گنجشک هراسانم و بگذار که ای عشق
بر شانه‌ی پُر مهر تو آرام بگیرم

#حمیدرضا_آب‌روان

دیریست که در حلقه‌ی موی تو اسیرم
ای کاش که یک روز در این حلقه بمیرم

یک عمر سفر کردم و دیدی که چگونه
از بختِ بلندم به تو افتاد مسیرم

#حمیدرضا_آب‌روان

گرچه همچون کرم ابریشم درونِ پیله‌ام
چون تو باشی همدمَم،دل می‌کَنَم از این قفس

#حمیدرضا_آب‌روان

هر جا روَم جادوی او، دل را به سویش می‌کشد
گویی که او در گوش من، هر لحظه نجوا می‌کند

#حمیدرضا_آب‌روان

خشکیده تنم، ابر بشو، بوسه بباران
تا اینکه شود دشتِ پُر از یاس، کویرم

#حمیدرضا_آب‌روان

📸صحرای آتاکاما در شیلی
یکی از خشک‌ترین صحراهای جهانه ولی به طرز عجیبی هر هفت سال یکبار این پدیده رخ میده.
شاید بشه گفت اگه زندگی ما کویر هم باشه یه روز گل میده و این اتفاق در طبیعت افتاده.

تو را هر لحظه با قلبم صدا کردم
نبودی و به یادت اکتفا کردم

چه شب ها مُردم از آوار دلتنگی
برای حال آرامت دعا کردم

#حمیدرضا_آب‌روان

چه شب‌هایی که دیگر در کنارم نیستی اما
خیالت هست با من، می‌کشم او را در آغوشم

#حمیدرضا_آب‌روان

در برکه‌ی خیالم افتاده عکس ماهت
با من چه ها نکرده، هر لحظه آن نگاهت

با هر نگاهت ای دوست، مست‌است تار و پودم
سرچشمه‌ی شراب است، چشمانِ بی گناهت

#حمیدرضا_آب‌روان

از کُل جهان با همه زیبایی و حُسنش
تو سهم منی کمتر از این را نپذیرم

#حمیدرضا_آب‌روان

مرا خواهی بسوزانی به جرم عاشقی اما
من ابراهیمِ دورانم، به این آتش نمی‌سوزم

#حمیدرضا_آب‌روان

بگذشت جوانی و اجل صبر ندارد
نگذار که با حسرتِ دیدار بمیرم

#حمیدرضا_آب‌روان

وابسته‌ایم به هم و هجرت ز هم؟ محال
مایی که پای رفتنمان لنگ می‌شود

#حمیدرضا_آب‌روان

قاصدک رفته و من مانده‌ام و بی‌خبری
اشک از گونه روان است و ندارد اثری

باز پنهان کنم احوال پریشانم را
کو رفیقی که کنم درد و دلِ مختصری

#حمیدرضا_آب‌روان

تا دست بر آن صورتِ مطبوع کشیدم
از فرطِ لطافت ز تنم جامه دریدم

با لمس تنش مست شد اجزای وجودم
آن‌گونه که از خاک به افلاک رسیدم

#حمیدرضا_آب‌روان

حال من حالِ درختی‌ست که از او پُرسند
که چرا زخم تبر خورده ز هر رهگذری

#حمیدرضا_آب‌روان

منتظر ماندم که امشب از خیالم رد شوی
دود کردم نخ به نخ سیگار های خسته را

#حمیدرضا_آب‌روان

🔹چالش بداهه با کلمه نخ

قاصدک رفته و من مانده‌ام و بی خبری
اشک از گونه روان است و ندارد اثری

باز پنهان کنم احوال پریشانم را
کو رفیقی که کنم درد و دلِ مختصری

حال من حالِ درختی‌ست که از او پُرسند
که چرا زخم تبر خورده ز هر رهگذری

یا که از رستمِ دلگیر بپرسند به طعن
چه شد اسطوره‌ی دوران که نداری پسری

#حمیدرضا_آب‌روان
#برشی_از_یک_غزل

شب من چون شبِ یلداست، شبی بی‌مهتاب
آنچنان تار که انگار ندارد سحری

نیمه شب می‌شود و خواب گریزان از من
نیست چون من همه شب آدمِ بیدارتری

#حمیدرضا_آب‌روان