Я бы взаимодействовал с ними только как с равными : учитывай мои интересы, буду соблюдать твои интересы. Уважай мои интересы, буду уважать твои интересы. Не создавай мне проблем, я не создам проблем тебе. Мои экономические интересы — в тебя, твои экономические интересы — во мне.

Репортёр: Будет ли Пакистан действовать таким же образом?

Абдул Салам Заиф: Это возможно только тогда, когда мы объединим нашу страну и станем экономически самостоятельными, а в Афганистане появится сильное центральное правительство.

‏اوزبیک تیلی نینگ ملی کونی قوتلوغ بولسن!
د ازبیکی ملی ژبی ورځ دی ټولو هیواد والو ته مبارک وی!
Поздравляю всех с национальным ДНЁМ узбекского языка!
Happy National Uzbec Language DAY!

د روسیې بهرنیو چارو وزارت د یوې رسمي خبرپاڼې له لارې د قطر او ترکیې په منځګړیتوب د افغانستان او پاکستان ترمنځ د اوربند او په ډېورنډ کرښه نښتو د پای ته رسېدو تړون هرکلی کړی.

د روسیې د بهرنیو چارو وزارت ویاندې، ماریا زاخارووا، د اکتوبر په ۲۰مه نېټه په یوه خبرپاڼه کې ویلي: «موږ د کابل او اسلام‌اباد ترمنځ د هغې موافقې هرکلی کوو چې د قطر او ترکیې د چارواکو په منځګړیتوب د دواړو هېوادونو ترمنځ د اوربند او د دښمنیو د ختمېدو په اړه وشوه.»

زاخارووا زیاته کړې، د طالبانو او د پاکستان ژمنتیا چې خپلې شخړې له سیاسي او ډېپلوماټیکو لارو هواروي، د دواړو دوستو هېوادونو ترمنځ د سولې د ټینګښت بنسټ جوړوي او د سیمه‌ییز امنیت لپاره یو مهم ګام بلل کېږي.

هغې له کابل او اسلام‌اباد څخه غوښتي چې د ترهګرۍ پر ضد د ګډو هڅو په برخه کې د همکاریو دا لړۍ نوره هم وغځوي.

https://www.tg-me.com/thegreatcaravaninfo88/15369

История повторяется? Почему и как Пакистан стал союзником США? (контент на дари)

ترجمه، اختصار، تتبع و تبصره : غوث جانباز
ماخذ: کتاب اسرار دیپلوماسی (تاریخچه روابط دیپلوماتیک افغانستان - امریکا)


چرا، و چگونه پاکستان به متحد امریکا مبدل گردید؟


ایزینهاور" اولین رئیس جمهور از حزب "جمهوری خواهان امریکا " بود که پس از بیست سال بتاریخ ۲۰ جنوری ۱۹۵۳ به این کُرسی رسید.

او یکی از وکلای مدافع مشهور نیویورک را به نام "جون فوستیر دالیس" که تجربۀ فراوانی در یپلوماسی داشت به حیث وزیر امور خارجۀ خود مقرر کرد.
("دالیس"در مذاکرات صلح با جاپان اشتراک داشته و مأموریت های متعددی را به نمایندگی از ایالات متحدۀ امریکا در سازمان ملل متحد انجام داده بود.)

تمایلات حسنه ای "دالیس" در رابطه به پاکستان قبل از تصدی پُست وزیر امور خارجه نیز مشاهد می شد. "دالیس" باورمند بود که پاکستان سیاست ضد کمونیستی را پیش می برد و از آن تمجید می نمود، در حالیکه پالیسی بی طرفانه ی هند را سیاست منفی ارزیابی می کرد.
افزون بر آن، "جون فوستیر دالیس" سیاست دهلی را ساده لوحانه می نامید و تأکید میکرد که ادارۀ "جواهر لال نیرو" تحت شعاع کمونیزم قرار دارد.

تحول سیاست امریکا در قبال پاکستان برق آساء بود. در جنوری ۱۹۵۳ وزیر امور خارجۀ پاکستان "ظفرالله خان" به واشنگتن سفر نموده و از امریکا تقاضای کمک فوری کرد. پاکستان در زمان مورد بحث در لبۀ قحطی سراسری بود و اشداً به دریافت گندم نیاز داشت.
" دالیس" با اغتنام از فرصت سندی را عنوانی رئیس جمهور "ایزینهاور" ترتیب نموده در آن صرف نظر از دشواری های شدید اقتصادی که پاکستان با آن روبرو بود، بر اهمیت ستراتیژیک اینکشور تأکید نمود. در جون همان سال کانگرس امریکا قانونی را تصویب نمود که در پرتو آن به پاکستان گندم صادر می شد. این عمل واشنگتن در تفاوت فاحش ادارۀ آنکشور در برابر تقاضای مشابه هند در سال ۱۹۵۱ قرار داشت.

در می ۱۹۵۳ "دالیس" در چهارچوب مسافرت ها به کشورهای شرق نزدیک از هند و پاکستان بازدید بعمل آورد. پس از دیدارها با مقامات این کشورها، "دالیس" معتقد شد که ایجاد "سازمان دفاعی شرق میانه" در شرایط کنونی امکان ندارد . پس از مسافرت به کراچی و دهلی جدید، علاقمندی "دالیس" در مورد پاکستان و سردی در استقامت هند افزایش بیشتر یافت.

"جون فوستیر دالیس" نظریات خود را در این مورد به جلسۀ مورخ اول جون۱۹۵۳ شورای امنیت ملی ایالات متحدۀ امریکا ارایه نمود. او حین ابراز نظر در بارۀ پاکستان از اهمیت نظامی و حتی "کیفیت مذهبی" پاکستان یاد آور شده، آنرا یکی از متحدین مهم امریکا خواند.
حین سخنرانی در رادیو "دالیس" یکبار دیگر از سفر اش به شرق میانه یاد آوری نموده و برای نخستین بار از طرح ایجاد "دفاع چند بُعدی در شمال"، در ماورای سرحدات جنوبی اتحاد شوروی به همکاری دول دوست در شرق میانه برای تأمین امنیت حوزۀ جنوب آسیا، یاد آور شد.

"دالیس" ضمناً خاطر نشان ساخت که کشور های عربی در شرایط کنونی غالباً مغروق جروبحث با اسرائیل، انگلستان و فرانسه هستند، بنا نمی توانند هستۀ این "کمربند" دفاعی را تشکیل دهند.

" دالیس" در جلسات سری ولسی جرگۀ امریکا بتاریخ ۲ و ۳ سال ۱۹۵۳ با تأکید و وضاحت هر چه بیشتر نظریۀ ایجاد "دفاع چند بُعدی شمال" را مطرح نموده و از دیدگاه خود دفاع کرد.

" دالیس" به این عقیده بود که "پاکستانی ها، هرگاه لازم بیافتد با دستان خالی علیه کمونیزم به پا برخواهند خاست." شورای امنیت ملی ایالات متحدۀ امریکا به تاریخ ۱۴ جولای ۱۹۵۳ از ابتکار "دالیس" در رابطه به ایجاد "دفاع چند بُعدی شمال" حمایت نموده و مصوبۀ را در زمینه به تصویب رسانید.

نظریۀ " دفاع چند بُعدی شمال " در حقیقت احیاء و ادامۀ ستراتیژی نظامی انگلیس ها در شرایط و نحوی جدیدتر بود. برتانیۀ کبیر برای تأمین منافع خویش در آسیای جنوبی، شرق نزدیک و شرق میانه، طی یک سده، از اردوی مرکب مردمان هندوستان استفاده می کرد. "دالیس" باور داشت که اردوی پاکستان یکجا با نظامیان ترکیه (عضو پیمان ناتو) و به حمایت امریکا می توانند نقش دژِ تسخیر ناپذیری را در برابر تهدید اتحاد شوروی بازی نمایند، و به نحوی معاصری جاگزین اردوی استعماری هند برتانوی در منطقه گردند. رئیس جمهور " ایزینهاور" طرح مذکور را تأئید نموده و به تاریخ ۱۴ جنوری ۱۹۵۴مصوبۀ بذل کمک ها را به امضاء رساند.

"دینیس کوکس" ، یکی از صائب نظران مسائل بین المللی به آن باور است که "واشنگتن ارزیابی و تصور دقیقی از آنکه، پاکستان به چه ترتیبی نیروهای تدافعی شرق میانه را استحکام خواهد بخشید، نداشت." امریکائیها هکذا نمی دانستند که آیا پاکستان از عهدۀ این مأموریت بدر خواهد آمد یا خیر؟

سال ۱۹۵۴، سال افزایش توجه به حوزۀ جنوب آسیا در سیاست امریکا بشمار می رود. در آغاز مارچ همان سال شورای امنیت ملی امریکا سند برنامه ریزی شدۀ را در مورد سیاست امریکا در

حوزۀ جنوب آسیا به تصویب رساند. در سند مذکور نگرانی زایدالوصفی واشنگتن در رابطه به آیندۀ این حوزه، با در نظر داشت اهمیت، موقعیت ستراتیژیک، منابع بشری و طبیعی و تأثیر گذاری در روابط بین المللی، ابراز می گردید.

شورای امنیت ملی ایالات متحدۀ امریکا ناحیۀ جنوب آسیا را میدان اصلی نبرد در "جنگ سرد" نامیده، از دست دادن آنرا شکست جدی روانی و سیاسی برای جهان غرب تلقی می کرد.

از آنجائیکه طرح تأسیس "سازمان دفاعی شرق میانه" به دلیل اعتراض مصر و سائر کشور های عربی به ناکامی انجامید، در سند مورد بحث، امنیت جنوب آسیا در پیوند با امنیت کشورهای شرق نزدیک و شرق میانه بررسی می گردید. در ترکیب طرح "دفاع چند بُعدی شمال" که بجای "سازمان دفاعی شرق میانه" باید ظهور می کرد، قرار بود دولت های ترکیه، عراق، ایران، پاکستان، هند (در صورت امکان)، تحت رهبری عمومی ایالات متحدۀ امریکا عضویت داشته باشند.

مناطق عمدۀ مورد توجه در حوزۀ مذکور هند و پاکستان بودند. از آنجائیکه هند به دلیل تعقیب سیاست عدم انسلاک از ستراتیژی امریکا هر چه بیشتر فاصله می گرفت، واشنگتن توجه بیشتر خود را به پاکستان معطوف می کرد. سند تعمیق همکاری ها با پاکستان، اشتراک فعالتر این کشور را در جبهۀ مبارزه با کمونیزم در نظر می گرفت. سند در عین حال تسجیل می نمود که از شمولیت پاکستان در سایر اتحادیه ها و سازمان های که در مطابقت با منافع ملی امریکا قرار داشته باشند استقبال و حمایت صورت گیرد.

توجه خاصی در سند به تأمین همکاری ها میان ترکیه و پاکستان مبذول می گردید. در چهار چوب اتحادیه های دو جانبه و چند جانبه، پاکستان مکلف بود در صورت بروز جنگ جهانی، تمام منابع بشری، مادی و نقاط ستراتیژیک قلمرو خود را برای اهداف مشترک تدافعی در اختیار غرب قرار بدهد.

به این ترتیب دیده می شود که این فیصلۀ مهم و ستراتیژیک بیشتر سرسری، بدون ارزیابی عمیق و دقیق بعمل آمده بود. فیصلۀ که طی سال‌های متمادی سیاست امریکا را با هند و پاکستان و در کُل حوزۀ جنوب آسیا تعیین کرد. سیاست مذکور نقش فلاکتباری را در سرنوشت افغانستان بازی نمود، چون در روابط پیچیدۀ خویش با کشورهای منطقه از همکاری متقابل ایالات متحدۀ امریکا محروم شد. از آن به بعد برای افغانستان صرف یک منبع دریافت کمک های نظامی باقی مانده بود و این منبع اتحاد شوروی بود...