‍ بازی دادگاه: این بازی است که در آن سه نفر ایفای نقش می کنند. این بازی اغلب در جلسات مشاوره ازدواج و گروه درمانی و مراجعه زوجین به روانشناس اتفاق می افتد. و معمولا اگر این بازی اتفاق بیافتد مشکلی از زوج حل نمی شود زیرا بازی هرگز خاتمه ندارد و در چنین مواردی درمانگر بدون اینکه متوجه شود گرفتار بازی دادگاه می شود.

بررسی معنای آشکار بازی دادگاه: زن و مرد برای حل مشکلشان به درمانگر مراجعه می کنند مرد از مشکلاتش حرف میزند و تلاش میکند که بیان کند چقدر حق دارد و زن هم همین طور.

بررسی معنای پنهان بازی دادگاه:مرد به عنوان مدعی مشکلاتش را بیان میکند و تلاش در احیای حق خود دارد. زن هم به عنوان مدعی علیه اظهاراتش را بیان میکند و سعی در دفاع از خوددارد.درمانگر به عنوان قاضی سعی در قضاوت و رساندن حق به حق دار را دارد. در این بازی کودک زن و مرد و والد درمانگر درگیر است.یعنی کودک مرد با کودک زن درگیر می شود و والد درمانگر کودک زن و مرد را مورد خطاب قرار میدهد.

توجه داشته باشید منظور این نیست که حتما در اتاق درمان این بازی اتفاق می افتد منظور این است که درمانگر باید به این بازی و تحلیل آن آگاهی داشته باشد و مراقب باشد در دام بازی نیافتد و در صورت شکل گیری بازی از انتی تز مربوطه استفاده کند.

برگرفته از 📖 بازی ها
نویسنده اریک برن

@GroupTherapists

یک جلسه عملی در روان درمانی گروهی

روان درمانی گروهی معمولا توسط یک یا دو درمانگر آموزش دیده جهت هدایت گروه های درمانی، هدایت می شود. اندازه گروه می تواند از شش تا دوازده عضو باشد. در حالی که ممکن است گروه ها کوچک یا بزرگ باشند، روند گروه ممکن است در گروه های بسیار بزرگتر کمتر مؤثر باشد. به طور معمول، گروه ها هر هفته به مدت 1 تا 2 ساعت یکدیگر را ملاقات می کنند و نگرانی های خاصی را که توسط اعضای گروه به اشتراک گذاشته می شود، رفع می کنند.

حداقل تعداد جلسات توصیه شده اغلب شش جلسه است، اما افراد زیادی برای یک سال کامل در این جلسات شرکت می کنند. جلسات روان درمانی گروهی می تواند در مکان های مختلفی مانند مراکز اجتماعات، دفاتر درمانی، بیمارستان ها، کتابخانه ها، خانه های اعضا و یا کلیساها برگزار شود. برخی علاوه بر گروه درمانی ، درمان فردی نیز انجام می دهند. افرادی که در گذشته معالجه بهداشت روان داشته اند، ممکن است فقط در روان درمانی گروهی شرکت کنند.

بیشتر گروه ها در یک اتاق آرام و با صندلی هایی که مرتب شده اند یکدیگر را ملاقات می کنند تا اطمینان حاصل کنند که هر شخص می تواند سایر افراد را ببیند. برای شروع، اعضاء ممکن است خود را معرفی کنند و در مورد پیشرفت خود صحبت کنند یا دلیل حضور در گروه درمانی را با دیگران به اشتراک بگذارند. فعالیت های گروهی بستگی به سبک و روش درمانگر و اهداف گروه دارد. برخی از درمانگران برای هر جلسه، دروس برنامه ریزی شده ای دارند اند. برخی دیگر ممکن است یک سبک بحث آزادانه را برگزار کنند.

جلسات روان درمانی گروهی می تواند باز یا بسته باشد. در گروه های آزاد، اعضای جدید می توانند در هر زمان به گروه بپیوندند. در یک گروه بسته، همه اعضاء به طور هم زمان به یکدیگر می پیوندند و فقط در جلسات شرکت می کنند. پیوستن به یک گروه آزاد آسان تر است، اما ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا بتوانند اعضای موجود را بیشتر بشناسند. اعضای یک گروه بسته، به طور هم زمان با یکدیگر آشنا می شوند اما ممکن است زمان بیشتری صبر کنند تا بتوانند به گروهی که برای آنها موثر باشد، بپیوندند.
@GroupTherapists

فعالیت ها در جلسات روان درمانی گروهی

فعالیت‌ های گروه درمانی می‌تواند باعث تقویت ارتباط ، اعتماد و رشد فردی شود . آنها ممکن است گفتگو محور باشند ، مانند خواندن و اشتراک گذاشتن داستان و یا ممکن است از نظر فیزیکی، درگیر تمرینات متمرکز باشند. در صورت استفاده از این روش ها، افرادی هستند که یخ جلسه را می شکنند و به اعضای گروه کمک می کند تا یکدیگر را به روش غیر رسمی بشناسند .

فعالیت ‌های فیزیکی مثل رقص یا آشپزی ، برای رسیدن به یک هدف، نیاز به همکاری و مشارکت دارند . هدف از این تمرین ‌ها، اعتمادسازی و احترام است . فعالیت ‌های دیگری مانند نقاشی ، بازیگری ، و پخش موسیقی می‌تواند برای ترویج بیان خلاقانه مورد استفاده قرار گیرد . به منظور تقویت اعتماد بین اعضای گروه ، می ‌توان از نقش بازی کردن، انجام کارهای مخاطره آمیز و سایر بازی ها نیز استفاده کرد.این افراد همچنین می توانند به اعضای گروه کمک کنند تا اعتماد به نفس خود و افرادی که تحت درمان نیستند را افزایش دهند.
@GroupTherapists

گرفتن بیشترین نتیجه از گروه درمانی

گروه درمانی ممکن است در ابتدا ترسناک به نظر برسد، اما اغلب در طول زمان بسیار آسان تر می شود. افرادی که نهایت تلاش خود را برای مشارکت کامل در فعالیت های گروهی انجام می دهند، معمولا بیشترین بهره ا از درمان گروهی می گیرند. کسانی که به درمان گروهی علاقمند هستند می‌توانند با یک مشاور یا پزشک مشورت کنند تا بتوانند بهترین گروه را برای آنها پیدا کنند. مراکز درمانی و بیمارستان‌ ها نیز ممکن است اطلاعاتی در مورد گروه ‌های موجود داشته باشند.

@GroupTherapists

🔸نمايش روانی:

اين نوع گروه درمانی در واقع شكلی از نقش بازی كردن است كه بانی آن مورنو (۱۹۵۹، ۱۹۴۶) بود. اين نقش بازی كردن تا حدود تخليه هيجانی (كاتارسيس) و خوانگيختگی در پي دارد و بينش و خودشناسی افراد را بالا می‌برد.

به طور كلی در نمايش روانی اين افراد وجود دارند: بيماری كه روی صحنه می‌رود، كارگردان يا درمانگر، «ايگوهای كمكی» (بيماران ديگر، دستياران درمانگر و اين‌گونه افراد) و مخاطبان. كارگردان به بيمار نقش میدهد و ايگوهای كمكی به حمايت از او میپردازند. مخاطبان نيز پذيرش و درك لازم را فراهم می‌آورند و حتی گاهی در نمايش شركت می‌كنند.

به نظر مورنو، بازی كردن يك وضعيت، گوش دادن به جوابهای ايگوهای كمكی و حس كردن واكنش‌های ديگران، موجب تخليه هيجانی و خودشناسی عميق‌تر می‌شود. نمايش‌روانی خصوصاً براي بيماران كم‌رو و فاقد مهارت‌های اجتماعی شرايطی فراهم می‌آورد تا خودشان را بيشتر ابراز و مهارت‌های اجتماعی بيشتری كسب كنند.

@GroupTherapists

هنگام انتخاب گروه ، می توان در نظر گرفت:

تعداد اعضاء گروه
گروه به چه نوع موضوعاتی می پردازد
چه مقدار می خواهی مسائل خود را با اعضای گروه به اشتراک بگذارید
آیا گروه درمانی باید با نوع دیگری از درمان همراه باشد.
آیا گروه باز است یا بسته
آیا گروه، روان درمانی گروهی روانشناختی است یا گروه درمانی فرآیند محور

@GroupTherapists

🌟اصول اخلاقی گروه درماني

اعضای گروه به صورت بالقوه حق دارند که درباره قوانین ، اهداف ، و روش‌ های یک گروه، زمانی که برای اولین بار با درمانگر خود ملاقات می کنند ، اطلاعاتی را کسب کنند . قوانین مربوط به محرمانه بودن را باید در ابتدا مورد بحث قرار داد. تمام اعضای گروه باید در حفظ هویت و شخصیت اعضاء گروه، هم رای و متفق باشند. آنها همچنین باید محتوای هر جلسه را محرمانه نزد خود نگه دارند. در صورت نداشتن مجوز،هیچ‌کس نباید درباره سابقه شخصی اعضاء با دیگر افراد گروه، صحبت کند.

@GroupTherapists

مهم است که به یاد داشته باشید که موافقت نامه های محرمانه بودن،قطعی و کامل نیستند .درمانگران، طبق قانون موظف هستند که اگر اعضاء گروه قصد آسیب رساندن به خود یا دیگران را دارند ، به مسئولین اطلاع دهند.درمانگر گروه باید یک محیط حرفه ای ، آبرومند و اخلاقی را برقرار کند . آنها باید جلسات را بدور از تبعیض ، سوء رفتار جنسی ، یا رفتارهایی که باعث می‌شود اعضاء گروه، احساس ناراحتی ، عذاب و یا تهدید کند، نگه دارند.

@GroupTherapists

تاریخچه گروه درمانی

گروه درمانی در طول جنگ جهانی دوم رایج شد. در آن زمان ارائه دهندگان سلامت روان به اندازه كافي براي درمان مسائل بهداشت رواني مرتبط با جنگ وجود نداشتند. با این حال تحقیقات در مورد قدرت این گروه دهه ها قبل آغاز شده بود. در سال 1895، فرنچ پلی مث و گوستاو لی بون، کتاب جمعیت: مطالعه ای از ذهن رایج را منتشر کرد.

لی بن عقیده خود مبنی بر اینکه وقتی شخص وارد یک گروه می شود رفتار فرد تحت تاثیر قرار می گیرد را به اشتراک گذاشت. وی مشاهده کرد که افراد در جمع حاضر به نفع این گروه، از منافع شخصی خود به نفع گروه، چشم پوشی کرده و از عواقب اقدامات خود آگاهی کمتری پیدا می کنند.
@GroupTherapists

⭐️پنج فایده گروه درمانی

1. شرکت در جلسات گروه درمانی به شما کمک می کند متوجه شوید که تنها نیستید
در کتاب تئوری و تمرین روان ‌درمانی گروهی می خوانیم که بسیاری از افرادی که در جلسات گروه درمانی شرکت می کنند، فکر می کنند مشکلات منجصر به فردی دارند و تنها آنها هستند که افکار و خیالات ترسناک و یا غیر قابل قبولی دارند. اگرچه که درست است اما هر کدام از ما، با دیگران تفاوت داریم و دارای شرایط منحصر به فردی نیز هستیم و به این معنی نیست که در مبارزه با مشکلات خود، تنها هستیم.

به عنوان مثال، ایروین یالوم، برای سالیان متمادی از کسانی که در جلسات گروه درمانی شرکت می کردند، می خواست تا به صورت ناشناس، مشکلی را که حاضر نبودند در جلسه عنوان کنند را یادداشت کنند. این افراد شامل دانشجوهای پزشکی، روانپزشکان،پرستاران، تکنسین های روانپزشکی بودند تا کسانی که به صورت داوطلب، برای شرکتی، دولتی کار می کردند.

او می نویسد که اسرار این افراد، بسیار شبیه یکدیگر بودند و در میان آنها سه موضوع پدیدار بود: بعضی معتقد بودند که صلاحیت و کفایت لازم را ندارند، بعضی دیگر احساس غریبگی داشتند و از اینکه نتوانند دیگران را دوست داشته باشند یا به آنها توجه نشان دهند، نگران بودند و دسته سوم کسانی بودند که یک مشکل جنسی را از دیگران مخفی می کردند. طبق گفته میلر، با شرکت در گروه درمانی، می توان از گوشه انزوا بیرون آمد و احساس بودن در کنار دیگران را تجربه کرد و اینکه دیگران هم از مشکلاتی رنج می برند.

@GroupTherapists #part_1

2. گروه درمانی، باعث می شود تا افراد، با سهولت بیشتری از هم حمایت کنند.
یکی از تصورات اشتباه در مورد گروه درمانی این است که اعضاء به نوبت مشکلات خود را مطرح می کنند و روان درمانگر به آنها جواب می دهد. با این حال همانطور که توضیح داده شد، ارتباط برقرار شده بین افراد، بازخوردهایی که به یکدیگر می دهند و حمایتی که از هم می کنند، باعث بهبود شرایط آنها می وشد و این وظیفه فقط بر عهده روان درمانگر نیست.

میلر این مثال را به اشتراک گذاشت که یک عضو احساس انزوا و تنهایی می کند و نمی داند که چگونه دوست پیدا کند. گروه با گوش دادن به سخنان و مشارکت با او در کل جلسه از او حمایت می کنند که به خودی خود باعث کاهش احساس انزوا می شود. اعضاء همچنین با صحبت کردن درباره تجربیات خود و نحوه غلبه بر تنهایی، به او کمک می کنند و امید، انگیزه، تشویق و گاهی پیشنهادات خود را به یکدیگر ارائه می دهند.
@GroupTherapists #part_2

3. گروه درمانی به شما در پیدا کردن صدای خود کمک می کند
میلر صدا را کسب آگاهی از احساسات و نیازها و بیان آنها تعریف کرده است.او در گروه های خود ، اعضاء را به شدت تشویق می کند تا در طول جلسه به احساسات خود توجه کرده و در مورد آن صحبت کنند. او گفت: بسیاری از افراد نمی دانند وقتی در حال ارتباط با افراد دیگر هستند، چه احساسی دارند، زیرا در هنگام برقراری ارتباط با دیگران، توجه به احساسات شخصی دشوار است. این یکی از مواردی است که بیشتر در جلسات گروه درمانی به آن توجه می کنم.

#part_3
@GroupTherapists

4. در گروه درمانی، روش های سالم تری برای برقراری ارتباط با دیگران (و خودتان) خواهید آموخت
اغلب افراد نمی توانند فهمند که چرا روابطشان با دیگران دچار مشکل می شود. در فضای ایمن گروه درمانی، اعضاء می توانند بازخوردهای صادقانه ای از دیگرانی که کم و بیش به آنها و شرایطشان اهمیت می دهند، دریافت کنند. به عنوان مثال، طبق گفته هس، اعضاء می توانند بگویند: من دوست دارم به شما نزدیک تر شوم، اما به نظر می رسد که فاصله خود را با من حفظ می کنید. این که همیشه من باید سکوت بین خود را بشکنم، آزارم می دهد. و قتی درباره چیزی حرف می زنید، صبرم را از دست می دهم چون خیلی طول می کشد تا حرف خود را بگوئید.

میلر گفت گروه ها این فرصت را فراهم می کنند تا ببینند که افراد در حال حاضر چگونه با دیگران و خودشان ارتباط برقرار می کنند. او این مثال ها را به اشتراک گذاشت: آیا شما تا زمانی که کسی از شما دعوت به صحبت نکند، وارد بحث نمی شوید؟ یا در صحبت کردن پیشقدم می شوید؟ آیا فقط اطلاعات مثبتی درباره خود یا چیزهایی را که با آنها دست و پنجه نرم می کنید به اشتراک می گذارید؟

به دیگران اجازه آشنایی با کدام بخش های شخصیتی خود را می دهید؟ چه بخش هایی از خود را پنهان می کنید؟ چگونه می توانید درگیری را حل کنید؟ چگونه نیازهای خود را برآورده می کنید؟ به گفته میلر، اعضاء نیز تشویق می شوند راه های دیگر ارتباطی را امتحان کنند. به عنوان مثال، به جای اینكه از كسی سوال كنید، توضیح می دهید كه چرا شما این سوال را از آنها می پرسید. او گفت به جای اینکه فقط مشاوره بگیرید، آنچه را که به شما انگیزه می دهد تا توصیه ای را پیشنهاد دهید، در میان می گذارید.

شما شروع کننده این هستید که ببینید آیا راه های بیشتری برای ارتباط شما با دیگران وجود دارد. این کمک می کند تا افراد از ریزه کاری های رابطه ای خارج شوند و همچنین کمک می کند تا از الگوهای ارتباطی که در خدمت آنها نیست، آزاد شوند. هس شاهد بوده است كه مراجعه کنندگانش، هم در ارتباط با دیگران و هم در رابطه با خود بهبود می یابند.

به عنوان مثال، یک عضو از خودش عذرخواهی می کرد و به نظر می رسید که خیلی نگران پذیرش از سوی اعضای دیگر باشد. او فاش كرد كه در زندگی خود طرد شدگی زیادی را تجربه كرده است، بنابراین از تجربه بیشتر در این زمینه، ترس زیادی دارد. هنگامی که اعضاء با همدلی به او پاسخ دادند، او احساس کرد که پذیرفته شده است و به مرور از عذرخواهی دست کشید. وی گفت: من احساس می کردم که او وابسته است و می تواند با آرامش بیشتری حرف بزند. معلوم شد که وقتی احساس ترس و دلهره ندارد، می تواند بسیار واضح و صریح سخن بگوید.

یکی دیگر از اعضاء، بسیار برونگرا بود و با غریبه ها خیلی دوستانه رفتار می کرد. اما دیگران خاطر نشان كردند كه دوست بودن او به نظر واقعی نیست و احساس ناراحتی می کردند. او برای اولین بار فهمید که رفتارش برای برخی افراد ناامید کننده است. او همچنین فهمید که باید آگاهی بیشتری را چاشنی رفتار خودمانی اش کند. او به بخشی جدایی ناپذیر از این گروه تبدیل شده است زیرا رفتارش را تعدیل کرده تا به دیگران هم فرصت بروز احساسات را بدهد.
@GroupTherapists #part_4

5. گروه درمانی به منزله یک توری ایمنی خواهد بود
در گروه های میلر، موسوم به اتصال معتبر، اعضا با داشتن اصالت و حرف زدن برای خودشان، در زندگی خود مبارزه می کنند. آنها این مهارت ها را در گروه تمرین می کنند و در راستای آن، اعتماد به نفس آنها برای تمرین در بیرون از جلسات گروه نیز افزایش می یابد. وی گفت آنها همچنین می توانند حمایت گروه ها را در بین جلسات داشته باشند و خطرات ناشی از آن را آسان تر کنند.
@GroupTherapists #part_5

🔅6 نوع گروه درمانی

1️⃣ گروه های روان درمانی

روان ‌درمانی گروهی بر این اساس استوار است که روابطی که بین افراد ایجاد می‌شود برای تنظیم تمام جنبه‌ های زندگی روزمره ضروری است. این گروه‌ها بر کارهایی که اعضا می‌توانند انجام دهند تمرکز دارد و به اعضاء کمک می‌کنند تا یک گروه منسجم را تشکیل دهند تا بتوانند به راحتی پیروزی‌ ها و شکست های خود را در محیطی امن به اشتراک بگذارند.

درمانگرانی که از روش روان درمانی در یک گروه استفاده می کنند باید برای اینکه اعضای گروه بتوانند به طور آزاد، با یکدیگر رابطه داشته باشند، باید حس همدلی داشته باشند. این گروه‌ها به افراد جدید در بازیابی مهارت‌ های بین فردی که برای برقراری ارتباط موثر با دیگران به شیوه سالم نیاز دارند،کمک می‌کنند.

@GroupTherapists

2️⃣گروه های درمانی شناختی
یکی دیگر از انواع رایج گروه درمانی در ردیف درمان های دارویی ، گروه های درمانی شناختی است. همانطور که از نام آن پیداست ، این گروه های خاص از درمان رفتاری شناختی و دیگر روش های درمانی مشابه استفاده می کنند که به معتادان تازه بهبود یافته کمک می کند تا الگوهای رفتاری را که باعث شده آنها به سوء مصرف مواد ادامه دهند، شناسایی کنند.

درمانگران در گروه های درمانی شناختی با مراجعه کنندگان کار می کنند تا بتوانند فرآیند های فکری و رفتارهای اعتیاد آور خود را کنترل کنند و به آنها ابزارهایی می دهند تا با عوامل استرس زا مقابله کرده و با شیوه ای پیشگیرانه تر و بدون نیاز به استفاده از مواد مخدر و الکل با آنها برخورد کنند.

@GroupTherapists

3️⃣ گروه درمانی پویا

گروه درمانی پویا یکی دیگر از روش ‌های رایج درمان اعتیاد به مواد مخدر است که به معتادان کمک می کند تا بر رفتارهای اعتیاد آور خود غلبه کنند. این نوع درمان اعتیاد بر نقایص معتاد در تنظیم رفتار خود و هر گونه نقص در شخصیت فرد معتاد تمرکز دارد . گروه درمانی پویا به مراجعان، محیط حمایتی را برای بررسی مسایل مشترک بین گروه ارائه می‌دهد . این پیوستگی به هر عضو اجازه می‌دهد تا بر احساس انزوا و شرم خود غلبه کند و همچنین باعث ایجاد محیطی امن با هدف یادگیری نحوه کنترل موثر احساسات خود و پرهیز از مصرف مشروبات الکلی می شود.

@GroupTherapists

4️⃣ گروه های پیشگیری کننده از عود مجدد

زمانی که یک فرد با موفقیت یک برنامه درمان دارویی را کامل می‌کند، ممکن است احساس کنند که بهبود یافته است. در واقع، بهبودی واقعی زمانی آغاز می‌شود که فرد به روال عادی روزانه خود بر می گردد. چند ماه اول دوره بهبودی،زمانی است که معتادان در معرض خطر بیشتری قرار دارند و برای افرادی که به تازگی اعتدال خود را به دست آورده اند، بسیار مهم است که بیشتر تحت حمایت قرار بگرند تا راحت تر بتوانند این تغییر حالت خود را حفظ کنند.

گروه‌ های پیشگیری کننده از عود مجدد، یکی از برنامه ‌های مهم مداخله ‌ای هستند و به منظور کمک به مراجعین برای شناسایی محرک‌ های محیطی که منجر به عود مجدد می شوند، طراحی شده‌ اند. در این گروه‌ها، مراجعین بر روی پالایش مهارت ‌های مقابله ‌ای کار می‌کنند و به شدت به حمایت همتایان خود تکیه می‌کنند و در گروه های 12 مرحله ای به فعالیت خود ادامه می دهند و از برنامه های‌ آموزشی که به معتادان کمک می‌کند تا بیماری مزمن اعتیاد را بهتر درک کنند، استفاده می کنند.


@GroupTherapists

5️⃣ گروه های خود یاری دو جانبه

شاید رایج ‌ترین، موثر ترین و محبوب ترین نوع گروه درمانی خارج از یک برنامه درمانی متمرکز ، گروه‌ های خود یاری دوجانبه مانند الکلی ‌های گمنام باشند. بسیاری از امکانات درمان دارویی و الکل، برنامه‌ ها و خدمات خود را بر مبنای فلسفه 12 مرحله ای قرار می‌دهند و مشارکت فعال در این گروه‌ه ا در کمک به فرد برای غلبه بر اعتیاد، بسیار مهم است.


@GroupTherapists

6️⃣ شبکه درمانی

یک شاخص مهم موفقیت در اعتدال و هوشیاری، حضور یک شبکه حمایتی قابل‌توجه متشکل از خانواده و دوستانی است که از تصمیم فرد برای هدایت سبک زندگی مبتنی بر بهبود حمایت می‌کنند. شبکه درمانی شامل استفاده از شبکه اجتماعی معتاد تازه بهبود یافته در قالب یک گروه برای حمایت از تغییرات رفتاری و پیش‌گیری از عود مجدد است.

@GroupTherapists