Forwarded from دروغ‌ها و خرافات اسلام
این‌ها را ببین
هر دو نقاشی هستند
اگر کسی مونالیزا و سابقه‌ی تاریخی‌اش را نشناسد، بلافاصله به برتریِ نقاشی دیگر رأی می‌دهد
ولی کسی که استعداد و تخصص عمیق در نقاشی دارد، فوراً تشخیص می‌دهد که مونالیزا یک نقاشی بی‌نظیر و غیرقابل قیاس با آن نقاشیِ دیگر است
این می‌دانی یعنی چه؟ یعنی تخصص در علم یا هنری خاص، پرده‌هایی را از جلوی چشمان تو برمی‌دارد
پرده‌هایی که نمی‌گذارد جزئیات و ظرافت‌ها و خاصیت‌ها را ببینی
همان استعدادی که در مسابقات آشپزی، می‌تواند دست‌پخت‌ها را درجه‌بندی کند، کاری که ما نمی‌توانیم!
همان استعدادی که موسیقیِ مبتذل و بی‌ارزش را از موسیقیِ اصیل تشخیص می‌دهد
در بحث‌ها و مناظرات عقیدتی و سیاسی هم، برای ما، بدون داشتن آن تسلط لازم، تشخیص مونالیزا از یک نقاشیِ بی‌نام‌ونشان بسیار دشوار است
ما فقط دو انسان را می‌بینیم که در حال بحث هستند
معمولاً قضاوت‌های ما بر اساس لحن و قاطعیت طرفین است
هر کس بلندتر داد بزند
بیشتر تحقیر کند
و کمتر محتاط باشد
به نظر ما برتر است
چون ذهن وقتی ملاک‌های واقعی را نمی‌شناسد ملاک‌های کاذب جعل می‌کند تا بتواند یک گزینه را انتخاب کند!
و این یکی از ترسناک‌ترین ویژگی‌های ذهن است.
هر دو نقاشی هستند
اگر کسی مونالیزا و سابقه‌ی تاریخی‌اش را نشناسد، بلافاصله به برتریِ نقاشی دیگر رأی می‌دهد
ولی کسی که استعداد و تخصص عمیق در نقاشی دارد، فوراً تشخیص می‌دهد که مونالیزا یک نقاشی بی‌نظیر و غیرقابل قیاس با آن نقاشیِ دیگر است
این می‌دانی یعنی چه؟ یعنی تخصص در علم یا هنری خاص، پرده‌هایی را از جلوی چشمان تو برمی‌دارد
پرده‌هایی که نمی‌گذارد جزئیات و ظرافت‌ها و خاصیت‌ها را ببینی
همان استعدادی که در مسابقات آشپزی، می‌تواند دست‌پخت‌ها را درجه‌بندی کند، کاری که ما نمی‌توانیم!
همان استعدادی که موسیقیِ مبتذل و بی‌ارزش را از موسیقیِ اصیل تشخیص می‌دهد
در بحث‌ها و مناظرات عقیدتی و سیاسی هم، برای ما، بدون داشتن آن تسلط لازم، تشخیص مونالیزا از یک نقاشیِ بی‌نام‌ونشان بسیار دشوار است
ما فقط دو انسان را می‌بینیم که در حال بحث هستند
معمولاً قضاوت‌های ما بر اساس لحن و قاطعیت طرفین است
هر کس بلندتر داد بزند
بیشتر تحقیر کند
و کمتر محتاط باشد
به نظر ما برتر است
چون ذهن وقتی ملاک‌های واقعی را نمی‌شناسد ملاک‌های کاذب جعل می‌کند تا بتواند یک گزینه را انتخاب کند!
و این یکی از ترسناک‌ترین ویژگی‌های ذهن است.
مارگارت تاچر:
«قوی‌بودن مانند خانم‌بودن و نجیب‌بودن است، اگر لازم باشد که دائم آن را به دیگران یادآوری کنی، پس آن نیستی!»
ج‌اا و فریادهایش مبنی بر اینکه «ما قوی‌ایم، ما قدرت‌ایم» من را یاد آن زن فاحشه‌ای میندازد که منتظر مشتری نشسته اما دائم فریاد می‌زند که باور کنید من یک زن پاک و نجیب‌ام!
اگر مانند قصه‌ی پینوکیو واقعاً بینی از دروغ بلند می‌شد، راست‌شدن بینیِ این شیعیان رکورد راست‌شدن آلت همیشه در تحریکشان را می‌زد!
@khod2
«قوی‌بودن مانند خانم‌بودن و نجیب‌بودن است، اگر لازم باشد که دائم آن را به دیگران یادآوری کنی، پس آن نیستی!»
ج‌اا و فریادهایش مبنی بر اینکه «ما قوی‌ایم، ما قدرت‌ایم» من را یاد آن زن فاحشه‌ای میندازد که منتظر مشتری نشسته اما دائم فریاد می‌زند که باور کنید من یک زن پاک و نجیب‌ام!
اگر مانند قصه‌ی پینوکیو واقعاً بینی از دروغ بلند می‌شد، راست‌شدن بینیِ این شیعیان رکورد راست‌شدن آلت همیشه در تحریکشان را می‌زد!
@khod2
این روزها، دوباره جامعه‌ی ما درگیر دودستگی و شکافی بسیار عظیم شده است. دوباره ما ایرانیان در مقابل هم جبهه تشکیل داده‌ایم، البته طبق معمول نه چون دشمنی داریم، بلکه چون دردهای مشترک‌مان را از زوایای متفاوتی می‌بینیم. حمله‌ی اخیر اسرائیل به ایران نه‌تنها تلفات و خسارات جانی و مادی داشت، بلکه شکاف‌های فکری و معنوی میان ما را هم عمیق‌تر کرد.
یک نکته‌ی واضح را ایضاح کنیم: هیچ انسانی از جنگ، خون‌ریزی و کشته‌شدن هم‌وطنانش، ولو یک نفر باشد، دلشاد و راضی نمی‌شود. ما هم که نقدی جدی به حکومت داریم و این حمله را تا حدی واکنشی طبیعی به رفتارهای بسیار تحریک‌آمیز و لجوجانه‌ی ج‌اا می‌دانیم، از مرگ مردم بی‌دفاع، متأسفیم و قطعاً آن را محکوم می‌دانیم. اما از آن طرف، نمی‌توانیم مانند یک ناسیونالیست کودک و خام چشم ببندیم بر اینکه خود این حکومت، با سیاست‌های بی‌جای توسعه‌طلبانه، سرکوب‌گرانه، لجوجانه و بی‌فکر در منطقه، زمینه‌ساز این تقابل‌ها شده است.
آیا واقعاً راه دیگری جز این باقی مانده بود؟ آیا دهه‌ها سیاست بی‌پاسخ‌گویی، هزینه‌تراشی برای ملت، و به‌خطرانداختن منافع ملی و منطقه‌ای و جهانی، نباید بالاخره با تبعاتی مواجه می‌شد؟ متأسفانه بله، مردمی هم این وسط قربانی‌اند، اما عامل اصلی این رنج، ساختاری است که سال‌هاست کشور را به لبه‌ی پرتگاه کشانده.
قطع به یقین ما حامی خون‌ریزی نیستیم و هر انسان عاقلی این را می‌فهمد. ما فقط خواهان پایان چرخه‌ای هستیم که ایران را گروگان سیاست‌های غیرپاسخ‌گو و لجوجانه و کور و هیجانی کرده است. خواسته‌ی ما صلح، زندگی، آزادی و آینده‌ای روشن برای ایران است که با تداوم وضع موجود هرگز به‌دست نخواهد آمد.
بهتر آن است که به‌جای حمله به هم و دشمنی، درد را بشناسیم و عاملش را درست تشخیص داده و آسیب‌شناسی کنیم. عزاداری و غصه برای مردم قربانی و نقد و نفی حکومت و سیاست‌های آن، می‌توانند هر دو همزمان در دل یک انسان موجود باشند و هیچ تضاد و تنافری با هم ندارند.
پارادوکس صلح همین است، درگیری با جنگ، برای رسیدن به صلح. همه‌ی صلح‌طلبان عاقل جهان می‌دانند که از جنگ گزیری نیست چون جنگ لازمه و پیش‌شرط صلح عمیق و پایدار است. نفی هر جنگی به نحو مطلق می‌شود اتوپیانیسم! یعنی آرمان‌شهرگرایی خام.
کشته‌شدن مردم عادی شر است و رنج. اما عامل آن کیست؟ لجاجت حکومت بر حماقت. حقش بود یک ایران به‌خاطر یک نوارک غزه به گند کشیده شود؟ شما یک ایران را قربانی یک نوار مسموم و بیمارتر از خودتان کردید؟! زور ما که نرسید شما را متوقف کنیم، خودتان هم که توقف ندارید. پس یک نیروی خارجی آن هم در دفاع از موجودیت خود باید اقدام به توقیف شما کند.
متخصصان گفتند، نشنیدید، مردم و عوام خواهش کردند، اعتناء نکردید، قدرت‌ها آماده مذاکره شدند، خواستید فقط برای خود وقت بخرید، خب آیا چاره‌ای مانده بود غیر از اینکه با پتک بر سرتان بکوبند و مثل مگس تحقیرتان کنند؟ انتظار دارید بگذارند شمایی بمب هسته‌ای داشته باشید که جنبه موشک هم ندارید و هواپیمای مسافربری خودی را می‌زنید و بعد از چند روز انکار می‌گویید خطای انسانی بود؟ آن‌هایی که الان از شما دفاع می‌کنند آیا عقل و قدرت تشخیصی دارند؟!
@khod2
یک نکته‌ی واضح را ایضاح کنیم: هیچ انسانی از جنگ، خون‌ریزی و کشته‌شدن هم‌وطنانش، ولو یک نفر باشد، دلشاد و راضی نمی‌شود. ما هم که نقدی جدی به حکومت داریم و این حمله را تا حدی واکنشی طبیعی به رفتارهای بسیار تحریک‌آمیز و لجوجانه‌ی ج‌اا می‌دانیم، از مرگ مردم بی‌دفاع، متأسفیم و قطعاً آن را محکوم می‌دانیم. اما از آن طرف، نمی‌توانیم مانند یک ناسیونالیست کودک و خام چشم ببندیم بر اینکه خود این حکومت، با سیاست‌های بی‌جای توسعه‌طلبانه، سرکوب‌گرانه، لجوجانه و بی‌فکر در منطقه، زمینه‌ساز این تقابل‌ها شده است.
آیا واقعاً راه دیگری جز این باقی مانده بود؟ آیا دهه‌ها سیاست بی‌پاسخ‌گویی، هزینه‌تراشی برای ملت، و به‌خطرانداختن منافع ملی و منطقه‌ای و جهانی، نباید بالاخره با تبعاتی مواجه می‌شد؟ متأسفانه بله، مردمی هم این وسط قربانی‌اند، اما عامل اصلی این رنج، ساختاری است که سال‌هاست کشور را به لبه‌ی پرتگاه کشانده.
قطع به یقین ما حامی خون‌ریزی نیستیم و هر انسان عاقلی این را می‌فهمد. ما فقط خواهان پایان چرخه‌ای هستیم که ایران را گروگان سیاست‌های غیرپاسخ‌گو و لجوجانه و کور و هیجانی کرده است. خواسته‌ی ما صلح، زندگی، آزادی و آینده‌ای روشن برای ایران است که با تداوم وضع موجود هرگز به‌دست نخواهد آمد.
بهتر آن است که به‌جای حمله به هم و دشمنی، درد را بشناسیم و عاملش را درست تشخیص داده و آسیب‌شناسی کنیم. عزاداری و غصه برای مردم قربانی و نقد و نفی حکومت و سیاست‌های آن، می‌توانند هر دو همزمان در دل یک انسان موجود باشند و هیچ تضاد و تنافری با هم ندارند.
پارادوکس صلح همین است، درگیری با جنگ، برای رسیدن به صلح. همه‌ی صلح‌طلبان عاقل جهان می‌دانند که از جنگ گزیری نیست چون جنگ لازمه و پیش‌شرط صلح عمیق و پایدار است. نفی هر جنگی به نحو مطلق می‌شود اتوپیانیسم! یعنی آرمان‌شهرگرایی خام.
کشته‌شدن مردم عادی شر است و رنج. اما عامل آن کیست؟ لجاجت حکومت بر حماقت. حقش بود یک ایران به‌خاطر یک نوارک غزه به گند کشیده شود؟ شما یک ایران را قربانی یک نوار مسموم و بیمارتر از خودتان کردید؟! زور ما که نرسید شما را متوقف کنیم، خودتان هم که توقف ندارید. پس یک نیروی خارجی آن هم در دفاع از موجودیت خود باید اقدام به توقیف شما کند.
متخصصان گفتند، نشنیدید، مردم و عوام خواهش کردند، اعتناء نکردید، قدرت‌ها آماده مذاکره شدند، خواستید فقط برای خود وقت بخرید، خب آیا چاره‌ای مانده بود غیر از اینکه با پتک بر سرتان بکوبند و مثل مگس تحقیرتان کنند؟ انتظار دارید بگذارند شمایی بمب هسته‌ای داشته باشید که جنبه موشک هم ندارید و هواپیمای مسافربری خودی را می‌زنید و بعد از چند روز انکار می‌گویید خطای انسانی بود؟ آن‌هایی که الان از شما دفاع می‌کنند آیا عقل و قدرت تشخیصی دارند؟!
@khod2
من خدا هستم pinned «این روزها، دوباره جامعه‌ی ما درگیر دودستگی و شکافی بسیار عظیم شده است. دوباره ما ایرانیان در مقابل هم جبهه تشکیل داده‌ایم، البته طبق معمول نه چون دشمنی داریم، بلکه چون دردهای مشترک‌مان را از زوایای متفاوتی می‌بینیم. حمله‌ی اخیر اسرائیل به ایران نه‌تنها تلفات…»
یکی از اعضای خوب‌مون متنی نوشتن و برای ما فرستادن و خواستن که در کانال منتشر کنیم:
ملتی در حال مرگ تدریجی...
گویند انسان، در حال مرگ، خاطرات زخمی‌اش رو مرور می‌کنه
ما مردیم یا در حال مرگیم؟ چون داریم خاطرات گذشته رو مثل یک فیلم می‌بینیم:
خاطره‌ی رئیس جمهوری که ما رو خس و خاشاک خطاب کرد و رئیس جمهور دیگری که ما رو به سطح «مگس عرصه‌ی سیمرغ» تنزل داد، و رهبری که در صدر همه‌ی این‌ها، ما رو خارجی و بیگانه معرفی کرد. مرور می‌کنیم که صداوسیمای ملی به ملتش توصیه کرد: «اگه ناراحتید جمع کنید از ایران برید!» مرور می‌کنیم تهدیدات و جنایات مستقیم و سیستماتیک فرماندهان سپاه و نیروهای نظامی رو، به جرم مطالبات حقوق له و پایمال‌شده‌مون. ما واقعاً زنده‌ایم؟! چرا می‌پرسم؟ برای این مرور! برای نوشیدن آب لجن کف خیابان توسط زن ایرانی به علت کمبود آب در خوزستان و بی‌کفایتی فاحش! برای سوختن هواپیما در آسمان و خطاهای انسانی! برای کشته‌شدن برای یک وجب پارچه! برای گرونی و بی‌کاری و بی‌خانمانی و فقر و طلاق و اعتیاد! برای سلب حق انتخاب مذهب، آزادی بیان!
در کل برای ایرانی‌نبودن در شرایط صلح!
ما در حال مرگ تدریجی هستیم و شما از کسی که هنگام صلح‌تون داشت جان می‌داد می‌خواهید که هنگام جنگ‌تون با شما همدل و همراه باشه و در برابر خارجی ازتون دفاع هم بکنه؟ از کسی که برای پارچه‌ی روسری چشمش رو کور کردید می‌خواهید برای شما گریه کنه؟ از مادر کسی که بچه‌اش رو کشتید و بهش اجازه عزاداری ندادید می‌خواهید به سوگ شما بنشینه؟!
ما قطعاً از شروع این جنگ ناراحت هستیم، از تجاوز به خاک ایران و کشته‌شدن ایرانیان و نابودی سرمایه‌های ملی و مراکز حساس. بسی بیش از شما ناراحتیم. اما از اون طرف نمی‌تونیم و نخواهید که از مرگ و تحقیر و تضعیف شما شادی نکنیم. ما در ضمن عزاداری، عروسی هم می‌کنیم. شما از وجود ما چنین تناقضاتی ساختید. زندگی ذیل قدرت شما هر کسی رو دچار تناقضات آشکار و پنهان می‌کنه
درست همونجا که ملت رو دشمن خودتون معرفی کردید، به‌عنوان دشمن ملت تعریف شدید. از دید شما، دیروز ایرانی نبودیم، فردا هم ایرانی نخواهیم بود. پس امروز هم ایرانی نیستیم!
ما در حال مرگ تدریجی هستیم و حکم میت رو داریم. لطفاً کمتر بد ما رو بگید، غیبت مخصوصاً پشت سر میت، به لحاظ شرعی گناه و حرامه!
- Nahid Darkmist
@khod2
ملتی در حال مرگ تدریجی...
گویند انسان، در حال مرگ، خاطرات زخمی‌اش رو مرور می‌کنه
ما مردیم یا در حال مرگیم؟ چون داریم خاطرات گذشته رو مثل یک فیلم می‌بینیم:
خاطره‌ی رئیس جمهوری که ما رو خس و خاشاک خطاب کرد و رئیس جمهور دیگری که ما رو به سطح «مگس عرصه‌ی سیمرغ» تنزل داد، و رهبری که در صدر همه‌ی این‌ها، ما رو خارجی و بیگانه معرفی کرد. مرور می‌کنیم که صداوسیمای ملی به ملتش توصیه کرد: «اگه ناراحتید جمع کنید از ایران برید!» مرور می‌کنیم تهدیدات و جنایات مستقیم و سیستماتیک فرماندهان سپاه و نیروهای نظامی رو، به جرم مطالبات حقوق له و پایمال‌شده‌مون. ما واقعاً زنده‌ایم؟! چرا می‌پرسم؟ برای این مرور! برای نوشیدن آب لجن کف خیابان توسط زن ایرانی به علت کمبود آب در خوزستان و بی‌کفایتی فاحش! برای سوختن هواپیما در آسمان و خطاهای انسانی! برای کشته‌شدن برای یک وجب پارچه! برای گرونی و بی‌کاری و بی‌خانمانی و فقر و طلاق و اعتیاد! برای سلب حق انتخاب مذهب، آزادی بیان!
در کل برای ایرانی‌نبودن در شرایط صلح!
ما در حال مرگ تدریجی هستیم و شما از کسی که هنگام صلح‌تون داشت جان می‌داد می‌خواهید که هنگام جنگ‌تون با شما همدل و همراه باشه و در برابر خارجی ازتون دفاع هم بکنه؟ از کسی که برای پارچه‌ی روسری چشمش رو کور کردید می‌خواهید برای شما گریه کنه؟ از مادر کسی که بچه‌اش رو کشتید و بهش اجازه عزاداری ندادید می‌خواهید به سوگ شما بنشینه؟!
ما قطعاً از شروع این جنگ ناراحت هستیم، از تجاوز به خاک ایران و کشته‌شدن ایرانیان و نابودی سرمایه‌های ملی و مراکز حساس. بسی بیش از شما ناراحتیم. اما از اون طرف نمی‌تونیم و نخواهید که از مرگ و تحقیر و تضعیف شما شادی نکنیم. ما در ضمن عزاداری، عروسی هم می‌کنیم. شما از وجود ما چنین تناقضاتی ساختید. زندگی ذیل قدرت شما هر کسی رو دچار تناقضات آشکار و پنهان می‌کنه
درست همونجا که ملت رو دشمن خودتون معرفی کردید، به‌عنوان دشمن ملت تعریف شدید. از دید شما، دیروز ایرانی نبودیم، فردا هم ایرانی نخواهیم بود. پس امروز هم ایرانی نیستیم!
ما در حال مرگ تدریجی هستیم و حکم میت رو داریم. لطفاً کمتر بد ما رو بگید، غیبت مخصوصاً پشت سر میت، به لحاظ شرعی گناه و حرامه!
- Nahid Darkmist
@khod2
چنانچه کلامی، سلامی، ارادتی، درد دلی، یا حتی دعای خیری برای ولی امر مسلمین جهان، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) در دل دارید، می‌توانید در ذیل این پست مراتب را مرقوم فرمایید.
اینجانب به عنوان ناقل صادق پیام‌های امت، کلام شما را بی‌کم‌وکاست به محضرشان تقدیم خواهم نمود.
بنویسید، که نوشتن عبادت است. هر چه در دل دارید برای ولی امر بنویسید، بلاواسطه به بیت ارسال شده و به دست ایشان خواهد رسید.
@khod2
اینجانب به عنوان ناقل صادق پیام‌های امت، کلام شما را بی‌کم‌وکاست به محضرشان تقدیم خواهم نمود.
بنویسید، که نوشتن عبادت است. هر چه در دل دارید برای ولی امر بنویسید، بلاواسطه به بیت ارسال شده و به دست ایشان خواهد رسید.
@khod2
علت اینکه مقام معظم رهبری هنوز زنده ماندند این است که بجای واکسن، از روغن بنفشه در مقعد خودشان استفاده کردند، و در صورت حملات صهیونیست ها به ایشان، نهایتا مقعدشان سالم میماند.
@khod2
@khod2
در توهم این بودند که روسیه هر کاری رو برای حفظشون خواهدکرد، هم برخی از مخالفین ج آوهم خود سران وطرفداران ج آ،دریغ ازاینکه واقعا علاوه بر اینکه خیلی دادوستد اقتصادی ج آبا روسیه نداره ونوعی گاو شیرده است که تاریخ مصرفش هم برای چین وروسیه تموم شده، دیگه میلی برای گاوی که شیری نداره هم باقی نمونده.
درسقوط حکومت پهلوی هم امریکا که متحدش به حساب میومد نقش بیشتری داشت تا شوروی که دشمنش بود، و همون حکومت هم با شوروی داد و ستد اقتصادی بیشتری داشت تا جمهوری اسلامی الان با روسیه.
زمانیست که هیچ قدرتی برای ماندن ج آ در این وضعیت تلاشی نمیکند.
مردم ایران در بهترین شرایط ممکن برای اقدام در جهت سرنگونی نظام هستند، با هر روشی، نافرمانی مدنی، بسیجی کشی، سپاهی کشی، اخوند کشی، ضربه به همه تجهیزات و منافع ج آ در داخل.
یادمون نره که اگر روسیه تزاری در جنگ شکست نمیخورد و اون ضربات رو از ژاپن و اروپا نمیدید، به قول لنین انقلابشون پیروز نمیشد!
این جنگ برای براندازان و مخالفین ج آ نعمت بزرگیست، در صورتی که ازش به موقع استفاده کنند، وگرنه وقتی که زمان بگذرد ج آ دیگر خطری برای اسرائیل ندارد و انتقامش را از ملت ایران می‌گیرد.
@khod2
درسقوط حکومت پهلوی هم امریکا که متحدش به حساب میومد نقش بیشتری داشت تا شوروی که دشمنش بود، و همون حکومت هم با شوروی داد و ستد اقتصادی بیشتری داشت تا جمهوری اسلامی الان با روسیه.
زمانیست که هیچ قدرتی برای ماندن ج آ در این وضعیت تلاشی نمیکند.
مردم ایران در بهترین شرایط ممکن برای اقدام در جهت سرنگونی نظام هستند، با هر روشی، نافرمانی مدنی، بسیجی کشی، سپاهی کشی، اخوند کشی، ضربه به همه تجهیزات و منافع ج آ در داخل.
یادمون نره که اگر روسیه تزاری در جنگ شکست نمیخورد و اون ضربات رو از ژاپن و اروپا نمیدید، به قول لنین انقلابشون پیروز نمیشد!
این جنگ برای براندازان و مخالفین ج آ نعمت بزرگیست، در صورتی که ازش به موقع استفاده کنند، وگرنه وقتی که زمان بگذرد ج آ دیگر خطری برای اسرائیل ندارد و انتقامش را از ملت ایران می‌گیرد.
@khod2
🔘 نبردی برای ذهن‌ها: چگونه در جنگ روانی جمهوری اسلامی، از روح و روان خود محافظت کنیم؟
▪️ در میانه آتش جنگ، بسیاری از ایرانیان با یک نبرد دوم و فرساینده‌تر روبرو شده‌اند: جنگ روانی در داخل. عده‌ای خشمگین از حمله نظامی، به نام «وطن‌پرستی»، در حال دفاع از جمهوری اسلامی هستند و هر صدای مخالفی را به «جاسوسی» و «خیانت» متهم می‌کنند. این پدیده، هرچند دردناک، اما کاملاً قابل تحلیل است.
▪️ یک تمایز اخلاقی ساده: جمهوری اسلامی به صورت علنی، به کشتن غیرنظامیان اسرائیلی افتخار می‌کند و آن را «انتقام» می‌نامد. در مقابل، در حمله اسرائیل، غیرنظامیان کشته می‌شوند که یک تراژدی است، اما این «نتیجه» حمله به اهداف نظامی است، نه «هدف» آن. حمایت از رژیمی که به کشتار عمدی غیرنظامیان افتخار می‌کند، از هر منظر اخلاقی، سقوط است.
▫️ یک هیستری جمعی: این موج احساسی، نه نشانه قدرت، که آخرین نفس‌های یک سیستم در حال فروپاشی است. این یک مکانیزم روانی برای فرار از شرم و تحقیر است؛ تبدیل «خشم از خودی» به «خشم علیه بیگانه». این دقیقاً همان کتاب بازی دیکتاتورهایی مانند هیتلر و صدام است که در زمان شکست، با تعریف یک دشمن خارجی، به دنبال سرکوب مخالفان داخلی و ایجاد یک وحدت دروغین بودند.
🔸 چه باید کرد؟ راهنمای بقای روانی در جنگ:
۱. جدل نکنید: شما نمی‌توانید کسی را که از روی احساسات و ترس فریاد می‌زند، با منطق قانع کنید. وارد بحث‌های فرسایشی با این افراد نشوید. آنها به دنبال حقیقت نیستند، به دنبال تخلیه خشم خود هستند.
۲. برتری اخلاقی خود را حفظ کنید: به یاد داشته باشید که شما در جبهه درست تاریخ ایستاده‌اید. شما مخالف جنگ و مخالف کشتار «هر» غیرنظامی هستید، چه ایرانی و چه اسرائیلی. این موضعی است که حامیان جمهوری اسلامی هرگز نمی‌توانند داشته باشند.
۳. دشمن اصلی را فراموش نکنید: تمام این فجایع، از جنگ تا مرگ غیرنظامیان، محصول مستقیم سیاست‌های ۴۵ ساله جمهوری اسلامی است. تمرکز خود را بر روی ریشه مشکل حفظ کنید.
۴. بدانید که این موج گذراست: این هیستری ناسیونالیستی-مذهبی، با اولین بحران داخلی (قطعی برق، کمبود بنزین، گرانی) که نتیجه مستقیم همین جنگ است، فروکش خواهد کرد. این یک تب است، نه یک باور ریشه‌دار.
۵. هدف، زنده ماندن برای ساختن ایران است: هدف نهایی، نه مردن در جنگی است که جمهوری اسلامی برای بقای خود به راه انداخته، بلکه زنده ماندن، حفظ سلامت روان و تلاش برای بازپس‌گیری ایران پس از فروپاشی این رژیم است.
@khod2
▪️ در میانه آتش جنگ، بسیاری از ایرانیان با یک نبرد دوم و فرساینده‌تر روبرو شده‌اند: جنگ روانی در داخل. عده‌ای خشمگین از حمله نظامی، به نام «وطن‌پرستی»، در حال دفاع از جمهوری اسلامی هستند و هر صدای مخالفی را به «جاسوسی» و «خیانت» متهم می‌کنند. این پدیده، هرچند دردناک، اما کاملاً قابل تحلیل است.
▪️ یک تمایز اخلاقی ساده: جمهوری اسلامی به صورت علنی، به کشتن غیرنظامیان اسرائیلی افتخار می‌کند و آن را «انتقام» می‌نامد. در مقابل، در حمله اسرائیل، غیرنظامیان کشته می‌شوند که یک تراژدی است، اما این «نتیجه» حمله به اهداف نظامی است، نه «هدف» آن. حمایت از رژیمی که به کشتار عمدی غیرنظامیان افتخار می‌کند، از هر منظر اخلاقی، سقوط است.
▫️ یک هیستری جمعی: این موج احساسی، نه نشانه قدرت، که آخرین نفس‌های یک سیستم در حال فروپاشی است. این یک مکانیزم روانی برای فرار از شرم و تحقیر است؛ تبدیل «خشم از خودی» به «خشم علیه بیگانه». این دقیقاً همان کتاب بازی دیکتاتورهایی مانند هیتلر و صدام است که در زمان شکست، با تعریف یک دشمن خارجی، به دنبال سرکوب مخالفان داخلی و ایجاد یک وحدت دروغین بودند.
🔸 چه باید کرد؟ راهنمای بقای روانی در جنگ:
۱. جدل نکنید: شما نمی‌توانید کسی را که از روی احساسات و ترس فریاد می‌زند، با منطق قانع کنید. وارد بحث‌های فرسایشی با این افراد نشوید. آنها به دنبال حقیقت نیستند، به دنبال تخلیه خشم خود هستند.
۲. برتری اخلاقی خود را حفظ کنید: به یاد داشته باشید که شما در جبهه درست تاریخ ایستاده‌اید. شما مخالف جنگ و مخالف کشتار «هر» غیرنظامی هستید، چه ایرانی و چه اسرائیلی. این موضعی است که حامیان جمهوری اسلامی هرگز نمی‌توانند داشته باشند.
۳. دشمن اصلی را فراموش نکنید: تمام این فجایع، از جنگ تا مرگ غیرنظامیان، محصول مستقیم سیاست‌های ۴۵ ساله جمهوری اسلامی است. تمرکز خود را بر روی ریشه مشکل حفظ کنید.
۴. بدانید که این موج گذراست: این هیستری ناسیونالیستی-مذهبی، با اولین بحران داخلی (قطعی برق، کمبود بنزین، گرانی) که نتیجه مستقیم همین جنگ است، فروکش خواهد کرد. این یک تب است، نه یک باور ریشه‌دار.
۵. هدف، زنده ماندن برای ساختن ایران است: هدف نهایی، نه مردن در جنگی است که جمهوری اسلامی برای بقای خود به راه انداخته، بلکه زنده ماندن، حفظ سلامت روان و تلاش برای بازپس‌گیری ایران پس از فروپاشی این رژیم است.
@khod2
🔘 آخرین قمارهای یک رژیم شکست‌خورده: تهدید به خروج از NPT یا اعتراف به یک عمر فریبکاری؟
▪️ همزمان با شکست‌های نظامی، رسانه‌های تندرو و نمایندگان مجلس در ایران، از «طرح سه‌فوریتی» برای خروج از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) خبر می‌دهند. استدلال آنها این است که NPT به ابزاری برای فشار غرب تبدیل شده و هیچ سودی برای ایران نداشته است. اما آیا این ادعا حقیقت دارد؟
▪️ مشکل جمهوری اسلامی، خود پیمان NPT نیست؛ مشکل، «فریبکاری سیستماتیک» این رژیم در چارچوب همین پیمان است. تمام بحران هسته‌ای، نه به دلیل فعالیت‌های قانونی، بلکه به دلیل کشف سایت‌های مخفی، فعالیت‌های اعلام‌نشده و پنهان‌کاری‌های طولانی‌مدت آغاز شد. رژیم ایران می‌خواست هم عضو باشگاه باشد و هم قوانین آن را دور بزند.
▫️ خروج از NPT، نه یک حرکت از موضع قدرت، بلکه یک «اعتراف رسمی» به دروغ‌های ۴۵ ساله است. این اقدام یعنی اعلام رسمی به جهان که: «بله، ما در تمام این سال‌ها به دنبال سلاح هسته‌ای بودیم و اکنون می‌خواهیم بدون هیچ نظارتی، پروژه خود را تکمیل کنیم.» این کار، جواز یک حمله نظامی ویرانگر و تشکیل یک ائتلاف جهانی علیه ایران را صادر می‌کند.
🔸 پیمان NPT چیست و چرا برخی کشورها بدون آن بمب اتم دارند؟
این پیمان یک معامله نابرابر در جنگ سرد بود: پنج قدرت اتمی آن زمان (آمریکا، شوروی، بریتانیا، فرانسه، چین) حق داشتن سلاح هسته‌ای را برای خود حفظ کردند و در عوض قول کمک در فناوری صلح‌آمیز و تلاش برای خلع سلاح را دادند. سایر کشورها نیز متعهد شدند به دنبال بمب نروند.
🔸 چرا هند، پاکستان و اسرائیل توانستند و ایران نمی‌تواند؟
پاسخ در یک کلمه است: ژئوپولیتیک.
۱. زمینه تاریخی متفاوت: هند و پاکستان در دوره‌ای متفاوت و در یک خلاء ژئوپولیتیک بمب ساختند. در آن زمان، هنوز اجماع جهانی امروز علیه اشاعه سلاح هسته‌ای شکل نگرفته بود.
۲. داشتن «پدرخوانده» قدرتمند: مهم‌تر از همه، این کشورها از حمایت یا حداقل چشم‌پوشی یک قدرت بزرگ دارای حق وتو برخوردار بودند. اسرائیل همواره تحت چتر حمایتی آمریکا بوده است. هند به عنوان یک وزنه دموکراتیک در برابر چین، از حمایت آمریکا برخوردار شد. پاکستان به عنوان متحد کلیدی آمریکا در جنگ سرد و جنگ علیه ترور، از مجازات‌های فلج‌کننده بین‌المللی مصون ماند. این «پدرخوانده‌ها» با استفاده از نفوذ و حق وتوی خود، مانع از اقدام جهانی علیه آنها شدند.
۳. ایران، یک «دشمن» بدون حامی: جمهوری اسلامی در نقطه مقابل قرار دارد. این حکومت نه تنها هیچ «پدرخوانده‌ای» در میان قدرت‌های بزرگ ندارد، بلکه توسط سه عضو دارای حق وتو (آمریکا، بریتانیا، فرانسه) یک «تهدید» محسوب می‌شود. متحدانش، روسیه و چین، نیز هرگز حاضر نخواهند شد برای بلندپروازی‌های اتمی ایران، کل نظم امنیتی جهان (که خودشان مدعی حفاظت از آن هستند) را به خطر بیندازند. حمایت آنها از ایران، تاکتیکی و محدود است، نه استراتژیک و مطلق.
▫️ بنابراین، تهدید به خروج از NPT، آخرین نفس‌های یک رژیم در حال غرق شدن است که با محاسبات اشتباه، خود را در انزوایی بی‌سابقه گرفتار کرده و هیچ راه فراری ندارد.
@khod2
▪️ همزمان با شکست‌های نظامی، رسانه‌های تندرو و نمایندگان مجلس در ایران، از «طرح سه‌فوریتی» برای خروج از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) خبر می‌دهند. استدلال آنها این است که NPT به ابزاری برای فشار غرب تبدیل شده و هیچ سودی برای ایران نداشته است. اما آیا این ادعا حقیقت دارد؟
▪️ مشکل جمهوری اسلامی، خود پیمان NPT نیست؛ مشکل، «فریبکاری سیستماتیک» این رژیم در چارچوب همین پیمان است. تمام بحران هسته‌ای، نه به دلیل فعالیت‌های قانونی، بلکه به دلیل کشف سایت‌های مخفی، فعالیت‌های اعلام‌نشده و پنهان‌کاری‌های طولانی‌مدت آغاز شد. رژیم ایران می‌خواست هم عضو باشگاه باشد و هم قوانین آن را دور بزند.
▫️ خروج از NPT، نه یک حرکت از موضع قدرت، بلکه یک «اعتراف رسمی» به دروغ‌های ۴۵ ساله است. این اقدام یعنی اعلام رسمی به جهان که: «بله، ما در تمام این سال‌ها به دنبال سلاح هسته‌ای بودیم و اکنون می‌خواهیم بدون هیچ نظارتی، پروژه خود را تکمیل کنیم.» این کار، جواز یک حمله نظامی ویرانگر و تشکیل یک ائتلاف جهانی علیه ایران را صادر می‌کند.
🔸 پیمان NPT چیست و چرا برخی کشورها بدون آن بمب اتم دارند؟
این پیمان یک معامله نابرابر در جنگ سرد بود: پنج قدرت اتمی آن زمان (آمریکا، شوروی، بریتانیا، فرانسه، چین) حق داشتن سلاح هسته‌ای را برای خود حفظ کردند و در عوض قول کمک در فناوری صلح‌آمیز و تلاش برای خلع سلاح را دادند. سایر کشورها نیز متعهد شدند به دنبال بمب نروند.
🔸 چرا هند، پاکستان و اسرائیل توانستند و ایران نمی‌تواند؟
پاسخ در یک کلمه است: ژئوپولیتیک.
۱. زمینه تاریخی متفاوت: هند و پاکستان در دوره‌ای متفاوت و در یک خلاء ژئوپولیتیک بمب ساختند. در آن زمان، هنوز اجماع جهانی امروز علیه اشاعه سلاح هسته‌ای شکل نگرفته بود.
۲. داشتن «پدرخوانده» قدرتمند: مهم‌تر از همه، این کشورها از حمایت یا حداقل چشم‌پوشی یک قدرت بزرگ دارای حق وتو برخوردار بودند. اسرائیل همواره تحت چتر حمایتی آمریکا بوده است. هند به عنوان یک وزنه دموکراتیک در برابر چین، از حمایت آمریکا برخوردار شد. پاکستان به عنوان متحد کلیدی آمریکا در جنگ سرد و جنگ علیه ترور، از مجازات‌های فلج‌کننده بین‌المللی مصون ماند. این «پدرخوانده‌ها» با استفاده از نفوذ و حق وتوی خود، مانع از اقدام جهانی علیه آنها شدند.
۳. ایران، یک «دشمن» بدون حامی: جمهوری اسلامی در نقطه مقابل قرار دارد. این حکومت نه تنها هیچ «پدرخوانده‌ای» در میان قدرت‌های بزرگ ندارد، بلکه توسط سه عضو دارای حق وتو (آمریکا، بریتانیا، فرانسه) یک «تهدید» محسوب می‌شود. متحدانش، روسیه و چین، نیز هرگز حاضر نخواهند شد برای بلندپروازی‌های اتمی ایران، کل نظم امنیتی جهان (که خودشان مدعی حفاظت از آن هستند) را به خطر بیندازند. حمایت آنها از ایران، تاکتیکی و محدود است، نه استراتژیک و مطلق.
▫️ بنابراین، تهدید به خروج از NPT، آخرین نفس‌های یک رژیم در حال غرق شدن است که با محاسبات اشتباه، خود را در انزوایی بی‌سابقه گرفتار کرده و هیچ راه فراری ندارد.
@khod2
ایرانی ملی گرا یک سندروم نسبت به افغانی ها پیدا کرده که کل حاکمیت جمهوری اسلامی و مقاماتش رو هم ممکنه بگه مربوطن به افغانیها!
باید گفت اون افغانی یا ایرانی هم که به موساد در جهت تضعیف ج آ کمک کرده، هرچند در ذهنیتش هم دشمن ایران بوده باشه، به خود ایران کمک کرده.
اسرائیلی ها ضرب المثل عبری دارند که میگند ، اگر کسی خواست تو را بکشد، بیدار شو و اول آن را بکش.
به ایرانی هم باید گفت و فهموند، که کشور تو الان وجود خارجی نداری و اشغال شدست، اگر میخوای ایرانی بمونه و این ایران زنده و احیا بشه، بیدار شو و چشمت رو باز کن که دشمن اصلی تو افغانی و عرب و اسرائیلی ها نیستند، خود حکومتته!
@khod2
باید گفت اون افغانی یا ایرانی هم که به موساد در جهت تضعیف ج آ کمک کرده، هرچند در ذهنیتش هم دشمن ایران بوده باشه، به خود ایران کمک کرده.
اسرائیلی ها ضرب المثل عبری دارند که میگند ، اگر کسی خواست تو را بکشد، بیدار شو و اول آن را بکش.
به ایرانی هم باید گفت و فهموند، که کشور تو الان وجود خارجی نداری و اشغال شدست، اگر میخوای ایرانی بمونه و این ایران زنده و احیا بشه، بیدار شو و چشمت رو باز کن که دشمن اصلی تو افغانی و عرب و اسرائیلی ها نیستند، خود حکومتته!
@khod2