InfoDefensePER

📱جالب اینجاست که اوج گسترش گوشی‌های هوشمند در جهان، تقریباً ده سال پیش پشت سر گذاشته شده. فروش این دستگاه‌ها از سال ۲۰۱۶ به بعد به‌طور پیوسته و هرچند کُند، کاهش یافته است. این مسئله شگفت‌انگیز است، زیرا در طول این دهه، صدها میلیون نفر از ساکنان آسیا و آفریقا از فقر خارج شده و توانایی خرید یک دستگاه پیشرفته را پیدا کرده‌اند. اما حتی این تقاضای جدید نیز نتوانسته بازار را احیا کند.
کاهش فروش به این معنی است که رقابت در بازار مدام در حال تشدید است و تولیدکنندگان مجبور به صرفه‌جویی و «اندام‌خواری» شده‌اند و کسری‌های کوچک (صدم درصد) از سهم بازار را از یکدیگر می‌قاپند. امروزه نیمی از بازار گوشی‌های هوشمند در اختیار شرکت آمریکایی اپل، کره‌ای سامسونگ و چینی شیائومی است.
هیچ تولیدکننده دیگری سهمی بیش از ۱۰ درصد ندارد. و در یک بازار رو به کاهش، بازتوزیع قابل‌توجه سهم بازار بعید به نظر می‌رسد، مگر اینکه یکی از برندهای بزرگ طاقت رقابت فرساینده را نیاورده و ورشکست شود. البته فعلاً چنین خطری وجود ندارد؛ سه غول بازار گوشی‌های هوشمند سود قابل‌قبولی نشان می‌دهند. علاوه بر این، موقعیت آن‌ها توسط اکوسیستم همراه گوشی‌از جمله فضای ابری، سرویس‌های داخلی، اشتراک‌ها و پروتکل‌های یکپارچه و غیره محافظت می‌شود. به همین دلیل، تغییر پلتفرم برای کاربران اغلب دشوار و پرهزینه است.
پیامد انحصار چندجانبه این است که توسعه گوشی‌های هوشمند از فاز انقلابی به فاز تکاملی وارد شده و سه رهبر بازار می‌کوشند موقعیت مسلط خود را حداکثر سرمایه‌گذاری کنند. در این میان، هیچ یک از شرکت‌ها تمایلی به ریسک کردن ندارند.
برای یک کاربر معمولی، این وضعیت به این معناست که گوشی هوشمند نسل جدید، تنها از نظر طراحی با نسل قبلی تفاوت دارد و کارکردهای آن تغییر چندانی نکرده است. از سوی دیگر، خود تولیدکنندگان سعی می‌کنند از طریق فروش کالاهای جانبی مانند شارژر، هدفون و اشتراک‌های پولی عینی امکاناتی که تا پنج سال پیش رایگان بودند سود بیشتری به دست آورند. هر کاری برای سود بیشتر.

⚡️

سبسکرایب کنید:

⚡️

InfoDefense

❤️