🧩 قسمت دوم: شکست روایت امنیت؛ از دیوار حائل تا گنبد آهنین
یکی از ارکان بقای اسرائیل طی هفتاد سال گذشته، روایت «امنیت» بوده است. صهیونیستها تلاش کردند با قدرت نظامی برتر، ابزارهای اطلاعاتی پیچیده، و پروژههای سنگین دفاعی، نوعی آرامش و امنیت مصنوعی بسازند. اما این روایت امروز بیش از همیشه زیر سؤال رفته است.
در سالهای اخیر، موشکهای مقاومت فلسطینی توانستهاند از گنبد آهنین عبور کنند و عمق سرزمینهای اشغالی را هدف قرار دهند. جنگ دوازدهروزه سال ۱۴۰۰ (2021)، و همچنین جنگ اخیر در غزه (اکتبر ۲۰۲۳)، نشان داد که حتی با هزینههای چند میلیارد دلاری، اسرائیل نمیتواند تهدید را حذف کند، بلکه فقط آن را به تعویق میاندازد.
نکته مهمتر، ورود تدریجی ایران به عرصهی نبرد مستقیم است. حمله بزرگ ایران به مراکز نظامی اسرائیل در فروردین ۱۴۰۳، پاسخی بیسابقه به اقدامات تروریستی اسرائیل در سوریه و لبنان بود. برای نخستینبار، پایگاههای نظامی و سامانههای دفاعی اسرائیل در عمق سرزمین اشغالی هدف قرار گرفتند. اگرچه برخی رسانههای غربی تلاش کردند اهمیت این حمله را کاهش دهند، اما تحلیلگران امنیتی اسرائیل مانند عاموس هرئیل در هاآرتص نوشتند: «ایران نشان داد که نهتنها قادر است پاسخ دهد، بلکه قادر است بازدارندگی اسرائیل را فرو بریزد.»
این شکاف در روایت امنیتی، بخشی از فروپاشی تدریجی ذهنی شهروندان اسرائیلی را رقم زده است. مردم دیگر به «حصارها»، «گنبدها» و «تانکها» اعتماد ندارند. و وقتی امنیت نباشد، ادامهی زندگی نیز بیمعنا میشود.
(ادامه دارد...)
این متن فقط گوشه ای از اطلاعات مربوط به موضوعِ جنگ ایران و اسرائیل بود. تکمیل،تحلیل و یا نقد آن با شما.
یکی از ارکان بقای اسرائیل طی هفتاد سال گذشته، روایت «امنیت» بوده است. صهیونیستها تلاش کردند با قدرت نظامی برتر، ابزارهای اطلاعاتی پیچیده، و پروژههای سنگین دفاعی، نوعی آرامش و امنیت مصنوعی بسازند. اما این روایت امروز بیش از همیشه زیر سؤال رفته است.
در سالهای اخیر، موشکهای مقاومت فلسطینی توانستهاند از گنبد آهنین عبور کنند و عمق سرزمینهای اشغالی را هدف قرار دهند. جنگ دوازدهروزه سال ۱۴۰۰ (2021)، و همچنین جنگ اخیر در غزه (اکتبر ۲۰۲۳)، نشان داد که حتی با هزینههای چند میلیارد دلاری، اسرائیل نمیتواند تهدید را حذف کند، بلکه فقط آن را به تعویق میاندازد.
نکته مهمتر، ورود تدریجی ایران به عرصهی نبرد مستقیم است. حمله بزرگ ایران به مراکز نظامی اسرائیل در فروردین ۱۴۰۳، پاسخی بیسابقه به اقدامات تروریستی اسرائیل در سوریه و لبنان بود. برای نخستینبار، پایگاههای نظامی و سامانههای دفاعی اسرائیل در عمق سرزمین اشغالی هدف قرار گرفتند. اگرچه برخی رسانههای غربی تلاش کردند اهمیت این حمله را کاهش دهند، اما تحلیلگران امنیتی اسرائیل مانند عاموس هرئیل در هاآرتص نوشتند: «ایران نشان داد که نهتنها قادر است پاسخ دهد، بلکه قادر است بازدارندگی اسرائیل را فرو بریزد.»
این شکاف در روایت امنیتی، بخشی از فروپاشی تدریجی ذهنی شهروندان اسرائیلی را رقم زده است. مردم دیگر به «حصارها»، «گنبدها» و «تانکها» اعتماد ندارند. و وقتی امنیت نباشد، ادامهی زندگی نیز بیمعنا میشود.
(ادامه دارد...)
این متن فقط گوشه ای از اطلاعات مربوط به موضوعِ جنگ ایران و اسرائیل بود. تکمیل،تحلیل و یا نقد آن با شما.
عنوان: آیا قضاوتهایتان شما را تنها کرده است؟ 😨
در جامعه امروز، خودبرتربینی پنهان و ترس از دیگری، زندگی با تفاوتها را دشوار کرده است. ما گمان میکنیم دیدگاه ما «صحیحتر» است و هرچه با ما فرق دارد، خطرناک است. این تعصبات و کلیشهها، دیوارهایی نامرئی بین ما و دیگران میسازند و مانع ارتباطات واقعی میشوند.
برای عبور از این وضعیت، باید تابآوری اجتماعی را تمرین کنیم. این به معنای سکوت یا تحمل نیست، بلکه یعنی در مواجهه با تفاوتها، قضاوت نکنیم و بهجای واکنش تند، کنجکاو شویم. به جای اتهام، بپرسیم «چی باعث شد اینطور فکر کنی؟». این تغییر نگاه، گامی مهم به سوی درک متقابل و پذیرش انسانیت مشترک است. 😨🤔🚧💬
برای درک عمیقتر ریشههای این دیوارها، از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/dq3mr
#خودبرتربینی #ترس_از_دیگری #قضاوت_ممنوع #تاب_آوری_اجتماعی
در جامعه امروز، خودبرتربینی پنهان و ترس از دیگری، زندگی با تفاوتها را دشوار کرده است. ما گمان میکنیم دیدگاه ما «صحیحتر» است و هرچه با ما فرق دارد، خطرناک است. این تعصبات و کلیشهها، دیوارهایی نامرئی بین ما و دیگران میسازند و مانع ارتباطات واقعی میشوند.
برای عبور از این وضعیت، باید تابآوری اجتماعی را تمرین کنیم. این به معنای سکوت یا تحمل نیست، بلکه یعنی در مواجهه با تفاوتها، قضاوت نکنیم و بهجای واکنش تند، کنجکاو شویم. به جای اتهام، بپرسیم «چی باعث شد اینطور فکر کنی؟». این تغییر نگاه، گامی مهم به سوی درک متقابل و پذیرش انسانیت مشترک است. 😨🤔🚧💬
برای درک عمیقتر ریشههای این دیوارها، از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/dq3mr
#خودبرتربینی #ترس_از_دیگری #قضاوت_ممنوع #تاب_آوری_اجتماعی
فرصت پس از جنگ: بازسازی مشروعیت از مسیر گفتوگو با ملت
پارسا لهراسبی
جنگ ۱۲ روزه، با همهی تلخیها و خساراتش، یک واقعیت روشن را بار دیگر نمایان کرد: اکثریت مردم ایران، با همهی تفاوتهای فکری، فرهنگی و اجتماعیشان، در بزنگاههای امنیتی و ملی، کنار کشور ایستادهاند. این وفاداری خاموش، سرمایهای است که نباید نادیده گرفته شود.
اما اگر حاکمیت قصد دارد این انسجام موقت را به اعتماد پایدار تبدیل کند، باید گامی درخور این همراهی بردارد؛ گامی که به مردم نشان دهد صدایشان شنیده میشود، کرامتشان به رسمیت شناخته میشود، و سیاستگذاریها صرفاً برای حفظ کنترل نیست، بلکه برای بازسازی رابطهای آسیبدیده است.
در این مسیر چند وسیله وجود دارد که میتواند سبب ساز آشتی ملی باشد:
1. صرفنظر کردن از قوانین اختلافزا مانند قانون حجاب اجباری: حجاب در شکل فعلی، از یک امر دینی به یک بحران سیاسی بدل شده و منجر به شکاف عمیق بین بخش بزرگی از جامعه و نظام شده است. بازنگری در این قانون، به نفع همبستگی ملی است.
2. رفع فیلترینگ فضای مجازی بهعنوان بستر تعامل اجتماعی:
فیلترینگ گسترده نهتنها اثربخش نبوده، بلکه به گسترش حس تبعیض، سانسور و حذف انجامیده است. باز کردن فضای مجازی، یعنی بازگشت به اعتماد متقابل.
3. حاشیهنشین کردن چهرههای تندرو و افراطی:
افرادی چون امیرحسین ثابتی، حمید رسایی، مهدی کوچکزاده و امیرحسین بانکیپور با اظهارات تفرقهبرانگیز، نماد تحقیر مردم در رسانههای رسمی شدهاند. سکوت یا حمایت ضمنی از آنها، بهمعنای دهنکجی به عقلانیت عمومی است.
4. تجدیدنظر در نظام گزینش استخدامی دولت:
گزینشهای مبتنی بر عقیده، نه شایستگی، به معنای حذف بهترین نیروهای انسانی و افزایش بیاعتمادی نسبت به عدالت استخدامی است. این نظام باید متناسب با قانون اساسی و فارغ از سلیقههای عقیدتی بازتعریف شود.
5. طراحی سیاستهایی برای ایجاد احساس تعلق اقشار مختلف به حاکمیت:
مردم زمانی احساس تعلق میکنند که صدای آنها شنیده شود و سیاستگذاریها بازتابی از زندگی واقعی آنها باشد؛ نه صرفاً از نگاه نخبگان بسته یا طبقات خاص.
ادامه دارد...
این نظر شخصی پارسا لهراسبی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
پارسا لهراسبی
جنگ ۱۲ روزه، با همهی تلخیها و خساراتش، یک واقعیت روشن را بار دیگر نمایان کرد: اکثریت مردم ایران، با همهی تفاوتهای فکری، فرهنگی و اجتماعیشان، در بزنگاههای امنیتی و ملی، کنار کشور ایستادهاند. این وفاداری خاموش، سرمایهای است که نباید نادیده گرفته شود.
اما اگر حاکمیت قصد دارد این انسجام موقت را به اعتماد پایدار تبدیل کند، باید گامی درخور این همراهی بردارد؛ گامی که به مردم نشان دهد صدایشان شنیده میشود، کرامتشان به رسمیت شناخته میشود، و سیاستگذاریها صرفاً برای حفظ کنترل نیست، بلکه برای بازسازی رابطهای آسیبدیده است.
در این مسیر چند وسیله وجود دارد که میتواند سبب ساز آشتی ملی باشد:
1. صرفنظر کردن از قوانین اختلافزا مانند قانون حجاب اجباری: حجاب در شکل فعلی، از یک امر دینی به یک بحران سیاسی بدل شده و منجر به شکاف عمیق بین بخش بزرگی از جامعه و نظام شده است. بازنگری در این قانون، به نفع همبستگی ملی است.
2. رفع فیلترینگ فضای مجازی بهعنوان بستر تعامل اجتماعی:
فیلترینگ گسترده نهتنها اثربخش نبوده، بلکه به گسترش حس تبعیض، سانسور و حذف انجامیده است. باز کردن فضای مجازی، یعنی بازگشت به اعتماد متقابل.
3. حاشیهنشین کردن چهرههای تندرو و افراطی:
افرادی چون امیرحسین ثابتی، حمید رسایی، مهدی کوچکزاده و امیرحسین بانکیپور با اظهارات تفرقهبرانگیز، نماد تحقیر مردم در رسانههای رسمی شدهاند. سکوت یا حمایت ضمنی از آنها، بهمعنای دهنکجی به عقلانیت عمومی است.
4. تجدیدنظر در نظام گزینش استخدامی دولت:
گزینشهای مبتنی بر عقیده، نه شایستگی، به معنای حذف بهترین نیروهای انسانی و افزایش بیاعتمادی نسبت به عدالت استخدامی است. این نظام باید متناسب با قانون اساسی و فارغ از سلیقههای عقیدتی بازتعریف شود.
5. طراحی سیاستهایی برای ایجاد احساس تعلق اقشار مختلف به حاکمیت:
مردم زمانی احساس تعلق میکنند که صدای آنها شنیده شود و سیاستگذاریها بازتابی از زندگی واقعی آنها باشد؛ نه صرفاً از نگاه نخبگان بسته یا طبقات خاص.
ادامه دارد...
این نظر شخصی پارسا لهراسبی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
👍1
🇮🇷 وحدت ملی؛ اصالت ماست؟ یا ضرورتی برای بقامون؟
💬 چقدر میتونیم «نسخه وحدت» رو برای التیام زخمهای بحرانهای دیگه بپیچیم؟
❓این اتحاد؛ فقط یه روکش بود رو شکافهای بزرگمون، یا واقعا چیزی رو درست کرد؟
⚡️«تهدید بیرونی» تنها چسبی بود که مارو بهم پیوند داد؟
🗣بیا راجع بهش حرف بزنیم
⏳پنجشنبه ۲ مرداد ۱۴۰۴
🆔 @Ihashti_admin
📞 09190073517
💬 چقدر میتونیم «نسخه وحدت» رو برای التیام زخمهای بحرانهای دیگه بپیچیم؟
❓این اتحاد؛ فقط یه روکش بود رو شکافهای بزرگمون، یا واقعا چیزی رو درست کرد؟
⚡️«تهدید بیرونی» تنها چسبی بود که مارو بهم پیوند داد؟
🗣بیا راجع بهش حرف بزنیم
⏳پنجشنبه ۲ مرداد ۱۴۰۴
🆔 @Ihashti_admin
📞 09190073517
عنوان: آیا تفاوتها شما را از هم دور کردهاند؟ 💔
در گذشته، ما ایرانیها با تفاوتهایمان کنار هم زندگی میکردیم و حتی اختلافاتمان به غنای روابط میافزود. اما امروز، کوچکترین تفاوت سلیقه میتواند به دعوا یا طرد منجر شود. انگار هنر زیستن در میان تفاوتها را فراموش کردهایم و این گسستها، به تار و پود جامعه آسیب جدی وارد کرده است.
تفاوت، جزئی جداییناپذیر از زندگی انسانی است؛ هر فرد منحصر به فرد است. زندگی جمعی یعنی قبول کنیم دیگری متفاوت باشد و همچنان با او همسفر یا دوست بمانیم. این نقطه آغازین برای احیای همبستگی اجتماعی و تمرین کنار هم ماندن، حتی با نگاههای متفاوت است. 💔👥🚫🗣
برای بازسازی پیوندها، از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/dq3mr
#گفتوگو #تفاوت_فرهنگی #همزیستی #شکاف_اجتماعی
در گذشته، ما ایرانیها با تفاوتهایمان کنار هم زندگی میکردیم و حتی اختلافاتمان به غنای روابط میافزود. اما امروز، کوچکترین تفاوت سلیقه میتواند به دعوا یا طرد منجر شود. انگار هنر زیستن در میان تفاوتها را فراموش کردهایم و این گسستها، به تار و پود جامعه آسیب جدی وارد کرده است.
تفاوت، جزئی جداییناپذیر از زندگی انسانی است؛ هر فرد منحصر به فرد است. زندگی جمعی یعنی قبول کنیم دیگری متفاوت باشد و همچنان با او همسفر یا دوست بمانیم. این نقطه آغازین برای احیای همبستگی اجتماعی و تمرین کنار هم ماندن، حتی با نگاههای متفاوت است. 💔👥🚫🗣
برای بازسازی پیوندها، از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/dq3mr
#گفتوگو #تفاوت_فرهنگی #همزیستی #شکاف_اجتماعی
در میان هیاهوی اخبار، آیا کسی به شما گوش میدهد؟ 👂
در دل بحران، نقش فضاهایی مثل «هشتی» پررنگتر از همیشه است. این مکانها به مردم اجازه میدهند بیواسطه، بیترس و بیپرده حرف بزنند، نقد کنند و احساس خود را بیان کنند و بشنوند. این فضاها در دل بحران، حکم پناهگاههای فرهنگی را دارند، درست مانند کتابخانهها در زمان جنگ جهانی دوم.
«هشتی» نه فقط محفلی برای حرف زدن، بلکه بستری برای احیای "فرهنگ شنیدن" است. چون در جنگ، بیشتر مردم به آژیر خطر گوش میدهند، نه به همدیگر. اما اگر این «گوش دادن» به همدیگر برگردد، یعنی جامعه هنوز زنده است، هنوز رمقی برای تداوم دارد و میخواهد خودش را نجات دهد.
یکی از رسالتهای فضاهایی مانند هشتی، ایجاد زمینه برای ثبت و تداوم همین "زبان مردم" است. یعنی کمک به مردم برای اینکه روایت خود را بدون فیلتر و بدون سانسور تعریف کنند. این همان زبان شفاهی مقاومت است؛ زبانی که از دل کوچهها و جمعهای کوچک میجوشد. 👂🗣🏘🛡
از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/gyagg
#هشتی #فضاهای_مدنی #فرهنگ_شنیدن #روایت_محلی #جامعه_زنده
در دل بحران، نقش فضاهایی مثل «هشتی» پررنگتر از همیشه است. این مکانها به مردم اجازه میدهند بیواسطه، بیترس و بیپرده حرف بزنند، نقد کنند و احساس خود را بیان کنند و بشنوند. این فضاها در دل بحران، حکم پناهگاههای فرهنگی را دارند، درست مانند کتابخانهها در زمان جنگ جهانی دوم.
«هشتی» نه فقط محفلی برای حرف زدن، بلکه بستری برای احیای "فرهنگ شنیدن" است. چون در جنگ، بیشتر مردم به آژیر خطر گوش میدهند، نه به همدیگر. اما اگر این «گوش دادن» به همدیگر برگردد، یعنی جامعه هنوز زنده است، هنوز رمقی برای تداوم دارد و میخواهد خودش را نجات دهد.
یکی از رسالتهای فضاهایی مانند هشتی، ایجاد زمینه برای ثبت و تداوم همین "زبان مردم" است. یعنی کمک به مردم برای اینکه روایت خود را بدون فیلتر و بدون سانسور تعریف کنند. این همان زبان شفاهی مقاومت است؛ زبانی که از دل کوچهها و جمعهای کوچک میجوشد. 👂🗣🏘🛡
از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/gyagg
#هشتی #فضاهای_مدنی #فرهنگ_شنیدن #روایت_محلی #جامعه_زنده
آیا بعد از اتفاقات اخیر، نگاه ما به مهاجران افغان تغییر کرده؟ 🤔
پس از ۱۲ روز پرالتهاب جنگ ایران و اسرائیل، وقتی گرد و خاک آرام گرفت، سوالات زیادی درباره وضعیت مهاجران افغان در ایران مطرح شد. موجی از مطالبات برای اخراج یا بازگرداندن آنها بالا گرفت و بسیاری از ایرانیها پرسیدند: «افغانها کجا بودند؟ چرا صدای حمایتشان نیامد؟». اما آیا این پرسشها همه واقعیت را منعکس میکنند؟ روابط ایران و افغانها بسیار پیچیده و درهمتنیده است. افغانها سالهاست در ایران زندگی، کار، و خانواده تشکیل دادهاند؛ بچههایشان فارسی را بدون لهجه صحبت میکنند و در ساختن جامعه سهم داشتهاند. با این حال، همیشه احساس «بیریشه بودن» و «بیصدا بودن» با آنها همراه بوده است. در مقابل، برخی افغانها نیز به تحقیرهای رسانهای و عمومی اشاره کرده و پرسیدند: «چطور انتظار حمایت دارید وقتی مدام تحقیر شدیم؟». 🇦🇫🇮🇷
برای درک عمیقتر این موضوع، گفتوگوهای «هشتی» رو از دست ندید:
https://zaya.io/f6q76
شما چه فکر میکنید؟ این شکاف از کجا ریشه گرفته؟ 💬
پس از ۱۲ روز پرالتهاب جنگ ایران و اسرائیل، وقتی گرد و خاک آرام گرفت، سوالات زیادی درباره وضعیت مهاجران افغان در ایران مطرح شد. موجی از مطالبات برای اخراج یا بازگرداندن آنها بالا گرفت و بسیاری از ایرانیها پرسیدند: «افغانها کجا بودند؟ چرا صدای حمایتشان نیامد؟». اما آیا این پرسشها همه واقعیت را منعکس میکنند؟ روابط ایران و افغانها بسیار پیچیده و درهمتنیده است. افغانها سالهاست در ایران زندگی، کار، و خانواده تشکیل دادهاند؛ بچههایشان فارسی را بدون لهجه صحبت میکنند و در ساختن جامعه سهم داشتهاند. با این حال، همیشه احساس «بیریشه بودن» و «بیصدا بودن» با آنها همراه بوده است. در مقابل، برخی افغانها نیز به تحقیرهای رسانهای و عمومی اشاره کرده و پرسیدند: «چطور انتظار حمایت دارید وقتی مدام تحقیر شدیم؟». 🇦🇫🇮🇷
برای درک عمیقتر این موضوع، گفتوگوهای «هشتی» رو از دست ندید:
https://zaya.io/f6q76
شما چه فکر میکنید؟ این شکاف از کجا ریشه گرفته؟ 💬
بخش ۲
آیا اخراج گسترده مهاجران افغان واقعاً امنیت ملی ما رو تضمین میکنه؟ 💡
بحث اخراج یا اعمال محدودیتهای تازه برای مهاجران افغان به نام «حفظ امنیت ملی» مطرح شده است. اما منابع میپرسند: آیا این رویکرد در شرایط ویژه کنونی، واقعاً امنیتآفرین است یا فقط تصمیماتی خلقالساعه پس از جنگ است که میتواند به بحران اخلاقی دامن بزند؟ وقتی مهاجری را از خانهاش بیرون میکنیم، تنها یک تهدید احتمالی را حذف نمیکنیم، بلکه به یک انسان، یک خانواده و نگاه سایر کشورها به ما نیز لطمه میزنیم. تصویر ایران نه فقط با قدرت موشکهایش، بلکه با نحوه مواجههاش با انسانها ساخته میشود. در جامعه، روایتهای متضادی از افغانها وجود دارد؛ از نیروی کار شریف تا عامل خطر. راهحل نه در انکار خطرات است و نه در یکجانبهنگری؛ بلکه نیازمند گفتگو برای مدیریت انسانی مهاجرت و همزیستی هوشمندانه است. زمان «آتشبس فرهنگی» و بازتعریف رابطه با خرد و انصاف فرا رسیده است. 🤝🧠
سایت هشتی را دنبال کنید.
https://zaya.io/f6q76
به نظر شما، چطور میتونیم بین امنیت و اخلاق، تعادل هوشمندانهای برقرار کنیم؟ نظراتتون رو با ما به اشتراک بذارید. 👇
آیا اخراج گسترده مهاجران افغان واقعاً امنیت ملی ما رو تضمین میکنه؟ 💡
بحث اخراج یا اعمال محدودیتهای تازه برای مهاجران افغان به نام «حفظ امنیت ملی» مطرح شده است. اما منابع میپرسند: آیا این رویکرد در شرایط ویژه کنونی، واقعاً امنیتآفرین است یا فقط تصمیماتی خلقالساعه پس از جنگ است که میتواند به بحران اخلاقی دامن بزند؟ وقتی مهاجری را از خانهاش بیرون میکنیم، تنها یک تهدید احتمالی را حذف نمیکنیم، بلکه به یک انسان، یک خانواده و نگاه سایر کشورها به ما نیز لطمه میزنیم. تصویر ایران نه فقط با قدرت موشکهایش، بلکه با نحوه مواجههاش با انسانها ساخته میشود. در جامعه، روایتهای متضادی از افغانها وجود دارد؛ از نیروی کار شریف تا عامل خطر. راهحل نه در انکار خطرات است و نه در یکجانبهنگری؛ بلکه نیازمند گفتگو برای مدیریت انسانی مهاجرت و همزیستی هوشمندانه است. زمان «آتشبس فرهنگی» و بازتعریف رابطه با خرد و انصاف فرا رسیده است. 🤝🧠
سایت هشتی را دنبال کنید.
https://zaya.io/f6q76
به نظر شما، چطور میتونیم بین امنیت و اخلاق، تعادل هوشمندانهای برقرار کنیم؟ نظراتتون رو با ما به اشتراک بذارید. 👇
آیا از دروغهای هوشمند و سردرگمی در تشخیص حقیقت میترسید؟ 😱
در عصر هوش مصنوعی، تشخیص حقیقت از دروغهای به ظاهر مستند بسیار دشوار شده است. هوش مصنوعی اطلاعاتی را از وب جمعآوری میکند که گاهی بسیار سطحی یا کممایه هستند، اما آنها را با لحنی مقتدرانه و در قالب «حقایق مطلق» ارائه میدهد. ذهنهای غیرانتقادی بهسادگی این پاسخها را میپذیرند، که این پدیده از همیشه خطرناکتر است.
این ابزارها حتی در طراحیشان موظفند به تمام سوالات پاسخ دهند و به ندرت «نمیدانم» میگویند. این خصیصه منجر به «هذیانگویی» (Hallucination) میشود؛ یعنی پاسخهای کاملا باطلی که چنان ماهرانه ارائه میشوند و حتی با منابع جعلی دقیق همراهند که تردید در آنها بسیار دشوار میگردد. در نتیجه، تشخیص «جنس اصل از بنجل» در گفتوگوها به مراتب سختتر از قبل شده است. برای حفظ اعتبار و توانایی نقد، باید حقیقتسنجی را یاد بگیریم.
😱🤥🤖🔍 برای گفتوگوی سازنده و نقدی مسئولانه، به هشتی بپیوندید.
https://zaya.io/qy736
#هوش_مصنوعی #حقیقت #تفکر_انتقادی #گفتگو #هشتی
در عصر هوش مصنوعی، تشخیص حقیقت از دروغهای به ظاهر مستند بسیار دشوار شده است. هوش مصنوعی اطلاعاتی را از وب جمعآوری میکند که گاهی بسیار سطحی یا کممایه هستند، اما آنها را با لحنی مقتدرانه و در قالب «حقایق مطلق» ارائه میدهد. ذهنهای غیرانتقادی بهسادگی این پاسخها را میپذیرند، که این پدیده از همیشه خطرناکتر است.
این ابزارها حتی در طراحیشان موظفند به تمام سوالات پاسخ دهند و به ندرت «نمیدانم» میگویند. این خصیصه منجر به «هذیانگویی» (Hallucination) میشود؛ یعنی پاسخهای کاملا باطلی که چنان ماهرانه ارائه میشوند و حتی با منابع جعلی دقیق همراهند که تردید در آنها بسیار دشوار میگردد. در نتیجه، تشخیص «جنس اصل از بنجل» در گفتوگوها به مراتب سختتر از قبل شده است. برای حفظ اعتبار و توانایی نقد، باید حقیقتسنجی را یاد بگیریم.
😱🤥🤖🔍 برای گفتوگوی سازنده و نقدی مسئولانه، به هشتی بپیوندید.
https://zaya.io/qy736
#هوش_مصنوعی #حقیقت #تفکر_انتقادی #گفتگو #هشتی
فرصت پس از جنگ: بازسازی مشروعیت از مسیر گفتوگو با ملت
پارسا لهراسبی
ادامه...
6. احیای رسانه ملی با رویکرد چندصدایی:
رسانه ملی باید نمایندهی واقعیت اجتماعی باشد، نه بلندگوی یک جناح خاص. حضور منتقدان، نخبگان مستقل و روایتهای مختلف، رسانه را به مردم بازمیگرداند.
7. بازتعریف نقش نهادهای امنیتی در مواجهه با جامعه:
امنیت پایدار در گرو تعامل مدنی است، نه ترس. نهادهای امنیتی باید در آموزش و رفتار، از تقابل به گفتوگو گذار کنند و پاسخگوی اقدامات خود در برابر شهروندان باشند.
8. تشکیل نهادهای گفتوگوی ملی با حضور واقعی اقشار مختلف:
یک ساختار گفتوگومحور با حضور صنوف، دانشگاهیان، جوانان و نهادهای مدنی، میتواند پلی باشد میان مطالبات جامعه و سیاستگذاری رسمی.
9. اصلاح نظام عدالت قضایی برای افزایش اعتماد عمومی:
بیاعتمادی به دستگاه قضا، یکی از ریشههای عمیق واگرایی ملی است. نظارت عمومی بر پروندههای حساس، برخورد با تخلفات و شفافیت در رسیدگیها، میتواند عدالت را از شعار به تجربهی ملموس تبدیل کند.
بنابراین حفظ وحدت پس از بحران، فقط با تشکر و تقدیر از مردم محقق نمیشود؛ بلکه نیازمند تصمیمهای سخت، صادقانه و شجاعانه است. اگر حاکمیت اینبار انتخاب کند که بهجای کنترل جامعه، با جامعه گفتوگو کند، و بهجای حذف صداها، آنها را بشنود، میتوان آیندهای ساخت که در آن مردم نه از روی اجبار، بلکه از روی احساس تعلق و اعتماد در کنار نظام بمانند.
فرصت امروز، فردا شاید دیگر در دسترس نباشد. این بار، تصمیم حاکمیت نه فقط درباره سیاست، بلکه درباره سرنوشت رابطهاش با ملت است.
این نظر شخصی پارسا لهراسبی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
پارسا لهراسبی
ادامه...
6. احیای رسانه ملی با رویکرد چندصدایی:
رسانه ملی باید نمایندهی واقعیت اجتماعی باشد، نه بلندگوی یک جناح خاص. حضور منتقدان، نخبگان مستقل و روایتهای مختلف، رسانه را به مردم بازمیگرداند.
7. بازتعریف نقش نهادهای امنیتی در مواجهه با جامعه:
امنیت پایدار در گرو تعامل مدنی است، نه ترس. نهادهای امنیتی باید در آموزش و رفتار، از تقابل به گفتوگو گذار کنند و پاسخگوی اقدامات خود در برابر شهروندان باشند.
8. تشکیل نهادهای گفتوگوی ملی با حضور واقعی اقشار مختلف:
یک ساختار گفتوگومحور با حضور صنوف، دانشگاهیان، جوانان و نهادهای مدنی، میتواند پلی باشد میان مطالبات جامعه و سیاستگذاری رسمی.
9. اصلاح نظام عدالت قضایی برای افزایش اعتماد عمومی:
بیاعتمادی به دستگاه قضا، یکی از ریشههای عمیق واگرایی ملی است. نظارت عمومی بر پروندههای حساس، برخورد با تخلفات و شفافیت در رسیدگیها، میتواند عدالت را از شعار به تجربهی ملموس تبدیل کند.
بنابراین حفظ وحدت پس از بحران، فقط با تشکر و تقدیر از مردم محقق نمیشود؛ بلکه نیازمند تصمیمهای سخت، صادقانه و شجاعانه است. اگر حاکمیت اینبار انتخاب کند که بهجای کنترل جامعه، با جامعه گفتوگو کند، و بهجای حذف صداها، آنها را بشنود، میتوان آیندهای ساخت که در آن مردم نه از روی اجبار، بلکه از روی احساس تعلق و اعتماد در کنار نظام بمانند.
فرصت امروز، فردا شاید دیگر در دسترس نباشد. این بار، تصمیم حاکمیت نه فقط درباره سیاست، بلکه درباره سرنوشت رابطهاش با ملت است.
این نظر شخصی پارسا لهراسبی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
👍1
عنوان: آیا برای فهمیدن، تنها سکوت کردهاید؟ 🤫
تا وقتی با هم حرف نزنیم، سوءتفاهمها بزرگتر و قضاوتها سفتتر میشوند. گفتوگو، تنها راه ممکن برای عبور از این وضعیت است؛ گفتوگویی که هدفش نه قانع کردن، بلکه درک کردن باشد. در این گفتوگو، به جای رقابت، کنار هم بنشینیم و دنیا را از چشم دیگری ببینیم؛ این یعنی تمرین همدلی.
برای این کار، گامهای عملی مهمی داریم: قضاوت نکنیم و بپرسیم، تفاوتها را شخصی نکنیم و برچسب نزنیم. باید فضایی امن برای گفتوگو فراهم کنیم. معنای واقعی دلسپردن به تفاوت، پذیرش انسانیت مشترک است. این تمرین از خانه آغاز میشود و به جامعه گسترش مییابد. 🫂🗣💡💖
برای باز کردن گرههای سوءتفاهم، از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/dq3mr
#گفتگو_سازنده #همدلی #انسانیت_مشترک #شکاف_اجتماعی_را_ببندیم
تا وقتی با هم حرف نزنیم، سوءتفاهمها بزرگتر و قضاوتها سفتتر میشوند. گفتوگو، تنها راه ممکن برای عبور از این وضعیت است؛ گفتوگویی که هدفش نه قانع کردن، بلکه درک کردن باشد. در این گفتوگو، به جای رقابت، کنار هم بنشینیم و دنیا را از چشم دیگری ببینیم؛ این یعنی تمرین همدلی.
برای این کار، گامهای عملی مهمی داریم: قضاوت نکنیم و بپرسیم، تفاوتها را شخصی نکنیم و برچسب نزنیم. باید فضایی امن برای گفتوگو فراهم کنیم. معنای واقعی دلسپردن به تفاوت، پذیرش انسانیت مشترک است. این تمرین از خانه آغاز میشود و به جامعه گسترش مییابد. 🫂🗣💡💖
برای باز کردن گرههای سوءتفاهم، از سایت هشتی بازدید کنید:
https://zaya.io/dq3mr
#گفتگو_سازنده #همدلی #انسانیت_مشترک #شکاف_اجتماعی_را_ببندیم
آیا میترسید در عصر دیجیتال، مغزتان تنبل شود و قدرت تحلیل را از دست بدهید؟ 🧠
تکنولوژی در دهههای اخیر ظرفیتهای ذهنی ما را فرسوده کرده است؛ ما کمتر به خاطر میسپاریم، کمتر تحلیل میکنیم و اساساً کمتر از مغزمان کار میکشیم. با ورود هوش مصنوعی، این «واگذاری شناختی» شتابی دوچندان گرفته و ما را به سوی تنبلی ذهنی بیشتر سوق میدهد.
مشکل جدیتر این است که ذهن غیرانتقادی ما به آسانی پاسخهای هوش مصنوعی را بیچونوچرا میپذیرد. در گذشته، حداقل میدانستیم که یک وبلاگ گمنام منبع معتبری نیست، اما امروز، هوش مصنوعی همچون یک «چراغ جادو» تمامدان ظاهر میشود و ما با تنبلی، پاسخهای آن را به عنوان «فصلالخطاب» میپذیریم. این پذیرش کورکورانه، توانایی ما برای تحلیل و گفتوگوی عمیق را نابود میکند. برای گفتوگوهای سازنده، باید قدرت تفکر و تحلیل خود را بازیابیم.
🧠📉懒💡 برای گفتوگوی سازنده و نقدی مسئولانه، به هشتی بپیوندید.
https://zaya.io/qy736
#مهارتهای_شناختی #تفکر_انتقادی #هوش_مصنوعی #گفتگو #هشتی
تکنولوژی در دهههای اخیر ظرفیتهای ذهنی ما را فرسوده کرده است؛ ما کمتر به خاطر میسپاریم، کمتر تحلیل میکنیم و اساساً کمتر از مغزمان کار میکشیم. با ورود هوش مصنوعی، این «واگذاری شناختی» شتابی دوچندان گرفته و ما را به سوی تنبلی ذهنی بیشتر سوق میدهد.
مشکل جدیتر این است که ذهن غیرانتقادی ما به آسانی پاسخهای هوش مصنوعی را بیچونوچرا میپذیرد. در گذشته، حداقل میدانستیم که یک وبلاگ گمنام منبع معتبری نیست، اما امروز، هوش مصنوعی همچون یک «چراغ جادو» تمامدان ظاهر میشود و ما با تنبلی، پاسخهای آن را به عنوان «فصلالخطاب» میپذیریم. این پذیرش کورکورانه، توانایی ما برای تحلیل و گفتوگوی عمیق را نابود میکند. برای گفتوگوهای سازنده، باید قدرت تفکر و تحلیل خود را بازیابیم.
🧠📉懒💡 برای گفتوگوی سازنده و نقدی مسئولانه، به هشتی بپیوندید.
https://zaya.io/qy736
#مهارتهای_شناختی #تفکر_انتقادی #هوش_مصنوعی #گفتگو #هشتی
📌میهن، تار و پود وحدت ما
عرفان رجبی
در روزهایی که آسمان ایران زیر غرش موشکها و سایه جنگ به خود میلرزید، چیزی در دل این سرزمین بیدار شد؛ آتشی که گویی سالها زیر خاکستر اختلافها و چنددستگیها خفته بود.
جنگ دوازدهروزه اسرائیل علیه ایران، با همه تلخیاش، معجزهای کرد: قلبهای ایرانی، از هر رنگ و باور، بار دیگر برای میهن به تپش درآمد. ما، مردمی که گاه در پیچوخم سیاست، مذهب، و نگاههای متفاوت گم شده بودیم، ناگهان خودمان را یکصدا یافتیم.
از کافههای تهران تا کارگاههای یزد، از چایخانههای رشت تا کوچههای بندرعباس، نام ایران بود که بر زبانها جاری شد. کارگری در حاشیه شهر، دانشجویی در خوابگاه، مادری در روستایی دورافتاده، همه یکصدا برای خاکی که خانه مشترکشان بود، نگران بودند.
این وحدت، در نگاههای نگران اما مصمم، در دستهایی که به هم گره خورده بود، و در دعاهایی که زیر لب خوانده میشد، تجلی یافت. حتی آنها که سالها در جدالهای سیاسی از هم دور شده بودند، در آن روزها کنار هم ایستادند.
نه اینکه اختلافها محو شده باشد، نه! اما انگار میهن، آن مادر کهن، ما را به سینهاش فشرد و یادمان آورد که پیش از هر چیز، فرزند این خاکیم.
البته صداهای ناساز هم بود؛ تندروهایی که همچنان در تاریکی بیوطنی غرق بودند و از دشمن سخن میگفتند، اما صدایشان در هیاهوی اتحاد گم شد. افکار عمومی، این بار، راه خود را یافت؛ راهی که از قلب تاریخ میآمد، از دشت کویر تا کوههای زاگرس، و به ما میگفت: ایران، فراتر از من و تو، خانه ماست!
هشتینشینهای عزیز، این جنگ به ما آموخت که میهن، نه فقط خاک است، نه فقط پرچم؛ میهن، آن حس غریب وحدتی است که در روز مبادا، از دل تکتکمان جوانه میزند. بیایید این آتش را زنده نگه داریم، نه فقط در روزگار جنگ، که در هر لحظهای که نام ایران قلبمان را گرم میکند.
این نظر شخصی عرفان رجبی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
عرفان رجبی
در روزهایی که آسمان ایران زیر غرش موشکها و سایه جنگ به خود میلرزید، چیزی در دل این سرزمین بیدار شد؛ آتشی که گویی سالها زیر خاکستر اختلافها و چنددستگیها خفته بود.
جنگ دوازدهروزه اسرائیل علیه ایران، با همه تلخیاش، معجزهای کرد: قلبهای ایرانی، از هر رنگ و باور، بار دیگر برای میهن به تپش درآمد. ما، مردمی که گاه در پیچوخم سیاست، مذهب، و نگاههای متفاوت گم شده بودیم، ناگهان خودمان را یکصدا یافتیم.
از کافههای تهران تا کارگاههای یزد، از چایخانههای رشت تا کوچههای بندرعباس، نام ایران بود که بر زبانها جاری شد. کارگری در حاشیه شهر، دانشجویی در خوابگاه، مادری در روستایی دورافتاده، همه یکصدا برای خاکی که خانه مشترکشان بود، نگران بودند.
این وحدت، در نگاههای نگران اما مصمم، در دستهایی که به هم گره خورده بود، و در دعاهایی که زیر لب خوانده میشد، تجلی یافت. حتی آنها که سالها در جدالهای سیاسی از هم دور شده بودند، در آن روزها کنار هم ایستادند.
نه اینکه اختلافها محو شده باشد، نه! اما انگار میهن، آن مادر کهن، ما را به سینهاش فشرد و یادمان آورد که پیش از هر چیز، فرزند این خاکیم.
البته صداهای ناساز هم بود؛ تندروهایی که همچنان در تاریکی بیوطنی غرق بودند و از دشمن سخن میگفتند، اما صدایشان در هیاهوی اتحاد گم شد. افکار عمومی، این بار، راه خود را یافت؛ راهی که از قلب تاریخ میآمد، از دشت کویر تا کوههای زاگرس، و به ما میگفت: ایران، فراتر از من و تو، خانه ماست!
هشتینشینهای عزیز، این جنگ به ما آموخت که میهن، نه فقط خاک است، نه فقط پرچم؛ میهن، آن حس غریب وحدتی است که در روز مبادا، از دل تکتکمان جوانه میزند. بیایید این آتش را زنده نگه داریم، نه فقط در روزگار جنگ، که در هر لحظهای که نام ایران قلبمان را گرم میکند.
این نظر شخصی عرفان رجبی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
آیا گفتوگوهایتان به جای آرامش، شما را خستهتر میکند؟ 😩
خبرهای سنگین این روزها شما را هم فرسوده کرده؟ 🤯 گفتوگو پناهگاهی برای تنفس است، اما مراقب باشید! اگر فقط حول ناامیدی و خشم بچرخد، خود به منبع خستگی تبدیل میشود. گفتوگو را مدیریت کنید! 😔
گفتوگوی موثر نیت میخواهد: گوش دادن با همدلی، پاسخ با امیدآفرینی. ✨ به جای تخلیه عصبیت، به دنبال فهمیدن و اتصال باشید. حتی یک «منم همین حسو دارم» میتواند شما را از انزوای روانی نجات دهد. 🤝
زبان گفتوگو را بیاموزید: احترام به جای قضاوت، شنیدن فعال به جای فریاد. 👂🗣 با این رویکرد، گفتوگو به کنشی ترمیمی تبدیل میشود، نه میدانی برای نزاع. 🛠 جامعهای تابآورتر میسازیم! 💡
برای آشنایی بیشتر با اصول گفتوگوی موثر، به وبسایت ما سر بزنید:
https://zaya.io/cxhgv
#گفتگو #هشتی #تاب_آوری #سلامت_روان #ارتباط_موثر
خبرهای سنگین این روزها شما را هم فرسوده کرده؟ 🤯 گفتوگو پناهگاهی برای تنفس است، اما مراقب باشید! اگر فقط حول ناامیدی و خشم بچرخد، خود به منبع خستگی تبدیل میشود. گفتوگو را مدیریت کنید! 😔
گفتوگوی موثر نیت میخواهد: گوش دادن با همدلی، پاسخ با امیدآفرینی. ✨ به جای تخلیه عصبیت، به دنبال فهمیدن و اتصال باشید. حتی یک «منم همین حسو دارم» میتواند شما را از انزوای روانی نجات دهد. 🤝
زبان گفتوگو را بیاموزید: احترام به جای قضاوت، شنیدن فعال به جای فریاد. 👂🗣 با این رویکرد، گفتوگو به کنشی ترمیمی تبدیل میشود، نه میدانی برای نزاع. 🛠 جامعهای تابآورتر میسازیم! 💡
برای آشنایی بیشتر با اصول گفتوگوی موثر، به وبسایت ما سر بزنید:
https://zaya.io/cxhgv
#گفتگو #هشتی #تاب_آوری #سلامت_روان #ارتباط_موثر
❤2
وحدت ملی: پویا فروغی
وحدت ملی برای من واژه غریبی ست .... هر از گاهی از یادم میرود و بعد از مدتی با اتفاقی هولناک، توسط مسئولین به یاد آورده می شود
زمانی که حاکمیت تازه متوجه می شود که نه فقط یک قِشر، بلکه همه در این کشور زندگی میکنند البته شاید متوجه نشده و مجبور است که اینکار را بکند... بله همه ، حتی خود من به تعرض به خاک کشور واکنش نشان میدهیم و حتی جان میدهیم ... چه بسیار افرادی که خانه های خود را رایگان در اختیار دیگری قرار دادند و نشان دادند جز خود مردم، هیچکس به فکر آنها نیست و مسئولین چقدر خوب با قطع برق و آب پاداش کار آنها را دادند.
این نظر شخصی پویا فروغی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
وحدت ملی برای من واژه غریبی ست .... هر از گاهی از یادم میرود و بعد از مدتی با اتفاقی هولناک، توسط مسئولین به یاد آورده می شود
زمانی که حاکمیت تازه متوجه می شود که نه فقط یک قِشر، بلکه همه در این کشور زندگی میکنند البته شاید متوجه نشده و مجبور است که اینکار را بکند... بله همه ، حتی خود من به تعرض به خاک کشور واکنش نشان میدهیم و حتی جان میدهیم ... چه بسیار افرادی که خانه های خود را رایگان در اختیار دیگری قرار دادند و نشان دادند جز خود مردم، هیچکس به فکر آنها نیست و مسئولین چقدر خوب با قطع برق و آب پاداش کار آنها را دادند.
این نظر شخصی پویا فروغی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
👍2
🚩 آتش بس،شروع مسئولیتهای انسانی و اجتماعی ماست؟
🫂 چطور از رنجهای اینروزها به همبستگی،وانسانیت برسیم؟
❓میشه جلوی فراموشی و بی تفاوتی رو گرفت؟
💡 رسیدگی به آسیبدیدگان، صرفا نهادی؟ یا وظیفهای متقارن بین مردم و نهادها؟
🗣 بیا راجع بهش حرف بزنیم
⏳ چهار شنبه ۸ مرداد ۱۴۰۴
🆔 @Ihashti_admin
📞 09190073517
🫂 چطور از رنجهای اینروزها به همبستگی،وانسانیت برسیم؟
❓میشه جلوی فراموشی و بی تفاوتی رو گرفت؟
💡 رسیدگی به آسیبدیدگان، صرفا نهادی؟ یا وظیفهای متقارن بین مردم و نهادها؟
🗣 بیا راجع بهش حرف بزنیم
⏳ چهار شنبه ۸ مرداد ۱۴۰۴
🆔 @Ihashti_admin
📞 09190073517
درباره اتحاد: محمدرضا مقتدر
ببینید رفقا، الان که این همه حرف از جنگ و درگیری بین ایران و اسرائیل هست، یه چیزی که خیلی مهمه و نباید فراموش کنیم، اتحاد ما ایرانیهاست. فارغ از هر سلیقه و نظری که داریم، وقتی پای منافع ملی و خاکمون وسط میاد، دیگه چپ و راست و بالا و پایین نداره.
این روزا خیلیها دارن از هر طرف آتیش بیار معرکه میشن و سعی میکنن ما رو به جون هم بندازن. اما یادمون نره، دشمن واقعی اونیه که میخواد ما رو تیکه تیکه کنه و از این آب گلآلود ماهی بگیره. تو این شرایط، هر کدوممون یه جورایی سرباز این آب و خاکیم. چه اونی که پای مرزه، چه اونی که تو خونهاش نگران آینده بچههاشه.
اگه با هم نباشیم، تیکه پاره میشیم. این رو تاریخ بهمون نشون داده. پس بیایم غر زدنها و دعواهای الکی رو بذاریم کنار و حواسمون به اصل قضیه باشه. الان وقتشه که نشون بدیم ایرانی جماعت وقتی پای وطنش میاد وسط، یکی میشه. این تنها راهیه که میتونیم از این پیچ خطرناک رد بشیم و سربلند بیرون بیایم.
این نظر شخصی محمدرضا مقتدر بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
ببینید رفقا، الان که این همه حرف از جنگ و درگیری بین ایران و اسرائیل هست، یه چیزی که خیلی مهمه و نباید فراموش کنیم، اتحاد ما ایرانیهاست. فارغ از هر سلیقه و نظری که داریم، وقتی پای منافع ملی و خاکمون وسط میاد، دیگه چپ و راست و بالا و پایین نداره.
این روزا خیلیها دارن از هر طرف آتیش بیار معرکه میشن و سعی میکنن ما رو به جون هم بندازن. اما یادمون نره، دشمن واقعی اونیه که میخواد ما رو تیکه تیکه کنه و از این آب گلآلود ماهی بگیره. تو این شرایط، هر کدوممون یه جورایی سرباز این آب و خاکیم. چه اونی که پای مرزه، چه اونی که تو خونهاش نگران آینده بچههاشه.
اگه با هم نباشیم، تیکه پاره میشیم. این رو تاریخ بهمون نشون داده. پس بیایم غر زدنها و دعواهای الکی رو بذاریم کنار و حواسمون به اصل قضیه باشه. الان وقتشه که نشون بدیم ایرانی جماعت وقتی پای وطنش میاد وسط، یکی میشه. این تنها راهیه که میتونیم از این پیچ خطرناک رد بشیم و سربلند بیرون بیایم.
این نظر شخصی محمدرضا مقتدر بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
میخوای گفتوگوی سخت رو شروع کنی؟ این کلیدها رو حتماً بدون! 🔑🚀
برای ورود موفقیتآمیز به گفتوگوهای سخت، باید رمز عبور داشت. اولین و مهمترین رمز عبور، پذیرفتن آسیبپذیری و عدم قطعیت است. باید این واقعیت را بپذیریم که ممکن است حرفمان اشتباه باشد. ممکن است طرف مقابل حرفی بزند که عمیقاً ناراحتمان کند و ممکن است به نتیجه دلخواه نرسیم. اما شهامت ضعف نشان دادن، قدرت واقعی ماست.
دومین رمز، حفظ احترام عمیق به طرف مقابل و ورود به گفتوگو با نیت خیرخواهانه است. اگر مخاطب ما بداند که نیت اصلی ما بهبود رابطه، درک متقابل یا حل مشکل است، احتمال بیشتری دارد که بماند و همکاری کند.
همین جزئیات ظریف، میتوانند مسیر گفتوگو را از رویارویی به سوی تفاهم تغییر دهند. هر گفتوگوی سخت، پلی است به بلوغ و پایداری روابط.
از بلاگ هشتی دیدن کنید:
https://zaya.io/51uck
#مهارت_گفتگو #آموزش #روابط_پایدار #درک_متقابل #بلوغ_اجتماعی
برای ورود موفقیتآمیز به گفتوگوهای سخت، باید رمز عبور داشت. اولین و مهمترین رمز عبور، پذیرفتن آسیبپذیری و عدم قطعیت است. باید این واقعیت را بپذیریم که ممکن است حرفمان اشتباه باشد. ممکن است طرف مقابل حرفی بزند که عمیقاً ناراحتمان کند و ممکن است به نتیجه دلخواه نرسیم. اما شهامت ضعف نشان دادن، قدرت واقعی ماست.
دومین رمز، حفظ احترام عمیق به طرف مقابل و ورود به گفتوگو با نیت خیرخواهانه است. اگر مخاطب ما بداند که نیت اصلی ما بهبود رابطه، درک متقابل یا حل مشکل است، احتمال بیشتری دارد که بماند و همکاری کند.
همین جزئیات ظریف، میتوانند مسیر گفتوگو را از رویارویی به سوی تفاهم تغییر دهند. هر گفتوگوی سخت، پلی است به بلوغ و پایداری روابط.
از بلاگ هشتی دیدن کنید:
https://zaya.io/51uck
#مهارت_گفتگو #آموزش #روابط_پایدار #درک_متقابل #بلوغ_اجتماعی
چرا در جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، اتحاد ملی ایرانیان به اوج رسید؟
محسن بیگی
در جریان جنگ ۱۲ روزه میان ایران و اسرائیل، پدیدهای کمسابقه رخ داد: شکلگیری اتحاد ملی میان اقشار مختلف مردم، از جمله بسیاری از منتقدان و مخالفان جمهوری اسلامی.
این اتحاد گسترده، آن هم در شرایطی که شکافهای سیاسی عمیقی در جامعه وجود دارد، یک پرسش اساسی را مطرح میکند:
سه دلیل اصلی در شکلگیری این انسجام بیسابقه نقش داشتند:
۱. افکار عمومی جهان، جنگ را با ملت ایران میبیند، نه فقط با حکومت
در رسانههای بینالمللی و فضای عمومی جهان، واژههایی مثل «Iran» و «Tehran» به کار میرود، نه «جمهوری اسلامی» یا «سپاه پاسداران». در ذهن جهانیان، این درگیریها مستقیماً به ملت ایران نسبت داده میشود.
این نگاه باعث شد بسیاری از مردم، حتی آنهایی که با نظام سیاسی موجود مخالفاند، متوجه شوند که در این نبرد، اعتبار و موجودیت ملی ایران در معرض خطر است.
احساس مشترک نسبت به حفظ عزت و حیثیت تاریخی ایران، فراتر از مرزبندیهای سیاسی، مردم را به جبهه دفاعی کشاند.
۲. اگر حامی واقعی حقوق بشر باشیم باید از پیروزی ایران دفاع کنیم
در جریان جنگ، بیش از ۶۱۰ غیرنظامی ایرانی از جمله زنان، کودکان و امدادگران به شهادت رسیدند. این آمار سنگین، نشان داد که اسرائیل فقط تأسیسات نظامی را هدف نگرفته، بلکه زندگی عادی مردم ایران را هم زیر ضرب برده است.
بخشی از نیروهای اپوزیسیون به دلیل رفتارهای ضد حقوق بشری با جمهوری اسلامی ایران مخالف بودند. اما در این جنگ، اگر جمهوری اسلامی شکست میخورد، حقوق بشر میلیونها ایرانی و همچنین مردم منطقه، از جمله فلسطینیها، شدیداً نقض میشد.
اسرائیل در سطح بینالمللی متهم به جنایات جنگی و کشتار جمعی در غزه است؛ حمایت از حملات آن، بهویژه در شرایطی که مردم عادی هدف قرار گرفتهاند، با هیچ معیار انسانی و اخلاقی سازگار نیست.
بنابراین، دفاع از ایران در این جنگ، بهمعنای دفاع از حقوق بشر واقعی بود، نه از یک سیستم حکومتی خاص.
۳. شکست ایران، زیرساختها و انسجام ملی را به خطر میانداخت
در صورت شکست ایران در این جنگ، کشور با مجموعهای از پیامدهای ویرانگر مواجه میشد:
تخریب تأسیسات حیاتی و زیرساختهای دفاعی و اقتصادی
تشدید ناامنی و مداخلات خارجی
گسترش بحرانهای قومیتی و تهدید تجزیه
سقوط اقتصاد ملی و توقف مسیر توسعه
تجربه سوریه نشان میدهد که حتی پس از تغییر حکومت، اسرائیل همچنان زیرساختهای این کشور را هدف قرار داد و مانع از بازسازی آن شد.
به همین دلیل، حتی کسانی که خواهان تغییرات سیاسی در ایران هستند، دریافتند که حفظ انسجام ملی و پیروزی در برابر تهدید خارجی، شرط لازم برای هر آینده بهتر است.
این نظر شخصی محسن بیگی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
محسن بیگی
در جریان جنگ ۱۲ روزه میان ایران و اسرائیل، پدیدهای کمسابقه رخ داد: شکلگیری اتحاد ملی میان اقشار مختلف مردم، از جمله بسیاری از منتقدان و مخالفان جمهوری اسلامی.
این اتحاد گسترده، آن هم در شرایطی که شکافهای سیاسی عمیقی در جامعه وجود دارد، یک پرسش اساسی را مطرح میکند:
چرا در جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، اتحاد ملی در ایران به اوج رسید؟
سه دلیل اصلی در شکلگیری این انسجام بیسابقه نقش داشتند:
۱. افکار عمومی جهان، جنگ را با ملت ایران میبیند، نه فقط با حکومت
در رسانههای بینالمللی و فضای عمومی جهان، واژههایی مثل «Iran» و «Tehran» به کار میرود، نه «جمهوری اسلامی» یا «سپاه پاسداران». در ذهن جهانیان، این درگیریها مستقیماً به ملت ایران نسبت داده میشود.
این نگاه باعث شد بسیاری از مردم، حتی آنهایی که با نظام سیاسی موجود مخالفاند، متوجه شوند که در این نبرد، اعتبار و موجودیت ملی ایران در معرض خطر است.
احساس مشترک نسبت به حفظ عزت و حیثیت تاریخی ایران، فراتر از مرزبندیهای سیاسی، مردم را به جبهه دفاعی کشاند.
۲. اگر حامی واقعی حقوق بشر باشیم باید از پیروزی ایران دفاع کنیم
در جریان جنگ، بیش از ۶۱۰ غیرنظامی ایرانی از جمله زنان، کودکان و امدادگران به شهادت رسیدند. این آمار سنگین، نشان داد که اسرائیل فقط تأسیسات نظامی را هدف نگرفته، بلکه زندگی عادی مردم ایران را هم زیر ضرب برده است.
بخشی از نیروهای اپوزیسیون به دلیل رفتارهای ضد حقوق بشری با جمهوری اسلامی ایران مخالف بودند. اما در این جنگ، اگر جمهوری اسلامی شکست میخورد، حقوق بشر میلیونها ایرانی و همچنین مردم منطقه، از جمله فلسطینیها، شدیداً نقض میشد.
اسرائیل در سطح بینالمللی متهم به جنایات جنگی و کشتار جمعی در غزه است؛ حمایت از حملات آن، بهویژه در شرایطی که مردم عادی هدف قرار گرفتهاند، با هیچ معیار انسانی و اخلاقی سازگار نیست.
بنابراین، دفاع از ایران در این جنگ، بهمعنای دفاع از حقوق بشر واقعی بود، نه از یک سیستم حکومتی خاص.
۳. شکست ایران، زیرساختها و انسجام ملی را به خطر میانداخت
در صورت شکست ایران در این جنگ، کشور با مجموعهای از پیامدهای ویرانگر مواجه میشد:
تخریب تأسیسات حیاتی و زیرساختهای دفاعی و اقتصادی
تشدید ناامنی و مداخلات خارجی
گسترش بحرانهای قومیتی و تهدید تجزیه
سقوط اقتصاد ملی و توقف مسیر توسعه
تجربه سوریه نشان میدهد که حتی پس از تغییر حکومت، اسرائیل همچنان زیرساختهای این کشور را هدف قرار داد و مانع از بازسازی آن شد.
به همین دلیل، حتی کسانی که خواهان تغییرات سیاسی در ایران هستند، دریافتند که حفظ انسجام ملی و پیروزی در برابر تهدید خارجی، شرط لازم برای هر آینده بهتر است.
این نظر شخصی محسن بیگی بود، در نقدش آزادید!
شما هم نظرتون رو بفرستید تا در هشتی منتشر کنیم.
چرا بلد نیستی حرف بزنی؟ این مهارتها رو باید یاد بگیری! 📚✨
جامعه و نظام آموزشی ما، کمتر فضایی برای پرورش مهارتهای گفتوگو و حل اختلاف فراهم کرده است. هیچکس به ما یاد نداده چطور یک گفتوگوی سخت را با حفظ آرامش و احترام آغاز کنیم. به همین دلیل، وقتی در بزرگسالی با یک موقعیت دشوار و تعارضآمیز روبهرو میشویم، بیشتر شبیه آدمهایی هستیم که در آب عمیق افتادهاند، اما شنا بلد نیستند و از ترس غرق شدن، دست و پا میزنند.
در واقع، گفتوگوهای سخت نیاز به یک مجموعه مهارت جامع دارند. این مهارتها شامل گوشدادن فعال و همدلانه (درک احساسات و نیازهای پشت کلمات)، بیان شفاف و بدون قضاوت (استفاده از جملات «من احساس میکنم...» به جای «تو همیشه...»)، مهارت تابآوری در فضاهای متشنج (تحمل فشار موقت)، و مهارت تحمل سکوت و ابهام است. پذیرفتن اینکه هدف گفتوگو لزوماً توافق کامل نیست، بلکه درک متقابل و پیدا کردن راهحل است، از مهارتهای کلیدی محسوب میشود. 🤝
برای عمیقتر شدن در این مباحث، از بلاگ هشتی دیدن کنید:
https://zaya.io/51uck
#مهارت_گفتگو #آموزش #روابط_پایدار #درک_متقابل #بلوغ_اجتماعی
جامعه و نظام آموزشی ما، کمتر فضایی برای پرورش مهارتهای گفتوگو و حل اختلاف فراهم کرده است. هیچکس به ما یاد نداده چطور یک گفتوگوی سخت را با حفظ آرامش و احترام آغاز کنیم. به همین دلیل، وقتی در بزرگسالی با یک موقعیت دشوار و تعارضآمیز روبهرو میشویم، بیشتر شبیه آدمهایی هستیم که در آب عمیق افتادهاند، اما شنا بلد نیستند و از ترس غرق شدن، دست و پا میزنند.
در واقع، گفتوگوهای سخت نیاز به یک مجموعه مهارت جامع دارند. این مهارتها شامل گوشدادن فعال و همدلانه (درک احساسات و نیازهای پشت کلمات)، بیان شفاف و بدون قضاوت (استفاده از جملات «من احساس میکنم...» به جای «تو همیشه...»)، مهارت تابآوری در فضاهای متشنج (تحمل فشار موقت)، و مهارت تحمل سکوت و ابهام است. پذیرفتن اینکه هدف گفتوگو لزوماً توافق کامل نیست، بلکه درک متقابل و پیدا کردن راهحل است، از مهارتهای کلیدی محسوب میشود. 🤝
برای عمیقتر شدن در این مباحث، از بلاگ هشتی دیدن کنید:
https://zaya.io/51uck
#مهارت_گفتگو #آموزش #روابط_پایدار #درک_متقابل #بلوغ_اجتماعی
👍1