⭕️ بازدارندگی ژئوپلیتیکی در عصر انرژی
🔹در نظام بین‌الملل امروز، بازدارندگی دیگر صرفاً بر پایه مؤلفه‌های نظامی تعریف نمی‌شود؛ بلکه در نظم جدید جهانی، توانایی تغییر رفتار حریف از مسیر هزینه‌سازی اقتصادی و اخلال در زنجیره‌های حیاتیِ تأمین، به‌ویژه انرژی، یکی از مؤثرترین ابزارهای بازدارندگی هوشمند است.
🔹در این چارچوب، می‌توان گفت که هر اندازه تأثیر یک بحران ژئوپلیتیک بر بازار انرژی شدیدتر و ماندگارتر باشد، توان چانه‌زنی بازیگر مؤثر در آن بحران نیز افزایش می‌یابد. بر همین مبنا، افزایش هزینه انرژی برای رژیم صهیونیستی و حامیان فرامنطقه‌ای آن (به‌ویژه ایالات متحده و اروپا) می‌تواند به مثابه اهرم فشاری مؤثر عمل کرده و رفتار آنها را در میدان‌های سیاسی و امنیتی، تعدیل کند.
🔹در دهه‌های گذشته، تحولات امنیتی در خاورمیانه پیوسته با شوک‌های قیمتی در بازار نفت همراه بود؛ از تحریم نفتی ۱۹۷۳ گرفته تا بحران عراق، انقلاب ایران، جنگ خلیج فارس، اشغال عراق، بهار عربی و حمله به آرامکو. اما از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به بعد، نشانه‌هایی از کاهش حساسیت بازار نفت به تحولات منطقه‌ای آشکار شده است.
🔻افزایش تاب‌آوری بازار دلایل متعددی دارد:
🔸افزایش تولید نفت شیل در آمریکا و کاهش وابستگی نسبی این کشور به نفت خاورمیانه
🔸هماهنگی بالای عربستان با غرب برای حفظ ثبات عرضه
🔸تنوع‌بخشی در منابع وارداتی کشورهای اروپایی پس از جنگ اوکراین
🔹با این حال، این تاب‌آوری نسبی هرگز به معنای مصونیت کامل بازار انرژی از شوک‌های منطقه‌ای نیست. به‌ویژه اگر تهدیدات، زیرساخت‌های واقعی تولید، ترانزیت یا ذخیره‌سازی انرژی را هدف قرار دهند، آثار آن نه‌تنها کوتاه‌مدت، بلکه راهبردی و پایدار خواهد بود.
🔻چرا هدف‌گیری هوشمند زیرساخت‌های انرژی، بازدارندگی را تقویت می‌کند؟
🔹رژیم صهیونیستی و حامیان آن، برای تداوم مداخله در تحولات منطقه‌ای نیازمند «هزینه پایین عملیات» هستند. اگر در معادلات راهبردی، این هزینه با اختلال در امنیت انرژی افزایش یابد، پیوستگی راهبردی غرب با صهیونیسم تضعیف خواهد شد.
🔻در این راستا، افزایش پرهزینه بودن انرژی برای بازیگران غربی و متخاصم، چند کارکرد کلیدی دارد:
1⃣ افزایش تورم و فشار بر اقتصادهای مصرف‌کننده؛ به‌ویژه در اروپا که هنوز آسیب‌پذیری ناشی از جنگ اوکراین را کاملاً جبران نکرده‌اند.
2⃣ افزایش ریسک‌های سیاسی برای دولت‌های غربی؛ از آنجا که امنیت انرژی با رضایت عمومی و بقای سیاسی گره خورده است.
3⃣ کاهش تمایل به مداخله در درگیری‌های منطقه‌ای؛ چون مداخله پرهزینه، توجیه سیاسی و رسانه‌ای خود را از دست می‌دهد.
4⃣ افزایش ارزش چانه‌زنی بازیگرانی چون ایران که می‌توانند بر گذرگاه‌های حساس انرژی مثل تنگه هرمز و باب‌المندب اثر بگذارند.
🔹در شرایطی که قدرت ژئوپلیتیک نفت در ظاهر دچار فرسایش شده، تنها راه بازیابی آن، هدف‌گیری دقیق، هزینه‌سازی هوشمند و بهره‌گیری از زیرساخت‌های آسیب‌پذیر انرژی دشمن است. بازدارندگی اقتصادی در برابر رژیم صهیونیستی و آمریکا زمانی معنا پیدا می‌کند که قیمت مداخله برای آنان افزایش یابد.
🔹در دنیای امروز، موشک‌ها شاید لحظه‌ای بازدارندگی ایجاد کنند، اما آنچه در افکار عمومی و نظام تصمیم‌سازی غرب اثر پایدار می‌گذارد، افزایش بهای انرژی، تورم، رکود و نارضایتی داخلی است.
🔹بنابراین، توان بازدارنده ایران در حوزه انرژی، نه یک ظرفیت جانبی، بلکه بخشی از معماری قدرت ملی است که باید به‌طور فعال و هوشمند بازتعریف و فعال‌سازی شود.
#بانک_اهداف
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹در نظام بین‌الملل امروز، بازدارندگی دیگر صرفاً بر پایه مؤلفه‌های نظامی تعریف نمی‌شود؛ بلکه در نظم جدید جهانی، توانایی تغییر رفتار حریف از مسیر هزینه‌سازی اقتصادی و اخلال در زنجیره‌های حیاتیِ تأمین، به‌ویژه انرژی، یکی از مؤثرترین ابزارهای بازدارندگی هوشمند است.
🔹در این چارچوب، می‌توان گفت که هر اندازه تأثیر یک بحران ژئوپلیتیک بر بازار انرژی شدیدتر و ماندگارتر باشد، توان چانه‌زنی بازیگر مؤثر در آن بحران نیز افزایش می‌یابد. بر همین مبنا، افزایش هزینه انرژی برای رژیم صهیونیستی و حامیان فرامنطقه‌ای آن (به‌ویژه ایالات متحده و اروپا) می‌تواند به مثابه اهرم فشاری مؤثر عمل کرده و رفتار آنها را در میدان‌های سیاسی و امنیتی، تعدیل کند.
🔹در دهه‌های گذشته، تحولات امنیتی در خاورمیانه پیوسته با شوک‌های قیمتی در بازار نفت همراه بود؛ از تحریم نفتی ۱۹۷۳ گرفته تا بحران عراق، انقلاب ایران، جنگ خلیج فارس، اشغال عراق، بهار عربی و حمله به آرامکو. اما از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به بعد، نشانه‌هایی از کاهش حساسیت بازار نفت به تحولات منطقه‌ای آشکار شده است.
🔻افزایش تاب‌آوری بازار دلایل متعددی دارد:
🔸افزایش تولید نفت شیل در آمریکا و کاهش وابستگی نسبی این کشور به نفت خاورمیانه
🔸هماهنگی بالای عربستان با غرب برای حفظ ثبات عرضه
🔸تنوع‌بخشی در منابع وارداتی کشورهای اروپایی پس از جنگ اوکراین
🔹با این حال، این تاب‌آوری نسبی هرگز به معنای مصونیت کامل بازار انرژی از شوک‌های منطقه‌ای نیست. به‌ویژه اگر تهدیدات، زیرساخت‌های واقعی تولید، ترانزیت یا ذخیره‌سازی انرژی را هدف قرار دهند، آثار آن نه‌تنها کوتاه‌مدت، بلکه راهبردی و پایدار خواهد بود.
🔻چرا هدف‌گیری هوشمند زیرساخت‌های انرژی، بازدارندگی را تقویت می‌کند؟
🔹رژیم صهیونیستی و حامیان آن، برای تداوم مداخله در تحولات منطقه‌ای نیازمند «هزینه پایین عملیات» هستند. اگر در معادلات راهبردی، این هزینه با اختلال در امنیت انرژی افزایش یابد، پیوستگی راهبردی غرب با صهیونیسم تضعیف خواهد شد.
🔻در این راستا، افزایش پرهزینه بودن انرژی برای بازیگران غربی و متخاصم، چند کارکرد کلیدی دارد:
1⃣ افزایش تورم و فشار بر اقتصادهای مصرف‌کننده؛ به‌ویژه در اروپا که هنوز آسیب‌پذیری ناشی از جنگ اوکراین را کاملاً جبران نکرده‌اند.
2⃣ افزایش ریسک‌های سیاسی برای دولت‌های غربی؛ از آنجا که امنیت انرژی با رضایت عمومی و بقای سیاسی گره خورده است.
3⃣ کاهش تمایل به مداخله در درگیری‌های منطقه‌ای؛ چون مداخله پرهزینه، توجیه سیاسی و رسانه‌ای خود را از دست می‌دهد.
4⃣ افزایش ارزش چانه‌زنی بازیگرانی چون ایران که می‌توانند بر گذرگاه‌های حساس انرژی مثل تنگه هرمز و باب‌المندب اثر بگذارند.
🔹در شرایطی که قدرت ژئوپلیتیک نفت در ظاهر دچار فرسایش شده، تنها راه بازیابی آن، هدف‌گیری دقیق، هزینه‌سازی هوشمند و بهره‌گیری از زیرساخت‌های آسیب‌پذیر انرژی دشمن است. بازدارندگی اقتصادی در برابر رژیم صهیونیستی و آمریکا زمانی معنا پیدا می‌کند که قیمت مداخله برای آنان افزایش یابد.
🔹در دنیای امروز، موشک‌ها شاید لحظه‌ای بازدارندگی ایجاد کنند، اما آنچه در افکار عمومی و نظام تصمیم‌سازی غرب اثر پایدار می‌گذارد، افزایش بهای انرژی، تورم، رکود و نارضایتی داخلی است.
🔹بنابراین، توان بازدارنده ایران در حوزه انرژی، نه یک ظرفیت جانبی، بلکه بخشی از معماری قدرت ملی است که باید به‌طور فعال و هوشمند بازتعریف و فعال‌سازی شود.
#بانک_اهداف
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌ایران قلب کریدوری جهان
🔹مدیرکل راه‌آهن شمال رحمت رحمت‌نژاد از آغاز عملیات بارگیری و اعزام محموله ترانزیتی کود اوره به مقصد ترکیه پس از ۶ ماه توقف خبر داد. این محموله پس از بارگیری مجدد در بندر کاسپین، به سمت ترکمنستان راهی می‌شود.
🔹در هفته‌های پیش نیز ۲۵ واگن از محموله فولادی ترکیه وارد بندر کاسپین شد و پس از تخلیه، از طریق بندر کاسپین برای به ترکمنستان ارسال شد.
🔹به گفته مدیرکل راه‌آهن شمال، در صورت رضایت صاحب کالا، پیش‌بینی می‌شود حجم حمل کود اوره از بندرکاسپین تا پایان سال جاری به بیش از ۶۰ هزار تن برسد.
🔹این در حالی است که رقابت برای تصاحب سهم بیشتر از بازار ترانزیت جهانی داغ‌تر از همیشه دنبال می‌شود و ایران با موقعیت جغرافیایی خود، بار دیگر به‌عنوان شاهراه بی‌رقیب اتصال چین به اروپا مطرح شده‌است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹مدیرکل راه‌آهن شمال رحمت رحمت‌نژاد از آغاز عملیات بارگیری و اعزام محموله ترانزیتی کود اوره به مقصد ترکیه پس از ۶ ماه توقف خبر داد. این محموله پس از بارگیری مجدد در بندر کاسپین، به سمت ترکمنستان راهی می‌شود.
🔹در هفته‌های پیش نیز ۲۵ واگن از محموله فولادی ترکیه وارد بندر کاسپین شد و پس از تخلیه، از طریق بندر کاسپین برای به ترکمنستان ارسال شد.
🔹به گفته مدیرکل راه‌آهن شمال، در صورت رضایت صاحب کالا، پیش‌بینی می‌شود حجم حمل کود اوره از بندرکاسپین تا پایان سال جاری به بیش از ۶۰ هزار تن برسد.
🔹این در حالی است که رقابت برای تصاحب سهم بیشتر از بازار ترانزیت جهانی داغ‌تر از همیشه دنبال می‌شود و ایران با موقعیت جغرافیایی خود، بار دیگر به‌عنوان شاهراه بی‌رقیب اتصال چین به اروپا مطرح شده‌است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌عربستان و امارات دستور افزایش تولید نفت ترامپ را اجرا کردند
🔹درحالی‌که دونالد ترامپ به تولیدکنندگان نفت آمریکایی التماس می‌کند تا تولید را افزایش دهند، عربستان و امارات این دستور را اجرا کردند.
🔹امارات در حال حاضر تولید خود را ۳۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داده و عربستان نیز منطبق بر تصمیمات اوپک پلاس دست به افزایش تولید زده است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹درحالی‌که دونالد ترامپ به تولیدکنندگان نفت آمریکایی التماس می‌کند تا تولید را افزایش دهند، عربستان و امارات این دستور را اجرا کردند.
🔹امارات در حال حاضر تولید خود را ۳۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داده و عربستان نیز منطبق بر تصمیمات اوپک پلاس دست به افزایش تولید زده است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco