‌‏پس عزا بر خود کنید ای خفتگان‏
زآنکه بد بندی است این خواب گران‏!

روح سلطانی ز زندانی بجست
جامه چه‌درانیم و چون خاییم دست؟

چون‌که ایشان خسرو دین بوده‌اند
وقت شادی شد! چو بشکستند بند

سوی شادُروان دولت تاختند
کنده و زنجیر را انداختند

روز ملک‌ست و گش و شاهنشهی
گر تو یک ذره از ایشان آگهی

ور نه‌ای آگه، برو بر خود گری
زآنکه در انکار نقل و محشری!

بر دل و دین خرابت نوحه کن
که نمی‌بیند جز این خاک کهن...

حضرت #مولانا

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

✨✨✨ الهی ✨✨✨

به دل شکسته حضرت زینب
دل هیچکس نشکند.

به دستهای کوچک حضرت رقیه
ناله هیچ طفلی شنیده نشود.

به حنجره تیر خورده علی‌اصغر
همه دردها درمان شود.

به وفاداری حضرت عباس
هیچ امیدواری ناامید نشود.

به غنچه زیبا قاسم
همه جوان‌ها خوشبخت شوند.

به لب عطشان حسین(ع)
هیچکس تنها و بی‌یاور نشود.

به اسیری اهل بیت امام حسین(ع)
مردم خوب سرزمینم سلامت، سعادتمند، سربلند، بی‌نیاز و دل‌خوش باشند.

آمین

در پناه خالق عشق

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

یک #موسیقی ناب بشنویم

مرز در عقل و جنون باريک است
كفر و ايمان چه به هم نزديک است

عشق هم در دل ما سردرگم
مثل ويراني و بهت مردم

گيسويت تعزيتي از رويا
شب طولاني خون تا فردا

خون چرا در رگ من زنـجير است
زخم من تشنه تر از شمشير است

مستم از جام تهي حيراني
باده نوشيده شده پنهانی

عشق تو پشت جنون محو شده
هوشياري است مگو سهو شده

من و رسوايی و اين بار گناه
تو و تنهايي و آن چشم سياه

از من تازه مسلمان بگذر
بگذر از سر پيمان بگذر

دين ديوانه به دين عشق تو شد
جاده شک به يقين عشق تو شد

مستم از جام تهی حيرانی
باده نوشيده شده پنهانی

شعر: #افشین_یدالهی
آواز : #عليرضا_قربانی
آهنگ : #فردين_خلعتبری

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

الله‌الله کو صبح فتح و ظفر؟
کی می‌آید پایان رنج بشر؟
عالم در شور و نواست
انسان بر سیل فناست
یک سو طغیان ستم
یک سو آهنگ بلاست
نه خروش آوایی
نه امیدی از جایی
یا رب دل ها خون شد
از غربت و تنهایی
ستم از حد بیرون شد
غم دل‌ها افزون شد
رفت از عالم یک‌سر
آرام و شکیبایی
بنگر خصم سرکش را
بنگر دود و آتش را
یک سو ذبح انسان را
یک سو مسخ ایمان را
الله
    
@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

💥یادمان باشد دیگر فقط هنگام نوشیدن آب نگوییم سلام بر حسین (ع)، چون او تنها تشنه آب نبود که بیشتر تشنه انسانیت و #آزادگی بود.

💥این بار هرگاه کسی را بخشیدیم و به او فرصت دوباره دادیم، بگوییم سلام بر حسین.

💥هرگاه ظلم را دیدیم و #سکوت نکردیم، بگوییم سلام بر حسین.

💥هرگاه گرسنه‌ای را دیدیم و بی‌تفاوت از کنارش عبور نکردیم، بگوییم سلام بر حسین.

💥هرگاه روحمان را به شیطان نفروختیم، بگوییم سلام بر حسین.

💥هرگاه دینمان را به دنیایمان نفروختیم، بگوییم سلام بر حسین.

💥هرگاه پناه مظلومان و ستمدیدگان شدیم، بگوییم سلام بر حسین.

💥هرگاه جلوی دزدی و خیانت را گرفتیم، بگوییم سلام بر حسین.

💥سلام بر #حسین برای همه لحظاتی که در جبهه حق و باطلِ روزمره‌مان فارغ از هر منفعتی طرف #حق را می‌گیریم.

💥سلام بر تو ای سرور آزادگان، ببخش که یادمان دادند فقط برای آب خواستنت و شهادت مظلومانه‌ات بگرییم!


@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

✴️ سخنرانی تاثیرگذار استاد #الهی_قمشه‌ای
در روز عاشورا

ما که نظر بر سخن افکنده‌ایم
مرده اوییم و بدو زنده‌ایم
#نظامی

زنده کدام است بر هوشیار؟
آن که بمیرد به سر کوی یار
#سعدی

زیر شمشیر غمش رقص‌کنان باید رفت
کان که شد کشته او نیک سرانجام افتاد
#حافظ

غرق عشقی‌ام که غرق‌ست اندرین
عشق‌های اولین و آخرین
#مولانا

تو کجایی تا شوم من چاکرت
چارقت دوزم کنم شانه سرت
مولانا

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

🏴
کلامی از امام حسین (ع) به گمان من متضمن نکته‌ حکیمانه‌ فوق‌العاده مغتنمی است که برای همه‌ ما باید آموزنده باشد و گوشواره‌ گوش خرد ما، این است که:

امام (ع) در روز عاشورا وقتی که دشمنان به حرم و خانواده‌ ایشان حمله کردند گفتند:

«إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دِين؛فَكُونُوا أَحْرَاراً فِي دُنْيَاكُم:
اگر دین ندارید، آزاده باشید»

روضه‌خوان‌ها معمولا این جمله را این چنین ترجمه می‌کنند: اگر دین ندارید «لااقل» آزاده باشید. ولی در کلام امام حسین «لااقل» نیامده است و آوردن این کلمه لطف و حسن و عمق این جمله را کاملاً می‌گیرد.

در واقع در کلام امام، یک معادله‌ بسیار مهمی برقرار شده است؛ گویا آزاده بودن، عِدل دینی بودن است. اگر کسی «آزاده» بود درست شبیه این است که کسی دیندار است.

از یک «دیندار» انتظار می‌رود که آزاده باشد و اگر آزاده نباشد دیندار نیست. از یک «انسان» ولو اینکه در حوزه‌‌ای از حوزه‌های دینی قرار ندارد، انتظار می‌رود که آزاده باشد و اگر آزاده بود ولو دینی هم نداشته باشد و به گوش او نخورده باشد، همچنان یک انسانِ شریف و مقبول درگاه خداوند است.

این اصل، اساس و گوهر اندیشه‌ اخلاقی‌ست که آدمی باید آزاده باشد. این آزادگی، هم تفسیر بیرونی دارد هم تفسیر درونی دارد. هم از درون باید از رذایل پیراسته بود و هم از بیرون باید برده‌ کسی نبود، غلامی پیشه نکرد، خوی نوکری نداشت و استقلال و منش مستقل داشت و از این طریق، هم دین خود را تصحیح کرد و هم دنیای خود را.

«إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دِين؛فَكُونُوا أَحْرَاراً فِي دُنْيَاكُم»

این را به خاطر داشته باشید و مطمئن باشید که اگر در طریق «آزادگی» سیر کنید، بدون تردید مسیری است که شما را به سعادت و به حقیقت می‌رساند.

دکتر عبدالکریم #سروش

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

خدایا
من را با تقوای خودت سعادتمند گردان.
و با مرکب نافرمانی‌ات
به وادی شقاوت و بدبختی‌ام مکشان.
در قضایت خیرم را بخواه
و قدرت برکاتت را بر من فرو ریز
تا آنجا که تأخیر را در تعجیل‌های تو
و تعجیل را در تأخیرهای تو نپسندم.
تا آنچه را که پیش می‌اندازی
دلم هوای تأخیرش را نکند
و آنچه را که بازپس می‌نهی
من را به شکوه و گلایه نکشاند.

دعای زیبای #عرفه
امام #حسین (ع)

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

بی‌شک جهان را به عشق کسی آفریده‌اند
چون من که آفریده‌ام از عشق جهانی برای تو

#حسین_پناهی

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

فراق یار که پیش تو کاه برگی نیست
بیا و بر دل من بین که کوه الوند است

#سعدی

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

همه گل‌هایم ثمره باغ‌های توست
و هر مِی که بنوشم
از عطای تاکستان‌های توست
و همه انگشتری‌هایم
از معادن طلای توست
و همه کتاب‌های شعرم
امضای تو را پشت جلد دارند.

#نزار_قبانی

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

هان ای عقاب عشق
از اوج قله‌های مه‌آلود دور دست
پرواز كن به دشت غم‌انگيز عمر من
آنجا ببر مرا
كه شرابم نمی‌برد
آن بی‌ستاره‌ام كه عقابم نمی‌برد!

در راه زندگی
با اين همه تلاش و تقلا و تشنگی
با اين كه ناله می‌كشم از دل
كه آب! آب!
ديگر فريب هم به سرابم نمی‌برد!

#فریدون_مشیری

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

من از خزان به بهار از عطش به آب رسیدم
               من از سیاه‌ترین شب به آفتاب رسیدم
 
هم از خمار رهیدم، هم از فریب گذشتم
               که از سراب به دریایی از شراب رسیدم
 
به جانب تو زدم نقبی از درون سیاهی
               به جلوه‌ تو به خورشید بی‌نقاب رسیدم
 
اگر نشیب رها کردم و فراز گرفتم
               به یاری تو بدین حُسن انتخاب رسیدم
 
شبی که با تو هم‌آغوش از انجماد گذشتم
               به تب، به تاب، به آتش، به التهاب رسیدم
 
چگونه‌است و کجا؟ دیگر از بهشت نپرسم
               که در تو، در تو به زیباترین جواب رسیدم
 
کتاب عمر ورق خورد بار دیگر و در تو
               به عاشقانه‌ترین فصل این کتاب رسیدم
 
چرا به ناب‌ترین شعر خود سپاس نگویم؟
               "تو را" که در تو به معنای عشق ناب رسیدم
 
     #حسین_منزوی

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

🍃🌸
خدای من
خواندمت پاسخم گفتی.
از تو خواستم عطایم کردی.
به سوی تو آمدم آغوش رحمت گشودی.
به تو تکیه کردم نجاتم دادی.
به تو پناه آوردم کفایتم کردی.

خدایا
از خیمه‌گاه رحمتت بیرون‌مان مکن.
از آستان مهرت نومیدمان مساز.
آرزوها و انتظارهایمان را به حرمان مکشان.
از درگاه خویشت ما را مران.

ای خدای مهربان
بر من روزی حلالت را وسعت ببخش.
و جسم و دینم را سلامت بدار.
و خوف و وحشتم را
به آرامش و امنیت مبدل کن.
و از آتش جهنم رهایم ساز.

خدای من
اگر آنچه از تو خواسته‌ام عنایتم فرمایی،
محرومیت از غیر از آن زیان ندارد.
و اگر عطا نکنی
هر چه عطا جز آن منفعت ندارد.

یا رب، یا رب، یا رب

خدای من
این منم و پستی و فرومایگی‌ام.
و این تویی با بزرگی و کرامتت.
از من این می‌سزد و از تو آن.

چگونه ممکن است به ورطه نومیدی بیفتم
در حالی که تو مهربان و صمیمی
جویای حال منی؟

خدای من
تو چقدر با من مهربانی؛
با این جهالت عظیمی که من بدان مبتلایم!
تو چقدر درگذرنده و بخشنده‌ای؛
با این همه کار بد که من می‌کنم
و این همه زشتی کردار که من دارم.

خدای من
تو چقدر به من نزدیکی
با این همه فاصله‌ای که من از تو گرفته‌ام.
تو که اینقدر دلسوز منی

خدایا
تو کِی نبودی؟ که بودنت دلیل بخواهد.
تو کِی غایب بوده‌ای؟ که حضورت نشانه بخواهد.
تو کِی پنهان بوده‌ای؟ که ظهورت محتاج آیه باشد.
کور باد چشمی که تو را ناظر خویش نبیند.
کور باد نگاهی که دیده‌بانی نگاه تو را درنیابد.
بسته باد پنجره‌ای که رو به آفتاب ظهور تو گشوده نشود.
و زیانکار باد
سودای بنده‌ای که از عشق تو نصیب ندارد.

خدای من
مرا از سیطره ذلت‌بار نفس نجات ده
و پیش از آنکه خاک گور بر اندامم بنشیند
از شک و شرک رهایی‌ام بخش.

خدای من
چگونه ناامید باشم؟
در حالی که تو امید منی!
چگونه سستی بگیرم؟
چگونه خواری پذیرم؟
که تو تکیه‌گاه منی!

ای آنکه با کمال زیبایی و نورانیت خویش
چنان تجلی کرده‌ای
که عظمتت بر تمامی ما سایه افکنده.

یا رب، یا رب، یا رب

دعای زیبای #عرفه
امام #حسین (ع)

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

من آموخته‌ام که
مردم فراموش خواهند کرد شما چه گفته‌اید
فراموش خواهند کرد چه کرده‌اید
اما هرگز فراموش نمی‌کنند که
چه حسی به آن‌ها منتقل کرده‌اید

#مایا_آنجلو

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

تا کی در انتظار گذاری به زاری‌ام؟
باز آی بعد از این همه چشم‌انتظاری‌ام!

دیشب به یاد زلف تو در پرده‌های ساز
جان‌سوز بود شرح سیه‌روزگاری‌ام

بس شکوه کردم از دل ناسازگار خود
دیشب که ساز داشت سر سازگاری‌ام

شمعم تمام گشت و چراغ ستاره مُرد
چشمی نماند شاهد شب‌زنده‌داری‌ام

گفتی هوای لاله‌عذاران ری خوش است
پنداشتی که بلهوس لاله‌زاری‌ام!

طبعم شکار آهوی سر در کمند نیست
ماند به شیر، شیوهٔ وحشی‌شکاری‌ام

سندان به سرزنش نتوان کرد پایمال
سرکوبی‌ام زیاده کند پافشاری‌ام

شرمم کشد که بی‌تو نفس می‌کشم هنوز!
تا زنده‌ام بس است همین شرمساری‌ام

تا هست تاج عشق توام بر سر ای غزال
شیرین بُوَد به شهرِ غزل شهریاری‌ام

استاد #شهریار

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_

من آن صبحم که ناگاهان چو آتش در شب افتادم
بیا ای چشمِ روشن‌بین که خورشیدی عجب زادم

ز هر چاکِ گریبانم چراغی تازه می‌تابد
که در پیراهنِ خود آذرخش‌آسا درافتادم

چو از هر ذره من آفتابی نو به چرخ آمد
چه باک از آتشِ دوران؟ که خواهد داد بر بادم

تنم افتاده خونین زیرِ این آوارِ شب، اما
دری زین دخمه سوی خانه خورشید بگشادم

الا ای صبحِ آزادی، به یاد آور در آن شادی
کز این شب‌های ناباور مَنَت آواز می‌دادم

در آن دوری و بد حالی نبودم از رُخت خالی
به دل می‌دیدمت وز جان سلامت می‌فرستادم

سزد کز خونِ من نقشی بر آرد لعلِ پیروزت
که من بر دُرجِ دل مُهری به جز مِهرِ تو ننهادم

به جز دام سرِ زلفت که آرام دلِ سایه‌ست
به بندی تن نخواهد داد هرگز جانِ آزادم


استاد #هوشنگ_ابتهاج

@FirstStartFromMyself
🟠 instagram : @maerefat_