حضورِ معترضان در تئاتر بزرگِ شهر #بوردو

نمایش تمام شد. تئاتر مردم در خیابان برقرار است.

#مقاومت_روزمره


@Blackfishvoice1

🚩 تظاهرات پنج شنبه پاریس در اعتراض به اصلاحات نئولیبرال ماکرون، ویدیوی ارسالی از یاران کلکتیو۹۸ با این توضیح:

"این تظاهرات پرشور، پر از اعتراض و البته بسیار طولانی بود، مسیری بیش از ده کیلومتر که باعث شد جمعیت چندصدهزارنفری از بخش های بزرگی از شهر عبور کند تا به مقصد برسد. آنچه در این مسیر طولانی و در این تظاهرات جلب توجه میکرد، دیوارنوشته های زیاد در کل مسیر بود؛ گاهی میشد دید که به فاصله چند ایستگاه مترو حتی، تمام دیوارها پر از شعارهای اعتراضی علیه ماکرون، اصلاحات بازنشستگی، قانون ۴۹.۳، استثمار، دولت نظامی، پلیس، شکاف طبقاتی، جنسیت زدگی، سرمایه داری و نئولیبرالیسم و در دفاع از مبارزات جمعی مردم، مقاومت در برابر سرمایه، اعتصاب عمومی و به عبارتی در دفاع از 《زندگی》در برابر《کار و کار و باز هم کار》بود.

این ویدیو یکی از دیوارهای مسیر تظاهرات و شعارهای اعتراضی نوشته شده بر آن را نشان میدهد، گوشه ای از یک دریا که تعینی از این شعار رایج فرانسه است :《خیابان از آن کیست، از آن ما، ما، ما》!"

@collective98

به مناسبت ۱ مه ۲۰۲۳
 
ما سازمان‌های سندیکایی فرانسوی چندین سال است که مشترکاً از مبارزات شما برای دفاع از حقوق و آزادی‌هایتان حمایت می‌کنیم. ما به خوبی واقفیم که شما تحت چه شرایطی این مبارزه را به پیش می‌برید: سرکوب بسیار شدیدی که توسط مقامات ایرانی اعمال می‌شود و شرایط بسیار دشوار کار و زندگی برای مردم ایران.
حق تشکیل آزادانه اتحادیه‌های کارگری و عضویت در سازمان‌هایی که کارگران را نمایندگی کنند و واقعاً مستقل از قدرت باشند، از آرمان‌های مشروع و کاملاً به رسمیت شناخته‌شده در حقوق بین‌الملل است. ما از خواسته‌های شما حمایت می کنیم تا این که سرانجام دولت ایران به این حقوق بین‌المللی گردن نهد، حقوقی که دولت ایران به عنوان یک عضو سازمان جهانی کار ملزم به رعایت آن‌ها است!
در ۳۰ آوریل ۲۰۲۲، در آستانه #روز_جهانی_کارگر، در یک وضعیت حکومت نظامی اعلام نشده در تهران و سایر شهرهای بزرگ، #رسول_بداغی به همراه #جعفر_ابراهیمی،# محمد_حبیبی و #علی_اکبر_باغانی بازداشت شدند. آن ها همه اعضای انجمن معلمان هستند. به دنبال آن دستگیری‌ها، #رضا_شهابی، #حسن_سعیدی و #داوود_رضوی از اعضای سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه (واحد) همراه با #کیوان_مهتدی و #آنیشا_اسداللهی مترجمان آن‌ها هم دستگیر شدند. همه آن ها به اتهامات ساختگی به حبس های طولانی مدت محکوم شدند. تنها «جرم» آن‌ها این است که قصد داشتند در چهارچوب حقوق بین‌الملل و مقاوله‌نامه‌های بنیادین سازمان جهانی کار، که عنصر محوری آن حقوق سندیکایی است، به فعالیت‌های اتحادیه‌ای بپردازند
کلکتیو سندیکایی ما، با نگرانی فراوان تحولات وضعیت زندانی‌شدن‌شان و به ‌ویژه شرایط غیرانسانی زندان که متحمل می‌شوید، را دنبال می‌کنند. وخامت وضعیت سلامتی رضا شهابی و دادوود رضوی ما را به شدت نگران کرده است. به گفته پزشک زندان، انتقال رضا شهابی به یک بیمارستان غیرنظامی خارج از محیط زندان برای انجام عمل جراحی فوری یک امر اضطراری است، اما مقامات ایرانی سرسختانه از این امر خودداری می‌کنند.
به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی همبستگی، ما بار دیگر حمایت بی دریغ خود را از شما در نبرد سختی که برای آزادی همه زنان و مردان، برای کرامت زنان و مردان زحمتکش، و برای رعایت حقوق بشر به پیش می برید، تجدید می کنیم. ما این سرکوب های غیرقابل تحمل را به شدت محکوم می کنیم.
 
پاریس، ۲۸ آوریل ۲۰۲۳

#اتحاد_ستمدیدگان #مبارزه_طبقاتی

@Blackfishvoice1

نگری و اسناتو: چهار تِز در باب بحران‌ فرانسه
آنتونیو نگری و مارکو اسِناتو/

دور جدید مبارزات در فرانسه در حال دگرگون ساختن شعار «آزادی، برابری، همبستگی» است: آزادی حالا به معنای مشارکت مستقیم در قدرت تصمیم‌گیری است، برابری دیگر صرفا مالی یا کمی نیست، امروز برابری در امر مشترک، در بازتولید و در سازماندهی زندگی معنا می‌شود. و همبستگی فضای انضمامی یک هستی‌شناسی است که عناصر تشکیل دهنده‌ی مبارزات را به هم پیوند می‌دهد.

https://www.radiozamaneh.com/762058

@gilesjaunes

🚩 لوئیزا اصلانیان که بود؟

متولد سال ۱۹۰۶ در تبریز، نویسنده، شاعر و مبارز ضد فاشیستی بود که در تفلیس گرجستان تحصیل کرد، ادبیات روسی و فرانسوی را آموخت و در سال ۱۹۲۳ به همراه همسرش آرپیار اصلانیان به پاریس نقل مکان کرد. لوئیزا اصلانیان مظهر این نسل از روشنفکران جوان ارمنی در تبعید است: کسانی که حیات ادبی ارمنی را با رفت و آمد به محله روشنفکری لاتین در پاریس جانی دوباره بخشیدند و به محافل طبقه کارگر و جنبش های کارگری پاریس نزدیک بودند.
او اولین مجموعه داستان های کوتاهش را با عنوان "خان" منتشر کرد و در سال ۱۹۳۶ به صفوف حزب کمونیست فرانسه پیوست و با میساک منوچیان که در آن زمان روزنامه ارمنی زنگو را اداره می کرد، نزدیک شد. در همان سال رمان «در مسیرهای شک» را منتشر کرد. کریکور بلدیان، نویسنده معتقد است که لوئیزا اصلانیان اثر خود را در آنچه «رمان تبعید» می‌خواند دسته بندی می‌کند، داستانی که شخصیت اصلی آن یک خارجی است که بازگشتش به کشور ممنوع است و زندگی او در پاریس هسته اصلی رمان را تشکیل می‌دهد. به ویژه، تضادهایی بین زندگی یک تبعیدی ارمنی و زیست جهان فرانسوی ها در این اثر برجسته شده است. با شروع جنگ جهانی دوم و اشغال فرانسه توسط نازی ها، لوئیزا و همسرش در سال ۱۹۴۰ به جنبش مقاومت پیوستند. لوئیزا اصلانیان یکی از مسئولان استخدام‌ نفرات برای گردان رزمی FTP-MOI (Francs-tireurs et partisans – main-d'œuvre imigrée) حزب کمونیست فرانسه بود، یک گروه مقاومت مسلح، عمدتا متشکل از مهاجران، که مأموریت آن رهبری جنگ‌های چریکی شهری علیه اشغالگر نازی و همکارانش بود و همزمان مسئولیت انتقال سلاح به رزمندگان مقاومت را نیز بر عهده داشت. در این دوران مخفی کاری و مبارزه، دوباره میساک منوشیان را پیدا می کند و با او همکاری می کند. در ۲۶ ژوئیه ۱۹۴۴، او و همسرش توسط نازی ها دستگیر و سپس در زندان فرنس زندانی شدند، دست نوشته هایش نیز مصادره و از بین می رود. او در آگوست ۱۹۴۴ تبعید شد و در چندین اردوگاه کار اجباری، بوخنوالد، دورا، راونزبروک دورانی طولانی را سپری کرد و در نهایت در تاریخ ۳۰ ژانویه ۱۹۴۵ در اردوگاه راونزبروک درگذشت. در دوران اسارتش شعر «در کارخانه»(Գործարանում) را سرود که کار اجباری زندانیان سیاسی را تداعی می کند و بخش دوم آن که در فرم متفاوت است، مبارزه با فاشیسم را تحسین می کند.
.
لوئیزا اصلانیان بخشی از نسل مهاجران متعهدی است که هرگز از پیوستن به مقاومت و مبارزه با فاشیسم دریغ نکردند. اگر نازی ها آثار او را نابود کردند، تعهد او خود اثری است که برای آیندگان بجا مانده است، به ویژه برای تبعیدی های ضدفاشیست.

@collective98