حساب توئیتر رهبر انقلاب: پیروزی بر رژیم باطل صهیونیستی را تبریک می‌گویم.

@funical

رابرت کندی در ادامه اقدامات مخرب خود، بودجه حمایت از طرح جهانی واکسیناسیون کودکان را قطع کرده است. نزدیک به 800 میلیون کودک در فقیرترین نواحی جهان تحت پوشش این طرح هستند و سلامت و بهداشت بین‌المللی در خطر کاهش بودجه حمایتی واکسیناسیون و تضمین سلامت نسل آینده است.

usgelections


@funical

جوری که حالا باید برای امتحانا شروع کنم درس بخونم:

#نیل

@funical

ری‌اکشن شهرای مختلف تو جنگ:

• شیردل چاپ‌سر •

@funical

‏عکسی از انتقال اشیای تاریخی موزه ملی به مخازن امن در زمان جنگ عراق علیه ایران

• زهرا کشوری •

@funical

آدمهای اضطرابی بخاطر اینکه نمیتونن تنش رو تحمل کنن و دوست دارن همه چیز هر چه سریعتر به نظم قبلی برگرده مستعد این هستن که احساسات شرم و گناه دیگری رو جذب خودشون کنن و بعد با معذرت خواستن از گناهی که از ابتدا مال اونها نبود قائله رو ختم کنند.
این روزا ممکن خیلی شاهد این اتفاقات باشیم که بهتره بدونید و درک کنید.

»Raha Psychologist«

@funical

‏شما رو نمیدونم ولی تنها قشری که واقعا منو عذاب میده، کسایی هستند که عقیده‌ و تفکراتشون با اکسپلور اینستاگرام تغییر پیدا میکنه، کسایی که بجای تحقیق روی یک موضوع، یک کلیپ چندثانیه‌ای میتونه همه عقایدشون رو دگرگون کنه و توَهُم بزنند که نسبت به دیروز اطلاعات مفید‌ و درست‌تری کسب کردن

»بنژامین«

@funical

‏توی جنگ عراق و‌ ایران، ما خونه و زندگی و همه چیزمون رو از دست دادیم و آواره شدیم. مامانم طلاهای همراهش رو فروخت، با پولش دو تا دوچرخه برای من‌ و برادرم خریدن و بقیه‌ش رو دادن پشم و پارچه، تا لحاف‌ و تشک درست کنن و یه دست بشقاب و کاسه و قاشق و … یادمه اوایل حتا یخچال نداشتیم.
زندگی رو از صفر مطلق شروع کردیم. کمی که جون گرفتیم، بابا همون‌روزا یه دار قالی توی خونه به‌پا کرد. هرکدوممون که حوصله‌ش سرمی‌رفت، می‌نشست پای دار و قالی‌چه می‌بافت. این، یکی از یادگارهای همون روزاست که قسمت عمده‌ش رو مامان و بابا بافتن، ولی من و برادرم هم چندین رج بافتیم.
البته:
پر نقش‌تر از فرش دلم بافته‌ای نیست
از بس که گره زد به گره حوصله‌ها را

»بهرنگ سهرابی«

@funical

‏هیچ‌کس از جنگ برنمی‌گردد، حتی آن‌ها که زنده می‌مانند. جنگ فقط جان نمی‌گیرد، بخشی از روح را هم با خودش می‌برد؛ بی‌صدا، بی‌اثر، اما همیشگی. آن‌چه از میدان نبرد به خانه برمی‌گردد، آدمی‌ست با چشم‌هایی که دیگر نمی‌خندند و خواب‌هایی که دیگر نمی‌گذارند بخوابد.

•امیر علی ق •

@funical