این محصول HU۹۱۵QE نام دارد و تصویر را با درخشندگی کافی در دسترس مخاطب قرار می‌دهد و دارای یک سیستم صوتی داخلی هم هست.
بازتولید رنگ در HU۹۱۵QE توسط یک منبع نور لیزر سه کاناله – برای تولید سه رنگ قرمز، آبی و سبز – به جای استفاده از چرخه رنگی مشترک که در بسیاری از پروژکتورهای مشابه متداول است، صورت می‌گیرد. پوشش رنگ از طریق این ویدئو پروژکتور تا ۹۴ درصد مشابه پوشش رنگ در سالن‌های سینما است. این دستگاه همچنین برای حدود ۲۰۰۰۰ ساعت استفاده مناسب است.
این دستگاه در صورت قرار گرفتن در فاصله ۵.۶ سانتیمتری از دیوار تصاویر ۹۰ اینچی و در صورت قرار گرفتن در فاصله ۱۸.۳ سانتیمتری از دیوار تصاویر ۱۲۰ اینچی پخش می‌کند و دقت تصاویر آن نیز ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ پیکسل است. پشتیبانی از فناوری HDR۱۰ از جمله دیگر ویژگی‌های دستگاه مذکور است.
ویدئو پروژکتور مذکور به یک سیستم تصحیح درخشندگی تصویر به صورت فریم به فریم نیز مجهز است. این پروژکتور ۳۷۰۰ لومن نور ANSI منتشر می‌کند و دقت کنتراست آن به ۲،۰۰۰،۰۰۰:۱ در هر صحنه می‌رسد. فناوری Brightness Optimizer II هم شدت روشنایی را بسته به شرایط روشنایی در اتاق تنظیم می‌کند، بدون اینکه نیازی به کشیدن پرده باشد. قیمت این محصول با سیستم صوتی ۴۰ واتی، ۵۱۰۰ دلار است.
@laser_and_optics
بازتولید رنگ در HU۹۱۵QE توسط یک منبع نور لیزر سه کاناله – برای تولید سه رنگ قرمز، آبی و سبز – به جای استفاده از چرخه رنگی مشترک که در بسیاری از پروژکتورهای مشابه متداول است، صورت می‌گیرد. پوشش رنگ از طریق این ویدئو پروژکتور تا ۹۴ درصد مشابه پوشش رنگ در سالن‌های سینما است. این دستگاه همچنین برای حدود ۲۰۰۰۰ ساعت استفاده مناسب است.
این دستگاه در صورت قرار گرفتن در فاصله ۵.۶ سانتیمتری از دیوار تصاویر ۹۰ اینچی و در صورت قرار گرفتن در فاصله ۱۸.۳ سانتیمتری از دیوار تصاویر ۱۲۰ اینچی پخش می‌کند و دقت تصاویر آن نیز ۳۸۴۰ در ۲۱۶۰ پیکسل است. پشتیبانی از فناوری HDR۱۰ از جمله دیگر ویژگی‌های دستگاه مذکور است.
ویدئو پروژکتور مذکور به یک سیستم تصحیح درخشندگی تصویر به صورت فریم به فریم نیز مجهز است. این پروژکتور ۳۷۰۰ لومن نور ANSI منتشر می‌کند و دقت کنتراست آن به ۲،۰۰۰،۰۰۰:۱ در هر صحنه می‌رسد. فناوری Brightness Optimizer II هم شدت روشنایی را بسته به شرایط روشنایی در اتاق تنظیم می‌کند، بدون اینکه نیازی به کشیدن پرده باشد. قیمت این محصول با سیستم صوتی ۴۰ واتی، ۵۱۰۰ دلار است.
@laser_and_optics
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، قوانین مکانیک کوانتومی نشان می دهد ذراتی مانند اتم ها باید به عنوان موج در نظر گرفته شوند و می توان از لحاظ تکنیکی لیزرهای اتمی ساخت که حاوی امواجی هماهنگ از مواد باشند اما مشکل اصلی تداوم بخشیدن به امواج ماده است تا بتوان از آنها استفاده کرد.
گروهی از فیزیکدانان آمستردام نشان داده اند با دستکاری مفهوم مربوط به زیربنای لیزر اتمی ( میعان بوز-اینشتین، یا به اختصار BEC) می توان این کار را انجام داد.
پژوهشگران اکنون توانسته اند چالش مهم ایجاد یک میعان ماندگار بوز-انیشتین را حل کنند. فلوریان شرک رهبر ارشد تیم در بیانیه ای در این باره می نویسد: در آزمایش های پیشین، خنک سازی تدریجی اتم ها در یک مکان انجام شد. ما تصمیم گرفتیم گام های خنک سازی در تنظیمات خود را به جای زمان در بعد فضا گسترش دهیم. به عبارت دیگر کاری کنیم تا اتم ها حین گذرندان مراحل متوالی خنک شدن، حرکت کنند.
در نهایت اتم های بسیار خنک به قلب آزمایش یعنی نقطه ای رسیدند که بتوان از آنها برای ایجاد امواج هماهنگ از مواد در میعان بوز-انیشتین استفاده کرد. به این ترتیب می توان فرایند مذکور را به طور مداوم ادامه داد.
هرچند این ایده ساده به نظر می رسد اما در عمل این طور نبود. به هرحال محققان پس از سال ها تلاش موفق شدند یک جریان مداوم از میعان بوز-انیشتین ایجاد کنند و امیدوارند از لیزر ساخته شده برای ایجاد یک اشعه ثابت از ماده استفاده کنند.
اگر آنها بتوانند لیزرهایی بسازند که نه تنها برای همیشه روشن می ماند و کار می کند، بلکه اشعه ای ثابت و ماندگار نیز تولید می کند، موارد استفاده فراوانی خواهد داشت.
@laser_and_optics
گروهی از فیزیکدانان آمستردام نشان داده اند با دستکاری مفهوم مربوط به زیربنای لیزر اتمی ( میعان بوز-اینشتین، یا به اختصار BEC) می توان این کار را انجام داد.
پژوهشگران اکنون توانسته اند چالش مهم ایجاد یک میعان ماندگار بوز-انیشتین را حل کنند. فلوریان شرک رهبر ارشد تیم در بیانیه ای در این باره می نویسد: در آزمایش های پیشین، خنک سازی تدریجی اتم ها در یک مکان انجام شد. ما تصمیم گرفتیم گام های خنک سازی در تنظیمات خود را به جای زمان در بعد فضا گسترش دهیم. به عبارت دیگر کاری کنیم تا اتم ها حین گذرندان مراحل متوالی خنک شدن، حرکت کنند.
در نهایت اتم های بسیار خنک به قلب آزمایش یعنی نقطه ای رسیدند که بتوان از آنها برای ایجاد امواج هماهنگ از مواد در میعان بوز-انیشتین استفاده کرد. به این ترتیب می توان فرایند مذکور را به طور مداوم ادامه داد.
هرچند این ایده ساده به نظر می رسد اما در عمل این طور نبود. به هرحال محققان پس از سال ها تلاش موفق شدند یک جریان مداوم از میعان بوز-انیشتین ایجاد کنند و امیدوارند از لیزر ساخته شده برای ایجاد یک اشعه ثابت از ماده استفاده کنند.
اگر آنها بتوانند لیزرهایی بسازند که نه تنها برای همیشه روشن می ماند و کار می کند، بلکه اشعه ای ثابت و ماندگار نیز تولید می کند، موارد استفاده فراوانی خواهد داشت.
@laser_and_optics
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این صحنه ای از یک فیلم جنگ ستارگان نیست، فقط یک ربات لیزری با کمک هوش مصنوعی است که از لیزر موهای زائد الهام گرفته شده است!
وجین خودکار Carbon Robotics می تواند بیش از 100000 علف هرز در ساعت را با استفاده از 8 ماژول لیزری که به طور همزمان کار می کنند از بین ببرد.
کاهش مصرف علف کش یکی از نتایج چشمگیر وجین دقیق است.
@laser_and_optics
وجین خودکار Carbon Robotics می تواند بیش از 100000 علف هرز در ساعت را با استفاده از 8 ماژول لیزری که به طور همزمان کار می کنند از بین ببرد.
کاهش مصرف علف کش یکی از نتایج چشمگیر وجین دقیق است.
@laser_and_optics
از آسمان منادی ماتم رسیده است
فابک علی‌الحسین(ع) محرم رسیده است
فرا رسیدن ماه محرم و ایام سوگواری سالار شهیدان تسلیت باد
@laser_and_optics
فابک علی‌الحسین(ع) محرم رسیده است
فرا رسیدن ماه محرم و ایام سوگواری سالار شهیدان تسلیت باد
@laser_and_optics
#آگهی_استخدام
یک شرکت دانش بنیان سازنده تجهیزات آزمایشگاهی
هایتک به منظور ارتقا کادر واحد تحقیق و توسعه نیاز به یک کارشناس فیزیک یا کارشناس ارشد فیزیک ترجیها گرایش اپتیک یا فوتونیک
زمینه فعالیت اسپکتروسکوپی و ساخت تجهیزات اسپکترومتری و آنالیز
کالیبراسیون سیستمهای اسپکترومتری
مهارت های مورد نیاز
آشنایی با اپتیک و اسپکتروسکوپی
ترجیها آشنایی با نرم افزارهای طراحی اپتیک نظیر زیمکس و...
لازم به ذکر است آشنایی با اصول و یا نرم افزار های طراحی مکانیک نظیر کتیا و سالیدورکس شانس شما را برای احراز بیشتر کرده و گرید کاری شما را افزایش می دهد.
توانمندی مونتاژ و اسمبل قطعات الکترونیکی مکانیکی و اپتیکی
موضوع فعالیت:
همکاری در طراحی و ساخت تجهیزات آزمایشگاهی با زمینه الکترونیک و اپتیک
لطفاً رزومه به شماره واتساپ 09121596705 ارسال گردد یا به آیدی
@aboozar123
@laser_and_optics
یک شرکت دانش بنیان سازنده تجهیزات آزمایشگاهی
هایتک به منظور ارتقا کادر واحد تحقیق و توسعه نیاز به یک کارشناس فیزیک یا کارشناس ارشد فیزیک ترجیها گرایش اپتیک یا فوتونیک
زمینه فعالیت اسپکتروسکوپی و ساخت تجهیزات اسپکترومتری و آنالیز
کالیبراسیون سیستمهای اسپکترومتری
مهارت های مورد نیاز
آشنایی با اپتیک و اسپکتروسکوپی
ترجیها آشنایی با نرم افزارهای طراحی اپتیک نظیر زیمکس و...
لازم به ذکر است آشنایی با اصول و یا نرم افزار های طراحی مکانیک نظیر کتیا و سالیدورکس شانس شما را برای احراز بیشتر کرده و گرید کاری شما را افزایش می دهد.
توانمندی مونتاژ و اسمبل قطعات الکترونیکی مکانیکی و اپتیکی
موضوع فعالیت:
همکاری در طراحی و ساخت تجهیزات آزمایشگاهی با زمینه الکترونیک و اپتیک
لطفاً رزومه به شماره واتساپ 09121596705 ارسال گردد یا به آیدی
@aboozar123
@laser_and_optics
#خبر_فناوری
🔸️یک تلویزیون اتمی ابداع شد
دانشمندان موفق به ابداع یک «تلویزیون اتمی» شدند که با استفاده از لیزر و ابر اتمی، سیگنال‌های تصویری را با استاندارد وضوح سنتی ۴۸۰ i (۴۸۰ خط افقی) دریافت می‌کند.
@laser_and_optics
🔸️یک تلویزیون اتمی ابداع شد
دانشمندان موفق به ابداع یک «تلویزیون اتمی» شدند که با استفاده از لیزر و ابر اتمی، سیگنال‌های تصویری را با استاندارد وضوح سنتی ۴۸۰ i (۴۸۰ خط افقی) دریافت می‌کند.
@laser_and_optics
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه خبری ساینس الرت، بخش مهم و کلیدی در این فناوری، یک شیشه محتوی اتم‌های گازی و بزرگ (super-sized) روبیدیوم (rubidium) است که با دو رنگ پرتو لیزری تحریک شده و به حالت موسوم به «رایدبرگ» (Rydberg) می‌رسند. این حالت زمانی ایجاد می‌شود که اتم‌ها سطح بالایی از انرژی دارند و این موجب می‌شود که الکترون‌ها در فاصله‌ای دورتر از مرکز اتم گردش کنند.
این حالت به نوبه خود موجب می‌شود که اتم‌ها بزرگ‌تر شوند و بیشتر کِش بیایند و این همچنین موجب حساس شدن آنها به میدان الکترومغناطیسی می‌شود و بنابراین می‌توان از آنها به عنوان دریافت کننده سیگنال تلویزیونی استفاده کرد. محققان پیش از این از شگرد مشابهی در ارتباط با سیگنال‌های رادیویی استفاده کرده بودند.
کریس هالووی مهندس برق از موسسه ملی استاندارد و فناوری در آمریکا درمورد این دستاورد گفت: ما متوجه شدیم که چگونه سیگنال‌های تصویری را از طریق حسگر‌های اتمی رایدبرگ ارسال و دریافت کنیم.
وی افزود: ما یک بازی ویدئویی را روی یک سیگنال کدگذاری و آن را با اتم‌ها شناسایی کردیم. خروجی این اقدام به طور مستقیم وارد تلویزیون می‌شود.
محققان از طریق آنالیز یکی از پرتو‌های لیزر در حالی که از میان اتم‌ها عبور می‌کند، سیگنال تصویری را استخراج می‌کنند و آن را به یک قالب مناسب برای صفحه تلویزیون تبدیل می‌کنند.
آنها بعد از انجام آزمایش‌هایی دریافتند که پرتو‌هایی با قطر کوچک و کمتر از ۱۰۰ میکرومتر برای هر ۲ لیزر شرایط مناسبی از لحاظ سرعت پاسخ و توایی پخش رنگ را داشتند. این محققان موفق شدند به نرخ داده قابل توجه تا حد ۱۰۰ مگابیت در ثانیه برسند.
در حال حاضر تلویزیون اتمی در اندازه یک میز غذاخوری است، اما در آینده امکان کوچک کردن آن وجود دارد. همچنین در آینده می‌توان این فناوری را با شیش، اتم‌های در دسترس تجاری و کابل‌های استاندارد فیبر نوری اجرایی کرد.
آمیتا دب فیزیکدان در دانشگاه اوتاگو نیوزیلند هم گفت: نیازی نیست که برای این کار قطعات الکترونیکی را تغییر دهید یا از سوکت‌های متفاوتی استفاده کرد.
@laser_and_optics
این حالت به نوبه خود موجب می‌شود که اتم‌ها بزرگ‌تر شوند و بیشتر کِش بیایند و این همچنین موجب حساس شدن آنها به میدان الکترومغناطیسی می‌شود و بنابراین می‌توان از آنها به عنوان دریافت کننده سیگنال تلویزیونی استفاده کرد. محققان پیش از این از شگرد مشابهی در ارتباط با سیگنال‌های رادیویی استفاده کرده بودند.
کریس هالووی مهندس برق از موسسه ملی استاندارد و فناوری در آمریکا درمورد این دستاورد گفت: ما متوجه شدیم که چگونه سیگنال‌های تصویری را از طریق حسگر‌های اتمی رایدبرگ ارسال و دریافت کنیم.
وی افزود: ما یک بازی ویدئویی را روی یک سیگنال کدگذاری و آن را با اتم‌ها شناسایی کردیم. خروجی این اقدام به طور مستقیم وارد تلویزیون می‌شود.
محققان از طریق آنالیز یکی از پرتو‌های لیزر در حالی که از میان اتم‌ها عبور می‌کند، سیگنال تصویری را استخراج می‌کنند و آن را به یک قالب مناسب برای صفحه تلویزیون تبدیل می‌کنند.
آنها بعد از انجام آزمایش‌هایی دریافتند که پرتو‌هایی با قطر کوچک و کمتر از ۱۰۰ میکرومتر برای هر ۲ لیزر شرایط مناسبی از لحاظ سرعت پاسخ و توایی پخش رنگ را داشتند. این محققان موفق شدند به نرخ داده قابل توجه تا حد ۱۰۰ مگابیت در ثانیه برسند.
در حال حاضر تلویزیون اتمی در اندازه یک میز غذاخوری است، اما در آینده امکان کوچک کردن آن وجود دارد. همچنین در آینده می‌توان این فناوری را با شیش، اتم‌های در دسترس تجاری و کابل‌های استاندارد فیبر نوری اجرایی کرد.
آمیتا دب فیزیکدان در دانشگاه اوتاگو نیوزیلند هم گفت: نیازی نیست که برای این کار قطعات الکترونیکی را تغییر دهید یا از سوکت‌های متفاوتی استفاده کرد.
@laser_and_optics
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، همه ما به دریافت داده‌ها به صورت بی سیم عادت کرده‌ایم، اما انتقال نیرو و شارژ بی سیم از طریق هوا بسیار پیچیده‌تر است. اکنون مهندسان کره‌ای سیستم جدیدی را ابداع کرده‌اند که از لیزرهای مادون قرمز برای پرتودهی و انتقال قدرت تا فاصله ۳۰ متری استفاده می‌کند.
ابداع این روش در نهایت می‌تواند به اختراع فناوری منجر شود که به محض ورود به اتاق، تلفن شما را به‌طور خودکار شارژ می‌کند.
شارژ بی‌سیم در حال حاضر یک ویژگی در دسترس در تلفن‌های همراه و سایر دستگاه‌ها است، اما از نظر عملکرد خیلی بهتر از وصل کردن سیم برای شارژ نیست. هر دستگاه برای شارژ بی سیم معمولاً باید در یک جایگاه خاص قرار بگیرد یا با یک سطح خاص تماس برقرار کند و در حین شارژ نمی‌توان آن را جابجا کرد.
برای اینکه شارژ بی‌سیم واقعاً مفید باشد، باید در فواصل طولانی‌تر و دورتر در دسترس باشد و انرژی را به همان اندازه که شبکه‌های وای فای تبادل داده ارسال می‌کنند، منتقل کند. دانشمندان روی این هدف کار می‌کنند و آزمایش انتقال امواج مایکروویو یا لیزر به دستگاه‌ها، یا تولید میدان‌های الکترومغناطیسی که یک اتاق را پوشش می‌دهد، انجام شده است. اما این کار اغلب به تجهیزات حجیم و پیچیده نیاز دارد.
در یک مطالعه جدید، دانشمندان دانشگاه سجونگ کره جنوبی یک سیستم شارژ بی‌سیم جدید ایجاد کردند که از نور مادون قرمز در فواصل مناسب استفاده می‌کند. این سیستم از دو بخش اصلی تشکیل شده است: یک فرستنده که می‌تواند در یک اتاق نصب شود و یک گیرنده که می‌تواند به دستگاه‌های الکترونیکی اضافه شود. فرستنده یک منبع انرژی نوری است که از یک تقویت کننده خاص استفاده می‌کند که یک پرتو نور مادون قرمز با طول موج مرکزی ۱۵۵۰ نانومتر تولید می‌کند.
سپس این پرتو از طریق هوا منتقل می‌شود تا به گیرنده که از یک بازتابنده عدسی کروی تشکیل شده، برخورد کند. نور ورودی در نقطه‌ای در مرکز گیرنده متمرکز می‌کند، جایی که یک سلول فتوولتائیک منتظر جذب نور و تولید برق است. اگر خط دید بین فرستنده و گیرنده شکسته شود، دستگاه به سرعت و به طور خودکار به حالت ایمن با توان کم پرتاب لیزر تغییر وضعیت می‌دهد. انتظار می‌رود در آینده نزدیک برای تجاری سازی این فناوری اقدام شود.
@laser_and_optics
ابداع این روش در نهایت می‌تواند به اختراع فناوری منجر شود که به محض ورود به اتاق، تلفن شما را به‌طور خودکار شارژ می‌کند.
شارژ بی‌سیم در حال حاضر یک ویژگی در دسترس در تلفن‌های همراه و سایر دستگاه‌ها است، اما از نظر عملکرد خیلی بهتر از وصل کردن سیم برای شارژ نیست. هر دستگاه برای شارژ بی سیم معمولاً باید در یک جایگاه خاص قرار بگیرد یا با یک سطح خاص تماس برقرار کند و در حین شارژ نمی‌توان آن را جابجا کرد.
برای اینکه شارژ بی‌سیم واقعاً مفید باشد، باید در فواصل طولانی‌تر و دورتر در دسترس باشد و انرژی را به همان اندازه که شبکه‌های وای فای تبادل داده ارسال می‌کنند، منتقل کند. دانشمندان روی این هدف کار می‌کنند و آزمایش انتقال امواج مایکروویو یا لیزر به دستگاه‌ها، یا تولید میدان‌های الکترومغناطیسی که یک اتاق را پوشش می‌دهد، انجام شده است. اما این کار اغلب به تجهیزات حجیم و پیچیده نیاز دارد.
در یک مطالعه جدید، دانشمندان دانشگاه سجونگ کره جنوبی یک سیستم شارژ بی‌سیم جدید ایجاد کردند که از نور مادون قرمز در فواصل مناسب استفاده می‌کند. این سیستم از دو بخش اصلی تشکیل شده است: یک فرستنده که می‌تواند در یک اتاق نصب شود و یک گیرنده که می‌تواند به دستگاه‌های الکترونیکی اضافه شود. فرستنده یک منبع انرژی نوری است که از یک تقویت کننده خاص استفاده می‌کند که یک پرتو نور مادون قرمز با طول موج مرکزی ۱۵۵۰ نانومتر تولید می‌کند.
سپس این پرتو از طریق هوا منتقل می‌شود تا به گیرنده که از یک بازتابنده عدسی کروی تشکیل شده، برخورد کند. نور ورودی در نقطه‌ای در مرکز گیرنده متمرکز می‌کند، جایی که یک سلول فتوولتائیک منتظر جذب نور و تولید برق است. اگر خط دید بین فرستنده و گیرنده شکسته شود، دستگاه به سرعت و به طور خودکار به حالت ایمن با توان کم پرتاب لیزر تغییر وضعیت می‌دهد. انتظار می‌رود در آینده نزدیک برای تجاری سازی این فناوری اقدام شود.
@laser_and_optics
یک گروه تحقیقاتی از فلاش‌های لیزری برای شبیه‌سازی فضای داخلی سیارات نپتون و اورانوس استفاده و فرآیند جدیدی برای تولید الماس‌های کوچک از بطری‌های پلاستیکی ارائه کردند.
به گزارش خبرگزاری آریا، این گروه بین‌المللی به سرپرستی محققان دانشگاه روستوک و مدرسه پلی تکنیک فرانسه لیزری را روی یک لایه نازک از پلاستیک PET ساده شلیک و با استفاده از فلاش‌های لیزری شدید آنچه اتفاق افتاد را بررسی کردند.
یکی از نتایج این بود که محققان توانستند نظریه قبلی خود را تأیید کنند که واقعاً الماس در غول‌های یخی در حاشیه منظومه شمسی می‌بارد. نتیجه دیگر این بود که این فرآیند می‌تواند روش جدیدی برای تولید نانوالماس ایجاد کند که برای مثال برای حسگر‌های کوانتومی بسیار حساس مورد نیاز است.
در این آزمایش، یک ورقه نازک از پلاستیک PET با لیزر بمباران شد. فلاش‌های لیزری قوی که به نمونه مواد فویل مانند برخورد کردند، برای مدت کوتاهی آن را تا دمای 6000 درجه سانتیگراد گرم کردند و بنابراین یک موج ضربه‌ای ایجاد شد که ماده را تا میلیون‌ها برابر فشار اتمسفر برای چند نانوثانیه فشرده کرد. دانشمندان توانستند تشخیص دهند که الماس‌های کوچک، موسوم به نانوالماس، تحت فشار شدید تشکیل شده‌اند.
شرایط درون سیارات غول پیکر یخی مانند نپتون و اورانوس بسیار شدید است. دما به چند هزار درجه سانتیگراد می‌رسد و فشار آن میلیون‌ها برابر بیشتر از جو زمین است. دومینیک کراوس، فیزیکدان و استاد دانشگاه روستوک، توضیح داد: «در طرح های قبلی از فیلم‌های هیدروکربنی استفاده و کشف کردیم که این فشار شدید الماس‌های ریز به نام نانوالماس تولید می کند.»
با این حال، با استفاده از این فیلم‌ها، فقط تا حدی می‌توان فضای داخلی سیارات را شبیه‌سازی کرد، زیرا غول‌های یخی نه تنها حاوی کربن و هیدروژن هستند، بلکه مقادیر زیادی اکسیژن نیز دارند. هنگام جستجو به دنبال فیلم مناسب، این گروه به یک ماده روزمره برخورد کردند، PET، رزینی که از آن بطری‌های پلاستیکی معمولی ساخته می‌شود.
کراوس توضیح می‌دهد: «PET تعادل خوبی بین کربن، هیدروژن و اکسیژن برای شبیه‌سازی فعالیت در سیارات یخی دارد.»
این گروه آزمایش‌های خود را در آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده SLAC در کالیفرنیا، محل منبع نور منسجم Linac (LCLS)، انجام داد. آنها از این تجهیزات برای تجزیه و تحلیل آنچه که در هنگام برخورد فلاش‌های لیزری شدید به یک فیلم PET اتفاق می‌افتد، استفاده کردند و از دو روش اندازه‌گیری همزمان استفاده کردند: پراش اشعه ایکس برای تعیین اینکه آیا نانوالماس تولید شده است یا خیر و همچنین از پراکندگی با زاویه کوچک برای دیدن سرعت و اندازه رشد الماس‌ها استفاده کردند.
دومینیک کراوس در گزارشی از نتایج می‌گوید: «تاثیر اکسیژن تسریع شکافت کربن و هیدروژن و در نتیجه تشویق تشکیل نانوالماس بود. این بدان معناست که اتم‌های کربن می‌توانند راحت‌تر با هم ترکیب شوند و الماس تشکیل دهند. این نتایج بیشتر از این فرضیه حمایت می‌کند که به معنای واقعی کلمه الماس در داخل غول‌های یخی می‌بارد. احتمالاً این یافته‌ها نه تنها مربوط به اورانوس و نپتون، بلکه به سیارات بی‌شمار دیگری در کهکشان ما نیز قابل تعمیم است.»
نتایج این یافته‌ها در مجله Science Advances منتشر شده است.
@laser_and_optics
به گزارش خبرگزاری آریا، این گروه بین‌المللی به سرپرستی محققان دانشگاه روستوک و مدرسه پلی تکنیک فرانسه لیزری را روی یک لایه نازک از پلاستیک PET ساده شلیک و با استفاده از فلاش‌های لیزری شدید آنچه اتفاق افتاد را بررسی کردند.
یکی از نتایج این بود که محققان توانستند نظریه قبلی خود را تأیید کنند که واقعاً الماس در غول‌های یخی در حاشیه منظومه شمسی می‌بارد. نتیجه دیگر این بود که این فرآیند می‌تواند روش جدیدی برای تولید نانوالماس ایجاد کند که برای مثال برای حسگر‌های کوانتومی بسیار حساس مورد نیاز است.
در این آزمایش، یک ورقه نازک از پلاستیک PET با لیزر بمباران شد. فلاش‌های لیزری قوی که به نمونه مواد فویل مانند برخورد کردند، برای مدت کوتاهی آن را تا دمای 6000 درجه سانتیگراد گرم کردند و بنابراین یک موج ضربه‌ای ایجاد شد که ماده را تا میلیون‌ها برابر فشار اتمسفر برای چند نانوثانیه فشرده کرد. دانشمندان توانستند تشخیص دهند که الماس‌های کوچک، موسوم به نانوالماس، تحت فشار شدید تشکیل شده‌اند.
شرایط درون سیارات غول پیکر یخی مانند نپتون و اورانوس بسیار شدید است. دما به چند هزار درجه سانتیگراد می‌رسد و فشار آن میلیون‌ها برابر بیشتر از جو زمین است. دومینیک کراوس، فیزیکدان و استاد دانشگاه روستوک، توضیح داد: «در طرح های قبلی از فیلم‌های هیدروکربنی استفاده و کشف کردیم که این فشار شدید الماس‌های ریز به نام نانوالماس تولید می کند.»
با این حال، با استفاده از این فیلم‌ها، فقط تا حدی می‌توان فضای داخلی سیارات را شبیه‌سازی کرد، زیرا غول‌های یخی نه تنها حاوی کربن و هیدروژن هستند، بلکه مقادیر زیادی اکسیژن نیز دارند. هنگام جستجو به دنبال فیلم مناسب، این گروه به یک ماده روزمره برخورد کردند، PET، رزینی که از آن بطری‌های پلاستیکی معمولی ساخته می‌شود.
کراوس توضیح می‌دهد: «PET تعادل خوبی بین کربن، هیدروژن و اکسیژن برای شبیه‌سازی فعالیت در سیارات یخی دارد.»
این گروه آزمایش‌های خود را در آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده SLAC در کالیفرنیا، محل منبع نور منسجم Linac (LCLS)، انجام داد. آنها از این تجهیزات برای تجزیه و تحلیل آنچه که در هنگام برخورد فلاش‌های لیزری شدید به یک فیلم PET اتفاق می‌افتد، استفاده کردند و از دو روش اندازه‌گیری همزمان استفاده کردند: پراش اشعه ایکس برای تعیین اینکه آیا نانوالماس تولید شده است یا خیر و همچنین از پراکندگی با زاویه کوچک برای دیدن سرعت و اندازه رشد الماس‌ها استفاده کردند.
دومینیک کراوس در گزارشی از نتایج می‌گوید: «تاثیر اکسیژن تسریع شکافت کربن و هیدروژن و در نتیجه تشویق تشکیل نانوالماس بود. این بدان معناست که اتم‌های کربن می‌توانند راحت‌تر با هم ترکیب شوند و الماس تشکیل دهند. این نتایج بیشتر از این فرضیه حمایت می‌کند که به معنای واقعی کلمه الماس در داخل غول‌های یخی می‌بارد. احتمالاً این یافته‌ها نه تنها مربوط به اورانوس و نپتون، بلکه به سیارات بی‌شمار دیگری در کهکشان ما نیز قابل تعمیم است.»
نتایج این یافته‌ها در مجله Science Advances منتشر شده است.
@laser_and_optics
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، یک شرکت دانش بنیان «عملگر نانوفوکوس پیزو» طراحی و تولید کرده است که می‌توان از آن برای جابه‌جا کردن لنزهای اپتیکی با دقت نانومتر، فوکوس دقیق در سیستمهای میکروسکوپی و اپتیکی از قبیل میکروسکوپ کانفوکال و سیستمهای تداخل‌سنجی لیزری استفاده کرد.
این عملگر با بهره‌گیری از فناوری پیزوالکتریک، قادر به تنظیم فوکوس لنز میکروسکوپ بادقت نانومتر است. همچنین می‌توان از آن در تنظیمات بسیار دقیق اپتیکی در تداخل‌سنجی لیزری، فوکوس لنز میکروسکوپ‌ها و سایر چیدمان‌های اپتیکی استفاده کرد.
علاوه بر این محصول، شرکت، سکوی موقعیت‌دهی دو محوره با دقت نانو طراحی و تولید کرده است. سکوی موقعیت‌دهی دو محوره با دقت نانو یک میز کار متحرک کوچک است که حرکت خود را از طریق مکانیزم فلزی یکپارچه از عملگر پیزوالکتریک می‌گیرد. مکانیزم حرکتی در محدوده الاستیک حرکت می‌کند. در نتیجه محدودیت دقت از لحاظ مکانیکی وجود ندارد.
این سکوها بسته به نوع کاربرد می‌توانند یک یا چند محور حرکتی خطی یا دورانی داشته باشند. از این فناوری می‌توان در سامانه‌های تداخل‌سنج، میکروسکوپ نیروی اتمی و میکروسکوپ‌های هم‌کانون لیزری استفاده کرد.
این شرکت گواهی نانومقیاس برای این سه محصول دریافت کرده است.
@laser_and_optics
این عملگر با بهره‌گیری از فناوری پیزوالکتریک، قادر به تنظیم فوکوس لنز میکروسکوپ بادقت نانومتر است. همچنین می‌توان از آن در تنظیمات بسیار دقیق اپتیکی در تداخل‌سنجی لیزری، فوکوس لنز میکروسکوپ‌ها و سایر چیدمان‌های اپتیکی استفاده کرد.
علاوه بر این محصول، شرکت، سکوی موقعیت‌دهی دو محوره با دقت نانو طراحی و تولید کرده است. سکوی موقعیت‌دهی دو محوره با دقت نانو یک میز کار متحرک کوچک است که حرکت خود را از طریق مکانیزم فلزی یکپارچه از عملگر پیزوالکتریک می‌گیرد. مکانیزم حرکتی در محدوده الاستیک حرکت می‌کند. در نتیجه محدودیت دقت از لحاظ مکانیکی وجود ندارد.
این سکوها بسته به نوع کاربرد می‌توانند یک یا چند محور حرکتی خطی یا دورانی داشته باشند. از این فناوری می‌توان در سامانه‌های تداخل‌سنج، میکروسکوپ نیروی اتمی و میکروسکوپ‌های هم‌کانون لیزری استفاده کرد.
این شرکت گواهی نانومقیاس برای این سه محصول دریافت کرده است.
@laser_and_optics
همه ما با قانون مشهوری آشنا هستیم که می‌گوید سرعت حرکت اطلاعات را در فضای خالی محدود است و آن همان سرعت نور است؛ یعنی ۳۰۰۰۰۰ کیلومتر (۱۸۶۰۰۰ مایل) در ثانیه. اگرچه بعید است که فوتون‌ها هرگز این محدودیت سرعت را بشکنند، اما دانشمندان می‌گویند ویژگی‌هایی از نور وجود دارد که با قوانین یکسان عمل نمی‌کنند.
به گزارش فرارو به نقل از راهنماتو، فیزیکدانان می‌گویند هرچند دستکاری این ویژگی ها، هنوز نمی‌تواند توانایی ما برای سفر به ستارگان را تسریع کند، اما آنها می‌توانند به ما کمک کنند راه را برای یک کلاس کاملاً جدید از فناوری لیزر باز کنیم. فیزیکدانان ایالات متحده نشان داده اند که تحت شرایط خاص، امواجی که از گروه‌های فوتون تشکیل شده اند، می‌توانند سریعتر از نور حرکت کنند.
محققان مدتی است که با محدودیت سرعت پالس‌های نور سخت و سریع بازی می‌کنند و با استفاده از مواد مختلف مانند گاز‌های اتمی سرد، کریستال‌های انکسار و فیبر‌های نوری، سرعت آنها را افزایش داده و حتی آنها را به حالت سکون مجازی کاهش داده‌اند.
اما به طرز چشمگیری، سال گذشته، محققان آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور در کالیفرنیا و دانشگاه روچستر در نیویورک، آن را در داخل دسته‌های گرم ذرات باردار مدیریت کردند و سرعت امواج نور را در پلاسما تا حدود یک دهم نور تنظیم کردند.
سرعت فوتون توسط بافت میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی که الکترومغناطیس نامیده می‌شود در جای خود قفل می‌شود. هیچ راهی برای دور زدن آن وجود ندارد، اما پالس‌های فوتون در فرکانس‌های باریک نیز به گونه‌ای تکان می‌خورند که امواج منظمی ایجاد می‌کنند.
صعود و نزول موزون گروه‌های کامل امواج نور با سرعتی که به عنوان سرعت گروهی توصیف می‌شود در میان مواد حرکت می‌کند، و این «موج امواج» است که می‌تواند بسته به شرایط الکترومغناطیسی اطرافش، برای کاهش یا افزایش سرعت تغییر کند.
با جدا کردن الکترون‌ها از جریان یون‌های هیدروژن و هلیوم با لیزر، محققان توانستند سرعت گروهی پالس‌های نوری که توسط منبع نوری دوم از طریق آنها ارسال می‌شود را تغییر دهند، ترمز‌ها را روی آنها قرار دهند یا با تنظیم نسبت گاز، آنها را ساده‌سازی کنند. از منظر نظری، این آزمایش به فیزیک پلاسما کمک می‌کند و محدودیت‌های جدیدی را برای دقت مدل‌های فعلی ایجاد می‌کند و از نظر عملی، این خبر خوبی برای فناوری‌های پیشرفته است.
لیزر‌ها در اینجا برنده بزرگی خواهند بود، به ویژه انواع بسیار قدرتمند آن. لیزرهای قدیمی بر مواد نوری حالت جامد متکی هستند که با بالا رفتن انرژی آسیب می‌بینند.
استفاده از جریان‌های پلاسما برای تقویت یا تغییر ویژگی‌های نور می‌تواند این مشکل را حل کند، اما برای استفاده حداکثری از آن، واقعاً باید ویژگی‌های الکترومغناطیسی آنها را مدل‌سازی کنیم. تصادفی نیست که آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور مشتاق درک ماهیت نوری پلاسما است، زیرا خانه برخی از چشمگیرترین فناوری لیزر در جهان است.
لیزرهای قدرتمندتر همان چیزی است که ما برای یکسری کاربردها، از افزایش شتاب دهنده‌های ذرات گرفته تا بهبود فناوری همجوشی پاک، به آن نیاز داریم. شاید این دستاورد به ما کمک نکند سریعتر در فضا حرکت کنیم، اما همین اکتشافات است که ما را به سمت آینده‌ای که همه آرزویش را داریم می‌شتاباند. نتایج این تحقیق در نشریه Physical Review Letters به چاپ رسیده است.
@laser_and_optics
به گزارش فرارو به نقل از راهنماتو، فیزیکدانان می‌گویند هرچند دستکاری این ویژگی ها، هنوز نمی‌تواند توانایی ما برای سفر به ستارگان را تسریع کند، اما آنها می‌توانند به ما کمک کنند راه را برای یک کلاس کاملاً جدید از فناوری لیزر باز کنیم. فیزیکدانان ایالات متحده نشان داده اند که تحت شرایط خاص، امواجی که از گروه‌های فوتون تشکیل شده اند، می‌توانند سریعتر از نور حرکت کنند.
محققان مدتی است که با محدودیت سرعت پالس‌های نور سخت و سریع بازی می‌کنند و با استفاده از مواد مختلف مانند گاز‌های اتمی سرد، کریستال‌های انکسار و فیبر‌های نوری، سرعت آنها را افزایش داده و حتی آنها را به حالت سکون مجازی کاهش داده‌اند.
اما به طرز چشمگیری، سال گذشته، محققان آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور در کالیفرنیا و دانشگاه روچستر در نیویورک، آن را در داخل دسته‌های گرم ذرات باردار مدیریت کردند و سرعت امواج نور را در پلاسما تا حدود یک دهم نور تنظیم کردند.
سرعت فوتون توسط بافت میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی که الکترومغناطیس نامیده می‌شود در جای خود قفل می‌شود. هیچ راهی برای دور زدن آن وجود ندارد، اما پالس‌های فوتون در فرکانس‌های باریک نیز به گونه‌ای تکان می‌خورند که امواج منظمی ایجاد می‌کنند.
صعود و نزول موزون گروه‌های کامل امواج نور با سرعتی که به عنوان سرعت گروهی توصیف می‌شود در میان مواد حرکت می‌کند، و این «موج امواج» است که می‌تواند بسته به شرایط الکترومغناطیسی اطرافش، برای کاهش یا افزایش سرعت تغییر کند.
با جدا کردن الکترون‌ها از جریان یون‌های هیدروژن و هلیوم با لیزر، محققان توانستند سرعت گروهی پالس‌های نوری که توسط منبع نوری دوم از طریق آنها ارسال می‌شود را تغییر دهند، ترمز‌ها را روی آنها قرار دهند یا با تنظیم نسبت گاز، آنها را ساده‌سازی کنند. از منظر نظری، این آزمایش به فیزیک پلاسما کمک می‌کند و محدودیت‌های جدیدی را برای دقت مدل‌های فعلی ایجاد می‌کند و از نظر عملی، این خبر خوبی برای فناوری‌های پیشرفته است.
لیزر‌ها در اینجا برنده بزرگی خواهند بود، به ویژه انواع بسیار قدرتمند آن. لیزرهای قدیمی بر مواد نوری حالت جامد متکی هستند که با بالا رفتن انرژی آسیب می‌بینند.
استفاده از جریان‌های پلاسما برای تقویت یا تغییر ویژگی‌های نور می‌تواند این مشکل را حل کند، اما برای استفاده حداکثری از آن، واقعاً باید ویژگی‌های الکترومغناطیسی آنها را مدل‌سازی کنیم. تصادفی نیست که آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور مشتاق درک ماهیت نوری پلاسما است، زیرا خانه برخی از چشمگیرترین فناوری لیزر در جهان است.
لیزرهای قدرتمندتر همان چیزی است که ما برای یکسری کاربردها، از افزایش شتاب دهنده‌های ذرات گرفته تا بهبود فناوری همجوشی پاک، به آن نیاز داریم. شاید این دستاورد به ما کمک نکند سریعتر در فضا حرکت کنیم، اما همین اکتشافات است که ما را به سمت آینده‌ای که همه آرزویش را داریم می‌شتاباند. نتایج این تحقیق در نشریه Physical Review Letters به چاپ رسیده است.
@laser_and_optics
#معرفی_کتاب
📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚
🔸عنوان کتاب:
✳️ Building Electro-Optical Systems. Making it All Work
🔸نویسنده:
✳️ Philip C.D. Hobbs
🔸سال انتشار، فرمت و زبان:
✳️ 2022, pdf, English
〰️〰️〰️ @laser_and_optics 〰️〰️〰️
📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚
🔸عنوان کتاب:
✳️ Building Electro-Optical Systems. Making it All Work
🔸نویسنده:
✳️ Philip C.D. Hobbs
🔸سال انتشار، فرمت و زبان:
✳️ 2022, pdf, English
〰️〰️〰️ @laser_and_optics 〰️〰️〰️
Wiley_Series_In_Pure_And_Applied_Optics_Philip_C_D_Hobbs_Building.pdf
28.8 MB
#معرفی_کتاب
📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚
🔸عنوان کتاب:
✳️ Building Electro-Optical Systems. Making it All Work
🔸نویسنده:
✳️ Philip C.D. Hobbs
🔸سال انتشار، فرمت و زبان:
✳️ 2022, pdf, English
〰️〰️〰️ @laser_and_optics 〰️〰️〰️
📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚
🔸عنوان کتاب:
✳️ Building Electro-Optical Systems. Making it All Work
🔸نویسنده:
✳️ Philip C.D. Hobbs
🔸سال انتشار، فرمت و زبان:
✳️ 2022, pdf, English
〰️〰️〰️ @laser_and_optics 〰️〰️〰️
#معرفی_کتاب
📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚
🔸عنوان کتاب:
✳️ Liquid Crystals
🔸نویسنده:
✳️ Iam-Choon Khoo
🔸سال انتشار، فرمت و زبان:
✳️ 2022, pdf, English
〰️〰️〰️ @laser_and_optics 〰️〰️〰️
📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚
🔸عنوان کتاب:
✳️ Liquid Crystals
🔸نویسنده:
✳️ Iam-Choon Khoo
🔸سال انتشار، فرمت و زبان:
✳️ 2022, pdf, English
〰️〰️〰️ @laser_and_optics 〰️〰️〰️