✅ دعوای مزاحمت(ق.آ.د.م):

🔴 دعوای مزاحمت عبارت است از :
دعوایی که به موجب آن متصرف مال غیرمنقول درخواس جلوگیری از مزاحمت کسی رامی نمایدکه نسبت به متصرفات او مزاحم است بدون اینکه مال را از تصرف متصرف خارج کرده باشد .(ماده ۱۶۰ ق.آ.د.م)

🔵عناصر دعوای مزاحمت:

🔸 تصرف بدون مزاحمت سابق خواهان
🔸 مزاحمت فعلی خوانده
🔸مزاحمت،بدون رضایت خواهان و به غیر وسیله قانونی بوده است.
🔸مزاحمت باید فعلیت داشته باشد یعنی در حال وقوع باشد و مزاحمت غریب الوقوع و احتمالی برای اقامه ی دعوای رفع مزاحمت کافی نیست.

🔹دعوای مزاحمت یکی از انواع دعواهای تصرف است .لذا دعاوی تصرف به سه دسته تقسیم می شوند:
●       دعوای تصرف عدوانی
●       ممانعت از حق
●       مزاحمت از حق

🔻 در دعوای مزاحمت نیاز نیست که خواهان مالک باشد همین که متصرف باشد کافی است در واقع به عنوان قاعده کلی باید بدانیم 
که در هیچ یک از دعاوی سه گانه تصرف مالکیت موضوعیت ندارد.

🔻 اگر تصرف جزئی باشد باید دعوای ممانعت و مزاحمت طرح کرد اما اگر کلی باشد باید دعوای تصرف عدوانی مطرح کرد.

✅ عقود لازم :

🔶مزارعه
عقدی که به موجب آن احدى از طرفین زمینی را برای مدت معین به طرف دیگر می دهد تا زراعت کند و حاصل تقسیم شود و سهم هر یک تا باید مشخص باشد مزارع عامل است.

🔶عقد ضمان
عقدی که شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده می گيرد متعهد ضامن و طرف دیگر مضمون له و شخص ثالث مضمون عنه یا مدیون اصلی است.

🔶حواله
عقدی که به موجب آن طلب شخصی از ذمه مدیون به ذمه شخص ثالث منتقل ميشود مدیون محیل و طلبکار محتال و شخص ثالث محتال علیه است.

🔶کفالت
عقدی که به موجب ان احد از طرفین در مقابل طرف دیگر احضار شخص ثالث را تعهد می نماید متعهد كفيل و شخص ثالث مکفول و طرف دیگر مکفول له است.

🔶صلح
برای رفع تنازع و اختلاف يا جلوگیرى از تنازع احتمالی است، طرف اول را مصالح و طرف دوم را  متصالح گويند.

🔶رهن
عقدی است که به موجب آن مدیون مالی را برای وثیقه به داین می دهد.

رهن دهنده راهن و طرف دیگر مرتهن است و این عقد برای راهن لازم و برای مرتهن جایز است.

🔶هبه
عقدی که یک نفر مالی را "مجانا" به دیگری تمليك كند، تمليك كننده "واهب" و طرف دیگر "متهب" و مورد هبه "عین موهوبه" است.

🔶بيع:
بیع یعنی تملیک عین به عوض معلوم

پس از توافق بایع و مشتری در مبیع و قیمت آن عقد بیع به ایجاب و قبول واقع می شود.

مقدار و جنس و وصف مبیع باید معلوم باشد.

عقد بیع بایع را ضامن درك مبيع و مشتری را  ضامن در ک ثمن قرار می دهد.

در عقد بیع تسلیم یعنی دادن مبیع به تصرف مشتری و تادیه ثمن یعنی ثمن را در موعد و محل طبق شرایط عقد بیع تادیه نماید.

#مدنی

✅ عقد لازم؟

🔸«عقد لازم آن است که هیچ یک از طرفین معامله حق فسخ آن را نداشته باشند مگر در موارد معینه» (ماده ۱۸۵ ق.م)

🔸● رابطه‌ای که در اثر "عقد لازم" پیدا می‌شود طوری است که هیچ یک از طرفین عقد نمی‌تواند بدون رضای طرف دیگر آن را برهم بزند.

🔸● طرفین در انجام آنچه در عقد تصریح شده ملزم می‌باشند مگر در موارد معینه قانونی و آن در موردی است که در اثر یکی از خیارات حق فسخ داده شده باشد که در این صورت طرفی که به او حق فسخ داده شده است، می‌تواند معامله را "فسخ" نماید.

🔸● در صورتی که طرفین عقد؛ در فسخ و برهم زدن آن توافق حاصل نمایند، آن را "اقاله" می گویند.

🔸● عقود بیع،اجاره،مزارعه،مساقات از جمله عقود لازم می‌باشند.

🔸● کلیه عقود لازم هستند مگر آنکه قانون خلاف آن را تصریح نماید.

✍️ نكته: «عقودی که بر طبق قانون واقع شده باشد بین متعاملین و قائم‌مقام آنها لازم‌الاتباع است، مگر اینکه به رضای طرفین اقاله و یا به علت قانونی فسخ شود» (ماده ۲۱۹ ق.م)

#مدنی

🛑عقد منجز و معلق

⚜عقد منجز:
برابر ماده ۱۸۹ قانون مدنی عقد منجز عقدی است که تأثیر آن بر حسب انشاء موقوف به امر دیگری نباشد. می دانیم که هر عقدی دارای آثاری است که طرفین برای بدست آوردن آن اثار به انعقاد عقد اقدام می نمایند. مثلاً عقد بیع موجب انتقال مالکیت مورد معامله به خریدار و انتقال مالکیت ثمن به فروشنده می گردد که در عقد منجز پس از تمام شدن عقد فروشنده مالک ثمن و خریدار مالک مبیع می گردد.

⚜عقد معلق:
از مفهوم ماده ۱۸۹ معلوم می شود که عقد معلق عقدی است که تأثیر آن بر حسب انشاء موقوف به امر دیگری باشد. یعنی طرفین عقد می توانند بواسطه تعلیق پیدایش آثار عقد را منوط به امری در آینده نمایند. اساساً تعلیق در انشاء (پیدایش اصل عقد) باطل بوده و تنها تعلیق در منشاء (پیدایش آثار عقد) را جایز شمرده اند. انحلال عقد را می توان معلق بر شرط نمود و چنین شرطی را شرط فاسخ می نا مند.
⚜تعلیق واقعی در صورتی است که تحقق شرط در آینده احتمالی، نامعلوم و مربوط به حادثه خارجی باشد. مثل آنکه پدری به فرزندش بگوید: «این مال را به تو فروختم به هزار تومان اگر ظرف ۳ سال مدرک لیسانست را بگیری» فلذا اگر طرفین عقد، تحقق شرط را در آینده به یقین بدانند، تعلیق بر آن صوری است و نشان می دهد که طرفین خواسته اند ایجاد دین مدتی به تأخیر افتد مانند آنکه تعهدی موقوف به فرا رسیدن نوروز سال بعد باشد که چون قطعاً نوروز سال بعد فرا خواهد رسید دیگر این امر تعلیق واقعی نبوده و البته بین طرفین معتبر و لازم الاجراست. از یک طرف و از سوی دیگر اگر اثر عقد منوط به امری شود که به حکم قانون از شرایط درستی عقد است، قیدی بر آن افزوده نشده و تأکید بی فایده ای در باب اجرای قانون است. مانند ماده ۷۰۰ قانون مدنی که مقرر داشته :«تعلیق به شرایط صحت آن، مثل اینکه ضامن قید کند که اگر مضمون عنه مدیون باشد، من ضامنم، موجب بطلان آن نمی شود.»
⚜در کتب حقوقی تشریح شده است که اگر تحقق اثر عقد منوط به اراده مدیون شود و به صورت دلخواه درآید مانند آنکه فروشنده بگوید :«قالی خود را به تو فروختم اگر آن را به صرفه تشخیص دهم» و همچنین در مواردی که تعلیق بر امر غیر مقدور یا نامشروع باشد و همچنین در مواردی که عقد برشرطی معلق شود که با مقتضای عقد مخالف بوده و یا سبب جهل به عوضین گردد، باطل است.
⚜در اینکه آثار عقد معلق از زمان حصول شرط جاری میشود یا از زمان انعقاد عقد، قانون مدنی صراحتی ندارد ولیکن نظر مشهور آن است که حصول شرط کاشف از اجرای آثار از زمان انعقاد عقد می باشد.

✅ قرارهای قاطع

🔸1 -رد دعوی
🔸2 -عدم استماع دعوی
🔸3 -سقوط دعوی
🔸4 -ابطال دادخواست
🔸5 -قرار رد دادخواستی که از دادگاه صادر شده است.

✅احکام ذیل قابل تجدیدنظر نیست مگر در صورت عدم صلاحیت دادگاه یا قاضی:

🔹الف) احکام مستند به اقرار
🔹1 -اقرار قاطع نه مقدماتی 
🔹2 -اقرار در دادگاه نه خارج از دادگاه

🔸ب) احکام مستند به رای یک یا چند کارشناس(رسمی) که طرفین کتباً رای ایشان را قاطع دعوی دانسته باشند(چه کارشناس مزبور مرضی الطرفین باشد یا نباشد)

🔸ج) آرایی که طرفین کتباً حق تجدیدنظر خواهی خود را نسبت به آن ساقط کرده‌اند. (قبل از صدور رای)

🔸د) آرای صادره در خصوص خسارات ناشی از اجرای قرار تامین خواسته.


🟥انواع قرارهای اعدادی

🟡قرار تحقیق محلی:
در مواردی اصحاب دعوا، برای اثبات ادعای خود و یا دادگاه برای احراز موضوع، به اطلاعات اهل محل استناد می ­کند، برای مثال یکی از اصحاب دعوا مدعی این است که ساختمان موجود در ملکی را ساخته و یا در ملکی متصرف بوده و برای اثبات این ادعا به اطلاعات اشخاصی که در محل ساکن هستند استناد می­ کند. در این صورت دادگاه قرار تحقیق محلی صادر می‌کند. قرار تحقیقی برای این صادر می­ شود که پرونده را آماده صدور رای قاطع نماید.

🟠قرار معاینه محل:
در مواردی،اصحاب دعوا،برای اثبات ادعا و یا دادگاه برای احراز موضوع لازم می‌‌دانند که وضعیت محل و همچنین مال منقولی که حمل آن به دادگاه ممکن نیست از نزدیک دیده شود، قرار معاینه محل صادر می‌‌شود.

🔵قرار کارشناسی:
تشخیص موضوع مورد اختلاف، در مواردی نیاز به جنبه­ی فنی و تخصصی دارد، که مربوط به اشخاص دارای فن و تخصص مربوط می­ باشد در این صورت، دادگاه قرار کارشناسی صادر می­ کند.

🟣قرار اتیان سوگند:
در صورتی که برای اثبات ادعا، درخواست سوگند طرف مقابل شود دادگاه، در صورت پذیرفتن درخواست باید قرار اتیان سوگند صادر کند.

🟢دیگر قرارهای اعدادی: 
⇦قرار تطبیق
⇦قرار اناطه
⇦قرار قرینه (تمهیدی) وساده

🟣اگر در اصل دعوا قرارهای قاطع یا حکم قطعی به ضرر خواهان صادر شود یا خواهان ظرف ده روز پس از صدور تأمین خواسته دعوای اصلی را اقامه ننماید، خوانده می تواند ظرف ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ رای صادره در اصل دعوا از دادگاه صادر ڪننده ی حڪم درخواست  مطالبه ی خسارت ناشی از اجرای قرار را از محل خسارت احتمالی اخذ شده از خواهان بنماید. رای صادره در این مورد قطعی خواهد بود.