🔹 ببینید سیاستمداران آمریکایی که با آگاهی، پول خرید تسلیحات شیمیایی صدام جانی علیه ایرانی‌ها و کردهای عراق را پرداختند، بعد از استفاده رژیم بعث از آن تسلیحات، چه نمایشی برای افکار عمومی دنیا بازی کردند!

🔹 مصاحبه‌ای ۳ ساعته اما دقیق و بی‌طرفانه بین «تاکر کارلسون» که خودش از حامیان ترامپ است و «اسکات هورتون» که تسلطش بر تاریخ خاورمیانه شگفت‌آور است.
لحظه به لحظهٔ این گفت‌وگو که تماماً براساس فکت‌ها و اسناد دقیق انجام شده نشان می‌دهد که ما ایرانی‌ها زیر چه حجمی از بمباران اطلاعات نادرست و دروغ مشغول زیست هستیم و کماکان دوست داریم باور کنیم که نیت غرب در مورد ما خیر است.
شگفت‌زده خواهید شد از حجم چیزهایی که در مورد پیرامونمان نمی‌دانستیم و چیزهایی که با روایت دروغ به خورد ما داده شده. مصاحبهٔ کامل را می‌توانید با زیرنویس انگلیسی در صفحهٔ یوتیوب خود تاکر کارلسون ببینید.

از صفحهٔ آرمان‌آرتزون

✔️ تصمیم گیری در مورد رژیم درمانی OCD در زنان در دوران بارداری بسیار دشوار است. تصمیم گیری باید بر اساس چندین عامل باشد، مانند خطرات بیماری روانپزشکی درمان نشده مادر و اثرات بالقوه شناخته شده یا ناشناخته داروهای موثر بر روان، مزایای درمان دارویی و درمان های جایگزین دارو. تصمیم گیری مستلزم ارزیابی دقیق روانپزشکی از جمله سابقه فردی و خانوادگی اختلالات روانپزشکی، عوارض جانبی یا اثرات درمانی داروها، شدت اختلال و میزان آسیب ثانویه در زمینه های شغلی، خانوادگی و اجتماعی می باشد.

✔️ درمان هایی دارویی که اغلب برای درمان OCD در بالین استفاده می شوند، داروهای ضدافسردگی سروتونرژیک از جمله مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، کلومیپرامین و همچنین داروهای آنتی سایکوتیک از جمله هالوپریدول، ریسپریدون، الانزاپین، کوئتیاپین و آریپیپرازول هستند.

✔️ داروهای SSRIs، رایج ترین داروهای سایکوتروپ هستند که در دوران بارداری تجویز می شوند. داده های ایمنی زیادی در مورد این گروه از داروهای ضد افسردگی وجود دارد، اگرچه گاهی اوقات داده ها به دلیل ناهمگونی ها و محدودیت های روش شناختی بحث برانگیز هستند. به نظر می رسد داده های گسترده تری در مورد ناهنجاری های مادرزادی، سندرم سازگاری ضعیف نوزادان (PNAS) و سن حاملگی در مقایسه با سایر پیامدهای نوزادی در دسترس باشد.

🔵 خط اول داروهای ضدافسردگی در درمان OCD در دوران بارداری، سرترالین، سیتالوپرام و اس سیتالوپرام هستند. سرترالین و سیتالوپرام برای درمان OCD موثر گزارش شده اند، اما مطالعات اندکی در مورد ارزیابی خطر نقایص مادرزادی در دسترس است. با وجود شواهد کمتر، پروفایل ایمنی اس سیتالوپرام، مشابه با سیتالوپرام گزارش شده است.

🔵 فلووکسامین، ممکن است به عنوان گزینه خط دوم دارودرمانی در نظر گرفته شود. گزارش شده که داده های تراتوژنیک کافی وجود ندارد، اما گزارشی هم از افزایش خطر نقص مادرزادی وجود ندارد.

🔵 فلوکستین ممکن است به عنوان گزینه خط سوم در نظر گرفته شود زیرا ممکن است با خطر نقایص جنینی و سندرم سازگاری ضعیف نوزادان (PNAS) همراه باشد.

🔵 گزینه های دارویی خط چهارم درمانی شامل ونلافاکسین، کلومیپرامین و پاروکستین هستند. داده های کافی از تراتوژن بودن ونلافاکسین و نیز گزارشی از افزایش خطر نقایص مادرزادی وجود ندارد. شواهد محدودی در مورد اثربخشی آن در OCD موجود است. در ارتباط با کلومیپرامین، مطالعات محدود از افزایش خطر ناهنجاری قلبی و عوارض جدی پری ناتال وجود دارد. علاوه بر این، خطر عدم تحمل مادر نسبتاً زیاد است و خطر ابتلا به PNAS زیاد است. در ارتباط با پاروکستین، علی رغم نتایج بحث برانگیز، این دارو با ناهنجاری های جنینی ارتباط مثبتی دارد. علاوه بر این، خطر بالایی برای PNAS وجود دارد.

✅ Faruk Uguz. Pharmacotherapy of obsessive-compulsive disorder during pregnancy: a clinical approach. Braz J Psychiatry 2015 Oct;37(4):334.