📌جنگ آغاز شده اما اقتصاد کشور در خواب است/ لزوم بازنگری در سیاست‌های های اقتصادی
🔹خطرناک‌تر از خود جنگ، ادامه دادن به سبک مدیریتی دوران نرمال در شرایط جنگ است. در این گزارش، برآنیم تا نشان دهیم چرا تداوم رفتار اقتصادی فعلی در مناطق مرزی، می‌تواند امنیت اقتصادی کشور را در نقطه صفر مرزی فرو بریزد و چگونه می‌توان با یک چرخش راهبردی، مسیر پایداری اقتصادی در مرز را تثبیت کرد.
🔹در شرایط عادی، مرز نقطه خروج و ورود کالا، تبادل انرژی، صادرات غیرنفتی و گردش بازارچه‌ای است. اما در وضعیت جنگی، مرز دقیقاً به نقطه شکست اقتصاد ملی تبدیل می‌شود، اگر برای آن فکری نشود.
🔹در وضعیت فعلی با احتمال درگیری نیابتی رژیم صهیونیستی، تحرک گروهک‌ها، و جنگ شهری، اولین حوزه‌هایی که در مرزها آسیب می‌بینند، عبارت‌اند از:
🔸شبکه توزیع کالاهای اساسی
🔸زنجیره تأمین نانوایی‌ها، کارخانه‌های آرد، سیلوها و دامداری‌های محلی
🔸سوخت‌رسانی به اصناف، حمل‌ونقل کالا و انرژی حرارتی تولید
🔸بازارهای خُرد روستایی و ارتباط تجاری با مرکز استان‌ها
🔹قطع هرکدام از این مؤلفه‌ها به‌مدت تنها ۳ روز، می‌تواند ساختار معیشت یک شهرستان مرزی را کاملاً فلج کند. و این همان نقطه‌ای‌ست که از دل آن، نارضایتی، آشوب، مهاجرت درونی و گسست اعتماد عمومی سر بر می‌آورد.
🔻مدل فعلی اقتصاد مرزی ایران، مبتنی است بر:
🔸وابستگی به گاز، برق، سوخت، لجستیک مرکزی
🔸واردات نهاده از بیرون استان
🔸فروشگاه‌محوری شهری
🔸عدم ذخیره‌سازی کالا در واحدهای محلی
🔸و مهم‌تر از همه، تفکر غیرجنگی در زنجیره تولید و توزیع
🔹درحالی‌که، دشمن دقیقاً روی همین گلوگاه‌ها تمرکز کرده است. امروز هیچ بعید نیست که با حمله به یک کارخانه آرد، یک انبار غذا، یا یک سیلوی غله، اقتصاد یک شهر مرزی از کار بیفتد.
🔹زمان آن فرا رسیده که الگوی اقتصاد مرزی از منطق سنتی به الگوی اقتصاد در شرایط جنگی تغییر یابد. این تغییر، به‌معنای صرفاً ریاضت اقتصادی یا قطع خدمات نیست؛ بلکه یک معماری مجدد با ویژگی‌های زیر است.
۱. افزایش ذخایر راهبردی کالا در مراکز مرزی توسط فروشگاه‌های زنجیره‌ای و انبارهای عمومی.
۲. بازیابی تولید بومی کالای اساسی در هر منطقه (نان خشک، ماکارونی، خوراک دام، غذای آماده).
۳. تقویت صنایع کوچک پردازش غذا، بسته‌بندی، خشک‌سازی و کنسروسازی در شعاع ۲۰ کیلومتری شهر.
۴. اجرای نسخه کوپن اضطراری برای مناطق مختلف کشور، با هدف کنترل تقاضا و آرام‌سازی روانی.
۵. سرمایه‌گذاری تعاونی در مالکیت زمین‌های خالی اطراف شهر برای تولید اضطراری غذا و نهاده دامی.
🔹در شرایط فعلی، سازمان‌های صِرف اقتصادی قادر به مدیریت بحران نخواهند بود. اقتصاد مرز در وضعیت جنگی، نیازمند مداخله هم‌زمان نهادهای امنیتی، عمرانی، بسیجی و تولیدی است. وظایف اصلی به‌شرح زیر قابل تعریف است:
🔸دولت و وزارت صمت: تأمین کالا و بازطراحی سامانه توزیع مقاومتی.
🔸فروشگاه‌های زنجیره‌ای: اجرای فوری مدل ذخیره‌سازی و کوپن اضطراری.
🔸سپاه و بسیج: پشتیبانی لجستیکی و تثبیت زنجیره تأمین در شرایط ناامنی.
🔸شهرداری‌ها و بخشداری‌ها: در اختیار گذاشتن مکان برای انبار و تولید کوچک.
🔸رسانه‌ها و گروه‌های ترویجی: تغییر ذهنیت مردم از مصرف آرام به مصرف مقاومتی.
🔻اگر اقتصاد مرز به وضعیت جنگی تطبیق پیدا نکند:
🔸بحران معیشتی در مرز به‌سرعت وارد فاز امنیتی خواهد شد.
🔸نارضایتی جمعی در مناطق محروم می‌تواند دستمایه جنگ رسانه‌ای دشمن شود.
🔸گروهک‌ها از فقر و گرسنگی به‌عنوان ابزار جذب بهره خواهند برد.
🔸و در نهایت، خط تولید به‌جای تقویت، تبدیل به شکاف در امنیت ملی خواهد شد.
🔹جنگ آغاز شده اما آیا ساختار اقتصادی کشور، به‌ویژه در مرزها، واقعاً در وضعیت جنگی قرار دارد؟ اگر پاسخ منفی است، باید بدانیم که ادامه سبک اقتصادی صلح‌محور، یک آسیب استراتژیک و تسهیل‌کننده عملیات دشمن خواهد بود. باید از همین لحظه، فرمان اقتصاد اضطراری در مرزها صادر شود. نه با سخنرانی، بلکه با ذخیره‌سازی، بازطراحی و تفویض اختیار.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹خطرناک‌تر از خود جنگ، ادامه دادن به سبک مدیریتی دوران نرمال در شرایط جنگ است. در این گزارش، برآنیم تا نشان دهیم چرا تداوم رفتار اقتصادی فعلی در مناطق مرزی، می‌تواند امنیت اقتصادی کشور را در نقطه صفر مرزی فرو بریزد و چگونه می‌توان با یک چرخش راهبردی، مسیر پایداری اقتصادی در مرز را تثبیت کرد.
🔹در شرایط عادی، مرز نقطه خروج و ورود کالا، تبادل انرژی، صادرات غیرنفتی و گردش بازارچه‌ای است. اما در وضعیت جنگی، مرز دقیقاً به نقطه شکست اقتصاد ملی تبدیل می‌شود، اگر برای آن فکری نشود.
🔹در وضعیت فعلی با احتمال درگیری نیابتی رژیم صهیونیستی، تحرک گروهک‌ها، و جنگ شهری، اولین حوزه‌هایی که در مرزها آسیب می‌بینند، عبارت‌اند از:
🔸شبکه توزیع کالاهای اساسی
🔸زنجیره تأمین نانوایی‌ها، کارخانه‌های آرد، سیلوها و دامداری‌های محلی
🔸سوخت‌رسانی به اصناف، حمل‌ونقل کالا و انرژی حرارتی تولید
🔸بازارهای خُرد روستایی و ارتباط تجاری با مرکز استان‌ها
🔹قطع هرکدام از این مؤلفه‌ها به‌مدت تنها ۳ روز، می‌تواند ساختار معیشت یک شهرستان مرزی را کاملاً فلج کند. و این همان نقطه‌ای‌ست که از دل آن، نارضایتی، آشوب، مهاجرت درونی و گسست اعتماد عمومی سر بر می‌آورد.
🔻مدل فعلی اقتصاد مرزی ایران، مبتنی است بر:
🔸وابستگی به گاز، برق، سوخت، لجستیک مرکزی
🔸واردات نهاده از بیرون استان
🔸فروشگاه‌محوری شهری
🔸عدم ذخیره‌سازی کالا در واحدهای محلی
🔸و مهم‌تر از همه، تفکر غیرجنگی در زنجیره تولید و توزیع
🔹درحالی‌که، دشمن دقیقاً روی همین گلوگاه‌ها تمرکز کرده است. امروز هیچ بعید نیست که با حمله به یک کارخانه آرد، یک انبار غذا، یا یک سیلوی غله، اقتصاد یک شهر مرزی از کار بیفتد.
🔹زمان آن فرا رسیده که الگوی اقتصاد مرزی از منطق سنتی به الگوی اقتصاد در شرایط جنگی تغییر یابد. این تغییر، به‌معنای صرفاً ریاضت اقتصادی یا قطع خدمات نیست؛ بلکه یک معماری مجدد با ویژگی‌های زیر است.
۱. افزایش ذخایر راهبردی کالا در مراکز مرزی توسط فروشگاه‌های زنجیره‌ای و انبارهای عمومی.
۲. بازیابی تولید بومی کالای اساسی در هر منطقه (نان خشک، ماکارونی، خوراک دام، غذای آماده).
۳. تقویت صنایع کوچک پردازش غذا، بسته‌بندی، خشک‌سازی و کنسروسازی در شعاع ۲۰ کیلومتری شهر.
۴. اجرای نسخه کوپن اضطراری برای مناطق مختلف کشور، با هدف کنترل تقاضا و آرام‌سازی روانی.
۵. سرمایه‌گذاری تعاونی در مالکیت زمین‌های خالی اطراف شهر برای تولید اضطراری غذا و نهاده دامی.
🔹در شرایط فعلی، سازمان‌های صِرف اقتصادی قادر به مدیریت بحران نخواهند بود. اقتصاد مرز در وضعیت جنگی، نیازمند مداخله هم‌زمان نهادهای امنیتی، عمرانی، بسیجی و تولیدی است. وظایف اصلی به‌شرح زیر قابل تعریف است:
🔸دولت و وزارت صمت: تأمین کالا و بازطراحی سامانه توزیع مقاومتی.
🔸فروشگاه‌های زنجیره‌ای: اجرای فوری مدل ذخیره‌سازی و کوپن اضطراری.
🔸سپاه و بسیج: پشتیبانی لجستیکی و تثبیت زنجیره تأمین در شرایط ناامنی.
🔸شهرداری‌ها و بخشداری‌ها: در اختیار گذاشتن مکان برای انبار و تولید کوچک.
🔸رسانه‌ها و گروه‌های ترویجی: تغییر ذهنیت مردم از مصرف آرام به مصرف مقاومتی.
🔻اگر اقتصاد مرز به وضعیت جنگی تطبیق پیدا نکند:
🔸بحران معیشتی در مرز به‌سرعت وارد فاز امنیتی خواهد شد.
🔸نارضایتی جمعی در مناطق محروم می‌تواند دستمایه جنگ رسانه‌ای دشمن شود.
🔸گروهک‌ها از فقر و گرسنگی به‌عنوان ابزار جذب بهره خواهند برد.
🔸و در نهایت، خط تولید به‌جای تقویت، تبدیل به شکاف در امنیت ملی خواهد شد.
🔹جنگ آغاز شده اما آیا ساختار اقتصادی کشور، به‌ویژه در مرزها، واقعاً در وضعیت جنگی قرار دارد؟ اگر پاسخ منفی است، باید بدانیم که ادامه سبک اقتصادی صلح‌محور، یک آسیب استراتژیک و تسهیل‌کننده عملیات دشمن خواهد بود. باید از همین لحظه، فرمان اقتصاد اضطراری در مرزها صادر شود. نه با سخنرانی، بلکه با ذخیره‌سازی، بازطراحی و تفویض اختیار.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌کولبری، قاچاق انرژی و مهاجرت بی‌ضابطه؛ خیانت خاموش از درون کشور
🔹جنگ با رژیم صهیونیستی آغاز شده، اما همه‌چیز از خاکریز نظامی عبور نمی‌کند. در میدان امروز، اتفاقاً آن‌چه تعیین‌کننده‌تر از سلاح عمل می‌کند، تاب‌آوری اقتصادی، انسجام اجتماعی و بسته‌بودن درهای نفوذ پنهان در سازوکارهای اقتصادی کشور است.
🔹در این جنگ ترکیبی، ما با بمباران دشمن به زانو درنمی‌آییم؛ ما با تصمیمات خودمان، با ساختارهای واگرا، و با بی‌مسئولیتی نهادی زمین‌گیر می‌شویم. اکنون، سه بحران ساختاری، نه در لایه تئوریک که در میدان عینی، تبدیل به گلوگاه تهدید شده‌اند.
۱. کولبری
🔹ساختار کولبری که سال‌هاست در حاشیه تصمیم‌گیری‌های رسمی و به بهانه کمک به معیشت مرزنشینان حفظ شده، امروز از کنترل خارج شده است. آن‌چه در ابتدا پاسخی اضطراری به فقر بود، اکنون به یک زیرساخت فعال‌شده برای نفوذ لجستیکی، انتقال تجهیزات، جاسوسی و توزیع هوشمند ابزار خرابکاری تبدیل شده است.
🔹ما نه در فضای تئوریک، بلکه در عملیات‌های واقعی، شاهد آن بوده‌ایم که ورود سیستماتیک پهپادهای سبک، ریزپرنده‌ها، سیستم‌های شنود، و تجهیزات رزمی پنهان‌شونده در لابه‌لای موج کولبران صورت گرفته است.
🔹چه کسی این مسیر را به‌عنوان مجرای مشروعِ بی‌نظارتِ غیرمسئولانه حفظ کرده؟ و چرا بازارچه مرزی رسمی، تعاونی معیشت مرزی، سامانه تبادل مرزی دیجیتال، یا طرح معیشتی جایگزین این مسیر نشد؟
در جنگ، مرز یا نقطه دفاعی است یا نقطه نفوذ. مدل فعلی کولبری، به‌صراحت، یک خط نفوذ قانونی‌شده است.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸انتقال از ساختار کولبری به بازارچه هوشمند مرزی با رصد دیجیتال هم‌زمان کالا، فرد و مسیر.
🔸استفاده از ظرفیت بسیج مرزنشینان و پدافند بومی برای مسیردهی کالای مرزی با کد رهگیری.
🔸پایان دادن به تساهل اقتصادی در مناطق امنیتی با پیوست‌های فرهنگی و اطلاعاتی.
۲. مهاجران بی‌هویت
🔹در حالی‌که ایران در شدیدترین سطح تهدید انرژی، امنیت غذایی و حملات سایبری قرار دارد، نظام اقتصادی کشور کماکان بر پایه تخصیص کور یارانه‌ها عمل می‌کند. در این مدل، هر مصرف‌کننده‌ای، صرف‌نظر از تابعیت، اقامت، سابقه و پیوند اطلاعاتی با سامانه‌های ملی، می‌تواند به منابع یارانه‌ای کشور متصل شود.
🔹در میدان عمل، میلیون‌ها مهاجر غیرمجاز، با هویت‌های ناشناخته و بدون ثبت، از خدماتی مانند یارانه نان، انرژی، سوخت، سیم‌کارت، و خدمات بیمه‌ای بهره‌مند هستند. وقتی هیچ اتصال سازمان‌یافته‌ای میان سامانه‌های ملکی، مخابراتی، انرژی و خدماتی وجود ندارد، چگونه انتظار داریم ساختار اقتصادی کشور امنیت‌پذیر باشد؟
🔹سیاست‌های یارانه‌ای فعلی، منجر به خلق شبکه‌های زیرزمینی از توزیع کالا، سوخت، انرژی و اطلاعات شده است. همین شبکه‌ها، امروز سکوی پرتاب دشمن در لایه اقتصادی-اطلاعاتی‌اند.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸قطع کامل و فوری یارانه‌ها و تمامی خدمات اقتصادی و رفاهی برای اتباع.
🔸ممنوعیت خرید سوخت، نان، خدمات درمانی، سیم‌کارت، و انرژی برای افراد فاقد پرونده یکپارچه اطلاعاتی.
🔸تشکیل «سامانه نظارت عملیاتی» برای رهگیری نقطه‌ای مهاجران پرریسک با استفاده از هوش مصنوعی.
۳. اقشار محروم
🔹دهک‌های پایین جامعه در همه نظام‌های جهان، در شرایط جنگی، به‌عنوان ذخیره استراتژیک انسجام اجتماعی تعریف می‌شوند. اما در ایران، باوجود ده‌ها توصیه مقام معظم رهبری، این طبقه هنوز از حداقل‌های پوشش ساختاری در جنگ محروم است.
🔹در حالی که دشمن با ابزار رسانه‌ای و سبک زندگی، ذهن این اقشار را هدف گرفته، هیچ سامانه‌ای برای حمایت اضطراری از آن‌ها در شرایط بحران طراحی نشده است. نه کوپن دیجیتال داریم، نه فروشگاه اضطراری، نه انبارهای طبقه‌بندی‌شده، نه بازار سیار، نه برنامه تأمین کالای آماده در روز قطع خدمات. ساده‌تر بگوییم ما سربازان پشت‌جبهه را به حال خود رها کرده‌ایم.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸احیای طرح کوپن جنگی برای نان، لبنیات، روغن، برنج و پروتئین ساده.
🔸توسعه انبارهای کالاهای مقاومتی (نان خشک، ماکارونی، کنسرو، غذای پودری) در مناطق حاشیه‌ای.
🔸تجهیز فروشگاه‌های زنجیره‌ای به سامانه توزیع در بحران و اتصال آن‌ها به شبکه لجستیک بسیج اصناف.
🔹مسئولانی که هنوز درگیر گزارش‌های روتین و جلسات صلح‌محورند، باید بفهمند که دشمن دقیقاً از جایی نفوذ کرده که آن‌ها از تصمیم‌گیری‌اش طفره رفته‌اند. اصلاح این سه گلوگاه، پیش‌شرط بقای اقتصاد در میدان جنگ است. و هر روز تعلل، یعنی تقویت دست دشمن با ابزار ساخت داخل.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹جنگ با رژیم صهیونیستی آغاز شده، اما همه‌چیز از خاکریز نظامی عبور نمی‌کند. در میدان امروز، اتفاقاً آن‌چه تعیین‌کننده‌تر از سلاح عمل می‌کند، تاب‌آوری اقتصادی، انسجام اجتماعی و بسته‌بودن درهای نفوذ پنهان در سازوکارهای اقتصادی کشور است.
🔹در این جنگ ترکیبی، ما با بمباران دشمن به زانو درنمی‌آییم؛ ما با تصمیمات خودمان، با ساختارهای واگرا، و با بی‌مسئولیتی نهادی زمین‌گیر می‌شویم. اکنون، سه بحران ساختاری، نه در لایه تئوریک که در میدان عینی، تبدیل به گلوگاه تهدید شده‌اند.
۱. کولبری
🔹ساختار کولبری که سال‌هاست در حاشیه تصمیم‌گیری‌های رسمی و به بهانه کمک به معیشت مرزنشینان حفظ شده، امروز از کنترل خارج شده است. آن‌چه در ابتدا پاسخی اضطراری به فقر بود، اکنون به یک زیرساخت فعال‌شده برای نفوذ لجستیکی، انتقال تجهیزات، جاسوسی و توزیع هوشمند ابزار خرابکاری تبدیل شده است.
🔹ما نه در فضای تئوریک، بلکه در عملیات‌های واقعی، شاهد آن بوده‌ایم که ورود سیستماتیک پهپادهای سبک، ریزپرنده‌ها، سیستم‌های شنود، و تجهیزات رزمی پنهان‌شونده در لابه‌لای موج کولبران صورت گرفته است.
🔹چه کسی این مسیر را به‌عنوان مجرای مشروعِ بی‌نظارتِ غیرمسئولانه حفظ کرده؟ و چرا بازارچه مرزی رسمی، تعاونی معیشت مرزی، سامانه تبادل مرزی دیجیتال، یا طرح معیشتی جایگزین این مسیر نشد؟
در جنگ، مرز یا نقطه دفاعی است یا نقطه نفوذ. مدل فعلی کولبری، به‌صراحت، یک خط نفوذ قانونی‌شده است.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸انتقال از ساختار کولبری به بازارچه هوشمند مرزی با رصد دیجیتال هم‌زمان کالا، فرد و مسیر.
🔸استفاده از ظرفیت بسیج مرزنشینان و پدافند بومی برای مسیردهی کالای مرزی با کد رهگیری.
🔸پایان دادن به تساهل اقتصادی در مناطق امنیتی با پیوست‌های فرهنگی و اطلاعاتی.
۲. مهاجران بی‌هویت
🔹در حالی‌که ایران در شدیدترین سطح تهدید انرژی، امنیت غذایی و حملات سایبری قرار دارد، نظام اقتصادی کشور کماکان بر پایه تخصیص کور یارانه‌ها عمل می‌کند. در این مدل، هر مصرف‌کننده‌ای، صرف‌نظر از تابعیت، اقامت، سابقه و پیوند اطلاعاتی با سامانه‌های ملی، می‌تواند به منابع یارانه‌ای کشور متصل شود.
🔹در میدان عمل، میلیون‌ها مهاجر غیرمجاز، با هویت‌های ناشناخته و بدون ثبت، از خدماتی مانند یارانه نان، انرژی، سوخت، سیم‌کارت، و خدمات بیمه‌ای بهره‌مند هستند. وقتی هیچ اتصال سازمان‌یافته‌ای میان سامانه‌های ملکی، مخابراتی، انرژی و خدماتی وجود ندارد، چگونه انتظار داریم ساختار اقتصادی کشور امنیت‌پذیر باشد؟
🔹سیاست‌های یارانه‌ای فعلی، منجر به خلق شبکه‌های زیرزمینی از توزیع کالا، سوخت، انرژی و اطلاعات شده است. همین شبکه‌ها، امروز سکوی پرتاب دشمن در لایه اقتصادی-اطلاعاتی‌اند.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸قطع کامل و فوری یارانه‌ها و تمامی خدمات اقتصادی و رفاهی برای اتباع.
🔸ممنوعیت خرید سوخت، نان، خدمات درمانی، سیم‌کارت، و انرژی برای افراد فاقد پرونده یکپارچه اطلاعاتی.
🔸تشکیل «سامانه نظارت عملیاتی» برای رهگیری نقطه‌ای مهاجران پرریسک با استفاده از هوش مصنوعی.
۳. اقشار محروم
🔹دهک‌های پایین جامعه در همه نظام‌های جهان، در شرایط جنگی، به‌عنوان ذخیره استراتژیک انسجام اجتماعی تعریف می‌شوند. اما در ایران، باوجود ده‌ها توصیه مقام معظم رهبری، این طبقه هنوز از حداقل‌های پوشش ساختاری در جنگ محروم است.
🔹در حالی که دشمن با ابزار رسانه‌ای و سبک زندگی، ذهن این اقشار را هدف گرفته، هیچ سامانه‌ای برای حمایت اضطراری از آن‌ها در شرایط بحران طراحی نشده است. نه کوپن دیجیتال داریم، نه فروشگاه اضطراری، نه انبارهای طبقه‌بندی‌شده، نه بازار سیار، نه برنامه تأمین کالای آماده در روز قطع خدمات. ساده‌تر بگوییم ما سربازان پشت‌جبهه را به حال خود رها کرده‌ایم.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸احیای طرح کوپن جنگی برای نان، لبنیات، روغن، برنج و پروتئین ساده.
🔸توسعه انبارهای کالاهای مقاومتی (نان خشک، ماکارونی، کنسرو، غذای پودری) در مناطق حاشیه‌ای.
🔸تجهیز فروشگاه‌های زنجیره‌ای به سامانه توزیع در بحران و اتصال آن‌ها به شبکه لجستیک بسیج اصناف.
🔹مسئولانی که هنوز درگیر گزارش‌های روتین و جلسات صلح‌محورند، باید بفهمند که دشمن دقیقاً از جایی نفوذ کرده که آن‌ها از تصمیم‌گیری‌اش طفره رفته‌اند. اصلاح این سه گلوگاه، پیش‌شرط بقای اقتصاد در میدان جنگ است. و هر روز تعلل، یعنی تقویت دست دشمن با ابزار ساخت داخل.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
⭕️ کشتی‌های مین‌روب اروپا در راه اوکراین
🔷هلند و بلژیک دو کشتی مین‌یاب را برای پشتیبانی از امنیت دریایی در دریای سیاه به اوکراین تحویل داده‌اند.
🔹کشتی بلژیکی BNS Narcis و کشتی هلندی Zr.Ms. Vlaardingen برای استفاده ارتش اوکراین به این کشور تحویل می‌شود. مراسم رسمی تحویل پیش از این در زیبروگ، بلژیک برگزار شد، اما به دلیل نگرانی‌های امنیتی، بعداً فاش شد.
🔹طبق گزارش موسسه اقتصاد جهانی کیل، از ابتدای جنگ اوکراین، هلند در مجموع ۸.۴ میلیارد یورو (۹.۴ میلیارد دلار) به کی‌یف کمک مالی کرده است و بلژیک بیش از دو میلیارد یورو (حدود ۲.۲ میلیارد دلار) به حمایت، از جمله کمک‌های نظامی، مالی و بشردوستانه اختصاص داده است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔷هلند و بلژیک دو کشتی مین‌یاب را برای پشتیبانی از امنیت دریایی در دریای سیاه به اوکراین تحویل داده‌اند.
🔹کشتی بلژیکی BNS Narcis و کشتی هلندی Zr.Ms. Vlaardingen برای استفاده ارتش اوکراین به این کشور تحویل می‌شود. مراسم رسمی تحویل پیش از این در زیبروگ، بلژیک برگزار شد، اما به دلیل نگرانی‌های امنیتی، بعداً فاش شد.
🔹طبق گزارش موسسه اقتصاد جهانی کیل، از ابتدای جنگ اوکراین، هلند در مجموع ۸.۴ میلیارد یورو (۹.۴ میلیارد دلار) به کی‌یف کمک مالی کرده است و بلژیک بیش از دو میلیارد یورو (حدود ۲.۲ میلیارد دلار) به حمایت، از جمله کمک‌های نظامی، مالی و بشردوستانه اختصاص داده است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 وضعیت تولید ناخالص داخلی آمریکا بدتر از پیش‌بینی‌ها
🔹فاکس‌نیوز به نقل از اداره تحلیل اقتصادی آمریکا (BEA) برآورد نهایی تولید ناخالص داخلی (GDP) ایالات متحده را منتشر کرد. این آمار نشان می‌دهد اقتصاد ایالات متحده در سه‌ماهه نخست سال ۲۰۲۵ به میزان ۰/۵ درصد کوچک شده است.
🔹این رقم درحالی منتشر می‌شود که کارشناسان و موسسات اقتصادی پیش‌تر رقم ۰/۲ درصد را پیش‌بینی کرده بودند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹فاکس‌نیوز به نقل از اداره تحلیل اقتصادی آمریکا (BEA) برآورد نهایی تولید ناخالص داخلی (GDP) ایالات متحده را منتشر کرد. این آمار نشان می‌دهد اقتصاد ایالات متحده در سه‌ماهه نخست سال ۲۰۲۵ به میزان ۰/۵ درصد کوچک شده است.
🔹این رقم درحالی منتشر می‌شود که کارشناسان و موسسات اقتصادی پیش‌تر رقم ۰/۲ درصد را پیش‌بینی کرده بودند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌ضربه اقتصادی ایران به رژیم صهیونیستی
🔹 اسرائیل در حمله به ایران، روزانه یک میلیارد دلار خسارت متحمل شده است. (Times of Israel)
🔹روزی ۷۲۵ میلیون دلار در زمینه حمله و دفاع متحمل شدیم. (به گفته مشاور سابق وزارت جنگ رژیم صهیونیستی)
🔹روزی ۲۷۵ میلیون دلار خسارت به املاک و دارایی‌ها. (آمار سازمان مالیات رژیم صهیونیستی)
البته رقم نهایی احتمالا بیش از این است.
🔹تا امروز بیش از ۴۰ هزار درخواست غرامت برای منازل، کارخانه‌ها و شرکت‌ها ثبت شده است که احتمالا از ۵۰ هزار هم فراتر خواهد رفت.
🔹همچنین ۳۰۰ هزار سرباز احتیاط (اشغالگر نظامی که مادام العمر باید به ارتش خدمت کند) به خدمت فراخوانده شدند که هزینه آن روزی ۳۰ میلیون دلار است. علاوه بر این ۱۵ هزار اشغالگر آواره شدند. (the economic times)
🔹مجموع خسارت‌های مستقیم جنگ رژیم آدمکش با غزه، لبنان و ایران در بیست ماه، از ۷۸ میلیارد دلار فراتر رفته است. (آمار بانک مرکزی رژیم و روزنامه هاآرتص)
🔹۶۰ هزار شرکت از ۷ اکتبر تاکنون ورشکست شدند (آمار coface bdi)
🔹علاوه بر همه اینها ۳.۴ میلیارد دلار هم در زمینه توریستی به اسرائیل ضرر وارد شده است و سرمایه‌گذاری محلی و خارجی هم کاهش داشته است. (وزارت گردشگری رژیم صهیونیستی)
🔹این خسارت‌ها موجب شد تا اسرائیل با وقاحت از کشورهای عربی بخواهد هزینه جنگ با ایران را بپردازند!
🔹هرچند این هزینه برای قوم پول پرست دردناک است اما آمریکا قبلا آن را از عربستان و دیگر کشورهای عربی دریافت کرده و اکنون سیل هواپیماهای ترابری برای انتقال سلاح به اسرائیل توسط آمریکا و همپیمانانش از جمله آلمان به راه افتاده است.
🔹جمهوری اسلامی ایران به این دستاوردها اکتفا نخواهد کرد و اصل پیروزی زمانی اتفاق خواهد افتاد که این رژیم بچه‌کش از صفحه روزگار بدست ما محو شود.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹 اسرائیل در حمله به ایران، روزانه یک میلیارد دلار خسارت متحمل شده است. (Times of Israel)
🔹روزی ۷۲۵ میلیون دلار در زمینه حمله و دفاع متحمل شدیم. (به گفته مشاور سابق وزارت جنگ رژیم صهیونیستی)
🔹روزی ۲۷۵ میلیون دلار خسارت به املاک و دارایی‌ها. (آمار سازمان مالیات رژیم صهیونیستی)
البته رقم نهایی احتمالا بیش از این است.
🔹تا امروز بیش از ۴۰ هزار درخواست غرامت برای منازل، کارخانه‌ها و شرکت‌ها ثبت شده است که احتمالا از ۵۰ هزار هم فراتر خواهد رفت.
🔹همچنین ۳۰۰ هزار سرباز احتیاط (اشغالگر نظامی که مادام العمر باید به ارتش خدمت کند) به خدمت فراخوانده شدند که هزینه آن روزی ۳۰ میلیون دلار است. علاوه بر این ۱۵ هزار اشغالگر آواره شدند. (the economic times)
🔹مجموع خسارت‌های مستقیم جنگ رژیم آدمکش با غزه، لبنان و ایران در بیست ماه، از ۷۸ میلیارد دلار فراتر رفته است. (آمار بانک مرکزی رژیم و روزنامه هاآرتص)
🔹۶۰ هزار شرکت از ۷ اکتبر تاکنون ورشکست شدند (آمار coface bdi)
🔹علاوه بر همه اینها ۳.۴ میلیارد دلار هم در زمینه توریستی به اسرائیل ضرر وارد شده است و سرمایه‌گذاری محلی و خارجی هم کاهش داشته است. (وزارت گردشگری رژیم صهیونیستی)
🔹این خسارت‌ها موجب شد تا اسرائیل با وقاحت از کشورهای عربی بخواهد هزینه جنگ با ایران را بپردازند!
🔹هرچند این هزینه برای قوم پول پرست دردناک است اما آمریکا قبلا آن را از عربستان و دیگر کشورهای عربی دریافت کرده و اکنون سیل هواپیماهای ترابری برای انتقال سلاح به اسرائیل توسط آمریکا و همپیمانانش از جمله آلمان به راه افتاده است.
🔹جمهوری اسلامی ایران به این دستاوردها اکتفا نخواهد کرد و اصل پیروزی زمانی اتفاق خواهد افتاد که این رژیم بچه‌کش از صفحه روزگار بدست ما محو شود.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco