جایی در زندگی‌ام می‌ایستم و میگویم:
این تماماً من بود...
که دوام آورد، که ادامه داد...
و رسید...!

من باور دارم که معجزه ها در فراسوی باورهای من ، آماده اند برای رخ دادن ،
پس دل می سپارم به شادی های در راه مانده و روزهای خوب تر ...
من آرامم ،
از همیشه آرام تر ...

خدایا شکرت✨

دست‌هایت کجا هستند ؟
دست‌هایت که مثل خبر بیداری از روی پوستم می‌گذشتند .
دست‌هایت که وقتی می‌گرفتمشان
از وحشت سرنگون بودن میان زمین و زمان خالی می‌شدم !🌿🫂

💌-نامه‌ی #فروغ_فرخزاد به‌ابراهیم‌گلستان

I hope you find the peace you're looking for.
امیدوارم آرامشی که دنبالشی رو پیدا کنی.

رنج کشیدم
یاد گرفتم
تغییر کردم…
🌱

میدونم پدربزرگ و مادربزرگم صدامو ‌میشنون
جاشون خیلی خالیه
ازشون خواستم حالا که به خدا نزدیکن واسطه ی خوشبختی من بشن:)

خدا بزرگه

‏چقدر کلمه «سابق» عجیبه.
رفیق سابق، خونه سابق، آدم سابق.
یه جوریه انگار داریم به جای زخم‌هامون نگاه میکنیم.

تصورم از بهشت رسیدن به آدمیه که نشد تو زندگی کنونی بهش برسم.

نزار قبانی چه زیبا گفته:
«به تمامِ سلول هایم وارد شدی»

ولی هیچ‌چیز زیباتر از این نیست؛که پس از دل‌ مردگی‌ای دراز،باری نور دوباره در وجود تو
سر بردارد.🤍

دیگه نمیخوام تو این چنل باشم
چنلی زدم که خودم بنویسم
مخاطبام باهام تعامل داشته باشن
این کانال کهنه شده مثل ادمایی که رفتن و اومدن.
تمام
شروع دوباره✨

کسی هست هنوز اینجا:)

نه پس آدم زنده هست.

من که همراه خاطرات این کانال مُردم.
ولی امشب اومدم یه سر بزنم…

بذار اینجا هم بهت بگم؛

کاش می‌تونستم باهات حرف بزنم و بگم از همه چیز.