لاجرم باید رفت تا به آن سوی حیات!🌙

« وَ لا ينكَشِفُ مِنها إلّا ما كَشَفْتَ »
+و هیچ اندوهی برطرف نشود مگر تو آن را از دل برانی.🌱

پشت دریا شهریست که درآن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است.شاعران،وارث آب و خرد و روشنی اند.پشت دریاها شهریست.قایقی باید ساخت...🌱

•سهراب سپهری

کاشف دلخوشی های کوچک باش.✨

مرده ها بیشتر از زنده ها گل دریافت میکنند
چون در میان مردم « افسوس » قوی تر از « قدر شناسی » است...🕊

روزهای دیگری خواهد رسید،چیزهای بهتری خواهد آمد، صداهای دیگری شنیده خواهد شد، تو هم خواهی خندید، خواهی خندید.
تو   هم   خواهی   خندید!    می‌دانم.🌟

تهش قراره بمیریم؟!
پس بیا نترسیم، به تهِ هیچی فک نکنیم. ریسک کنیم، وقتی ناراحتیم گریه کنیم، قهقهه بزنیم، موزیکامونو گوش بدیم، جریمه بشیم، بخوریم زمین، زیر بارون خیسِ خیس بشیم، شب گردی کنیم، تو خیابونا بدوییم، بخندیم!
لعنتی بیا تا هستیم دیوونگی کنیم و نترسیم...💚

قبول نداری خیلی معرکه است که از شر همه‌چی و همه‌کس خلاص شوی و بروی جایی که هیچ‌کس تو را نشناسد؟
گاهی دلم می‌خواهد همین کار را بکنم...🌱

•هاروکی موراکامی

این بیت از مولانا یه آرامش خاصی میده:

و اگر بر تو ببندد همه رَه‌ها و گذرها
رَه پنهان ِنماید، که کس آن راه نداند🌱

گرچه گاهی تندبادی شاخه‌ای را هم شکست
سرو می‌ماند ولی طوفان به پایان می‌رسد. :)🌿

•فاضل نظری

رنج نباید تو را غمگین کند، این همان جایی است که اغلب مردم اشتباه میکنند. رنج قرار است تو را هوشیارتر کند، به اینکه زندگی‌ تو نیاز به تغییر دارد. چون انسان‌ها زمانی هوشیارتر میشوند، که زخمی شوند. رنج نباید بیچارگی را بیشتر کند. این فرصتی است برای بیداری. وقتی آگاه شوی، گرفتاری تو تمام میشود. رنجت را تحمل نکن، رنجت را درک کن.💚

و زخم هر شکست من، حضور یک جوانه شد.🌻

سید سعید صاحب علم، کارما رو اینطوری با شعر توضیح میده:
دل شکستی و کسی نیست بگوید این غم،
بومرنگ است! شبی سوی تو بر می‌گردد!🌱