همین که حس میکنم که تو پروردگار منی رب منی آرامشی عجیب بر قلبم حاکم میشود .
مثل کودکی مضطرب از نبود مادر بال بال میزنم، نوازش که می‌کنی روحم را تک تک سلول های وجودم را انگار در پر قو می آرامند .
اسرینی از شوق با جنس ندامت در چشمم جا خوش میکند وقلبم را به سجده کردن وا می دارد .
ببخش که گاهی فراموش میکنم این حضور ربانیت را ...