هر جا که می‌رم یاد تو
باهامه، تنها نیستم
هر روز با تو هستم و
توو فکرِ فردا نیستم

آروم آرومم فقط
دلتنگ میشم خوبِ من
از بس که خوبی هی دلم
بی تابته محبوب من

دیوونه می‌شم اون شبی
دستت نباشه دستِ من
تا عمر هست ما با همیم
من مستِ تو، تو مستِ من

#حمیدرضا_آب‌روان
#ترانه

منم آن یوسفِ در بند و پریشان‌خاطر
برس از راه و بخر از سرِ بازار مرا

#حمیدرضا_آب‌روان

چنان از عشق سرشارم که‌عقل ازمن گریزان است
ببر نام مرا بر لب، مرا مجنون خطابم کن

مرا ای ماه گر لایق نمی‌دانی ملالی نیست
بیا و لااقل در جمعِ عشّاقت حسابم کن

#حمیدرضا_آب‌روان

سالها در طلبت سعی فراوان کردم
کام دل را بده یا بگذر و بگذار مرا

#حمیدرضا_آب‌روان

دیروز وقتی آماده می‌شدم که خود را به تیغ پزشک جراح بسپارم، لحظه‌ی قبل از ورود به اتاق عمل که بیمار باید چیزهایی را که به همراه دارد مثل ساعت، انگشتر و ... را از خود جدا کند، برایم به معنای دل کندن از تعلقات بود. لحظه‌ای به زمان مرگ فکر کردم که آدمی در آن لحظه هم چیزی را با خود نخواهد برد.

دنیا بی ارزش‌تر از آن است که حتی ذره‌ای ناراحتی و کینه را در خود نگاه داریم. چیزهایی که سعی کردم نگذارم در دلم باقی بمانند.

انسان همان‌گونه که در لحظه تولدش با خود چیزی را به این دنیا نمی‌آورد، در لحظه مرگش هم چیزی را با خود نمی‌برد مگر قلبی که در این مدت با آن زیسته‌ است.

امیدوارم همان گونه که سبک‌بال پا به هستی گذاشته‌ایم همان گونه هم آن را ترک کنیم.

با آرزوی صحت و سلامتی برای همه🌺🍃


#دلنوشته
#حمیدرضا_آب‌روان

آتش دیوانگی سوزانده تن را، آنچنان که
باد تا آن سوی دنیا می‌برَد خاکسترم را

فصل پاییزم که هر شب رفتگر‌ها در خیابان
می‌تکانند از لباسم برگ‌های آذرم را


#حمیدرضا_آب‌روان

درون سینه‌ام گویی کسی غمگین و در بند است
به روی شانه‌های ناتوانش نعشِ لبخند است

صدایش می‌رسد اینجا که می‌گوید به زیر لب
حوالیِ شماها قیمتِ احوال خوش چند است؟

#حمیدرضا_آب‌روان

اگر چه هیچ کس جز غم سراغ از ما نمی‌گیرد
همین که یک نفر یادی کند از ما خوشایند است

#حمیدرضا_آب‌روان

زمانه چینیِ دل را شکستی و پشیمانی
ملالی نیست این دل می‌تپد اما به مو بند است

#حمیدرضا_آب‌روان

جان به لب آمده از دردِ ندیدن‌هایت
خوش‌خیالم که تو هم تشنه‌ی دیدار منی

سالیانی است که پیغمبرِ عشقم امّا
همچنان نفی‌کُنان در پیِ انکار منی

#حمیدرضا_آب‌روان

در وقت ویرانی تو تنها تکیه گاهی
من شانه‌‌های محکمت را دوست دارم

از شانه گفتم، شانه بر مویت نزن چون
موهای باز و درهَمَت را دوست دارم

#حمیدرضا_آب‌روان

ببار ای ابر بارانی شبیهِ چشمِ خونبارم
که من هم مثل تو اینجا به دست غم گرفتارم

به دنیا هرکسی آمد، غمی نو با‌خودش آورد
خدواندا من از این رنجِ بی پایان خبر دارم

#حمیدرضا_آب‌روان