Audio
▶️ فایل صوتی
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه سوم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: نشانه های خطر به علم. چه زمانی به شبه علمی بودن یک ادعا شک کنیم؟
۲۸ جون ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه سوم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: نشانه های خطر به علم. چه زمانی به شبه علمی بودن یک ادعا شک کنیم؟
۲۸ جون ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
👍1
Audio
▶️ فایل صوتی
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه چهارم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: علل گرایش مردم به شبه علم و خرافات.
۱۲ جولای ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه چهارم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: علل گرایش مردم به شبه علم و خرافات.
۱۲ جولای ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
👍1
Audio
▶️ فایل صوتی
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه پنجم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: سواد علمی و علل گرایش پزشکان به طب های شبه علمی و خرافی.
۲۶ جولای ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه پنجم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: سواد علمی و علل گرایش پزشکان به طب های شبه علمی و خرافی.
۲۶ جولای ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
👍2
Audio
▶️ فایل صوتی
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه ششم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: چرا شبه علم و خرافات زیانبار است؟
۸ اگست ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه ششم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: چرا شبه علم و خرافات زیانبار است؟
۸ اگست ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
👍1
Audio
▶️ فایل صوتی
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه هفتم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: پاسخ به پرسش ها و انتقادهای رایج.
۱۵ اگست ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه هفتم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: پاسخ به پرسش ها و انتقادهای رایج.
۱۵ اگست ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
👍1
Audio
▶️ فایل صوتی
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه هشتم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: بررسی انتقادی طب سنتی ایران.
۲۲ اگست ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه هشتم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: بررسی انتقادی طب سنتی ایران.
۲۲ اگست ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
👍2
Audio
▶️ فایل صوتی
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه نهم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: بررسی انتقادی هومیوپاتی
۵ سپتامبر ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
درسگفتارهای حلقه دیدگاه نو
خوانش و تحلیل کتاب «علم و شبه علم» - جلسه نهم
مدرس: دکتر کیارش آرامش
موضوع: بررسی انتقادی هومیوپاتی
۵ سپتامبر ۲۰۲۲
🔹 @didgahenochannel
◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️◽️
👍2
Forwarded from Prefrontalclub
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
دکتر کیارش آرامش پزشک و متخصص پزشکی اجتماعی و اخلاق در مراقبت‌های سلامت است. دکتر آرامش در حال حاضر مدیر و عضو هیات علمی موسسه اخلاق زیستی دانشگاه پنوست (PennWest) در پنسیلوانیای آمریکا است. در سال ۱۴۰۰ ، کتاب جدید او با عنوان «علم و شبه علم در پزشکی با مروری انتقادی بر طب سنتی ایرانی و هومیوپاتی» توسط انتشارات تیمورزاده در تهران منتشر شد.
- علت گرایش مردم به شبه علم و خرافات چیست؟
- چرا با وجود بی‌فایده و زیانبار بودن، انواع شبه علم و خرافات در سرتاسر جهان همچنان بازار و خریدار دارند؟
این ویدئو توضیح می‌دهد که یک دلیل آن، این است که شبه علم و خرافات به پرسش‌ها و دغدغه‌های ما پاسخ‌هایی می‌دهند که برای ذهن‌های عامی قابل‌پذیرش‌تر و خواستنی‌ترند، هرچند که بهره‌ای از دقت و درستی ندارند.
#خرافات
#شبهـعلم
#روشـعلمی
#آرزوـاندیشی
#دکترـکیارشـآرامش
#پره‌فرونتال
#پرهـفرونتال
#پریـفرونتال
#باشگاهـپره‌فرونتال
#باشگاهـپره‌‌ـفرونتال
#تفکرـنقاد
#prefrontal
#prefrontalclub
@prefrontalclub
- علت گرایش مردم به شبه علم و خرافات چیست؟
- چرا با وجود بی‌فایده و زیانبار بودن، انواع شبه علم و خرافات در سرتاسر جهان همچنان بازار و خریدار دارند؟
این ویدئو توضیح می‌دهد که یک دلیل آن، این است که شبه علم و خرافات به پرسش‌ها و دغدغه‌های ما پاسخ‌هایی می‌دهند که برای ذهن‌های عامی قابل‌پذیرش‌تر و خواستنی‌ترند، هرچند که بهره‌ای از دقت و درستی ندارند.
#خرافات
#شبهـعلم
#روشـعلمی
#آرزوـاندیشی
#دکترـکیارشـآرامش
#پره‌فرونتال
#پرهـفرونتال
#پریـفرونتال
#باشگاهـپره‌فرونتال
#باشگاهـپره‌‌ـفرونتال
#تفکرـنقاد
#prefrontal
#prefrontalclub
@prefrontalclub
👍1
Forwarded from Prefrontalclub
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
دکتر کیارش آرامش پزشک و متخصص پزشکی اجتماعی و اخلاق در مراقبت‌های سلامت است. دکتر آرامش در حال حاضر مدیر و عضو هیات علمی موسسه اخلاق زیستی دانشگاه پنوست (PennWest) در پنسیلوانیای آمریکا است. در سال ۱۴۰۰ ، کتاب جدید او با عنوان «علم و شبه علم در پزشکی با مروری انتقادی بر طب سنتی ایرانی و هومیوپاتی» توسط انتشارات تیمورزاده در تهران منتشر شد.
- علت گرایش مردم به شبه علم و خرافات چیست؟
این ویدئو ادامه پاسخ به این پرسش است که چرا شبه‌علم و خرافات، با وجود زیانباری و نادرستی، همچنان بازارِ گرمی در ایران و جهان دارد؟
علت دوم این است که خرافات و شبه‌علم وعده می‌دهد که آرزوهای آدمیان را برآورده می‌کند. فروشندگان شبه‌علم و خرافات به دروغ وعده می‌دهند که راه‌های آسان و کم‌هزینه‌ای برای برآورده شدن آرزوهای دیرباب و دشواریاب انسانها در اختیار دارند و به این شیوه خریداران خود را فریب می‌دهند.
#خرافات
#شبهـعلم
#شبه‌علمـپزشکی
#شارلاتانیسمـپزشکی
#دکترـکیارشـآرامش
#پریـفرونتال
#باشگاهـپره‌فرونتال
#باشگاهـپره‌‌ـفرونتال
#تفکرـنقاد
#prefrontal
#prefrontalclub
@prefrontalclub
- علت گرایش مردم به شبه علم و خرافات چیست؟
این ویدئو ادامه پاسخ به این پرسش است که چرا شبه‌علم و خرافات، با وجود زیانباری و نادرستی، همچنان بازارِ گرمی در ایران و جهان دارد؟
علت دوم این است که خرافات و شبه‌علم وعده می‌دهد که آرزوهای آدمیان را برآورده می‌کند. فروشندگان شبه‌علم و خرافات به دروغ وعده می‌دهند که راه‌های آسان و کم‌هزینه‌ای برای برآورده شدن آرزوهای دیرباب و دشواریاب انسانها در اختیار دارند و به این شیوه خریداران خود را فریب می‌دهند.
#خرافات
#شبهـعلم
#شبه‌علمـپزشکی
#شارلاتانیسمـپزشکی
#دکترـکیارشـآرامش
#پریـفرونتال
#باشگاهـپره‌فرونتال
#باشگاهـپره‌‌ـفرونتال
#تفکرـنقاد
#prefrontal
#prefrontalclub
@prefrontalclub
Forwarded from Prefrontalclub
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
دکتر کیارش آرامش پزشک و متخصص پزشکی اجتماعی و اخلاق در مراقبت‌های سلامت است. دکتر آرامش در حال حاضر مدیر و عضو هیات علمی موسسه اخلاق زیستی دانشگاه پنوست (PennWest) در پنسیلوانیای آمریکا است. در سال ۱۴۰۰ ، کتاب جدید او با عنوان «علم و شبه علم در پزشکی با مروری انتقادی بر طب سنتی ایرانی و هومیوپاتی» توسط انتشارات تیمورزاده در تهران منتشر شد.
- علت گرایش مردم به شبه علم و خرافات چیست؟
این ویدئو بخش آخر پاسخ به پرسش درباره علل اقبال بخشی از مردم به خرافات و شبه علم است.
یک دلیل این اقبال این است که انسانها در حالت ترس و احساس استیصال و بی‌‌پناهی چنان آسیب‌پذیر می‌شوند که ممکن است به‌راحتی و بدون تامل، به وعده‌های فریبکاران دل ببندند. با این امید که از بیماری یا مشکلی که هراسان و مستاصل‌شان کرده است رهایی یابند. به همین دلیل در بسیاری از اوقات فروشندگان نابکار خرافات و شبه‌علم به سراغ بیمارانی می‌روند که با بیماری‌های سخت و هراس‌آور دست و پنجه نرم می‌کنند.
#خرافات
#فریبکاری
#شبهـعلم
#شبه‌علمـپزشکی
#شارلاتانیسمـپزشکی
#دکترـکیارشـآرامش
#پریـفرونتال
#تفکرـنقاد
#prefrontal
#prefrontalclub
@prefrontalclub
- علت گرایش مردم به شبه علم و خرافات چیست؟
این ویدئو بخش آخر پاسخ به پرسش درباره علل اقبال بخشی از مردم به خرافات و شبه علم است.
یک دلیل این اقبال این است که انسانها در حالت ترس و احساس استیصال و بی‌‌پناهی چنان آسیب‌پذیر می‌شوند که ممکن است به‌راحتی و بدون تامل، به وعده‌های فریبکاران دل ببندند. با این امید که از بیماری یا مشکلی که هراسان و مستاصل‌شان کرده است رهایی یابند. به همین دلیل در بسیاری از اوقات فروشندگان نابکار خرافات و شبه‌علم به سراغ بیمارانی می‌روند که با بیماری‌های سخت و هراس‌آور دست و پنجه نرم می‌کنند.
#خرافات
#فریبکاری
#شبهـعلم
#شبه‌علمـپزشکی
#شارلاتانیسمـپزشکی
#دکترـکیارشـآرامش
#پریـفرونتال
#تفکرـنقاد
#prefrontal
#prefrontalclub
@prefrontalclub
وقاحت وزیر در قبرستان نهادهای مدنی
نویسنده: دکتر کیارش آرامش
وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی گفته است:
«برخی دانش آموزان بازداشتی برای اصلاح و تربیت به مراکز روان‌شناسی ارجاع داده می‌شوند تا مانع از تبدیل آن‌ها به شخصیت‌های ضداجتماعی شوند.»
این وضعیت که وزیر بی‌شرف (با عرض معذرت از واژه بی‌شرف) توصیف کرده. است، از دو جنبه با روسیه و چین شباهت دارد:
یک جنبه‌اش این است که سوءاستفاده از نهادهای روان‌شناسی و روان‌پزشکی برای سرکوب، به نحو گسترده‌ای در شوروی سابق و چین رایج بوده است و سابقه‌اش به دوران استالین برمی‌گردد.
آخرین نمونه‌اش این است که در چین، مسلمانان اویغور را در موءسسات موسوم به بیمارستان‌روانی زندانی می‌کنند و این بخشی از برنامه پاکسازی قومی و فرهنگی مسلمانان اویغور توسط چین کمونیست است. فاجعه‌ای بزرگ و مهیب که چندان که باید در جهان بازتاب نداشته است!
وجه دیگر شباهت اما، سکوت بلکه مردگی نهادهای حرفه‌ای و اخلاق پزشکی در این کشورها است. چنین سوءاستفاده‌ی مهیب و شرم‌آوری از نهادهای روان‌شناسی و روان‌پزشکی، باید با اعتراض و برخورد شدید نهادهای صنفی و اخلاقی روبه‌رو شود.
اما سکوت مرگباری همه را فراگرفته است!
زیرا نهاد مستقل مدنی در تمامی این کشورهای استبداد زده (روسیه و چین و ایران) بیمعنی است و در غیاب نهادهای مستقل مدنی، سخن گفتن از حرفه (پروفشن) و نهاد حرفه‌ای و اخلاق حرفه‌ای، چیزی جز مسخره‌کردن خود و واژه‌ها نیست.
و در غیاب نهادهای مدنی، چه کسی باید از شان روان‌شناسی و روان‌پزشکی دفاع کند؟
چنین کاری از رئیس نظام پزشکی یا نظام روان شناسی حکومتی و وزیر بهداشت دولت سرکوب برنمی‌آید. وزیری که در بحبوحه کشتار کرونا، نامه‌ی ضد واکسن امضا کرد تا نشان دهد که اگر به او بگویی «بی‌شرف»، تنها به واژه‌ی بی‌شرف توهینی سخت کرده‌ای.
و البته در این میان حساب روان‌شناسان و روان‌شناسان شریف و شجاعی که به طور فردی و جمعی اعتراض خود را ثبت می‌کنند تا بر این زمانه‌ی عسرت گواهی دهند، جداست.
نویسنده: دکتر کیارش آرامش
وزیر آموزش و پرورش جمهوری اسلامی گفته است:
«برخی دانش آموزان بازداشتی برای اصلاح و تربیت به مراکز روان‌شناسی ارجاع داده می‌شوند تا مانع از تبدیل آن‌ها به شخصیت‌های ضداجتماعی شوند.»
این وضعیت که وزیر بی‌شرف (با عرض معذرت از واژه بی‌شرف) توصیف کرده. است، از دو جنبه با روسیه و چین شباهت دارد:
یک جنبه‌اش این است که سوءاستفاده از نهادهای روان‌شناسی و روان‌پزشکی برای سرکوب، به نحو گسترده‌ای در شوروی سابق و چین رایج بوده است و سابقه‌اش به دوران استالین برمی‌گردد.
آخرین نمونه‌اش این است که در چین، مسلمانان اویغور را در موءسسات موسوم به بیمارستان‌روانی زندانی می‌کنند و این بخشی از برنامه پاکسازی قومی و فرهنگی مسلمانان اویغور توسط چین کمونیست است. فاجعه‌ای بزرگ و مهیب که چندان که باید در جهان بازتاب نداشته است!
وجه دیگر شباهت اما، سکوت بلکه مردگی نهادهای حرفه‌ای و اخلاق پزشکی در این کشورها است. چنین سوءاستفاده‌ی مهیب و شرم‌آوری از نهادهای روان‌شناسی و روان‌پزشکی، باید با اعتراض و برخورد شدید نهادهای صنفی و اخلاقی روبه‌رو شود.
اما سکوت مرگباری همه را فراگرفته است!
زیرا نهاد مستقل مدنی در تمامی این کشورهای استبداد زده (روسیه و چین و ایران) بیمعنی است و در غیاب نهادهای مستقل مدنی، سخن گفتن از حرفه (پروفشن) و نهاد حرفه‌ای و اخلاق حرفه‌ای، چیزی جز مسخره‌کردن خود و واژه‌ها نیست.
و در غیاب نهادهای مدنی، چه کسی باید از شان روان‌شناسی و روان‌پزشکی دفاع کند؟
چنین کاری از رئیس نظام پزشکی یا نظام روان شناسی حکومتی و وزیر بهداشت دولت سرکوب برنمی‌آید. وزیری که در بحبوحه کشتار کرونا، نامه‌ی ضد واکسن امضا کرد تا نشان دهد که اگر به او بگویی «بی‌شرف»، تنها به واژه‌ی بی‌شرف توهینی سخت کرده‌ای.
و البته در این میان حساب روان‌شناسان و روان‌شناسان شریف و شجاعی که به طور فردی و جمعی اعتراض خود را ثبت می‌کنند تا بر این زمانه‌ی عسرت گواهی دهند، جداست.
Forwarded from يك بيت مهمان حافظ با كيارش آرامش
فوتبالی که تماشا ندارد!
بازی فوتبال ایران و انگلیس را نگاه می‌کنم. با دل خون. دل همگی‌مان خون است. چشم همگی‌مان اشک آلود است. برای مهاباد. برای زاهدان. برای سقز. برای کیان. برای نیکا. برای مهرشاد. برای مهسا. برای هزاران زندانی آزاده. برای وطن....
با حیرت و وحشت خودم را می‌یابم که برای تیم ایران آرزوی بردن ندارم!
یادم آمد آن لحظه که خداداد عزیزی گل دوم را به استرالیا زد، ایران منفجر شد. من در خیابان بودم. در میدان انقلاب، راننده‌ی مسافربر فریاد می‌زد: «راه آهن، مجانی!» مردی که حتما از سر فقر در خیابان کار می‌کرد، این‌جوری می‌خواست در شادی ملی شریک باشد.
ما یک ملت بودیم. ما امیدوار بودیم. با همه رنج و ستمی که بر ما رفته بود، به آینده امید داشتیم. همان روزها دادگاه کرباسچی و نوری را با هیجان دنبال می‌کردیم. برایشان آرزوی پیروزی داشتیم. تلویزیون ماهواره‌ای درکار نبود. نشاط و جامعه و صبح امروز را با شوق از روزنامه فروشی می‌خریدیم. انگار عاشق بودیم. سودایی و پرشور.
امید به اصلاح داشتیم. در صف‌های طولانی رای دادن، ما را می‌دیدی که تمام امید یک تاریخ و یک ملت را روی برگه‌های سفید می‌نوشتیم و در صندوق می‌انداختیم.
بعضی‌ها می‌گفتند:« بیهوده امید بسته‌اید. از این صندوق جز لعنت بیرون نمی‌آید.»
ما باور نمی‌کردیم.
آخرین بار سال نود و شش خورشیدی بود. هزاران کیلومتر دور از وطن. رفتیم و در صف رای دادن ایستادیم. این‌بار شیفته‌ی یک سید خندان عبا شکلاتی نبودیم. فقط می‌خواستیم آخرین بارقه‌ی امید را برای کشور حفظ کنیم.
خیلی ها گفتند: «بیهوده امید بسته‌اید. از این صندوق جز لعنت بیرون نمی‌آید.»
می‌دانستیم راست می‌گویند. ولی در «آخرین امید» جاذبه‌ایست که فقط غرقه در دریایی می‌داند که ریسمانی را بر روی آب می‌بیند.
حالا دیگر امیدی به اصلاح نمانده است. تنها گزینه‌ی شبه‌انتخابات حکومتی، یک جنایتکار علیه بشریت بود و همان از صندوق بیرون آمد. وقتی بازیکنان تیم ملی به دیدارش رفتند و تبلیغات‌چی ها لحظه‌ی دست بر سینه‌گذاشتنشان را با دوربین شکار کردند و به رخ مردم عزادار کشیدند، دل همه‌مان شکست. آرزوی پیروزی تیم ملی در دلمان مرد.
حتی وقتی که شجاعانه از خواندن سرود جمهوری اسلامی سرباز زدند، شوق آرزوی پیروزی‌شان به دل‌ها برنگشت. خودشان هم دلشان شکسته بود. حکومت با آن نمایش رسوا تحقیرشان کرده بود. از همین دلشکستگی بود که در برابر حریف شکستند و خرد شدند.
یادم آمد مرثیه‌ای که سایه برای احسان طبری سروده بود. جایی از آن، خطاب به طبری می‌گوید که :
کاشکی خود مرده بودی پیش ازین
تا نمی مردی چنین ای نازنین!
بعد به خودش می‌اید و به خود نهیب می‌زند:
شوم بختی بین خدایا این منم
کآرزوی مرگ یاران می کنم
آن که از جان دوست تر می دارمش
با زبان تلخ می آزارمش
گرچه او خود زین ستم دلخون تر است
رنج او از رنج من افزونتر است
حالا این حکایت ماست. مردمی که از عشق وطن آرزوی باختن تیم ملی را داریم..
و این نمادی است از مصیبت این چهل و سه سال که کمترین مصیبتش آرزوی مرگ دوست، آرزوی باختن تیم ملی بوده است. حکومتی که هیچ به اصلاح تن نداد و نشنید این نهیب را که روزی خیرخواهی به اوگفت:
یک دم نگاه کن که چه بر باد می‌دهی
چنین هزار امید بنی‌ادم است این!
و حالا شجاعت و شکوه فرزندان وطن در خیابان‌های ایران و جهان است که این امید را در دل زنده نگاه می‌دارد که روزی دوباره با شوق بازی تیم ملی را با هم تماشا کنیم و با هر گلی که می‌زند فریاد شوقمان به آسمان برود.
ندا، پویا، نیکا،. مهرشاد!
آن روز، آن روز که دیر مباد، اگر هنوز باشیم، به یادتان خواهیم بود.
کیارش آرامش
۳۰ آبان خونین ۱۴۰۱
بازی فوتبال ایران و انگلیس را نگاه می‌کنم. با دل خون. دل همگی‌مان خون است. چشم همگی‌مان اشک آلود است. برای مهاباد. برای زاهدان. برای سقز. برای کیان. برای نیکا. برای مهرشاد. برای مهسا. برای هزاران زندانی آزاده. برای وطن....
با حیرت و وحشت خودم را می‌یابم که برای تیم ایران آرزوی بردن ندارم!
یادم آمد آن لحظه که خداداد عزیزی گل دوم را به استرالیا زد، ایران منفجر شد. من در خیابان بودم. در میدان انقلاب، راننده‌ی مسافربر فریاد می‌زد: «راه آهن، مجانی!» مردی که حتما از سر فقر در خیابان کار می‌کرد، این‌جوری می‌خواست در شادی ملی شریک باشد.
ما یک ملت بودیم. ما امیدوار بودیم. با همه رنج و ستمی که بر ما رفته بود، به آینده امید داشتیم. همان روزها دادگاه کرباسچی و نوری را با هیجان دنبال می‌کردیم. برایشان آرزوی پیروزی داشتیم. تلویزیون ماهواره‌ای درکار نبود. نشاط و جامعه و صبح امروز را با شوق از روزنامه فروشی می‌خریدیم. انگار عاشق بودیم. سودایی و پرشور.
امید به اصلاح داشتیم. در صف‌های طولانی رای دادن، ما را می‌دیدی که تمام امید یک تاریخ و یک ملت را روی برگه‌های سفید می‌نوشتیم و در صندوق می‌انداختیم.
بعضی‌ها می‌گفتند:« بیهوده امید بسته‌اید. از این صندوق جز لعنت بیرون نمی‌آید.»
ما باور نمی‌کردیم.
آخرین بار سال نود و شش خورشیدی بود. هزاران کیلومتر دور از وطن. رفتیم و در صف رای دادن ایستادیم. این‌بار شیفته‌ی یک سید خندان عبا شکلاتی نبودیم. فقط می‌خواستیم آخرین بارقه‌ی امید را برای کشور حفظ کنیم.
خیلی ها گفتند: «بیهوده امید بسته‌اید. از این صندوق جز لعنت بیرون نمی‌آید.»
می‌دانستیم راست می‌گویند. ولی در «آخرین امید» جاذبه‌ایست که فقط غرقه در دریایی می‌داند که ریسمانی را بر روی آب می‌بیند.
حالا دیگر امیدی به اصلاح نمانده است. تنها گزینه‌ی شبه‌انتخابات حکومتی، یک جنایتکار علیه بشریت بود و همان از صندوق بیرون آمد. وقتی بازیکنان تیم ملی به دیدارش رفتند و تبلیغات‌چی ها لحظه‌ی دست بر سینه‌گذاشتنشان را با دوربین شکار کردند و به رخ مردم عزادار کشیدند، دل همه‌مان شکست. آرزوی پیروزی تیم ملی در دلمان مرد.
حتی وقتی که شجاعانه از خواندن سرود جمهوری اسلامی سرباز زدند، شوق آرزوی پیروزی‌شان به دل‌ها برنگشت. خودشان هم دلشان شکسته بود. حکومت با آن نمایش رسوا تحقیرشان کرده بود. از همین دلشکستگی بود که در برابر حریف شکستند و خرد شدند.
یادم آمد مرثیه‌ای که سایه برای احسان طبری سروده بود. جایی از آن، خطاب به طبری می‌گوید که :
کاشکی خود مرده بودی پیش ازین
تا نمی مردی چنین ای نازنین!
بعد به خودش می‌اید و به خود نهیب می‌زند:
شوم بختی بین خدایا این منم
کآرزوی مرگ یاران می کنم
آن که از جان دوست تر می دارمش
با زبان تلخ می آزارمش
گرچه او خود زین ستم دلخون تر است
رنج او از رنج من افزونتر است
حالا این حکایت ماست. مردمی که از عشق وطن آرزوی باختن تیم ملی را داریم..
و این نمادی است از مصیبت این چهل و سه سال که کمترین مصیبتش آرزوی مرگ دوست، آرزوی باختن تیم ملی بوده است. حکومتی که هیچ به اصلاح تن نداد و نشنید این نهیب را که روزی خیرخواهی به اوگفت:
یک دم نگاه کن که چه بر باد می‌دهی
چنین هزار امید بنی‌ادم است این!
و حالا شجاعت و شکوه فرزندان وطن در خیابان‌های ایران و جهان است که این امید را در دل زنده نگاه می‌دارد که روزی دوباره با شوق بازی تیم ملی را با هم تماشا کنیم و با هر گلی که می‌زند فریاد شوقمان به آسمان برود.
ندا، پویا، نیکا،. مهرشاد!
آن روز، آن روز که دیر مباد، اگر هنوز باشیم، به یادتان خواهیم بود.
کیارش آرامش
۳۰ آبان خونین ۱۴۰۱