تو نامه‌های آلبر کامو و ماریا کاسرس یه بار یکی به اون یکی می‌گه: «فراموش نکن که آدمی در این جهان است که همیشه و هر لحظه می‌توانی پیش او برگردی»
این داشتن کسی که بشه تحت هر شرایطی بهش برگشت غنیمته. یه وقتایی می‌شه تفاوت بین زنده‌بودن و مردن.

"Serendipity":
سرندیپیتی رو یادتونه؟
به معنی پیدا کردن کسی یا چیز زیبایی
بدون اینکه دنبالش گشته باشی یا منتظرش بوده باشی؛
مثل معجزه‌ای که خدا فرستاده
و زندگیتو از این رو به اون رو کرده
موقعی که انتظارشو نداشتی و
داشتی از هم می‌پاشیدی.

من متنفر بودن از آدما رو بلد نیستم؛ فقط یهو برام بی اهمیت میشن، دیگه پیگیر کاراشون نیستم، دیگه اهمیت نمیدم که کجا میرن، دیگه نگرانشون نیستم همین…
من متنفر شدم رو خوب بلد نیستم ولی بیخیال شدن رو خوب بلدم!

می گفت：یه مرحله ای تو زندگی هست که
یهو سر میز صبحونه،پشت چراغ قرمز
زیر دوش،تو اتاقت آخر شب موقعی
که زل زدی به سقف،یا هر موقعیت ساده ی
دیگه این جهان چند لحظه از حرکت می‌ایسته
و تو حس میکنی تمام رنج هایی که کشیدی
همه ی زمین خوردنا و همه ی کسایی که
اذیتت کردن اگرچه در اون برهه زمانی
دهنتو صاف کردن ولی درست و لازم
و بجا بودن تا تو تبدیل بشی
به آدمی که الان هستی
آدمی که دیگه مثل سابق نیست
و قوی تر شده . . .

تو فوق العاده ای!
تویی که با همه سختی‌ها ادامه دادی،
تویی که خیلی جاها دست خودتو گرفتی،
تویی که زیبایی‌های درونتو دیدی ‌و شناختی،‌
و تویی که زخم خوردی و رنج کشیدی
ولی باز هم بلند شدی و ادامه دادی..
می خوام بدونی من بهت افتخار میکنم.

محمود درویش یه تعریف خیلی زیبا و عارفانه داره.همونجایی که گفته:
می‌دانی "دلتنگی" چیست؟
دلتنگی آن است که جسمت نتواند به آنجایی
برود که جانت به آنجا می‌رود...

تموم حرف دلم رو معین دهاز میزنه که میگه:
«بهار کاش
چیز بیشتری از رنگِ باغچه ها
را عوض میکرد کاش،
یک بار هم ما شکوفه می دادیم
ما که این همه هَرَس شدیم.»🕊🤍

ولی به نظر من قشنگ ترین نوع دوست داشتن
اونجاست که فروغ فرخزاد میگه؛
«اما همین کافی بود، همین که می‌دانستم
تنم درد تنت را دارد
نه میل تنت را.»

اونجایی که جناب صائب میگه:
"تویی به جای همه،
هیچ‌کس به جای تو نیست!"
قشنگ میشه فهمید که چه‌ جوری با نبودن
یه نفر، میشه بین چند میلیارد آدم تنها بود.

به قول جواد منفرد:
مرا از چشم‌ها
انداخت خوبی‌های بی حدم
که دل را می‌زند
چیزی که بی اندازه شیرین است.

محمود درویش یه جایی گفته:
در مورد بعد؛
بعد از تو هیچ کس را دوست نخواهم داشت
در مورد قبل؛
من اساساً عشق را
بدون تو نمی شناختم!
قشنگه:)

تلخ ترین قسمت زندگی اونجاست که
جناب ابتهاج میگن:
پای اگر فرسودم و جان کاستم
آنچنان رفتم که خود می‌خواستم.