این نبرد را می‌توان ملاذگرد دوم نامید؛ زیرا نه‌فقط شکستی قاطع بر بیزانسی‌ها تحمیل شد، بلکه آن‌ها برای همیشه از رؤیای بازپس‌گیری آناتولی دست کشیدند.

🔖 کتاب‌سوزی عرب‌ها در ایران: واقعیت یا افسانه؟!
🔖 مسلمان شدن ایرانیان؛ پذیرش داوطلبانه یا اجبار و زور؟!
🔖 اختراعات مسلمانان؛ نوآوری‌هایی که جهان را تغییر داد
🔖 تسامح دینی فاتحان مسلمان؛ دروغ یا حقیقت؟

منصور صفت‌گل در یک سخنرانی (بشنوید) و مقصودعلی صادقی گندمانی در دو مصاحبه (بنگرید)، هریک مدعی شده‌اند که شاه اسماعیل اول صفوی هدف غایی فتوحات خود را صریحاً احیای قلمرو تاریخی «ایران» اعلام کرده بود. دراین‌باره حتی جملاتی مشابه با مضمون «هدف من ایران است» را به او نسبت داده‌اند و مشابه ادعای آن‌ها، توسط زینب عِیوَضی در یک مقاله تکرار شده است. منبع ادعای مزبور نیز منابع معاصر اولین شاه صفوی و خاصه کتاب فتوحات شاهی معرفی شده است. ردیۀ حاضر با بررسی دقیق منابع مربوطه و خاصه روایت امینی هروی، نشان می‌دهد که ادعای مطرح‌شده صرفاً یک تحریف شفاهی و فاقد وجاهت اسنادی و تاریخی است. بسامد نام ایران در منبع مذکور بسیار اندک است و فقط منحصر به دو اشارۀ ضمنی در خلال متن کتاب بوده است. قبلاً حتی برخلاف ادعای مذکور، علی انوشهر با تعبیری معقول و قابل تأمل، مفهوم کلمۀ ایران در گزارش فتوحات شاهی را معادل خراسان دانسته است و شواهدی نیز مؤید همین معنا می‌باشد. این مقاله با نقد مستند و رد مستدل بر ادعای صفت‌گل و صادقی و عیوضی، ضمن بازخوانی دقیق و منسجم منبع و مطلب مربوطه، به بیان بطلان ادعای آنان می‌پردازد. این بررسی نشان می‌دهد که نه‌فقط اشارات معدود مورخ متقدم صفوی به کلمۀ ایران دال بر مفهومی دقیق و مؤکد نیست، بلکه هیچ‌گونه تعریفی ولو کلی از ایران در معنای قلمرو ارضی صفویان یا ایدۀ سیاسی و دغدغۀ ذهنی شاه اسماعیل در روایت او مشهود نیست. در این کتاب، شرح فتوحات صفویان اصلاً بر محوریت ایران مطرح نمی‌شود و مفهوم ارضی و تاریخی آن توسط راوی بیان و تعقیب نشده است. مؤلف در شرح وقایع و حوادث حیات سیاسی شاه اسماعیل اول، فتح مناطق مختلف و خاصه تسخیر سرزمین خراسان را هیچ‌گاه در چهارچوب «ایران» یاد نکرده است. طبق روایت امینی هروی و تأکیدات صریح و متعدد او، شاه اسماعیل صفوی نه به تسخیر ایران‌زمین، بلکه روشن و آشکارا به کشورگیری و جهان‌گشایی برای گسترش هرچه بیشتر قلمرو قدرت خویش می‌اندیشد.