یکم از حرفای لیتوک تو لایو امروز🐱

«در دوران نوجوانی‌م وارد اس‌ام شدم و در بیست‌ سالگی به‌ عنوان عضوی از سوپرجونیور دبیو کردم. و همون‌طور که برای زنده موندن، هر روز با تمام وجود زندگی کردم، بیست سال مثل چشم بهم زدن گذشت. در این مدت، زندگی پارک جونگسو و لیتوکِ سوپرجونیور خیلی به هم شبیه شدن. یه زمانی بود که نمی‌دونستم واقعا کی هستم، اما حالا می‌تونم هم پارک جونگسو رو دوست داشته باشم و هم لیتوک رو.

در ۶ نوامبر ۲۰۰۵، روزی که دبیو کردم، فکر می‌کردم اگه فقط پنج سال کار کنم، موفق می‌شم، اما اون زمان خیلی زود گذشت. فکر می‌کنم خیلی شکرگزار و خوشحالم. توی این بیست سال، خیلی‌ها بودن که ازم حمایت کردن و تشویقم کردن، انگار که دارم روی یخ راه می‌رم. خیلی کم‌و‌کاستی داشتم. خیلی جوون بودم. چیز زیادی نمی‌دونستم. می‌خواستم خوب باشم. می‌خواستم موفق بشم. می‌خواستم انتظارات همه رو برآورده کنم. آره، واقعا دلم می‌خواست این کار رو بکنم، و این احساس واقعی و صادقانه‌ی منه.

وای، نمی‌دونستم چیزی که نوشتم انقدر غمگینه... با این حال، ممنونم که با قلبی بزرگ منو درک کردید و پذیرفتید. آه من به راهی که تا حالا اومدم ادامه می‌دم. شاید یه کم آروم پیش برم، ولی مثل همیشه، نهایت تلاشم رو می‌کنم توی جایگاهی که می‌تونم. هیچ‌وقت تسلیم نمی‌شم. هیچ‌وقت رها نمی‌کنم. من اینجا، توی سوجو میمونم، جایی که خوشبختیم ازش شروع شد، و با آدم‌هایی خوشحال، خوشحال خواهم بود، و کنار شما (الف‌ها) می‌مونم تا روزی که چشم‌هامو ببندم.»

🐱🐱🐱😀😀😀