در این متن،
Trustee
را به "امین" ترجمه میکنیم، یعنی کسی که اختیارات قانونی در تصرف مال را – با توجه به شرایط و محدودیتهایی که تعیین کرده‌اید – دارد. کلمه
Guardian
نیز به سرپرست ترجمه می‌شود.
این دو مقوله، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و تقریبا نصف کسانی که وصیت تنظیم می‌کنند، این دو مسوولیت را به یک نفر معتمد میدهند.
سرپرست کسی است که بعد از فوت هر دو والدین، مسوولیت بچه ها را تا سنی معلوم که در وصیت آمده، به عهده می‌گیرد. در تنظیم وصیتنامه، فرض را بر این میگذارید که به سرپرست اعتماد کافی دارید که تربیت بچه ها را به او سپرده‌اید. سرپرست میتواند فامیل یا دوست خانوادگی شما باشد. دیدگاهی که ممکن است بعضی داشته باشند، دیدگاه کمی بدبینانه نسبت به امین یا سرپرست است. مثلا ترس از سوءاستفاده از اموال بچه‌ها. این دیدگاه در تنظیم اسناد، ممکن است باعث شود محدودیتهایی را در کارهای قانونی که سرپرست یا امین میتوانند انجام دهند، به اسناد اضافه کنید. حداقل این محدودیت‌ها، انتخاب دو فرد جداگانه به عنوان امین و سرپرست است، که امین باید بر حساب و کتاب‌های مالی نظارت داشته باشد، و هزینه‌هایی که سرپرست میخواهد برداشت کند را تایید کند. این محدودیت‌ها ممکن است مشکلاتی را به وجود آورد، از جمله موارد نسبتاً اضطراری که امین در دسترس نیست.
در دیدگاه خوشبینانه، شما به این فکر می‌کنید که چیزی مهمتر از تربیت فرزندان، و مورد مهر و محبت مادرانه و پدرانه قرار گرفتن توسط سرپرست نیست. و اینکه سرپرست در حقیقت لطف بزرگی به شما کرده که قبول مسئولیت کرده و سختی در زندگی خود متحمل شده که فرزندان شما را بزرگ کند. در این دیدگاه، به سرپرست اختیار قانونی امین بودن را هم می‌دهید. سرپرست باید تصمیمات مهمی در زندگی فرزند شما بگیرد. مثلاً آیا فرزند شما بین دانشگاه الف که شهریه بالا دارد و کیفیت تحصیل بهتر را برای فرزند فراهم می‌کند، و دانشگاه ب که شهریه کمتری دارد ولی کیفیت کمی بدتری دارد، و در عوض، منابع مالی بیشتری را برای فرزند شما به جا میگذارد که مثلا در تهیه خانه برای فرزند، بعدا به کار گرفته شود. اختیارات وسیع‌تری هم ممکن است به سرپرست بدهید. از جمله اینکه مثلا سرپرست، اکنون با دو فرزند، در خانه‌ای چهار خوابه زندگی می‌کند. اگر بخواهد دو فرزند شما را هم به خانواده خود اضافه کند، می‌توانید به او این اجازه را بدهید که از اموال بچه‌ها استفاده کند، خانه فعلی را بفروشد، و خانه‌ای شش خوابه – حتی در محله‌ای بهتر – بخرد. این که سهم بچه‌ها در خانه جدید لحاظ شود موقع فروش خانه جدید، به اعتماد شما و انصاف سرپرست برمی‌گردد (و البته می‌توانید قید کنید، گرچه وکیل‌ها از پیچیده کردن وصیتنامه شما را برحذر می‌دارند، چون هر پیچیدگی جدیدی، ممکن است مشکلات پیش‌بینی نشده‌ای را در آینده برای سرپرست و امین به وجود آورند).
Trustee
را به "امین" ترجمه میکنیم، یعنی کسی که اختیارات قانونی در تصرف مال را – با توجه به شرایط و محدودیتهایی که تعیین کرده‌اید – دارد. کلمه
Guardian
نیز به سرپرست ترجمه می‌شود.
این دو مقوله، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و تقریبا نصف کسانی که وصیت تنظیم می‌کنند، این دو مسوولیت را به یک نفر معتمد میدهند.
سرپرست کسی است که بعد از فوت هر دو والدین، مسوولیت بچه ها را تا سنی معلوم که در وصیت آمده، به عهده می‌گیرد. در تنظیم وصیتنامه، فرض را بر این میگذارید که به سرپرست اعتماد کافی دارید که تربیت بچه ها را به او سپرده‌اید. سرپرست میتواند فامیل یا دوست خانوادگی شما باشد. دیدگاهی که ممکن است بعضی داشته باشند، دیدگاه کمی بدبینانه نسبت به امین یا سرپرست است. مثلا ترس از سوءاستفاده از اموال بچه‌ها. این دیدگاه در تنظیم اسناد، ممکن است باعث شود محدودیتهایی را در کارهای قانونی که سرپرست یا امین میتوانند انجام دهند، به اسناد اضافه کنید. حداقل این محدودیت‌ها، انتخاب دو فرد جداگانه به عنوان امین و سرپرست است، که امین باید بر حساب و کتاب‌های مالی نظارت داشته باشد، و هزینه‌هایی که سرپرست میخواهد برداشت کند را تایید کند. این محدودیت‌ها ممکن است مشکلاتی را به وجود آورد، از جمله موارد نسبتاً اضطراری که امین در دسترس نیست.
در دیدگاه خوشبینانه، شما به این فکر می‌کنید که چیزی مهمتر از تربیت فرزندان، و مورد مهر و محبت مادرانه و پدرانه قرار گرفتن توسط سرپرست نیست. و اینکه سرپرست در حقیقت لطف بزرگی به شما کرده که قبول مسئولیت کرده و سختی در زندگی خود متحمل شده که فرزندان شما را بزرگ کند. در این دیدگاه، به سرپرست اختیار قانونی امین بودن را هم می‌دهید. سرپرست باید تصمیمات مهمی در زندگی فرزند شما بگیرد. مثلاً آیا فرزند شما بین دانشگاه الف که شهریه بالا دارد و کیفیت تحصیل بهتر را برای فرزند فراهم می‌کند، و دانشگاه ب که شهریه کمتری دارد ولی کیفیت کمی بدتری دارد، و در عوض، منابع مالی بیشتری را برای فرزند شما به جا میگذارد که مثلا در تهیه خانه برای فرزند، بعدا به کار گرفته شود. اختیارات وسیع‌تری هم ممکن است به سرپرست بدهید. از جمله اینکه مثلا سرپرست، اکنون با دو فرزند، در خانه‌ای چهار خوابه زندگی می‌کند. اگر بخواهد دو فرزند شما را هم به خانواده خود اضافه کند، می‌توانید به او این اجازه را بدهید که از اموال بچه‌ها استفاده کند، خانه فعلی را بفروشد، و خانه‌ای شش خوابه – حتی در محله‌ای بهتر – بخرد. این که سهم بچه‌ها در خانه جدید لحاظ شود موقع فروش خانه جدید، به اعتماد شما و انصاف سرپرست برمی‌گردد (و البته می‌توانید قید کنید، گرچه وکیل‌ها از پیچیده کردن وصیتنامه شما را برحذر می‌دارند، چون هر پیچیدگی جدیدی، ممکن است مشکلات پیش‌بینی نشده‌ای را در آینده برای سرپرست و امین به وجود آورند).