‌گو را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7367
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🖋 گفت و گوی مهسا رمضانی با دکتر حسین سراج‌زاده (جامعه‌شناس)
📍 خیلی وقت‌ها اهالی دانشگاه مورد نقد قرار می‌گیرند که چرا کنشگری اجتماعی ندارند و خود را تنها به فعالیت‌های دانشگاهی محدود کرده‌اند. اما آیا بر هر آکادمیسینی لازم و واجب است که در کنار کار دانشگاهی خود، دغدغه مسائل جامعه را هم داشته باشد؟ کار روشنفکری چه معنا و مفهومی دارد؟ وجه مشترک و وجه تمایز فعالیت دانشگاهی با فعالیت روشنفکری در چیست؟ یک فرد دانشگاهی در چه صورتی ملقب به «روشنفکر» می‌شود؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها به سراغ دکتر حسین سراج‌زاده، جامعه‌شناس و رئیس انجمن جامعه‌شناسی رفتیم. او معتقد است که روشنفکران در فضای رسانه‌ای جدید با وجود شبکه‌های مجازی متعدد، اثرگذاری اجتماعی بیشتری پیدا کرده‌اند و اهالی دانشگاه بیش از گذشته خود را موظف به حضور اجتماعی و فعالیت روشنفکری می‌دانند.
🔸این گفت‌و‌گو را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7367
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ هنر فاشیست نبودن
🖋 میشل فوکو | ترجمه ناصر فکوهی
📍در اروپای سال های 1945 تا 1965، اندیشیدن، راه و روش جا افتاده‌ای داشت. در آن سال ها باید کمابیش با مارکس صمیمی می‌بودی و چنان به افکارت پر و بال نمی دادی که از فروید دور می‌افتادی؛ همچنان که باید به نظام‌های نشانه‌ای (دال‌ها) احترام زیادی می‌گذاشتی. اگر کسی دعوی آن داشت که قلم به دست بگیرد، حتما باید این سه شرط را می داشت.
سپس پنج سال کوتاه و پر شور در رسید: پنج سال شادمانی و معما! بر دروازه های دنیای ما، ویتنام نخستین ضربه را بر قدرت حاکم وارد کرد. اما این جا، میان چهار دیوار خود ما چه می گذشت؟ آمیزه‌ای از سیاست‌بازی‌های انقلابی و ضد خفقان؟ جنگی در دو جبهه استثمار اجتماعی و سرکوب روانی؟. رویایی که میان پایان جنگ جهانی اول و روی کار آمدن فاشیسم ، آرمان‌شهرگراترین افکار را در اروپا شیفته خود کرده بود. آتش یک سانی دامن‌گیر مارکس و فروید شد....
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/art-of-not-being-fascist
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🖋 میشل فوکو | ترجمه ناصر فکوهی
📍در اروپای سال های 1945 تا 1965، اندیشیدن، راه و روش جا افتاده‌ای داشت. در آن سال ها باید کمابیش با مارکس صمیمی می‌بودی و چنان به افکارت پر و بال نمی دادی که از فروید دور می‌افتادی؛ همچنان که باید به نظام‌های نشانه‌ای (دال‌ها) احترام زیادی می‌گذاشتی. اگر کسی دعوی آن داشت که قلم به دست بگیرد، حتما باید این سه شرط را می داشت.
سپس پنج سال کوتاه و پر شور در رسید: پنج سال شادمانی و معما! بر دروازه های دنیای ما، ویتنام نخستین ضربه را بر قدرت حاکم وارد کرد. اما این جا، میان چهار دیوار خود ما چه می گذشت؟ آمیزه‌ای از سیاست‌بازی‌های انقلابی و ضد خفقان؟ جنگی در دو جبهه استثمار اجتماعی و سرکوب روانی؟. رویایی که میان پایان جنگ جهانی اول و روی کار آمدن فاشیسم ، آرمان‌شهرگراترین افکار را در اروپا شیفته خود کرده بود. آتش یک سانی دامن‌گیر مارکس و فروید شد....
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/art-of-not-being-fascist
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
👍1
✅ سالمندی، نیازمند سیاست‌گذاری تازه رفاهی
🖋 مسعود شاه‌حسینی
تغییر رویکردها به مسئله سالمندی و سیاست‌گذاری اجتماعی در این حوزه
📍چرخه سال‌خوردگی اگرچه دیر، بعد از کشورهای توسعه‌یافته حالا به کشورهای در حال توسعه رسیده است. کاهش مستمر باروری و افزایش امید به زندگی نسبت به گذشته همگراتر شده‌اند و هرم‌های جمعیتی را در سال‌های اخیر تغییر داده‌اند. تنها در نیم‌قرن اخیر نرخ کل باروری از پنج کودک به‌ازای هر زن، به نصف رسیده و پیش‌بینی‌ها هم حاکی از آن است که این رقم تا 50 سال آینده به 2/1کودک به‌ازای هر زن می‌رسد. تغییرات در آن سر طیف هم شدیدند. جمعیت جهان رفته‌رفته سال‌خورده‌تر می‌شود، سالمندی پدیده‌ای جهان‌شمول شده و ناظران هم پیش‌بینی می‌کنند تا سی سال آینده، اکثریت جمعیت جهان، پیر می‌شوند و چه‌بسا شمار سالمندان از تعداد کودکان فزونی بگیرد. با چنین دورنمایی، احتمالا سوال اصلی این است که بینش و فهم ما از پدیده سالمندی و ویژگی‌های آن چقدر دقیق است؟
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید
📎 https://engare.net/aging-new-welfare-policy
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره
🔷 @EngareNet
🖋 مسعود شاه‌حسینی
تغییر رویکردها به مسئله سالمندی و سیاست‌گذاری اجتماعی در این حوزه
📍چرخه سال‌خوردگی اگرچه دیر، بعد از کشورهای توسعه‌یافته حالا به کشورهای در حال توسعه رسیده است. کاهش مستمر باروری و افزایش امید به زندگی نسبت به گذشته همگراتر شده‌اند و هرم‌های جمعیتی را در سال‌های اخیر تغییر داده‌اند. تنها در نیم‌قرن اخیر نرخ کل باروری از پنج کودک به‌ازای هر زن، به نصف رسیده و پیش‌بینی‌ها هم حاکی از آن است که این رقم تا 50 سال آینده به 2/1کودک به‌ازای هر زن می‌رسد. تغییرات در آن سر طیف هم شدیدند. جمعیت جهان رفته‌رفته سال‌خورده‌تر می‌شود، سالمندی پدیده‌ای جهان‌شمول شده و ناظران هم پیش‌بینی می‌کنند تا سی سال آینده، اکثریت جمعیت جهان، پیر می‌شوند و چه‌بسا شمار سالمندان از تعداد کودکان فزونی بگیرد. با چنین دورنمایی، احتمالا سوال اصلی این است که بینش و فهم ما از پدیده سالمندی و ویژگی‌های آن چقدر دقیق است؟
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید
📎 https://engare.net/aging-new-welfare-policy
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره
🔷 @EngareNet
✅ نهادسازی در برابر کاریزماسازی
🖋 ایمان نمدیان‌پور
📍تاریخ جهان سنت به طور مشخص با ایده کاریزما گره خورده است. کاریزما برساخت جهان قدیم است و این مفهوم در زیست جهان سنت واجد اهمیت و کارکرد بود. در روند تاریخی در دوره های مختلف، سوژه ها برای تغییردر امر اجتماعی و سیاسی به طور سیستماتیک به فرد خاصی متمسک می شدند و اساسا انسانهای جهان سنت تنها به وساطت فرد مشخصی که صاحب ویژگی های خاص بود توان تغییر را در روندهای اجتماعی داشته‌اند و این امر پارادایم غالب و بهنجار در جوامع قدیم محسوب می شد. می توان از این منظر جهان قدیم را جهان کاریزما پروری و جهان جدید را جهان نهادمند نام نهاد.
فرایند تقسیم کار اقتدار را از یک فرد گرفته و آن را در میان کثیری از سوژها تقسیم می کند. این اقتدار از یک فرد، به یک ساختار سیستماتیک و منظم در خود بنام نهاد تقلیل می یابد. ویژگی جهان نهادمند حذف اقتدار مفهوم سوژه خاص درمناسبات زندگی روزمره انسانها است...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7383
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🖋 ایمان نمدیان‌پور
📍تاریخ جهان سنت به طور مشخص با ایده کاریزما گره خورده است. کاریزما برساخت جهان قدیم است و این مفهوم در زیست جهان سنت واجد اهمیت و کارکرد بود. در روند تاریخی در دوره های مختلف، سوژه ها برای تغییردر امر اجتماعی و سیاسی به طور سیستماتیک به فرد خاصی متمسک می شدند و اساسا انسانهای جهان سنت تنها به وساطت فرد مشخصی که صاحب ویژگی های خاص بود توان تغییر را در روندهای اجتماعی داشته‌اند و این امر پارادایم غالب و بهنجار در جوامع قدیم محسوب می شد. می توان از این منظر جهان قدیم را جهان کاریزما پروری و جهان جدید را جهان نهادمند نام نهاد.
فرایند تقسیم کار اقتدار را از یک فرد گرفته و آن را در میان کثیری از سوژها تقسیم می کند. این اقتدار از یک فرد، به یک ساختار سیستماتیک و منظم در خود بنام نهاد تقلیل می یابد. ویژگی جهان نهادمند حذف اقتدار مفهوم سوژه خاص درمناسبات زندگی روزمره انسانها است...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7383
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ آزادی و گفتمان رسمی
🖋 آرزو رضایی مُجاز
عارضه‌ی فرهنگیِ نفی
در نقد خوانش گفتمان رسمی از حضور "دیگری"
📍"وقار استبدادی" ترکیب مورد استفاده‌ی "محمد مختاری" در فصل اول کتابِ "انسان در شعر معاصر" است؛ وقاری که مختاری آن را ماحصل ساخت استبدادی ذهن و مولود غیاب تجربه‌ی تاریخی دموکراسی در ایران می‌داند، که تا کوچک‌ترین روزن‌های محتمل‌اش نسبت به پذیرش صدای متفاوت بسته است! به لحاظ وی؛ نفی دیگری، یک عارضه‌ی فرهنگی دیرینه است که در فقدان نوعی "تجربه‌ی نظام‌یافته‌ی دموکراتیک" رخ می‌دهد. مختاری در فرازهای نخست کتاب‌اش می‌نویسد: «ما هرگز آزادی و برابری و برادری را در ساخت اجتماعی و تاریخی فرهنگ ستم‌زده‌ی خود تجربه نکرده‌ایم، اگر چه از برادری، در انتزاع از سیستم اجتماعی خود بسیار سخن گفته‌ایم.»
آزادی جز در مواجهه با دیگری تعیّن نمی‌یابد؛ آنجا که فرد سکوت می‌کند تا دیگری به‌مثابه‌ی یک حضورِ متفاوت سخن گوید و بعد، صدا می‌شود تا دیگری به‌عنوان گوش حاضر، او را بشنود...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7386
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره
🔷 @EngareNet
🖋 آرزو رضایی مُجاز
عارضه‌ی فرهنگیِ نفی
در نقد خوانش گفتمان رسمی از حضور "دیگری"
📍"وقار استبدادی" ترکیب مورد استفاده‌ی "محمد مختاری" در فصل اول کتابِ "انسان در شعر معاصر" است؛ وقاری که مختاری آن را ماحصل ساخت استبدادی ذهن و مولود غیاب تجربه‌ی تاریخی دموکراسی در ایران می‌داند، که تا کوچک‌ترین روزن‌های محتمل‌اش نسبت به پذیرش صدای متفاوت بسته است! به لحاظ وی؛ نفی دیگری، یک عارضه‌ی فرهنگی دیرینه است که در فقدان نوعی "تجربه‌ی نظام‌یافته‌ی دموکراتیک" رخ می‌دهد. مختاری در فرازهای نخست کتاب‌اش می‌نویسد: «ما هرگز آزادی و برابری و برادری را در ساخت اجتماعی و تاریخی فرهنگ ستم‌زده‌ی خود تجربه نکرده‌ایم، اگر چه از برادری، در انتزاع از سیستم اجتماعی خود بسیار سخن گفته‌ایم.»
آزادی جز در مواجهه با دیگری تعیّن نمی‌یابد؛ آنجا که فرد سکوت می‌کند تا دیگری به‌مثابه‌ی یک حضورِ متفاوت سخن گوید و بعد، صدا می‌شود تا دیگری به‌عنوان گوش حاضر، او را بشنود...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7386
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره
🔷 @EngareNet
✅ حافظه جمعی
🖋 موریس هالبواکس | ترجمه بهار مجدزاده
وقتی از حافظه، در معنای فراتر از حافظه فردی صحبت می‌کنیم و مثلا می‌گوییم که ملتی کم‌حافظه هستیم، منظور چیست؟
📍هالبواکس می‌گوید که ما برای به یاد آوردن به دیگران احتیاج داریم. گذشته کاملاً در حافظه فردی نگهداری نمی شود. تنها حالتی، تیکه‌ای یا تصویری از آن در ذهن می ماند که نمی‌تواند تمامی حافظه را تشکیل بدهد. این بازنمایی‌های جمعی هستند که خاطره واقعی را شکل می‌دهند. حافظه فردی تنها در چارچوب‌های اجتماعی است که وجود می یابد. حافظه جمعی در تغییر است؛ چیزی از گذشته را نگه می‌دارد که از آن ردپایی در زندگی جمعی و روانشناسی امروزی ِگروه حامل آن حافظه باقی‌مانده باشد.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/memoire-collective
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🖋 موریس هالبواکس | ترجمه بهار مجدزاده
وقتی از حافظه، در معنای فراتر از حافظه فردی صحبت می‌کنیم و مثلا می‌گوییم که ملتی کم‌حافظه هستیم، منظور چیست؟
📍هالبواکس می‌گوید که ما برای به یاد آوردن به دیگران احتیاج داریم. گذشته کاملاً در حافظه فردی نگهداری نمی شود. تنها حالتی، تیکه‌ای یا تصویری از آن در ذهن می ماند که نمی‌تواند تمامی حافظه را تشکیل بدهد. این بازنمایی‌های جمعی هستند که خاطره واقعی را شکل می‌دهند. حافظه فردی تنها در چارچوب‌های اجتماعی است که وجود می یابد. حافظه جمعی در تغییر است؛ چیزی از گذشته را نگه می‌دارد که از آن ردپایی در زندگی جمعی و روانشناسی امروزی ِگروه حامل آن حافظه باقی‌مانده باشد.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/memoire-collective
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ حکومت ایدئولوژیک
Ideological state
ایدئولوژی نوعی نظام اعتقادی ذات‌گرایانه است که در آن انسان موظف به تحقق اهداف تعیین شده و متعین است. ذات‌انگاری آن نوع از تلقی است که مدعی دستیابی انحصاری به حقیقت است. حقیقتی که وظایف مشخصی برای انسان تعریف و برای تحقق آن بایدها و نبایدهای ثابت و انعطاف ناپذیری را دیکته می‌کند.
حکومتهای ایدئولوژیک، مشروعیت خود را از یک نظام اعتقادی کسب می‌کنند که آن نظام تکالیف و وظایف مشخصی را در برنامه کاری خود دارد. وظایفی که خارج از اراده و حاکمیت مردم تعیین و همگان موظف به انجام آن هستند.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/ideological-state
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
Ideological state
ایدئولوژی نوعی نظام اعتقادی ذات‌گرایانه است که در آن انسان موظف به تحقق اهداف تعیین شده و متعین است. ذات‌انگاری آن نوع از تلقی است که مدعی دستیابی انحصاری به حقیقت است. حقیقتی که وظایف مشخصی برای انسان تعریف و برای تحقق آن بایدها و نبایدهای ثابت و انعطاف ناپذیری را دیکته می‌کند.
حکومتهای ایدئولوژیک، مشروعیت خود را از یک نظام اعتقادی کسب می‌کنند که آن نظام تکالیف و وظایف مشخصی را در برنامه کاری خود دارد. وظایفی که خارج از اراده و حاکمیت مردم تعیین و همگان موظف به انجام آن هستند.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/ideological-state
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
📝 فراخوان شرکت در سومین سمپوزیوم آثار دانشجویی علوم اجتماعی
اتحادیه انجمن‌های علمی علوم اجتماعی کشور سومین سمپوزیومِ آثار دانشجویی علوم اجتماعی کشور را در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۹ در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار می‌کند.
براساس آن چه در اطلاعیه سومین سمپوزیوم کشوری آثار دانشجویی علوم اجتماعی آمده است، این سمپوزیوم امسال محور ویژه‌ای ندارد تا مجری و برگزار کننده‌ی رویداد نقشی در تعیین و جهت‌دهی به موضوع آثار شرکت‌کنندگان نداشته باشد؛ بلکه به اعتبار خرد جمعی دانشجو و کنشگر علوم اجتماعی مهم‌ترین موضوعات تعیین شده‌اند.
آثار ارسالی می‌تواند به صورت مقاله، جستار، روایت، عکس و مستند اجتماعی باشد. مهلت ارسال آثار چند رسانه‌ای ۳۰ بهمن ۹۸ است. اعلام پذیرش چکیده نوشتار ۳۰بهمن ۹۸ و همچنین مهلت ارسال اصل نوشتار ۲۹ اسفند ۹۸ است. برای کسب اطلاعات بیشتر و شرکت در سمپوزیوم به socialsymposium.ir مراجعه کنید.
🔸 متن کامل خبر را در انگاره بخوانید🔻
📎 engare.net/socialsymp
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔷 @EngareNet
🔷 @Atu_Sociology
اتحادیه انجمن‌های علمی علوم اجتماعی کشور سومین سمپوزیومِ آثار دانشجویی علوم اجتماعی کشور را در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۹ در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار می‌کند.
براساس آن چه در اطلاعیه سومین سمپوزیوم کشوری آثار دانشجویی علوم اجتماعی آمده است، این سمپوزیوم امسال محور ویژه‌ای ندارد تا مجری و برگزار کننده‌ی رویداد نقشی در تعیین و جهت‌دهی به موضوع آثار شرکت‌کنندگان نداشته باشد؛ بلکه به اعتبار خرد جمعی دانشجو و کنشگر علوم اجتماعی مهم‌ترین موضوعات تعیین شده‌اند.
آثار ارسالی می‌تواند به صورت مقاله، جستار، روایت، عکس و مستند اجتماعی باشد. مهلت ارسال آثار چند رسانه‌ای ۳۰ بهمن ۹۸ است. اعلام پذیرش چکیده نوشتار ۳۰بهمن ۹۸ و همچنین مهلت ارسال اصل نوشتار ۲۹ اسفند ۹۸ است. برای کسب اطلاعات بیشتر و شرکت در سمپوزیوم به socialsymposium.ir مراجعه کنید.
🔸 متن کامل خبر را در انگاره بخوانید🔻
📎 engare.net/socialsymp
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔷 @EngareNet
🔷 @Atu_Sociology
✅ اینجا چند نفر «فاشیست» هستند؟!
🖋 این متن پیاده شده سخنرانی «یووال نوح هراری» در TED (آوریل 2018) است.
🎥 فیلم ارائه در سایت قرار گرفت.
خب، گفتن آن کمی دشوار است، چون ما یادمان رفته که «فاشیسم» چیست. امروزه مردم از عبارت «فاشیست» معنایی کلی استنباط می‌کنند.
فاشیسم وقتی اتفاق می‌افتد که مردم سعی کنند پیچیدگی‌ها را نادیده بگیرند تا زندگی را برای خودشان خیلی آسان کنند. فاشیسم غیر از هویت ملی، تمام هویت‌ها را انکار می‌کند و اصرار می‌کند که من فقط و فقط به ملت خودم متعهد هستم. اگر ملت من بخواهد که خانواده‌ام را قربانی کنم، پس خانواده‌ام را قربانی خواهم کرد! اگر ملت از من بخواهد که میلیون‌ها نفر را بکشم، پس میلیون‌ها نفر را خواهم کشت! و اگر ملت من از من بخواهد که به حقیقت و زیبایی خیانت کنم، پس باید به حقیقت و زیبایی خیانت کنم!
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/fascist-here
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🖋 این متن پیاده شده سخنرانی «یووال نوح هراری» در TED (آوریل 2018) است.
🎥 فیلم ارائه در سایت قرار گرفت.
خب، گفتن آن کمی دشوار است، چون ما یادمان رفته که «فاشیسم» چیست. امروزه مردم از عبارت «فاشیست» معنایی کلی استنباط می‌کنند.
فاشیسم وقتی اتفاق می‌افتد که مردم سعی کنند پیچیدگی‌ها را نادیده بگیرند تا زندگی را برای خودشان خیلی آسان کنند. فاشیسم غیر از هویت ملی، تمام هویت‌ها را انکار می‌کند و اصرار می‌کند که من فقط و فقط به ملت خودم متعهد هستم. اگر ملت من بخواهد که خانواده‌ام را قربانی کنم، پس خانواده‌ام را قربانی خواهم کرد! اگر ملت از من بخواهد که میلیون‌ها نفر را بکشم، پس میلیون‌ها نفر را خواهم کشت! و اگر ملت من از من بخواهد که به حقیقت و زیبایی خیانت کنم، پس باید به حقیقت و زیبایی خیانت کنم!
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/fascist-here
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ سلبریتی‌ها: تنگنای خود دلخواه و خود واقعی
🖋 ابوذر قاسمی‌نژاد
در یک تعریف ساده سلبریتی یعنی چهره. کسی که مشهور و معروف می‌شود در اصطلاح سلبریتی نامیده می‌شود. این فرد به دلایلی اکتسابی و یا انتسابی در کانون توجهات قرار می‌گیرد و به‌مثابه یک الگو و مانکن برای دیگران به یک فرد مهم تبدیل می‌شود. حال بحث این است که چرا در مواقعی (به‌خصوص در کشور ما) این افرادِ چهره در حصارهای گرفتار می‌شوند که با ادا و اطوارهای مختلف مرزهای اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی را فرومی‌پاشند و نمی‌توانند یک الگو بماهو الگو باشند؟
این افراد از طریق رسانه‌ها هویت پیداکرده‌اند. این هویت، هویتی سنتی و مدرن نیست (یعنی از طریق تبار و طبقه و یا سطح تحصیلات شناخته‌شده نیستند)، بلکه هویتی اشتهاری است که در تعریف می‌توان مصداق‌های از هویت پسامدرن برای آن پیدا کرد. هویت پسامدرن تکه‌پاره و وضعیتی است که خطی و هنجاری نیست و در بسیاری از موارد دیجیتالی و تابع اکنونیت موجود است...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/celebrities-your-own-dilemma
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره
🔷 @EngareNet
🖋 ابوذر قاسمی‌نژاد
در یک تعریف ساده سلبریتی یعنی چهره. کسی که مشهور و معروف می‌شود در اصطلاح سلبریتی نامیده می‌شود. این فرد به دلایلی اکتسابی و یا انتسابی در کانون توجهات قرار می‌گیرد و به‌مثابه یک الگو و مانکن برای دیگران به یک فرد مهم تبدیل می‌شود. حال بحث این است که چرا در مواقعی (به‌خصوص در کشور ما) این افرادِ چهره در حصارهای گرفتار می‌شوند که با ادا و اطوارهای مختلف مرزهای اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی را فرومی‌پاشند و نمی‌توانند یک الگو بماهو الگو باشند؟
این افراد از طریق رسانه‌ها هویت پیداکرده‌اند. این هویت، هویتی سنتی و مدرن نیست (یعنی از طریق تبار و طبقه و یا سطح تحصیلات شناخته‌شده نیستند)، بلکه هویتی اشتهاری است که در تعریف می‌توان مصداق‌های از هویت پسامدرن برای آن پیدا کرد. هویت پسامدرن تکه‌پاره و وضعیتی است که خطی و هنجاری نیست و در بسیاری از موارد دیجیتالی و تابع اکنونیت موجود است...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/celebrities-your-own-dilemma
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره
🔷 @EngareNet
✅ کژراهه سیاست‌گذاری آموزش
🖋 معصومه قاراخانی (عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی)
درس‌آموزی از سیاست‌گذاری‌های گذشته یکی از موضوعات درخور توجه در سیاست‌گذاری و به‌ویژه سیاست‌گذاری اجتماعی است. این امری بدیهی است که «یادگیری بهتر» به «سیاست‌گذاری موفق‌تر» می‌انجامد؛ چراکه از هزینه‌های فرصت سیاست‌گذاری کاسته و به بهبود شرایط یا حل مسئله کمک می‌کند؛ اما این‌روزها دوباره شاهد سیاست‌گذاری دیگری در آموزش‌وپرورش هستیم که نشان می‌دهد آموزش‌وپرورش قصد حل مسائل ساختاری خود را برای تأمین آموزش باکیفیت و عدالت در کیفیت آموزشی ندارد.
یکی از نشانگرهای آن، «ممنوعیت آموزش زبان انگلیسی در مدارس دولتی و خصوصی مقطع دبستان» است که از سوی دبیرکل شورای عالی آموزش‌وپرورش اعلام شد. هدف از این ممنوعیت، «تقویت زبان فارسی و فرهنگ ایرانی - اسلامی دانش‌آموزان در دوره ابتدایی» ذکر شده است. اعلام و اجرای این سیاست از سوی آموزش‌وپرورش، احتمالا می‌تواند ناشی از دو دلیل باشد...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/?p=7453
🔸اگر نوشته دوست داشتید،لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🖋 معصومه قاراخانی (عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی)
درس‌آموزی از سیاست‌گذاری‌های گذشته یکی از موضوعات درخور توجه در سیاست‌گذاری و به‌ویژه سیاست‌گذاری اجتماعی است. این امری بدیهی است که «یادگیری بهتر» به «سیاست‌گذاری موفق‌تر» می‌انجامد؛ چراکه از هزینه‌های فرصت سیاست‌گذاری کاسته و به بهبود شرایط یا حل مسئله کمک می‌کند؛ اما این‌روزها دوباره شاهد سیاست‌گذاری دیگری در آموزش‌وپرورش هستیم که نشان می‌دهد آموزش‌وپرورش قصد حل مسائل ساختاری خود را برای تأمین آموزش باکیفیت و عدالت در کیفیت آموزشی ندارد.
یکی از نشانگرهای آن، «ممنوعیت آموزش زبان انگلیسی در مدارس دولتی و خصوصی مقطع دبستان» است که از سوی دبیرکل شورای عالی آموزش‌وپرورش اعلام شد. هدف از این ممنوعیت، «تقویت زبان فارسی و فرهنگ ایرانی - اسلامی دانش‌آموزان در دوره ابتدایی» ذکر شده است. اعلام و اجرای این سیاست از سوی آموزش‌وپرورش، احتمالا می‌تواند ناشی از دو دلیل باشد...
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/?p=7453
🔸اگر نوشته دوست داشتید،لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🔰 نشست رونمایی و نقد کتاب دولت و سیاست اجتماعی در ایران برگزار می‌شود
با حضور:
دکتر روزبه کردونی، دکتر فرشید یزدانی، دکتر علی‌اکبر تاج‌مزینانی و دکتر معصومه قاراخانی (نویسنده کتاب)
🗓 دوشنبه، 20 آبان 98، ساعت 12:15
📌 دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبائی،سالن ارشاد
حضور در این نشست برای همه علاقه‌مندان #آزاد است و کتاب با تخفیف 50 درصد به‌فروش می‌رسد.
🔸 خبر را در انگاره بخوانید🔻
📎 Engare.net/gov-social-policy
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
با حضور:
دکتر روزبه کردونی، دکتر فرشید یزدانی، دکتر علی‌اکبر تاج‌مزینانی و دکتر معصومه قاراخانی (نویسنده کتاب)
🗓 دوشنبه، 20 آبان 98، ساعت 12:15
📌 دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبائی،سالن ارشاد
حضور در این نشست برای همه علاقه‌مندان #آزاد است و کتاب با تخفیف 50 درصد به‌فروش می‌رسد.
🔸 خبر را در انگاره بخوانید🔻
📎 Engare.net/gov-social-policy
🔸اگر نوشته دوست داشتید، لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ دانشگاه در خدمت پولدارها
دهک‌ها در دانشگاه: شش به یک به نفع اغنیا!
🖋 آتیه‌نو
بیش از 60 درصد صندلیهای دو دانشگاه شهید بهشتی و علامه طباطبایی به دهک‌های بالای درآمدی اختصاص یافته است. امسال 19نفر از مجموع 40نفر برتر کنکور سراسری از شهر تهران رتبه کسب کرده‌اند و جالب اینکه 66درصد این‌ها در مدارس غیردولتی و نمونه دولتی و ۳۳درصد در مدارس «سمپاد» درس خوانده‌اند. این یعنی سهم مدارس دولتی کمتر از یک درصد بوده است.
داده‌هایی که «آتیه‌نو» از مطالعه‌ای موردی استخراج کرده، حاکی از آن است که توزیع صندلیهای دانشگاهی در ایران تا چه اندازه ناعادلانه است.
🔸 این گزارش را از دست ندهید. در انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/university-of-the-rich
🔸اگر نوشته دوست داشتید،لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
دهک‌ها در دانشگاه: شش به یک به نفع اغنیا!
🖋 آتیه‌نو
بیش از 60 درصد صندلیهای دو دانشگاه شهید بهشتی و علامه طباطبایی به دهک‌های بالای درآمدی اختصاص یافته است. امسال 19نفر از مجموع 40نفر برتر کنکور سراسری از شهر تهران رتبه کسب کرده‌اند و جالب اینکه 66درصد این‌ها در مدارس غیردولتی و نمونه دولتی و ۳۳درصد در مدارس «سمپاد» درس خوانده‌اند. این یعنی سهم مدارس دولتی کمتر از یک درصد بوده است.
داده‌هایی که «آتیه‌نو» از مطالعه‌ای موردی استخراج کرده، حاکی از آن است که توزیع صندلیهای دانشگاهی در ایران تا چه اندازه ناعادلانه است.
🔸 این گزارش را از دست ندهید. در انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/university-of-the-rich
🔸اگر نوشته دوست داشتید،لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
✅ گزارش تصویری نشست رونمایی و نقد کتاب دولت و سیاست اجتماعی در ایران
نشست رونمایی و نقد کتاب دولت و سیاست اجتماعی در ایران، روز دوشنبه در سالن ارشاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد. در این نشست دکتر روزبه کردونی، مدیر موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی، دکتر فرشید یزدانی، پژوهشگر حوزه تامین اجتماعی، دکتر علی‌اکبر تاج‌مزینانی، رییس دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبائی به نقد و بررسی کتاب پرداختند و دکتر معصومه قاراخانی، هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی و نویسنده کتاب نیز توضیحاتی در مورد اثر دادند. این برنامه با با همکاری مشترک بین انجمن علمی دانشجویی سیاست‌گذاری اجتماعی و گروه سیاست‌گذاری اجتماعی انجمن جامعه‌شناسی ایران برگزار شد.
🔸 گزارش تصویری نشست را در لینک زیر مشاهده کنید 🔻
📎 Engare.net/gov-social-policy-photos
🔸اگر نوشته دوست داشتید،لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
نشست رونمایی و نقد کتاب دولت و سیاست اجتماعی در ایران، روز دوشنبه در سالن ارشاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد. در این نشست دکتر روزبه کردونی، مدیر موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی، دکتر فرشید یزدانی، پژوهشگر حوزه تامین اجتماعی، دکتر علی‌اکبر تاج‌مزینانی، رییس دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبائی به نقد و بررسی کتاب پرداختند و دکتر معصومه قاراخانی، هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی و نویسنده کتاب نیز توضیحاتی در مورد اثر دادند. این برنامه با با همکاری مشترک بین انجمن علمی دانشجویی سیاست‌گذاری اجتماعی و گروه سیاست‌گذاری اجتماعی انجمن جامعه‌شناسی ایران برگزار شد.
🔸 گزارش تصویری نشست را در لینک زیر مشاهده کنید 🔻
📎 Engare.net/gov-social-policy-photos
🔸اگر نوشته دوست داشتید،لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🔰 نشست «چالش‌های نظری و عملی اجرای پیمان‌نامه کودک در ایران» برگزار می‌شود
به مناسبت 30مین سالگرد تصویب پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک، انجمن علمی سیاست گذاری اجتماعی با همکاری انجمن حمایت از حقوق کودکان برگزار می‌کند:
💡 چالش‌های نظری و عملی اجرای پیمان‌نامه در ایران
👥 با حضور:
علی کاظمی، الهه خوشنویس و فرشید یزدانی
🗓 یک‌شنبه 26 آبان‌ماه 98، ساعت 12
📌 دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبائی، سالن مطهری
🔰 ورود آزاد است.
🔸 خبر را در انگاره بخوانید🔻
📎 Engare.net/?p=7535
🔸لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🔷 @Atu_Sociology
به مناسبت 30مین سالگرد تصویب پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک، انجمن علمی سیاست گذاری اجتماعی با همکاری انجمن حمایت از حقوق کودکان برگزار می‌کند:
💡 چالش‌های نظری و عملی اجرای پیمان‌نامه در ایران
👥 با حضور:
علی کاظمی، الهه خوشنویس و فرشید یزدانی
🗓 یک‌شنبه 26 آبان‌ماه 98، ساعت 12
📌 دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبائی، سالن مطهری
🔰 ورود آزاد است.
🔸 خبر را در انگاره بخوانید🔻
📎 Engare.net/?p=7535
🔸لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🔷 @Atu_Sociology
✅ آیا آموزش می تواند «شرایط نابرابر» جامعه را به چالش بکشد؟!
🖋 علی خورسندی طاسکوه
مایکل اپل، استاد بازنشسته دانشگاه وینسکانسین، که زیست آکادمیک و کنشگری اجتماعی خود را روی «نقد قدرت، ایدئولوژی و آموزش» برای دستیابی و توسعه «آموزش و مدارس دموکراتیک» صرف کرده است، آخرین اثر علمی خود را با عنوان «آیا آموزش می تواند جامعه را تغییر دهد؟» منتشرکرده است.
اصولا پارادایم نظری حاکم بر افکار و نوشته های مایکل اپل، «پداگوژی انتقادی» است. پداگوژی انتقادی به عنوان رویکرد نظری-فلسفی ریشه در نظریه انتقادی دارد. ترمینولوژی این پاردایم، از ایدئولوژی چپگرایانه پائولو فریره، سیاستمدار و نویسنده معروف برزیلی، بویژه در کتاب «آموزش ستمدیدگان» که در سال 1968 اواخر دهه هفتاد منتشر شد، اقتباس شده است. در مطالعات سه دهه اخیر، این حوزه نظری با نظریه های پسااستعماری و پسامدرن نیز قرابت های معرفت شناختی پیدا کره است.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/?p=7599
🔸اگر نوشته دوست داشتید،لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet
🖋 علی خورسندی طاسکوه
مایکل اپل، استاد بازنشسته دانشگاه وینسکانسین، که زیست آکادمیک و کنشگری اجتماعی خود را روی «نقد قدرت، ایدئولوژی و آموزش» برای دستیابی و توسعه «آموزش و مدارس دموکراتیک» صرف کرده است، آخرین اثر علمی خود را با عنوان «آیا آموزش می تواند جامعه را تغییر دهد؟» منتشرکرده است.
اصولا پارادایم نظری حاکم بر افکار و نوشته های مایکل اپل، «پداگوژی انتقادی» است. پداگوژی انتقادی به عنوان رویکرد نظری-فلسفی ریشه در نظریه انتقادی دارد. ترمینولوژی این پاردایم، از ایدئولوژی چپگرایانه پائولو فریره، سیاستمدار و نویسنده معروف برزیلی، بویژه در کتاب «آموزش ستمدیدگان» که در سال 1968 اواخر دهه هفتاد منتشر شد، اقتباس شده است. در مطالعات سه دهه اخیر، این حوزه نظری با نظریه های پسااستعماری و پسامدرن نیز قرابت های معرفت شناختی پیدا کره است.
🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/?p=7599
🔸اگر نوشته دوست داشتید،لطفا به اشتراک بگذارید
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet