📌جنگ آغاز شده اما اقتصاد کشور در خواب است/ لزوم بازنگری در سیاست‌های های اقتصادی
🔹خطرناک‌تر از خود جنگ، ادامه دادن به سبک مدیریتی دوران نرمال در شرایط جنگ است. در این گزارش، برآنیم تا نشان دهیم چرا تداوم رفتار اقتصادی فعلی در مناطق مرزی، می‌تواند امنیت اقتصادی کشور را در نقطه صفر مرزی فرو بریزد و چگونه می‌توان با یک چرخش راهبردی، مسیر پایداری اقتصادی در مرز را تثبیت کرد.
🔹در شرایط عادی، مرز نقطه خروج و ورود کالا، تبادل انرژی، صادرات غیرنفتی و گردش بازارچه‌ای است. اما در وضعیت جنگی، مرز دقیقاً به نقطه شکست اقتصاد ملی تبدیل می‌شود، اگر برای آن فکری نشود.
🔹در وضعیت فعلی با احتمال درگیری نیابتی رژیم صهیونیستی، تحرک گروهک‌ها، و جنگ شهری، اولین حوزه‌هایی که در مرزها آسیب می‌بینند، عبارت‌اند از:
🔸شبکه توزیع کالاهای اساسی
🔸زنجیره تأمین نانوایی‌ها، کارخانه‌های آرد، سیلوها و دامداری‌های محلی
🔸سوخت‌رسانی به اصناف، حمل‌ونقل کالا و انرژی حرارتی تولید
🔸بازارهای خُرد روستایی و ارتباط تجاری با مرکز استان‌ها
🔹قطع هرکدام از این مؤلفه‌ها به‌مدت تنها ۳ روز، می‌تواند ساختار معیشت یک شهرستان مرزی را کاملاً فلج کند. و این همان نقطه‌ای‌ست که از دل آن، نارضایتی، آشوب، مهاجرت درونی و گسست اعتماد عمومی سر بر می‌آورد.
🔻مدل فعلی اقتصاد مرزی ایران، مبتنی است بر:
🔸وابستگی به گاز، برق، سوخت، لجستیک مرکزی
🔸واردات نهاده از بیرون استان
🔸فروشگاه‌محوری شهری
🔸عدم ذخیره‌سازی کالا در واحدهای محلی
🔸و مهم‌تر از همه، تفکر غیرجنگی در زنجیره تولید و توزیع
🔹درحالی‌که، دشمن دقیقاً روی همین گلوگاه‌ها تمرکز کرده است. امروز هیچ بعید نیست که با حمله به یک کارخانه آرد، یک انبار غذا، یا یک سیلوی غله، اقتصاد یک شهر مرزی از کار بیفتد.
🔹زمان آن فرا رسیده که الگوی اقتصاد مرزی از منطق سنتی به الگوی اقتصاد در شرایط جنگی تغییر یابد. این تغییر، به‌معنای صرفاً ریاضت اقتصادی یا قطع خدمات نیست؛ بلکه یک معماری مجدد با ویژگی‌های زیر است.
۱. افزایش ذخایر راهبردی کالا در مراکز مرزی توسط فروشگاه‌های زنجیره‌ای و انبارهای عمومی.
۲. بازیابی تولید بومی کالای اساسی در هر منطقه (نان خشک، ماکارونی، خوراک دام، غذای آماده).
۳. تقویت صنایع کوچک پردازش غذا، بسته‌بندی، خشک‌سازی و کنسروسازی در شعاع ۲۰ کیلومتری شهر.
۴. اجرای نسخه کوپن اضطراری برای مناطق مختلف کشور، با هدف کنترل تقاضا و آرام‌سازی روانی.
۵. سرمایه‌گذاری تعاونی در مالکیت زمین‌های خالی اطراف شهر برای تولید اضطراری غذا و نهاده دامی.
🔹در شرایط فعلی، سازمان‌های صِرف اقتصادی قادر به مدیریت بحران نخواهند بود. اقتصاد مرز در وضعیت جنگی، نیازمند مداخله همزمان نهادهای امنیتی، عمرانی، بسیجی و تولیدی است. وظایف اصلی به‌شرح زیر قابل تعریف است:
🔸دولت و وزارت صمت: تأمین کالا و بازطراحی سامانه توزیع مقاومتی.
🔸فروشگاه‌های زنجیره‌ای: اجرای فوری مدل ذخیره‌سازی و کوپن اضطراری.
🔸سپاه و بسیج: پشتیبانی لجستیکی و تثبیت زنجیره تأمین در شرایط ناامنی.
🔸شهرداری‌ها و بخشداری‌ها: در اختیار گذاشتن مکان برای انبار و تولید کوچک.
🔸رسانه‌ها و گروه‌های ترویجی: تغییر ذهنیت مردم از مصرف آرام به مصرف مقاومتی.
🔻اگر اقتصاد مرز به وضعیت جنگی تطبیق پیدا نکند:
🔸بحران معیشتی در مرز به‌سرعت وارد فاز امنیتی خواهد شد.
🔸نارضایتی جمعی در مناطق محروم می‌تواند دستمایه جنگ رسانه‌ای دشمن شود.
🔸گروهک‌ها از فقر و گرسنگی به‌عنوان ابزار جذب بهره خواهند برد.
🔸و در نهایت، خط تولید به‌جای تقویت، تبدیل به شکاف در امنیت ملی خواهد شد.
🔹جنگ آغاز شده اما آیا ساختار اقتصادی کشور، به‌ویژه در مرزها، واقعاً در وضعیت جنگی قرار دارد؟ اگر پاسخ منفی است، باید بدانیم که ادامه سبک اقتصادی صلح‌محور، یک آسیب استراتژیک و تسهیل‌کننده عملیات دشمن خواهد بود. باید از همین لحظه، فرمان اقتصاد اضطراری در مرزها صادر شود. نه با سخنرانی، بلکه با ذخیره‌سازی، بازطراحی و تفویض اختیار.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹خطرناک‌تر از خود جنگ، ادامه دادن به سبک مدیریتی دوران نرمال در شرایط جنگ است. در این گزارش، برآنیم تا نشان دهیم چرا تداوم رفتار اقتصادی فعلی در مناطق مرزی، می‌تواند امنیت اقتصادی کشور را در نقطه صفر مرزی فرو بریزد و چگونه می‌توان با یک چرخش راهبردی، مسیر پایداری اقتصادی در مرز را تثبیت کرد.
🔹در شرایط عادی، مرز نقطه خروج و ورود کالا، تبادل انرژی، صادرات غیرنفتی و گردش بازارچه‌ای است. اما در وضعیت جنگی، مرز دقیقاً به نقطه شکست اقتصاد ملی تبدیل می‌شود، اگر برای آن فکری نشود.
🔹در وضعیت فعلی با احتمال درگیری نیابتی رژیم صهیونیستی، تحرک گروهک‌ها، و جنگ شهری، اولین حوزه‌هایی که در مرزها آسیب می‌بینند، عبارت‌اند از:
🔸شبکه توزیع کالاهای اساسی
🔸زنجیره تأمین نانوایی‌ها، کارخانه‌های آرد، سیلوها و دامداری‌های محلی
🔸سوخت‌رسانی به اصناف، حمل‌ونقل کالا و انرژی حرارتی تولید
🔸بازارهای خُرد روستایی و ارتباط تجاری با مرکز استان‌ها
🔹قطع هرکدام از این مؤلفه‌ها به‌مدت تنها ۳ روز، می‌تواند ساختار معیشت یک شهرستان مرزی را کاملاً فلج کند. و این همان نقطه‌ای‌ست که از دل آن، نارضایتی، آشوب، مهاجرت درونی و گسست اعتماد عمومی سر بر می‌آورد.
🔻مدل فعلی اقتصاد مرزی ایران، مبتنی است بر:
🔸وابستگی به گاز، برق، سوخت، لجستیک مرکزی
🔸واردات نهاده از بیرون استان
🔸فروشگاه‌محوری شهری
🔸عدم ذخیره‌سازی کالا در واحدهای محلی
🔸و مهم‌تر از همه، تفکر غیرجنگی در زنجیره تولید و توزیع
🔹درحالی‌که، دشمن دقیقاً روی همین گلوگاه‌ها تمرکز کرده است. امروز هیچ بعید نیست که با حمله به یک کارخانه آرد، یک انبار غذا، یا یک سیلوی غله، اقتصاد یک شهر مرزی از کار بیفتد.
🔹زمان آن فرا رسیده که الگوی اقتصاد مرزی از منطق سنتی به الگوی اقتصاد در شرایط جنگی تغییر یابد. این تغییر، به‌معنای صرفاً ریاضت اقتصادی یا قطع خدمات نیست؛ بلکه یک معماری مجدد با ویژگی‌های زیر است.
۱. افزایش ذخایر راهبردی کالا در مراکز مرزی توسط فروشگاه‌های زنجیره‌ای و انبارهای عمومی.
۲. بازیابی تولید بومی کالای اساسی در هر منطقه (نان خشک، ماکارونی، خوراک دام، غذای آماده).
۳. تقویت صنایع کوچک پردازش غذا، بسته‌بندی، خشک‌سازی و کنسروسازی در شعاع ۲۰ کیلومتری شهر.
۴. اجرای نسخه کوپن اضطراری برای مناطق مختلف کشور، با هدف کنترل تقاضا و آرام‌سازی روانی.
۵. سرمایه‌گذاری تعاونی در مالکیت زمین‌های خالی اطراف شهر برای تولید اضطراری غذا و نهاده دامی.
🔹در شرایط فعلی، سازمان‌های صِرف اقتصادی قادر به مدیریت بحران نخواهند بود. اقتصاد مرز در وضعیت جنگی، نیازمند مداخله همزمان نهادهای امنیتی، عمرانی، بسیجی و تولیدی است. وظایف اصلی به‌شرح زیر قابل تعریف است:
🔸دولت و وزارت صمت: تأمین کالا و بازطراحی سامانه توزیع مقاومتی.
🔸فروشگاه‌های زنجیره‌ای: اجرای فوری مدل ذخیره‌سازی و کوپن اضطراری.
🔸سپاه و بسیج: پشتیبانی لجستیکی و تثبیت زنجیره تأمین در شرایط ناامنی.
🔸شهرداری‌ها و بخشداری‌ها: در اختیار گذاشتن مکان برای انبار و تولید کوچک.
🔸رسانه‌ها و گروه‌های ترویجی: تغییر ذهنیت مردم از مصرف آرام به مصرف مقاومتی.
🔻اگر اقتصاد مرز به وضعیت جنگی تطبیق پیدا نکند:
🔸بحران معیشتی در مرز به‌سرعت وارد فاز امنیتی خواهد شد.
🔸نارضایتی جمعی در مناطق محروم می‌تواند دستمایه جنگ رسانه‌ای دشمن شود.
🔸گروهک‌ها از فقر و گرسنگی به‌عنوان ابزار جذب بهره خواهند برد.
🔸و در نهایت، خط تولید به‌جای تقویت، تبدیل به شکاف در امنیت ملی خواهد شد.
🔹جنگ آغاز شده اما آیا ساختار اقتصادی کشور، به‌ویژه در مرزها، واقعاً در وضعیت جنگی قرار دارد؟ اگر پاسخ منفی است، باید بدانیم که ادامه سبک اقتصادی صلح‌محور، یک آسیب استراتژیک و تسهیل‌کننده عملیات دشمن خواهد بود. باید از همین لحظه، فرمان اقتصاد اضطراری در مرزها صادر شود. نه با سخنرانی، بلکه با ذخیره‌سازی، بازطراحی و تفویض اختیار.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌کولبری، قاچاق انرژی و مهاجرت بی‌ضابطه؛ خیانت خاموش از درون کشور
🔹جنگ با رژیم صهیونیستی آغاز شده، اما همه‌چیز از خاکریز نظامی عبور نمی‌کند. در میدان امروز، اتفاقاً آنچه تعیین‌کننده‌تر از سلاح عمل می‌کند، تاب‌آوری اقتصادی، انسجام اجتماعی و بسته‌بودن درهای نفوذ پنهان در سازوکارهای اقتصادی کشور است.
🔹در این جنگ ترکیبی، ما با بمباران دشمن به زانو درنمی‌آییم؛ ما با تصمیمات خودمان، با ساختارهای واگرا، و با بی‌مسئولیتی نهادی زمین‌گیر می‌شویم. اکنون، سه بحران ساختاری، نه در لایه تئوریک که در میدان عینی، تبدیل به گلوگاه تهدید شده‌اند.
۱. کولبری
🔹ساختار کولبری که سال‌هاست در حاشیه تصمیم‌گیری‌های رسمی و به بهانه کمک به معیشت مرزنشینان حفظ شده، امروز از کنترل خارج شده است. آنچه در ابتدا پاسخی اضطراری به فقر بود، اکنون به یک زیرساخت فعال‌شده برای نفوذ لجستیکی، انتقال تجهیزات، جاسوسی و توزیع هوشمند ابزار خرابکاری تبدیل شده است.
🔹ما نه در فضای تئوریک، بلکه در عملیات‌های واقعی، شاهد آن بوده‌ایم که ورود سیستماتیک پهپادهای سبک، ریزپرنده‌ها، سیستم‌های شنود، و تجهیزات رزمی پنهان‌شونده در لابه‌لای موج کولبران صورت گرفته است.
🔹چه کسی این مسیر را به‌عنوان مجرای مشروعِ بی‌نظارتِ غیرمسئولانه حفظ کرده؟ و چرا بازارچه مرزی رسمی، تعاونی معیشت مرزی، سامانه تبادل مرزی دیجیتال، یا طرح معیشتی جایگزین این مسیر نشد؟
در جنگ، مرز یا نقطه دفاعی است یا نقطه نفوذ. مدل فعلی کولبری، به‌صراحت، یک خط نفوذ قانونی‌شده است.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸انتقال از ساختار کولبری به بازارچه هوشمند مرزی با رصد دیجیتال همزمان کالا، فرد و مسیر.
🔸استفاده از ظرفیت بسیج مرزنشینان و پدافند بومی برای مسیردهی کالای مرزی با کد رهگیری.
🔸پایان دادن به تساهل اقتصادی در مناطق امنیتی با پیوست‌های فرهنگی و اطلاعاتی.
۲. مهاجران بی‌هویت
🔹در حالی‌که ایران در شدیدترین سطح تهدید انرژی، امنیت غذایی و حملات سایبری قرار دارد، نظام اقتصادی کشور کماکان بر پایه تخصیص کور یارانه‌ها عمل می‌کند. در این مدل، هر مصرف‌کننده‌ای، صرف‌نظر از تابعیت، اقامت، سابقه و پیوند اطلاعاتی با سامانه‌های ملی، می‌تواند به منابع یارانه‌ای کشور متصل شود.
🔹در میدان عمل، میلیون‌ها مهاجر غیرمجاز، با هویت‌های ناشناخته و بدون ثبت، از خدماتی مانند یارانه نان، انرژی، سوخت، سیم‌کارت، و خدمات بیمه‌ای بهره‌مند هستند. وقتی هیچ اتصال سازمان‌یافته‌ای میان سامانه‌های ملکی، مخابراتی، انرژی و خدماتی وجود ندارد، چگونه انتظار داریم ساختار اقتصادی کشور امنیت‌پذیر باشد؟
🔹سیاست‌های یارانه‌ای فعلی، منجر به خلق شبکه‌های زیرزمینی از توزیع کالا، سوخت، انرژی و اطلاعات شده است. همین شبکه‌ها، امروز سکوی پرتاب دشمن در لایه اقتصادی-اطلاعاتی‌اند.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸قطع کامل و فوری یارانه‌ها و تمامی خدمات اقتصادی و رفاهی برای اتباع.
🔸ممنوعیت خرید سوخت، نان، خدمات درمانی، سیم‌کارت، و انرژی برای افراد فاقد پرونده یکپارچه اطلاعاتی.
🔸تشکیل «سامانه نظارت عملیاتی» برای رهگیری نقطه‌ای مهاجران پرریسک با استفاده از هوش مصنوعی.
۳. اقشار محروم
🔹دهک‌های پایین جامعه در همه نظام‌های جهان، در شرایط جنگی، به‌عنوان ذخیره استراتژیک انسجام اجتماعی تعریف می‌شوند. اما در ایران، باوجود ده‌ها توصیه مقام معظم رهبری، این طبقه هنوز از حداقل‌های پوشش ساختاری در جنگ محروم است.
🔹در حالی که دشمن با ابزار رسانه‌ای و سبک زندگی، ذهن این اقشار را هدف گرفته، هیچ سامانه‌ای برای حمایت اضطراری از آن‌ها در شرایط بحران طراحی نشده است. نه کوپن دیجیتال داریم، نه فروشگاه اضطراری، نه انبارهای طبقه‌بندی‌شده، نه بازار سیار، نه برنامه تأمین کالای آماده در روز قطع خدمات. ساده‌تر بگوییم ما سربازان پشت‌جبهه را به حال خود رها کرده‌ایم.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸احیای طرح کوپن جنگی برای نان، لبنیات، روغن، برنج و پروتئین ساده.
🔸توسعه انبارهای کالاهای مقاومتی (نان خشک، ماکارونی، کنسرو، غذای پودری) در مناطق حاشیه‌ای.
🔸تجهیز فروشگاه‌های زنجیره‌ای به سامانه توزیع در بحران و اتصال آن‌ها به شبکه لجستیک بسیج اصناف.
🔹مسئولانی که هنوز درگیر گزارش‌های روتین و جلسات صلح‌محورند، باید بفهمند که دشمن دقیقاً از جایی نفوذ کرده که آن‌ها از تصمیم‌گیری‌اش طفره رفته‌اند. اصلاح این سه گلوگاه، پیش‌شرط بقای اقتصاد در میدان جنگ است. و هر روز تعلل، یعنی تقویت دست دشمن با ابزار ساخت داخل.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹جنگ با رژیم صهیونیستی آغاز شده، اما همه‌چیز از خاکریز نظامی عبور نمی‌کند. در میدان امروز، اتفاقاً آنچه تعیین‌کننده‌تر از سلاح عمل می‌کند، تاب‌آوری اقتصادی، انسجام اجتماعی و بسته‌بودن درهای نفوذ پنهان در سازوکارهای اقتصادی کشور است.
🔹در این جنگ ترکیبی، ما با بمباران دشمن به زانو درنمی‌آییم؛ ما با تصمیمات خودمان، با ساختارهای واگرا، و با بی‌مسئولیتی نهادی زمین‌گیر می‌شویم. اکنون، سه بحران ساختاری، نه در لایه تئوریک که در میدان عینی، تبدیل به گلوگاه تهدید شده‌اند.
۱. کولبری
🔹ساختار کولبری که سال‌هاست در حاشیه تصمیم‌گیری‌های رسمی و به بهانه کمک به معیشت مرزنشینان حفظ شده، امروز از کنترل خارج شده است. آنچه در ابتدا پاسخی اضطراری به فقر بود، اکنون به یک زیرساخت فعال‌شده برای نفوذ لجستیکی، انتقال تجهیزات، جاسوسی و توزیع هوشمند ابزار خرابکاری تبدیل شده است.
🔹ما نه در فضای تئوریک، بلکه در عملیات‌های واقعی، شاهد آن بوده‌ایم که ورود سیستماتیک پهپادهای سبک، ریزپرنده‌ها، سیستم‌های شنود، و تجهیزات رزمی پنهان‌شونده در لابه‌لای موج کولبران صورت گرفته است.
🔹چه کسی این مسیر را به‌عنوان مجرای مشروعِ بی‌نظارتِ غیرمسئولانه حفظ کرده؟ و چرا بازارچه مرزی رسمی، تعاونی معیشت مرزی، سامانه تبادل مرزی دیجیتال، یا طرح معیشتی جایگزین این مسیر نشد؟
در جنگ، مرز یا نقطه دفاعی است یا نقطه نفوذ. مدل فعلی کولبری، به‌صراحت، یک خط نفوذ قانونی‌شده است.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸انتقال از ساختار کولبری به بازارچه هوشمند مرزی با رصد دیجیتال همزمان کالا، فرد و مسیر.
🔸استفاده از ظرفیت بسیج مرزنشینان و پدافند بومی برای مسیردهی کالای مرزی با کد رهگیری.
🔸پایان دادن به تساهل اقتصادی در مناطق امنیتی با پیوست‌های فرهنگی و اطلاعاتی.
۲. مهاجران بی‌هویت
🔹در حالی‌که ایران در شدیدترین سطح تهدید انرژی، امنیت غذایی و حملات سایبری قرار دارد، نظام اقتصادی کشور کماکان بر پایه تخصیص کور یارانه‌ها عمل می‌کند. در این مدل، هر مصرف‌کننده‌ای، صرف‌نظر از تابعیت، اقامت، سابقه و پیوند اطلاعاتی با سامانه‌های ملی، می‌تواند به منابع یارانه‌ای کشور متصل شود.
🔹در میدان عمل، میلیون‌ها مهاجر غیرمجاز، با هویت‌های ناشناخته و بدون ثبت، از خدماتی مانند یارانه نان، انرژی، سوخت، سیم‌کارت، و خدمات بیمه‌ای بهره‌مند هستند. وقتی هیچ اتصال سازمان‌یافته‌ای میان سامانه‌های ملکی، مخابراتی، انرژی و خدماتی وجود ندارد، چگونه انتظار داریم ساختار اقتصادی کشور امنیت‌پذیر باشد؟
🔹سیاست‌های یارانه‌ای فعلی، منجر به خلق شبکه‌های زیرزمینی از توزیع کالا، سوخت، انرژی و اطلاعات شده است. همین شبکه‌ها، امروز سکوی پرتاب دشمن در لایه اقتصادی-اطلاعاتی‌اند.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸قطع کامل و فوری یارانه‌ها و تمامی خدمات اقتصادی و رفاهی برای اتباع.
🔸ممنوعیت خرید سوخت، نان، خدمات درمانی، سیم‌کارت، و انرژی برای افراد فاقد پرونده یکپارچه اطلاعاتی.
🔸تشکیل «سامانه نظارت عملیاتی» برای رهگیری نقطه‌ای مهاجران پرریسک با استفاده از هوش مصنوعی.
۳. اقشار محروم
🔹دهک‌های پایین جامعه در همه نظام‌های جهان، در شرایط جنگی، به‌عنوان ذخیره استراتژیک انسجام اجتماعی تعریف می‌شوند. اما در ایران، باوجود ده‌ها توصیه مقام معظم رهبری، این طبقه هنوز از حداقل‌های پوشش ساختاری در جنگ محروم است.
🔹در حالی که دشمن با ابزار رسانه‌ای و سبک زندگی، ذهن این اقشار را هدف گرفته، هیچ سامانه‌ای برای حمایت اضطراری از آن‌ها در شرایط بحران طراحی نشده است. نه کوپن دیجیتال داریم، نه فروشگاه اضطراری، نه انبارهای طبقه‌بندی‌شده، نه بازار سیار، نه برنامه تأمین کالای آماده در روز قطع خدمات. ساده‌تر بگوییم ما سربازان پشت‌جبهه را به حال خود رها کرده‌ایم.
🔻راهبرد پیشنهادی:
🔸احیای طرح کوپن جنگی برای نان، لبنیات، روغن، برنج و پروتئین ساده.
🔸توسعه انبارهای کالاهای مقاومتی (نان خشک، ماکارونی، کنسرو، غذای پودری) در مناطق حاشیه‌ای.
🔸تجهیز فروشگاه‌های زنجیره‌ای به سامانه توزیع در بحران و اتصال آن‌ها به شبکه لجستیک بسیج اصناف.
🔹مسئولانی که هنوز درگیر گزارش‌های روتین و جلسات صلح‌محورند، باید بفهمند که دشمن دقیقاً از جایی نفوذ کرده که آن‌ها از تصمیم‌گیری‌اش طفره رفته‌اند. اصلاح این سه گلوگاه، پیش‌شرط بقای اقتصاد در میدان جنگ است. و هر روز تعلل، یعنی تقویت دست دشمن با ابزار ساخت داخل.
#تاب_آوری
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
⭕️ کشتی‌های مین‌روب اروپا در راه اوکراین
🔷هلند و بلژیک دو کشتی مین‌یاب را برای پشتیبانی از امنیت دریایی در دریای سیاه به اوکراین تحویل داده‌اند.
🔹کشتی بلژیکی BNS Narcis و کشتی هلندی Zr.Ms. Vlaardingen برای استفاده ارتش اوکراین به این کشور تحویل می‌شود. مراسم رسمی تحویل پیش از این در زیبروگ، بلژیک برگزار شد، اما به دلیل نگرانی‌های امنیتی، بعداً فاش شد.
🔹طبق گزارش موسسه اقتصاد جهانی کیل، از ابتدای جنگ اوکراین، هلند در مجموع ۸.۴ میلیارد یورو (۹.۴ میلیارد دلار) به کی‌یف کمک مالی کرده است و بلژیک بیش از دو میلیارد یورو (حدود ۲.۲ میلیارد دلار) به حمایت، از جمله کمک‌های نظامی، مالی و بشردوستانه اختصاص داده است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔷هلند و بلژیک دو کشتی مین‌یاب را برای پشتیبانی از امنیت دریایی در دریای سیاه به اوکراین تحویل داده‌اند.
🔹کشتی بلژیکی BNS Narcis و کشتی هلندی Zr.Ms. Vlaardingen برای استفاده ارتش اوکراین به این کشور تحویل می‌شود. مراسم رسمی تحویل پیش از این در زیبروگ، بلژیک برگزار شد، اما به دلیل نگرانی‌های امنیتی، بعداً فاش شد.
🔹طبق گزارش موسسه اقتصاد جهانی کیل، از ابتدای جنگ اوکراین، هلند در مجموع ۸.۴ میلیارد یورو (۹.۴ میلیارد دلار) به کی‌یف کمک مالی کرده است و بلژیک بیش از دو میلیارد یورو (حدود ۲.۲ میلیارد دلار) به حمایت، از جمله کمک‌های نظامی، مالی و بشردوستانه اختصاص داده است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 وضعیت تولید ناخالص داخلی آمریکا بدتر از پیش‌بینی‌ها
🔹فاکس‌نیوز به نقل از اداره تحلیل اقتصادی آمریکا (BEA) برآورد نهایی تولید ناخالص داخلی (GDP) ایالات متحده را منتشر کرد. این آمار نشان می‌دهد اقتصاد ایالات متحده در سه‌ماهه نخست سال ۲۰۲۵ به میزان ۰/۵ درصد کوچک شده است.
🔹این رقم درحالی منتشر می‌شود که کارشناسان و موسسات اقتصادی پیش‌تر رقم ۰/۲ درصد را پیش‌بینی کرده بودند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹فاکس‌نیوز به نقل از اداره تحلیل اقتصادی آمریکا (BEA) برآورد نهایی تولید ناخالص داخلی (GDP) ایالات متحده را منتشر کرد. این آمار نشان می‌دهد اقتصاد ایالات متحده در سه‌ماهه نخست سال ۲۰۲۵ به میزان ۰/۵ درصد کوچک شده است.
🔹این رقم درحالی منتشر می‌شود که کارشناسان و موسسات اقتصادی پیش‌تر رقم ۰/۲ درصد را پیش‌بینی کرده بودند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌ضربه اقتصادی ایران به رژیم صهیونیستی
🔹 اسرائیل در حمله به ایران، روزانه یک میلیارد دلار خسارت متحمل شده است. (Times of Israel)
🔹روزی ۷۲۵ میلیون دلار در زمینه حمله و دفاع متحمل شدیم. (به گفته مشاور سابق وزارت جنگ رژیم صهیونیستی)
🔹روزی ۲۷۵ میلیون دلار خسارت به املاک و دارایی‌ها. (آمار سازمان مالیات رژیم صهیونیستی)
البته رقم نهایی احتمالا بیش از این است.
🔹تا امروز بیش از ۴۰ هزار درخواست غرامت برای منازل، کارخانه‌ها و شرکت‌ها ثبت شده است که احتمالا از ۵۰ هزار هم فراتر خواهد رفت.
🔹همچنین ۳۰۰ هزار سرباز احتیاط (اشغالگر نظامی که مادام العمر باید به ارتش خدمت کند) به خدمت فراخوانده شدند که هزینه آن روزی ۳۰ میلیون دلار است. علاوه بر این ۱۵ هزار اشغالگر آواره شدند. (the economic times)
🔹مجموع خسارت‌های مستقیم جنگ رژیم آدمکش با غزه، لبنان و ایران در بیست ماه، از ۷۸ میلیارد دلار فراتر رفته است. (آمار بانک مرکزی رژیم و روزنامه هاآرتص)
🔹۶۰ هزار شرکت از ۷ اکتبر تاکنون ورشکست شدند (آمار coface bdi)
🔹علاوه بر همه اینها ۳.۴ میلیارد دلار هم در زمینه توریستی به اسرائیل ضرر وارد شده است و سرمایه‌گذاری محلی و خارجی هم کاهش داشته است. (وزارت گردشگری رژیم صهیونیستی)
🔹این خسارت‌ها موجب شد تا اسرائیل با وقاحت از کشورهای عربی بخواهد هزینه جنگ با ایران را بپردازند!
🔹هرچند این هزینه برای قوم پول پرست دردناک است اما آمریکا قبلا آن را از عربستان و دیگر کشورهای عربی دریافت کرده و اکنون سیل هواپیماهای ترابری برای انتقال سلاح به اسرائیل توسط آمریکا و همپیمانانش از جمله آلمان به راه افتاده است.
🔹جمهوری اسلامی ایران به این دستاوردها اکتفا نخواهد کرد و اصل پیروزی زمانی اتفاق خواهد افتاد که این رژیم بچه‌کش از صفحه روزگار بدست ما محو شود.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹 اسرائیل در حمله به ایران، روزانه یک میلیارد دلار خسارت متحمل شده است. (Times of Israel)
🔹روزی ۷۲۵ میلیون دلار در زمینه حمله و دفاع متحمل شدیم. (به گفته مشاور سابق وزارت جنگ رژیم صهیونیستی)
🔹روزی ۲۷۵ میلیون دلار خسارت به املاک و دارایی‌ها. (آمار سازمان مالیات رژیم صهیونیستی)
البته رقم نهایی احتمالا بیش از این است.
🔹تا امروز بیش از ۴۰ هزار درخواست غرامت برای منازل، کارخانه‌ها و شرکت‌ها ثبت شده است که احتمالا از ۵۰ هزار هم فراتر خواهد رفت.
🔹همچنین ۳۰۰ هزار سرباز احتیاط (اشغالگر نظامی که مادام العمر باید به ارتش خدمت کند) به خدمت فراخوانده شدند که هزینه آن روزی ۳۰ میلیون دلار است. علاوه بر این ۱۵ هزار اشغالگر آواره شدند. (the economic times)
🔹مجموع خسارت‌های مستقیم جنگ رژیم آدمکش با غزه، لبنان و ایران در بیست ماه، از ۷۸ میلیارد دلار فراتر رفته است. (آمار بانک مرکزی رژیم و روزنامه هاآرتص)
🔹۶۰ هزار شرکت از ۷ اکتبر تاکنون ورشکست شدند (آمار coface bdi)
🔹علاوه بر همه اینها ۳.۴ میلیارد دلار هم در زمینه توریستی به اسرائیل ضرر وارد شده است و سرمایه‌گذاری محلی و خارجی هم کاهش داشته است. (وزارت گردشگری رژیم صهیونیستی)
🔹این خسارت‌ها موجب شد تا اسرائیل با وقاحت از کشورهای عربی بخواهد هزینه جنگ با ایران را بپردازند!
🔹هرچند این هزینه برای قوم پول پرست دردناک است اما آمریکا قبلا آن را از عربستان و دیگر کشورهای عربی دریافت کرده و اکنون سیل هواپیماهای ترابری برای انتقال سلاح به اسرائیل توسط آمریکا و همپیمانانش از جمله آلمان به راه افتاده است.
🔹جمهوری اسلامی ایران به این دستاوردها اکتفا نخواهد کرد و اصل پیروزی زمانی اتفاق خواهد افتاد که این رژیم بچه‌کش از صفحه روزگار بدست ما محو شود.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌دالان تورانی ناتو؛ پروژه مهار ایران زیر پوشش انگلیس
🔹جمهوری اسلامی ایران بارها هشدار داده که کریدور زنگزور، یک خط قرمز ملی است. اما باید صریح گفت اگر این پروژه در ادبیات امنیتی، تهدید تلقی شده، در ادبیات اقتصادی، اقدامی برای بی‌اثرکردن مزیت ژئواکونومیک ایران در منطقه است؛ پروژه‌ای که نه از دل نیازهای منطقه‌ای، بلکه از اتاق طراحی لندن–باکو–تل‌آویو بیرون آمده است و هدف اصلی آن تغییر ساختار اتصال منطقه به شکلی است که ایران از تمام زنجیره‌های ترانزیتی حذف شود.
🔹برخلاف ادعای پان‌ترک‌ها، زنگزور یک مسیر توریستی یا جاده محلی برای اتصال نخجوان به آذربایجان نیست؛ زنگزور یعنی:
🔸جایگزینی ایران با خاک ارمنستان در اتصال ترکیه به دریای کاسپین
🔸قطع پیوستگی مرزی ایران–ارمنستان به نفع گسترش ناتو
🔸ایجاد خط زمینی مستقیم از ترکیه به آذربایجان، گرجستان و دریای کاسپین، بدون عبور از ایران
🔸و مهم‌تر از همه، باز کردن دروازه‌ای به نفوذ رژیم صهیونیستی در قلب ژئوپلیتیک شمال شرق ایران
🔹در ادبیات امنیت اقتصادی، «کریدور» تنها یک جاده نیست؛ بلکه حامل سیطره نرم، قدرت تعرفه، مالکیت داده و سلطه ارزی است. و از این منظر، زنگزور سه ضربه راهبردی به اقتصاد ملی ایران وارد می‌کند:
۱. خنثی‌سازی راهبرد کریدور شمال–جنوب
🔹کریدور شمال–جنوب ایران، مسیر اتصال دریای عمان به روسیه و اروپا بود. اما زنگزور، با عبور دادن کالا از ترکیه و آذربایجان به روسیه و قفقاز، این مسیر را بی‌خاصیت می‌کند. این یعنی ده‌ها میلیارد سرمایه‌گذاری در چابهار، رشت–آستارا، و بنادر شمالی ایران عملاً از مدار رقابت خارج شود.
۲. بی‌اثر کردن موقعیت ایران در اتصال شرق به غرب
🔹ایران حلقه اتصال طبیعی پاکستان، چین، آسیای مرکزی و اروپا است. اما اگر زنگزور اجرا شود، محور جدیدی شکل می‌گیرد که از ایران عبور نمی‌کند. یعنی جغرافیای اقتصادی ایران، دور زده می‌شود. یعنی خاک ایران، از زمین ارزشمند، به زمین فراموش‌شده تبدیل خواهد شد.
۳. باز شدن دروازه نفوذ اطلاعاتی–لجستیکی دشمن
🔹این کریدور، پروژه مشترک ترکیه و آذربایجان نیست؛ بلکه به صراحت، رژیم صهیونیستی از طریق شرکت‌های لجستیکی و امنیتی باکو، در طراحی و اجرای آن مشارکت دارد. یعنی در عمل، دشمن در حال ساختن یک شاهراه نظامی–اطلاعاتی به فاصله چند کیلومتری از شمال‌غرب ایران است. اگر این پروژه تثبیت شود، امنیت سایبری، اطلاعاتی، اقتصادی و پدافندی ما در قفقاز با چالش مواجه خواهد شد.
🔹بیانیه‌های سیاسی ایران در مخالفت با زنگزور به‌درستی صادر شده‌اند. اما تاریخ می‌گوید تهدید جغرافیایی، با دیپلماسی صرف متوقف نمی‌شود؛ باید هزینه عملیاتی ایجاد کرد. در مقابل پروژه زنگزور، ایران باید اهرم‌های اقتصادی–زیرساختی خود را به‌کار بگیرد:
🔻راهکارهای فوری واحد اقتصادی مصاف:
🔸توسعه فوری و حمایت تعرفه‌ای از مسیر رشت–آستارا–روسیه در چارچوب کریدور INSTC
🔸تبدیل بازارچه مرزی نوردوز به قطب تجاری برای مقابله با قطع دسترسی ارمنستان از طریق ایران
🔸ممنوعیت فعالیت شرکت‌های همکار با پروژه زنگزور در حوزه‌های حمل‌ونقل، لجستیک، فناوری و داده در ایران
🔸تغییر توازن تعرفه‌های ترانزیتی به نفع مسیرهای شرقی ایران (بندرعباس–زاهدان–سرخس)
🔸پیشنهاد توافق سه‌جانبه ایران–ارمنستان–روسیه برای ایجاد خط جایگزین و مقابله ژئوپلیتیکی با ناتوی قفقاز
🔹زنگزور یعنی خفه‌کردن موقعیت ترانزیتی ایران با مدرن‌ترین شیوه‌های مهندسی. آن‌هایی که این کریدور را «طرح ارتباطی محلی» می‌نامند، یا احمق هستند یا نفوذی. ایران باید با تمام توان سیاسی، اقتصادی و میدانی، این کریدور را قبل از تثبیت، خنثی کند. چرا که تثبیت زنگزور، به معنی تنزل ایران از بازیگر منطقه‌ای به تماشاگر حاشیه‌ای منطقه است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹جمهوری اسلامی ایران بارها هشدار داده که کریدور زنگزور، یک خط قرمز ملی است. اما باید صریح گفت اگر این پروژه در ادبیات امنیتی، تهدید تلقی شده، در ادبیات اقتصادی، اقدامی برای بی‌اثرکردن مزیت ژئواکونومیک ایران در منطقه است؛ پروژه‌ای که نه از دل نیازهای منطقه‌ای، بلکه از اتاق طراحی لندن–باکو–تل‌آویو بیرون آمده است و هدف اصلی آن تغییر ساختار اتصال منطقه به شکلی است که ایران از تمام زنجیره‌های ترانزیتی حذف شود.
🔹برخلاف ادعای پان‌ترک‌ها، زنگزور یک مسیر توریستی یا جاده محلی برای اتصال نخجوان به آذربایجان نیست؛ زنگزور یعنی:
🔸جایگزینی ایران با خاک ارمنستان در اتصال ترکیه به دریای کاسپین
🔸قطع پیوستگی مرزی ایران–ارمنستان به نفع گسترش ناتو
🔸ایجاد خط زمینی مستقیم از ترکیه به آذربایجان، گرجستان و دریای کاسپین، بدون عبور از ایران
🔸و مهم‌تر از همه، باز کردن دروازه‌ای به نفوذ رژیم صهیونیستی در قلب ژئوپلیتیک شمال شرق ایران
🔹در ادبیات امنیت اقتصادی، «کریدور» تنها یک جاده نیست؛ بلکه حامل سیطره نرم، قدرت تعرفه، مالکیت داده و سلطه ارزی است. و از این منظر، زنگزور سه ضربه راهبردی به اقتصاد ملی ایران وارد می‌کند:
۱. خنثی‌سازی راهبرد کریدور شمال–جنوب
🔹کریدور شمال–جنوب ایران، مسیر اتصال دریای عمان به روسیه و اروپا بود. اما زنگزور، با عبور دادن کالا از ترکیه و آذربایجان به روسیه و قفقاز، این مسیر را بی‌خاصیت می‌کند. این یعنی ده‌ها میلیارد سرمایه‌گذاری در چابهار، رشت–آستارا، و بنادر شمالی ایران عملاً از مدار رقابت خارج شود.
۲. بی‌اثر کردن موقعیت ایران در اتصال شرق به غرب
🔹ایران حلقه اتصال طبیعی پاکستان، چین، آسیای مرکزی و اروپا است. اما اگر زنگزور اجرا شود، محور جدیدی شکل می‌گیرد که از ایران عبور نمی‌کند. یعنی جغرافیای اقتصادی ایران، دور زده می‌شود. یعنی خاک ایران، از زمین ارزشمند، به زمین فراموش‌شده تبدیل خواهد شد.
۳. باز شدن دروازه نفوذ اطلاعاتی–لجستیکی دشمن
🔹این کریدور، پروژه مشترک ترکیه و آذربایجان نیست؛ بلکه به صراحت، رژیم صهیونیستی از طریق شرکت‌های لجستیکی و امنیتی باکو، در طراحی و اجرای آن مشارکت دارد. یعنی در عمل، دشمن در حال ساختن یک شاهراه نظامی–اطلاعاتی به فاصله چند کیلومتری از شمال‌غرب ایران است. اگر این پروژه تثبیت شود، امنیت سایبری، اطلاعاتی، اقتصادی و پدافندی ما در قفقاز با چالش مواجه خواهد شد.
🔹بیانیه‌های سیاسی ایران در مخالفت با زنگزور به‌درستی صادر شده‌اند. اما تاریخ می‌گوید تهدید جغرافیایی، با دیپلماسی صرف متوقف نمی‌شود؛ باید هزینه عملیاتی ایجاد کرد. در مقابل پروژه زنگزور، ایران باید اهرم‌های اقتصادی–زیرساختی خود را به‌کار بگیرد:
🔻راهکارهای فوری واحد اقتصادی مصاف:
🔸توسعه فوری و حمایت تعرفه‌ای از مسیر رشت–آستارا–روسیه در چارچوب کریدور INSTC
🔸تبدیل بازارچه مرزی نوردوز به قطب تجاری برای مقابله با قطع دسترسی ارمنستان از طریق ایران
🔸ممنوعیت فعالیت شرکت‌های همکار با پروژه زنگزور در حوزه‌های حمل‌ونقل، لجستیک، فناوری و داده در ایران
🔸تغییر توازن تعرفه‌های ترانزیتی به نفع مسیرهای شرقی ایران (بندرعباس–زاهدان–سرخس)
🔸پیشنهاد توافق سه‌جانبه ایران–ارمنستان–روسیه برای ایجاد خط جایگزین و مقابله ژئوپلیتیکی با ناتوی قفقاز
🔹زنگزور یعنی خفه‌کردن موقعیت ترانزیتی ایران با مدرن‌ترین شیوه‌های مهندسی. آن‌هایی که این کریدور را «طرح ارتباطی محلی» می‌نامند، یا احمق هستند یا نفوذی. ایران باید با تمام توان سیاسی، اقتصادی و میدانی، این کریدور را قبل از تثبیت، خنثی کند. چرا که تثبیت زنگزور، به معنی تنزل ایران از بازیگر منطقه‌ای به تماشاگر حاشیه‌ای منطقه است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌کولبری؛ مسیری برای نفوذ دشمن؛ امنیت ملی ایران در خطر
🔹ما به دشمن شلیک می‌کنیم؛ اما آیا او هم از روبه‌رو می‌آید؟ خیر؛ گاهی با صورت یک کولبر، با کوله‌ای پر از ابزار شناسایی، ریزپرنده، و ابزار جنگی وارد خاک ما می‌شود. در جنگ فعلی ایران با رژیم صهیونیستی، بخشی از ضربه‌های دریافتی ما نه از موشک‌ها یا جنگنده‌ها، بلکه از زمین‌های بی‌صاحب سیاست‌گذاری بود. زمین‌هایی که اسم‌شان معیشت بود، اما کارکردشان تبدیل شده بود به خط نفوذ بی‌صدا در دل اقتصاد جنگی کشور.
🔹مرزهای ما امروز تنها محل قاچاق یا کولبری نیستند؛ بلکه به‌واسطه تساهل‌های سال‌های گذشته، تبدیل به رگ بازِ امنیت ملی شده‌اند؛ رگی که اگر بسته نشود، می‌تواند یک‌جا ما را زمین‌گیر کند.
🔻کولبری در عمل به یک تهدید ملی تبدیل شده است:
1⃣ فاقد رصد دیجیتال سراسری است؛ نمی‌دانیم چه کسی، از کجا، با چه کالایی وارد کشور می‌شود
2⃣ شبکه‌های نفوذی پشت‌صحنه دارند که از یارانه سوخت، معافیت مالیاتی و بازار بدون حساب‌رسی سود می‌برند
3⃣ در بسیاری از حملات اخیر دشمن، مسیر ورود تجهیزات از همین مناطق بوده است
🔹این یعنی ما با دست خود، جغرافیای نفوذ دشمن را قانونمند کرده‌ایم. و در بسیاری از موارد، مسیر قانونی، از مسیر غیرقانونی هم پرخطرتر شده چون دارای مشروعیت رسمی است.
🔹آیین‌نامه ساماندهی کولبری مصوب دی‌ماه ۱۴۰۳ یک گام لازم بود. اما آیا برای شرایط امروز کشور هم نوشته شده بود؟ این آیین‌نامه هیچ پیوست اطلاعاتی ندارد. در آن از حکمرانی دیجیتال، کد رهگیری، فیلتر امنیتی کولبرها، پیوند با سامانه‌های مالیاتی و ارزی، یا نظارت حراستی سخنی نیست. حتی ورود و خروج کالا تا یک سال بدون مجوز استانی هم مجاز دانسته شده. پس ما با سندی مواجه‌ایم که در ساختار نوشتاری‌اش دنبال رفاه است، اما در میدان، به ناامنی ختم می‌شود.
🔹بخش‌هایی از واقعیتی که تلخ است؛ریزپرنده‌ها، چیپ‌های موقعیت‌یاب، ابزار شنود، تجهیزات مخفی و قطعات پهپادی توسط کولبران وارد کشور شده‌اند.
🔻چه باید کرد؟ راهکارها برای بازآرایی سریع تجارت مرزی در شرایط جنگ:
1⃣ انتقال از ساختار کولبری به بازارچه مرزی هوشمند هر کولبر، کالا و مسیر باید با کد رهگیری و تایید اطلاعاتی فعالیت کند. بازارچه باید دوربین، اسکن، سامانه لحظه‌ای اتصال با اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات داشته باشد.
2⃣ استفاده از ظرفیت بسیج مرزنشینان و پدافند بومی باید مردم منطقه از خود مرز دفاع کنند؛ با رصد کالایی، گزارش‌گیری، و آموزش تشخیص تهدید.
3⃣ اصلاح تخصیص یارانه انرژی با کد ملی ایرانی باید انرژی، سوخت، یارانه و حتی ارز فقط با کد ملی و هویت احرازشده پرداخت شود تا مهاجران غیرمجاز حذف شوند.
4⃣ تعلیق فوری مجوز هر بازارچه‌ای که فاقد پیوست امنیتی است هر بازارچه‌ای که به شبکه قاچاق، خرابکاری یا تردد بی‌نظارت متصل باشد باید فوراً مسدود شود، حتی اگر صدها کولبر در آن فعالیت دارند.
🔹همین آیین‌نامه‌ای که می‌خواست به کولبر کمک کند، اکنون بدون نظارت امنیتی، تبدیل به کریدور رسمی دشمن شده است. دشمنی که دیگر برای ورود، نیازی به عملیات نظامی ندارد؛ کافی است به جای موشک، قطعه پهپاد را در کوله جا بدهد. اکنون زمان آن است که مرزها را پلمب امنیتی کنیم، نه با تابلوی مهربانی، با قفل دیجیتال و فیلتر اطلاعاتی. اگر در جنگ، هنوز مدیریت ما در مرزها مثل دوران قبل است، نباید از نفوذ دشمن شگفت‌زده شویم.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹ما به دشمن شلیک می‌کنیم؛ اما آیا او هم از روبه‌رو می‌آید؟ خیر؛ گاهی با صورت یک کولبر، با کوله‌ای پر از ابزار شناسایی، ریزپرنده، و ابزار جنگی وارد خاک ما می‌شود. در جنگ فعلی ایران با رژیم صهیونیستی، بخشی از ضربه‌های دریافتی ما نه از موشک‌ها یا جنگنده‌ها، بلکه از زمین‌های بی‌صاحب سیاست‌گذاری بود. زمین‌هایی که اسم‌شان معیشت بود، اما کارکردشان تبدیل شده بود به خط نفوذ بی‌صدا در دل اقتصاد جنگی کشور.
🔹مرزهای ما امروز تنها محل قاچاق یا کولبری نیستند؛ بلکه به‌واسطه تساهل‌های سال‌های گذشته، تبدیل به رگ بازِ امنیت ملی شده‌اند؛ رگی که اگر بسته نشود، می‌تواند یک‌جا ما را زمین‌گیر کند.
🔻کولبری در عمل به یک تهدید ملی تبدیل شده است:
1⃣ فاقد رصد دیجیتال سراسری است؛ نمی‌دانیم چه کسی، از کجا، با چه کالایی وارد کشور می‌شود
2⃣ شبکه‌های نفوذی پشت‌صحنه دارند که از یارانه سوخت، معافیت مالیاتی و بازار بدون حساب‌رسی سود می‌برند
3⃣ در بسیاری از حملات اخیر دشمن، مسیر ورود تجهیزات از همین مناطق بوده است
🔹این یعنی ما با دست خود، جغرافیای نفوذ دشمن را قانونمند کرده‌ایم. و در بسیاری از موارد، مسیر قانونی، از مسیر غیرقانونی هم پرخطرتر شده چون دارای مشروعیت رسمی است.
🔹آیین‌نامه ساماندهی کولبری مصوب دی‌ماه ۱۴۰۳ یک گام لازم بود. اما آیا برای شرایط امروز کشور هم نوشته شده بود؟ این آیین‌نامه هیچ پیوست اطلاعاتی ندارد. در آن از حکمرانی دیجیتال، کد رهگیری، فیلتر امنیتی کولبرها، پیوند با سامانه‌های مالیاتی و ارزی، یا نظارت حراستی سخنی نیست. حتی ورود و خروج کالا تا یک سال بدون مجوز استانی هم مجاز دانسته شده. پس ما با سندی مواجه‌ایم که در ساختار نوشتاری‌اش دنبال رفاه است، اما در میدان، به ناامنی ختم می‌شود.
🔹بخش‌هایی از واقعیتی که تلخ است؛ریزپرنده‌ها، چیپ‌های موقعیت‌یاب، ابزار شنود، تجهیزات مخفی و قطعات پهپادی توسط کولبران وارد کشور شده‌اند.
🔻چه باید کرد؟ راهکارها برای بازآرایی سریع تجارت مرزی در شرایط جنگ:
1⃣ انتقال از ساختار کولبری به بازارچه مرزی هوشمند هر کولبر، کالا و مسیر باید با کد رهگیری و تایید اطلاعاتی فعالیت کند. بازارچه باید دوربین، اسکن، سامانه لحظه‌ای اتصال با اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات داشته باشد.
2⃣ استفاده از ظرفیت بسیج مرزنشینان و پدافند بومی باید مردم منطقه از خود مرز دفاع کنند؛ با رصد کالایی، گزارش‌گیری، و آموزش تشخیص تهدید.
3⃣ اصلاح تخصیص یارانه انرژی با کد ملی ایرانی باید انرژی، سوخت، یارانه و حتی ارز فقط با کد ملی و هویت احرازشده پرداخت شود تا مهاجران غیرمجاز حذف شوند.
4⃣ تعلیق فوری مجوز هر بازارچه‌ای که فاقد پیوست امنیتی است هر بازارچه‌ای که به شبکه قاچاق، خرابکاری یا تردد بی‌نظارت متصل باشد باید فوراً مسدود شود، حتی اگر صدها کولبر در آن فعالیت دارند.
🔹همین آیین‌نامه‌ای که می‌خواست به کولبر کمک کند، اکنون بدون نظارت امنیتی، تبدیل به کریدور رسمی دشمن شده است. دشمنی که دیگر برای ورود، نیازی به عملیات نظامی ندارد؛ کافی است به جای موشک، قطعه پهپاد را در کوله جا بدهد. اکنون زمان آن است که مرزها را پلمب امنیتی کنیم، نه با تابلوی مهربانی، با قفل دیجیتال و فیلتر اطلاعاتی. اگر در جنگ، هنوز مدیریت ما در مرزها مثل دوران قبل است، نباید از نفوذ دشمن شگفت‌زده شویم.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌توصیه‌های راهبردی برای بستن تنگه هرمز
🔹مطالعات اندیشکده Stratos توصیه می‌کند ایران ابتدا، از اخلال نمادین (نظیر بازرسی کشتی‌ها، پهپادهای گشتی یا مین‌گذاری محدود) استفاده کند و سپس تنگه را به طور کامل ببندد.
🔹طرح دریافت عوارض عبور (Transit Fee) به‌ازای هر بشکه عبوری از تنگه، می‌تواند در کوتاه‌مدت فشار اقتصادی بر واردکنندگان و در میان‌مدت منبع درآمد ارزی جایگزین برای عبور از تحریم‌ها باشد.
🔹شتاب در بهره‌برداری کامل از خط لوله گوره–جاسک با ظرفیت ۱.۵ میلیون بشکه در روز، وابستگی ایران به تنگه را کاهش داده و قدرت حاکمیت اسلامی را افزایش خواهد داد.
🔹امضای توافق‌های راهبردی با چین، هند، مالزی و اندونزی برای عرضه نفت با نرخ ترجیحی، می‌تواند شکاف در جبهه تحریمی غرب را تعمیق بخشد و جایگاه ایران را به‌عنوان شریک انرژی مطمئن در شرق آسیا تثبیت کند.
🔹بستن تنگه هرمز یک گزینه فوق‌راهبردی در جعبه ابزار دفاعی ایران است، بهره‌گیری هوشمندانه، مرحله‌ای و ترکیبی از این ابزار می‌تواند بیشترین اثر روانی و ژئوپلیتیکی ورود به جنگ تمام‌عیار نظامی بر آمریکا و متحدان آن تحمیل کند.
🔻همان‌گونه که خبرگزاری رویترز در گزارش تحلیلی اخیر خود بیان کرده:
🔸بستن تنگه هرمز، بدترین سناریوی ممکن برای نظم انرژی جهانی است و فروپاشی آمریکا را نزدیک می‌کند.
#بانک_اهداف
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹مطالعات اندیشکده Stratos توصیه می‌کند ایران ابتدا، از اخلال نمادین (نظیر بازرسی کشتی‌ها، پهپادهای گشتی یا مین‌گذاری محدود) استفاده کند و سپس تنگه را به طور کامل ببندد.
🔹طرح دریافت عوارض عبور (Transit Fee) به‌ازای هر بشکه عبوری از تنگه، می‌تواند در کوتاه‌مدت فشار اقتصادی بر واردکنندگان و در میان‌مدت منبع درآمد ارزی جایگزین برای عبور از تحریم‌ها باشد.
🔹شتاب در بهره‌برداری کامل از خط لوله گوره–جاسک با ظرفیت ۱.۵ میلیون بشکه در روز، وابستگی ایران به تنگه را کاهش داده و قدرت حاکمیت اسلامی را افزایش خواهد داد.
🔹امضای توافق‌های راهبردی با چین، هند، مالزی و اندونزی برای عرضه نفت با نرخ ترجیحی، می‌تواند شکاف در جبهه تحریمی غرب را تعمیق بخشد و جایگاه ایران را به‌عنوان شریک انرژی مطمئن در شرق آسیا تثبیت کند.
🔹بستن تنگه هرمز یک گزینه فوق‌راهبردی در جعبه ابزار دفاعی ایران است، بهره‌گیری هوشمندانه، مرحله‌ای و ترکیبی از این ابزار می‌تواند بیشترین اثر روانی و ژئوپلیتیکی ورود به جنگ تمام‌عیار نظامی بر آمریکا و متحدان آن تحمیل کند.
🔻همان‌گونه که خبرگزاری رویترز در گزارش تحلیلی اخیر خود بیان کرده:
🔸بستن تنگه هرمز، بدترین سناریوی ممکن برای نظم انرژی جهانی است و فروپاشی آمریکا را نزدیک می‌کند.
#بانک_اهداف
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌پیامدهای بستن تنگه هرمز بر منافع ایالات متحده آمریکا
🔹تنگه هرمز به‌عنوان راهبردی‌ترین گلوگاه انرژی جهان، روزانه بیش از ۲۱ میلیون بشکه نفت معادل حدود ۲۱ درصد تجارت جهانی نفت خام را منتقل می‌کند. با توجه به وابستگی عمیق اقتصاد جهانی به این مسیر، بستن تنگه هرمز توسط ایران، مجموعه‌ای از پیامدهای اقتصادی، امنیتی، ژئوپلیتیکی و داخلی برای ایالات متحده آمریکا و متحدان آن ایجاد خواهد کرد.
🔹بنا بر پیش‌بینی اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA)، انسداد تنگه هرمز می‌تواند قیمت نفت را در سناریوهای بحرانی، به بازه‌ای بین ۱۵۰ تا ۴۰۰ دلار در هر بشکه برساند. بلومبرگ (ژوئن ۲۰۲۵) برآورد کرده چنین جهشی می‌تواند تورم عمومی ایالات متحده را تا ۲ واحد درصد افزایش دهد و مانع جدی برای تعدیل نرخ بهره توسط فدرال رزرو ایجاد کند.
🔹افزایش بهای بنزین: مؤسسه S&P Global پیش‌بینی کرده است که بهای بنزین در ایالات متحده ممکن است از مرز ۶ دلار در هر گالن فراتر رود (میانگین فعلی: ۳.۷ دلار). این جهش، مستقیماً هزینه‌های حمل‌ونقل، لجستیک، تولید صنعتی و قیمت مصرف‌کننده را هدف قرار خواهد داد.
🔹سازمان عملیات تجاری دریایی بریتانیا (UKMTO) گزارش داده است پس از تهدیدات اخیر ایران، هزینه بیمه نفتکش‌ها در خلیج فارس تا ۳۶۰٪ افزایش یافته است. این افزایش ریسک، مستقیماً قیمت واردات انرژی به آمریکا را بالا خواهد برد.
🔹تحلیل رویترز نشان می‌دهد افزایش بهای نفت موجب جهش در قیمت مواد اولیه پتروشیمی (پلاستیک، دارو، سوخت‌های صنعتی و هوایی) شده و بخش تولید در آمریکا را با بحران هزینه تمام‌شده مواجه می‌سازد.
🔹پنتاگون در گزارش تحلیلی مه ۲۰۲۵ هشدار داده که حفظ تنگه هرمز نیازمند تمرکز بخش زیادی از توان رزمی ناوگان پنجم در خلیج فارس خواهد بود؛ این در حالی‌ست که واشنگتن در دریای چین جنوبی و دریای سیاه نیز با چالش‌های راهبردی مواجه است.
🔹طبق سناریوهای مرکز مطالعات کنگره آمریکا (CRS)، مین‌گذاری، موشک‌های کروز ضدکشتی و پهپادهای ایرانی (نظیر شاهد-۱۳۶) می‌توانند ناوگان آمریکایی را هدف قرار دهند؛ یادآوری تجربه ناو «ساموئل بی. رابرتز» در دهه ۱۹۸۰، گواهی بر این امکان است.
🔹ارزیابی سازمان CIA نشان می‌دهد ایران توان هدف‌گیری پایگاه‌های بحرین، قطر و امارات (که پشتیبان عملیات دریایی و هوایی آمریکا در منطقه هستند) با موشک‌های نقطه‌زن برد کوتاه را دارد.
🔹نتایج نظرسنجی مؤسسه گالوپ در ژوئن ۲۰۲۵ نشان می‌دهد ۶۸٪ شهروندان آمریکایی افزایش قیمت سوخت را علت اصلی نارضایتی از دولت فدرال می‌دانند.
🔹طرح محدودسازی اختیارات رئیس‌جمهور در ورود به جنگ (ارائه‌شده توسط سناتور تیم کین) و پیش‌بینی شکست حزب حاکم در انتخابات میاندوره‌ای ۲۰۲۶ (طبق تحلیل شورای آتلانتیک)، نشانه‌هایی از فشار داخلی فزاینده‌اند.
🔹بر اساس گزارش وزارت امنیت داخلی (DHS)، افزایش قیمت بنزین در سال ۲۰۲۳ منجر به اعتراضات جدی در ایالت‌هایی مانند تگزاس و کالیفرنیا شد. تکرار این سناریو در شرایط فعلی، می‌تواند به یک بحران اجتماعی سراسری تبدیل شود. به گفته سناتور برنی سندرز، چنین بحرانی «آستانه فروپاشی نظم انرژی جهانی» را تهدید خواهد کرد.
🔹افزایش بهای سوخت در اروپا (تا ۲.۵ یورو در لیتر ـ طبق هشدار حزب کارگر بریتانیا) می‌تواند سیاست‌های تحریمی مشترک اروپا و آمریکا علیه ایران را تضعیف و حتی زمینه را برای بازگشت دیپلماتیک اروپا به مذاکره با تهران فراهم سازد.
🔹تحلیل RAND Corporation بیانگر آن است که برخی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس ممکن است آمریکا را مسئول آغاز بحران بدانند و به سمت «تنش‌زدایی مستقیم با ایران» حرکت کنند.
🔹 آمریکا: در گزارش طبقه‌بندی‌شده ژوئن ۲۰۲۵، برآورد شده ایران توانایی «اخلال عملیاتی به مدت ۳۰ تا ۶۰ روز» در تنگه هرمز را با تلفیق مین‌گذاری، حملات سایبری و پهپاد دارد. با این حال، ارزیابی نهایی این نهاد بر این است که این اقدام «پیروزی تاکتیکی با هزینه استراتژیک بالا» خواهد بود.
🔹تحلیل DGSE فرانسه: استفاده از ابزار بستن تنگه را به‌مثابه «اهرم مذاکره انرژی» تحلیل کرده اما هشدار داده چنین اقدامی، وابستگی اروپا به منابع آسیایی را تسریع خواهد کرد.
🔹موساد: در ارزیابی‌های خود به ناتو هشدار داده که چنین اقدامی به ائتلاف‌سازی عربی-اسرائیلی برای مقابله با ایران مشروعیت خواهد بخشید.
#بانک_اهداف
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹تنگه هرمز به‌عنوان راهبردی‌ترین گلوگاه انرژی جهان، روزانه بیش از ۲۱ میلیون بشکه نفت معادل حدود ۲۱ درصد تجارت جهانی نفت خام را منتقل می‌کند. با توجه به وابستگی عمیق اقتصاد جهانی به این مسیر، بستن تنگه هرمز توسط ایران، مجموعه‌ای از پیامدهای اقتصادی، امنیتی، ژئوپلیتیکی و داخلی برای ایالات متحده آمریکا و متحدان آن ایجاد خواهد کرد.
🔹بنا بر پیش‌بینی اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA)، انسداد تنگه هرمز می‌تواند قیمت نفت را در سناریوهای بحرانی، به بازه‌ای بین ۱۵۰ تا ۴۰۰ دلار در هر بشکه برساند. بلومبرگ (ژوئن ۲۰۲۵) برآورد کرده چنین جهشی می‌تواند تورم عمومی ایالات متحده را تا ۲ واحد درصد افزایش دهد و مانع جدی برای تعدیل نرخ بهره توسط فدرال رزرو ایجاد کند.
🔹افزایش بهای بنزین: مؤسسه S&P Global پیش‌بینی کرده است که بهای بنزین در ایالات متحده ممکن است از مرز ۶ دلار در هر گالن فراتر رود (میانگین فعلی: ۳.۷ دلار). این جهش، مستقیماً هزینه‌های حمل‌ونقل، لجستیک، تولید صنعتی و قیمت مصرف‌کننده را هدف قرار خواهد داد.
🔹سازمان عملیات تجاری دریایی بریتانیا (UKMTO) گزارش داده است پس از تهدیدات اخیر ایران، هزینه بیمه نفتکش‌ها در خلیج فارس تا ۳۶۰٪ افزایش یافته است. این افزایش ریسک، مستقیماً قیمت واردات انرژی به آمریکا را بالا خواهد برد.
🔹تحلیل رویترز نشان می‌دهد افزایش بهای نفت موجب جهش در قیمت مواد اولیه پتروشیمی (پلاستیک، دارو، سوخت‌های صنعتی و هوایی) شده و بخش تولید در آمریکا را با بحران هزینه تمام‌شده مواجه می‌سازد.
🔹پنتاگون در گزارش تحلیلی مه ۲۰۲۵ هشدار داده که حفظ تنگه هرمز نیازمند تمرکز بخش زیادی از توان رزمی ناوگان پنجم در خلیج فارس خواهد بود؛ این در حالی‌ست که واشنگتن در دریای چین جنوبی و دریای سیاه نیز با چالش‌های راهبردی مواجه است.
🔹طبق سناریوهای مرکز مطالعات کنگره آمریکا (CRS)، مین‌گذاری، موشک‌های کروز ضدکشتی و پهپادهای ایرانی (نظیر شاهد-۱۳۶) می‌توانند ناوگان آمریکایی را هدف قرار دهند؛ یادآوری تجربه ناو «ساموئل بی. رابرتز» در دهه ۱۹۸۰، گواهی بر این امکان است.
🔹ارزیابی سازمان CIA نشان می‌دهد ایران توان هدف‌گیری پایگاه‌های بحرین، قطر و امارات (که پشتیبان عملیات دریایی و هوایی آمریکا در منطقه هستند) با موشک‌های نقطه‌زن برد کوتاه را دارد.
🔹نتایج نظرسنجی مؤسسه گالوپ در ژوئن ۲۰۲۵ نشان می‌دهد ۶۸٪ شهروندان آمریکایی افزایش قیمت سوخت را علت اصلی نارضایتی از دولت فدرال می‌دانند.
🔹طرح محدودسازی اختیارات رئیس‌جمهور در ورود به جنگ (ارائه‌شده توسط سناتور تیم کین) و پیش‌بینی شکست حزب حاکم در انتخابات میاندوره‌ای ۲۰۲۶ (طبق تحلیل شورای آتلانتیک)، نشانه‌هایی از فشار داخلی فزاینده‌اند.
🔹بر اساس گزارش وزارت امنیت داخلی (DHS)، افزایش قیمت بنزین در سال ۲۰۲۳ منجر به اعتراضات جدی در ایالت‌هایی مانند تگزاس و کالیفرنیا شد. تکرار این سناریو در شرایط فعلی، می‌تواند به یک بحران اجتماعی سراسری تبدیل شود. به گفته سناتور برنی سندرز، چنین بحرانی «آستانه فروپاشی نظم انرژی جهانی» را تهدید خواهد کرد.
🔹افزایش بهای سوخت در اروپا (تا ۲.۵ یورو در لیتر ـ طبق هشدار حزب کارگر بریتانیا) می‌تواند سیاست‌های تحریمی مشترک اروپا و آمریکا علیه ایران را تضعیف و حتی زمینه را برای بازگشت دیپلماتیک اروپا به مذاکره با تهران فراهم سازد.
🔹تحلیل RAND Corporation بیانگر آن است که برخی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس ممکن است آمریکا را مسئول آغاز بحران بدانند و به سمت «تنش‌زدایی مستقیم با ایران» حرکت کنند.
🔹 آمریکا: در گزارش طبقه‌بندی‌شده ژوئن ۲۰۲۵، برآورد شده ایران توانایی «اخلال عملیاتی به مدت ۳۰ تا ۶۰ روز» در تنگه هرمز را با تلفیق مین‌گذاری، حملات سایبری و پهپاد دارد. با این حال، ارزیابی نهایی این نهاد بر این است که این اقدام «پیروزی تاکتیکی با هزینه استراتژیک بالا» خواهد بود.
🔹تحلیل DGSE فرانسه: استفاده از ابزار بستن تنگه را به‌مثابه «اهرم مذاکره انرژی» تحلیل کرده اما هشدار داده چنین اقدامی، وابستگی اروپا به منابع آسیایی را تسریع خواهد کرد.
🔹موساد: در ارزیابی‌های خود به ناتو هشدار داده که چنین اقدامی به ائتلاف‌سازی عربی-اسرائیلی برای مقابله با ایران مشروعیت خواهد بخشید.
#بانک_اهداف
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌 واردات نفت چین از ایران شتاب گرفت
🔹طبق اطلاعات شرکت ورتکسا، واردات نفت چین از ایران، در فاصله اول تا ۲۰ ژوئن، به رکورد ۱.۸ میلیون بشکه در روز رسید.
🔹داده‌های کپلر نشان داد که واردات نفت از ایران به چین، از اول تا ۲۷ ژوئن، به طور متوسط ۱.۴۶ میلیون بشکه در روز بوده که حدود ۵۰۰ هزار بشکه در روز بیشتر از واردات تخمینی چین از ایران در ماه مه است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹طبق اطلاعات شرکت ورتکسا، واردات نفت چین از ایران، در فاصله اول تا ۲۰ ژوئن، به رکورد ۱.۸ میلیون بشکه در روز رسید.
🔹داده‌های کپلر نشان داد که واردات نفت از ایران به چین، از اول تا ۲۷ ژوئن، به طور متوسط ۱.۴۶ میلیون بشکه در روز بوده که حدود ۵۰۰ هزار بشکه در روز بیشتر از واردات تخمینی چین از ایران در ماه مه است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌تنگه‌ها را ببندید، تورم را صادر کنید / چرا بازارهای جهانی فعلاً آرام مانده‌اند و چگونه می‌توان این معادله را تغییر داد؟
🔹جنگ روسیه و اوکراین که در اوایل سال ۲۰۲۲ آغاز شد، شوک اقتصادی فوری و گسترده‌ای به بازار جهانی وارد کرد. نخستین حوزه‌ای که از این جنگ آسیب دید، زنجیره‌ی جهانی غذا بود. افزایش قیمت غلات، به‌ویژه گندم و ذرت، به‌دلیل وابستگی جهانی به منطقه دریای سیاه، یکی از نتایج فوری آن جنگ بود.
🔹در مقابل، جنگ فعلی میان ایران و رژیم صهیونیستی که ماهیت آن پیچیده‌تر، فراگیرتر و از منظر موقعیت جغرافیایی مهم‌تر از جنگ اوکراین است، تا این لحظه تأثیر شدیدی بر بازارهای نفت و بازارهای مالی جهان نداشته است؛ این، خود جای تأمل دارد.
🔹برای مقایسه، در جریان جنگ اوکراین، بهای نفت خام به بیش از ۱۳۰ دلار در هر بشکه رسید. اما در وضعیت فعلی جنگ ایران و رژیم صهیونیستی، با وجود تهدیدهای فزاینده، قیمت نفت حتی از آستانه ۱۰۰ دلار نیز عبور نکرده است. این مسئله به‌وضوح نشان می‌دهد که بازار جهانی هنوز تأثیر کامل این جنگ را لمس نکرده است، و این دقیقاً همان نقطه‌ای‌ست که نیازمند بازنگری استراتژیک است.
🔻چرا قیمت نفت هنوز جهش نیافته است؟
دو عامل اساسی باید در نظر گرفته شود:
۱. رکود تقاضا در اقتصاد جهانی
🔹در سال ۲۰۲۳، برخلاف دوره‌ی پساکرونا که شاهد افزایش تقاضای جهانی برای کالا و خدمات بودیم، سیاست‌های انقباضی و رکودی که از دوره‌ی ترامپ آغاز شد از جمله تعرفه‌های سنگین بر واردات و سیاست مهار واردات کالا از چین و سایر کشورها به افت تقاضای جهانی انجامیده است. رکودی که در سطح تجارت بین‌المللی جریان دارد، به کاهش تقاضای انرژی منجر شده و فعلاً فشار بر قیمت نفت را محدود کرده است.
۲. افزایش عمدی عرضه نفت توسط کشورهای عربی
🔹به‌ویژه پس از سفر دونالد ترامپ به عربستان سعودی، شاهد فشار شدید ایالات متحده بر شرکای نفتی خود برای افزایش تولید بوده‌ایم. این اقدام از یک سو برای مهار تورم ناشی از جنگ اوکراین، و از سوی دیگر برای آماده‌سازی ساختار بازار جهانی جهت مواجهه با یک جنگ بزرگ‌تر یعنی جنگ با ایران برنامه‌ریزی شده بود. لذا، ساختار قیمت‌گذاری نفت امروز تحت مهار سیاسی قرار دارد، نه صرفاً مبتنی بر عرضه و تقاضای فیزیکی.
🔹در جریان جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۷۳، کشورهای عربی صادرکننده نفت با یک تصمیم راهبردی، عرضه نفت به کشورهای حامی رژیم صهیونیستی (بلوک غرب) را محدود کرده و صادرات به آمریکا و اروپا را تحریم کردند. نتیجه چه بود؟
🔸افزایش شدید بهای نفت، جهش تورم در اقتصادهای غربی، بروز رکود تورمی در آمریکا و در نهایت، وابستگی ساختاری آمریکا به منابع مالی نفتی عربستان سعودی برای پوشش کسری بودجه خود در سال ۱۹۷۴، بدون آن حمایت‌های نقدی عربستان از خزانه‌داری آمریکا، دولت فدرال در همان دهه به مرز فروپاشی اقتصادی می‌رسید.
🔻چرا امروز باید تنگه‌ها را در معادله وارد کنیم؟
🔹پیش از آغاز رسمی درگیری میان ایران و رژیم صهیونیستی، ایالات متحده با تقویت بازار سرمایه خود (از طریق سرمایه‌گذاری سعودی‌ها در بورس آمریکا) و همچنین با تشویق به افزایش عرضه نفت، یک سپر دفاعی اقتصادی پیش‌دستانه برای خود طراحی کرده است. این روند تصادفی نبود؛ بلکه بخشی از «جنگ پیشین اقتصادی» برای آماده‌سازی آمریکا و رژیم صهیونیستی برای یک جنگ نظامی جدی‌تر با ایران بود.
🔹از این‌رو، اگر ایران بخواهد هزینه‌های این جنگ را تنها از جیب خود نپردازد و طرف‌های مقابل نیز درد اقتصادی آن را حس کنند، لازمه‌اش وارد کردن شوک به زنجیره جهانی عرضه انرژی است.
🔻دو گلوگاه راهبردی که باید مورد هدف قرار گیرند:
1. تنگه هرمز (خروجی خلیج فارس)
2. تنگه باب‌المندب (دروازه اتصال به کانال سوئز و مدیترانه)
🔻افزایش تنش یا انسداد این دو تنگه، تأثیر فوری بر:
🔸مسیرهای تجارت نفت و گاز، هزینه حمل‌ونقل جهانی، بیمه نفتکش‌ها، و در نهایت، قیمت جهانی نفت، خواهد گذاشت.
🔻پیامد راهبردی انسداد انرژی:
🔸صادرات تورم به غرب، واردات رکود به آمریکا
🔻هر واحد افزایش قیمت نفت، برای اقتصادهای واردکننده انرژی (آمریکا، اروپا، ژاپن، کره جنوبی) به معنای:
🔸رشد مستقیم شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI)، افزایش هزینه تولید کالا و خدمات، افت رشد اقتصادی، و مهم‌تر از همه غیرممکن شدن اجرای سیاست پولی انبساطی است.
🔹اگر قیمت نفت به بیش از ۲۰۰ دلار برسد، به‌طور متوسط نرخ تورم جهانی حداقل یک درصد افزایش می‌یابد و این یعنی ورود رسمی به یک دور رکود تورمی جهانی. اگر هزینه جنگ را ما می‌پردازیم، باید قدرت جغرافیای‌مان را طوری به‌کار بگیریم که دیگران نیز هزینه آن را بپردازند. در میدان جنگ امروز، بازار انرژی همان خاکریز اول است؛ هرچه قیمت نفت بالاتر برود، فشار اقتصادی بر آمریکا و رژیم صهیونیستی بیشتر می‌شود.
#بانک_اهداف
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹جنگ روسیه و اوکراین که در اوایل سال ۲۰۲۲ آغاز شد، شوک اقتصادی فوری و گسترده‌ای به بازار جهانی وارد کرد. نخستین حوزه‌ای که از این جنگ آسیب دید، زنجیره‌ی جهانی غذا بود. افزایش قیمت غلات، به‌ویژه گندم و ذرت، به‌دلیل وابستگی جهانی به منطقه دریای سیاه، یکی از نتایج فوری آن جنگ بود.
🔹در مقابل، جنگ فعلی میان ایران و رژیم صهیونیستی که ماهیت آن پیچیده‌تر، فراگیرتر و از منظر موقعیت جغرافیایی مهم‌تر از جنگ اوکراین است، تا این لحظه تأثیر شدیدی بر بازارهای نفت و بازارهای مالی جهان نداشته است؛ این، خود جای تأمل دارد.
🔹برای مقایسه، در جریان جنگ اوکراین، بهای نفت خام به بیش از ۱۳۰ دلار در هر بشکه رسید. اما در وضعیت فعلی جنگ ایران و رژیم صهیونیستی، با وجود تهدیدهای فزاینده، قیمت نفت حتی از آستانه ۱۰۰ دلار نیز عبور نکرده است. این مسئله به‌وضوح نشان می‌دهد که بازار جهانی هنوز تأثیر کامل این جنگ را لمس نکرده است، و این دقیقاً همان نقطه‌ای‌ست که نیازمند بازنگری استراتژیک است.
🔻چرا قیمت نفت هنوز جهش نیافته است؟
دو عامل اساسی باید در نظر گرفته شود:
۱. رکود تقاضا در اقتصاد جهانی
🔹در سال ۲۰۲۳، برخلاف دوره‌ی پساکرونا که شاهد افزایش تقاضای جهانی برای کالا و خدمات بودیم، سیاست‌های انقباضی و رکودی که از دوره‌ی ترامپ آغاز شد از جمله تعرفه‌های سنگین بر واردات و سیاست مهار واردات کالا از چین و سایر کشورها به افت تقاضای جهانی انجامیده است. رکودی که در سطح تجارت بین‌المللی جریان دارد، به کاهش تقاضای انرژی منجر شده و فعلاً فشار بر قیمت نفت را محدود کرده است.
۲. افزایش عمدی عرضه نفت توسط کشورهای عربی
🔹به‌ویژه پس از سفر دونالد ترامپ به عربستان سعودی، شاهد فشار شدید ایالات متحده بر شرکای نفتی خود برای افزایش تولید بوده‌ایم. این اقدام از یک سو برای مهار تورم ناشی از جنگ اوکراین، و از سوی دیگر برای آماده‌سازی ساختار بازار جهانی جهت مواجهه با یک جنگ بزرگ‌تر یعنی جنگ با ایران برنامه‌ریزی شده بود. لذا، ساختار قیمت‌گذاری نفت امروز تحت مهار سیاسی قرار دارد، نه صرفاً مبتنی بر عرضه و تقاضای فیزیکی.
🔹در جریان جنگ اعراب و رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۷۳، کشورهای عربی صادرکننده نفت با یک تصمیم راهبردی، عرضه نفت به کشورهای حامی رژیم صهیونیستی (بلوک غرب) را محدود کرده و صادرات به آمریکا و اروپا را تحریم کردند. نتیجه چه بود؟
🔸افزایش شدید بهای نفت، جهش تورم در اقتصادهای غربی، بروز رکود تورمی در آمریکا و در نهایت، وابستگی ساختاری آمریکا به منابع مالی نفتی عربستان سعودی برای پوشش کسری بودجه خود در سال ۱۹۷۴، بدون آن حمایت‌های نقدی عربستان از خزانه‌داری آمریکا، دولت فدرال در همان دهه به مرز فروپاشی اقتصادی می‌رسید.
🔻چرا امروز باید تنگه‌ها را در معادله وارد کنیم؟
🔹پیش از آغاز رسمی درگیری میان ایران و رژیم صهیونیستی، ایالات متحده با تقویت بازار سرمایه خود (از طریق سرمایه‌گذاری سعودی‌ها در بورس آمریکا) و همچنین با تشویق به افزایش عرضه نفت، یک سپر دفاعی اقتصادی پیش‌دستانه برای خود طراحی کرده است. این روند تصادفی نبود؛ بلکه بخشی از «جنگ پیشین اقتصادی» برای آماده‌سازی آمریکا و رژیم صهیونیستی برای یک جنگ نظامی جدی‌تر با ایران بود.
🔹از این‌رو، اگر ایران بخواهد هزینه‌های این جنگ را تنها از جیب خود نپردازد و طرف‌های مقابل نیز درد اقتصادی آن را حس کنند، لازمه‌اش وارد کردن شوک به زنجیره جهانی عرضه انرژی است.
🔻دو گلوگاه راهبردی که باید مورد هدف قرار گیرند:
1. تنگه هرمز (خروجی خلیج فارس)
2. تنگه باب‌المندب (دروازه اتصال به کانال سوئز و مدیترانه)
🔻افزایش تنش یا انسداد این دو تنگه، تأثیر فوری بر:
🔸مسیرهای تجارت نفت و گاز، هزینه حمل‌ونقل جهانی، بیمه نفتکش‌ها، و در نهایت، قیمت جهانی نفت، خواهد گذاشت.
🔻پیامد راهبردی انسداد انرژی:
🔸صادرات تورم به غرب، واردات رکود به آمریکا
🔻هر واحد افزایش قیمت نفت، برای اقتصادهای واردکننده انرژی (آمریکا، اروپا، ژاپن، کره جنوبی) به معنای:
🔸رشد مستقیم شاخص قیمت مصرف‌کننده (CPI)، افزایش هزینه تولید کالا و خدمات، افت رشد اقتصادی، و مهم‌تر از همه غیرممکن شدن اجرای سیاست پولی انبساطی است.
🔹اگر قیمت نفت به بیش از ۲۰۰ دلار برسد، به‌طور متوسط نرخ تورم جهانی حداقل یک درصد افزایش می‌یابد و این یعنی ورود رسمی به یک دور رکود تورمی جهانی. اگر هزینه جنگ را ما می‌پردازیم، باید قدرت جغرافیای‌مان را طوری به‌کار بگیریم که دیگران نیز هزینه آن را بپردازند. در میدان جنگ امروز، بازار انرژی همان خاکریز اول است؛ هرچه قیمت نفت بالاتر برود، فشار اقتصادی بر آمریکا و رژیم صهیونیستی بیشتر می‌شود.
#بانک_اهداف
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌باج به FATF، تحقیر مضاعف؛ مجمع تشخیص در آزمون استقلال، مردود شد!
🔹وقتی پالرمو تصویب شد، برخی گمان کردند که گل در را زده‌اند و نظام سلطه از موضع لجاجت خارج می‌شود. اما نشست رسمی اخیر FATF نشان داد که آنچه در تهران برخی حسن‌نیت می‌نامند، در پاریس چیزی جز ضعف و ساده‌لوحی تعبیر نمی‌شود.
🔹FATF بدون آنکه حتی اشاره‌ای به تصویب پالرمو در ایران داشته باشد، هیچ تغییری در وضعیت ما نداد. این یعنی حتی وقتی باج بدهی، باز هم مجرم باقی می‌مانی.
🔹اگر قرار بود FATF صرفاً یک نهاد شفاف‌سازی مالی باشد، عربستان، امارات و رژیم صهیونیستی از اعضای ارشد آن نبودند. اگر هدف مبارزه با پولشویی بود، هیچ‌گاه شبکه دلارهای کثیف آمریکا یا بانک‌های سوئیسی قاچاقچیان غربی در صدر باقی نمی‌ماندند. و اگر قرار بود FATF با تروریسم مقابله کند، تا امروز حساب‌های موساد و داعش را مسدود کرده بود.
🔹در تمام سال‌های گذشته، FATF ابزاری بوده برای مدیریت از بیرون بر اقتصاد داخل. اما مجمع تشخیص مصلحت نظام به‌جای آنکه یکبار برای همیشه این بازی را برهم بزند، خودش وارد زمین دشمن شد. با چه توجیهی؟ با توجیه کارشناسی، بررسی مجدد، نشست بعدی و... سال‌ها بازی با امنیت ملی به‌نام تعارفات حقوقی. و این وسط، عده‌ای ساده‌لوح یا خائن گفتند اگر تصویب کنیم، ما را از لیست سیاه در می‌آورند!
🔸اما دیدید که نکردند.
🔸چون دشمن، ایرانی را می‌خواهد که نه سلاح داشته باشد، نه نفت بفروشد، نه واردات مدیریت کند و نه مقاومت مالی داشته باشد.
🔸اگر به FATF بپیوندید، باید تمام تراکنش‌های مالی‌تان را برای نظارت خارجی باز کنید.
🔸یعنی اگر نهادی مانند وزارت دفاع، سپاه، یا حتی شرکت دانش‌بنیانی در حوزه فناوری فعالیت ضد صهیونیسم داشته باشد، بلافاصله تحریم می‌شود!
🔸یعنی ایران خودش باید تحریم را بر خودش اعمال کند تا مثلاً قابل پذیرش شود.
🔻این‌بار باید روشن بگوییم:
۱. پیوستن به FATF یعنی خودتحریمی رسمی و الزام‌آور با دست خود
۲. شناسایی و رصد اموال سپاه، وزارت دفاع، سازمان انرژی اتمی و شرکت‌های همکارشان
۳. قطع تمام مسیرهای دور زدن تحریم، حتی در تبادلات بشردوستانه
۴. تسلیم تمام اطلاعات نظام بانکی کشور به دشمنانی که با ما در حال جنگ‌اند
۵. باز شدن دست آمریکا برای تشدید تحریم‌ها با مستندات داخلی ما!
🔻حرف آخر برای همیشه:
🔸آن‌هایی که هنوز FATF را در ذهن نگه داشته‌اند، یا نفوذی‌اند، یا بی‌سوادند.
🔸امروز، یک کودک هم می‌فهمد که نظام سلطه با ابزار FATF، می‌خواهد ایران را خلع سلاح اقتصادی کند.
🔸فقط یک قدم دیگر باقی مانده بود که پذیرفتن CFT تا تمام نهادهای مقاومت، اقتصاد دفاعی، نفت، فولاد، انرژی، دارو، حمل‌ونقل و حتی پلتفرم‌های پرداخت، تحت مدیریت مستقیم واشنگتن درآیند. و این گام را فقط مجمع می‌توانست متوقف کند اما نکرد.
🔹ما عضو باشگاه مستعمره‌ها نیستیم.
ما نه CFT را می‌پذیریم، نه FATF را.
و نه باج می‌دهیم برای لبخندهایی که در آن دندان گرگ پنهان است. اگر مجمع تشخیص واقعاً «مصلحت نظام» را می‌فهمد، باید رسماً و علناً اعلام کند پیوستن به FATF برای همیشه مردود است. اگر نه، باید جای خود را به نهادی بدهد که از شفافیت، اقتدار و استقلال، فقط شعار نمی‌سازد. عمل می‌کند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹وقتی پالرمو تصویب شد، برخی گمان کردند که گل در را زده‌اند و نظام سلطه از موضع لجاجت خارج می‌شود. اما نشست رسمی اخیر FATF نشان داد که آنچه در تهران برخی حسن‌نیت می‌نامند، در پاریس چیزی جز ضعف و ساده‌لوحی تعبیر نمی‌شود.
🔹FATF بدون آنکه حتی اشاره‌ای به تصویب پالرمو در ایران داشته باشد، هیچ تغییری در وضعیت ما نداد. این یعنی حتی وقتی باج بدهی، باز هم مجرم باقی می‌مانی.
🔹اگر قرار بود FATF صرفاً یک نهاد شفاف‌سازی مالی باشد، عربستان، امارات و رژیم صهیونیستی از اعضای ارشد آن نبودند. اگر هدف مبارزه با پولشویی بود، هیچ‌گاه شبکه دلارهای کثیف آمریکا یا بانک‌های سوئیسی قاچاقچیان غربی در صدر باقی نمی‌ماندند. و اگر قرار بود FATF با تروریسم مقابله کند، تا امروز حساب‌های موساد و داعش را مسدود کرده بود.
🔹در تمام سال‌های گذشته، FATF ابزاری بوده برای مدیریت از بیرون بر اقتصاد داخل. اما مجمع تشخیص مصلحت نظام به‌جای آنکه یکبار برای همیشه این بازی را برهم بزند، خودش وارد زمین دشمن شد. با چه توجیهی؟ با توجیه کارشناسی، بررسی مجدد، نشست بعدی و... سال‌ها بازی با امنیت ملی به‌نام تعارفات حقوقی. و این وسط، عده‌ای ساده‌لوح یا خائن گفتند اگر تصویب کنیم، ما را از لیست سیاه در می‌آورند!
🔸اما دیدید که نکردند.
🔸چون دشمن، ایرانی را می‌خواهد که نه سلاح داشته باشد، نه نفت بفروشد، نه واردات مدیریت کند و نه مقاومت مالی داشته باشد.
🔸اگر به FATF بپیوندید، باید تمام تراکنش‌های مالی‌تان را برای نظارت خارجی باز کنید.
🔸یعنی اگر نهادی مانند وزارت دفاع، سپاه، یا حتی شرکت دانش‌بنیانی در حوزه فناوری فعالیت ضد صهیونیسم داشته باشد، بلافاصله تحریم می‌شود!
🔸یعنی ایران خودش باید تحریم را بر خودش اعمال کند تا مثلاً قابل پذیرش شود.
🔻این‌بار باید روشن بگوییم:
۱. پیوستن به FATF یعنی خودتحریمی رسمی و الزام‌آور با دست خود
۲. شناسایی و رصد اموال سپاه، وزارت دفاع، سازمان انرژی اتمی و شرکت‌های همکارشان
۳. قطع تمام مسیرهای دور زدن تحریم، حتی در تبادلات بشردوستانه
۴. تسلیم تمام اطلاعات نظام بانکی کشور به دشمنانی که با ما در حال جنگ‌اند
۵. باز شدن دست آمریکا برای تشدید تحریم‌ها با مستندات داخلی ما!
🔻حرف آخر برای همیشه:
🔸آن‌هایی که هنوز FATF را در ذهن نگه داشته‌اند، یا نفوذی‌اند، یا بی‌سوادند.
🔸امروز، یک کودک هم می‌فهمد که نظام سلطه با ابزار FATF، می‌خواهد ایران را خلع سلاح اقتصادی کند.
🔸فقط یک قدم دیگر باقی مانده بود که پذیرفتن CFT تا تمام نهادهای مقاومت، اقتصاد دفاعی، نفت، فولاد، انرژی، دارو، حمل‌ونقل و حتی پلتفرم‌های پرداخت، تحت مدیریت مستقیم واشنگتن درآیند. و این گام را فقط مجمع می‌توانست متوقف کند اما نکرد.
🔹ما عضو باشگاه مستعمره‌ها نیستیم.
ما نه CFT را می‌پذیریم، نه FATF را.
و نه باج می‌دهیم برای لبخندهایی که در آن دندان گرگ پنهان است. اگر مجمع تشخیص واقعاً «مصلحت نظام» را می‌فهمد، باید رسماً و علناً اعلام کند پیوستن به FATF برای همیشه مردود است. اگر نه، باید جای خود را به نهادی بدهد که از شفافیت، اقتدار و استقلال، فقط شعار نمی‌سازد. عمل می‌کند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌موشک‌های ایران، اقتصاد تل‌آویو را به زانو درآوردند؛ بدهی دولت صهیونیست رکورد ۱۴ ساله را شکست!
🔹داده‌های بانک مرکزی رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد نسبت بدهی عمومی دولت رژیم به تولیدناخالص داخلی (GDP) این رژیم تا انتهای سال ۲۰۲۴ به ۶۹ درصد رسیده و پس از سال ۲۰۲۰ (دوره کرونا)، رکورددار ۱۴ سال اخیر بوده است.
🔹همچنین براساس برآوردهای موسسه بین‌المللی S&P Global، با پاسخ موشکی ایران به حملات رژیم صهیونیستی، زیرساخت‌های حیاتی صهیونیست‌ها آسیب چشمگیری دیده که این موضوع سبب شده هزینه‌های دولت رژیم افزایش یابد.
🔹طبق گزارش این موسسه اعتبارسنجی، برآورد می‌شود نسبت بدهی عمومی دولت رژیم صهیونیستی به GDP از ۶۹ درصد در سال ۲۰۲۴ به ۷۴ درصد در سال ۲۰۲۵ افزایش یابد که رکورددار دوره ۱۴ ساله است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹داده‌های بانک مرکزی رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد نسبت بدهی عمومی دولت رژیم به تولیدناخالص داخلی (GDP) این رژیم تا انتهای سال ۲۰۲۴ به ۶۹ درصد رسیده و پس از سال ۲۰۲۰ (دوره کرونا)، رکورددار ۱۴ سال اخیر بوده است.
🔹همچنین براساس برآوردهای موسسه بین‌المللی S&P Global، با پاسخ موشکی ایران به حملات رژیم صهیونیستی، زیرساخت‌های حیاتی صهیونیست‌ها آسیب چشمگیری دیده که این موضوع سبب شده هزینه‌های دولت رژیم افزایش یابد.
🔹طبق گزارش این موسسه اعتبارسنجی، برآورد می‌شود نسبت بدهی عمومی دولت رژیم صهیونیستی به GDP از ۶۹ درصد در سال ۲۰۲۴ به ۷۴ درصد در سال ۲۰۲۵ افزایش یابد که رکورددار دوره ۱۴ ساله است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌درخواست شهردار حیفا برای تخلیه فوری «بازان»
وب‌سایت عبری‌زبان «والا»:
🔹پس از حملات ایران که باعث آسیب به تأسیسات «بازان» شد، آلودگی خطرناکی در هوا کشف شده که میزان ماده شیمیایی آن ۱۰۰ برابر بیش از حد مجاز است.
🔹در جریان بازسازی تأسیسات بازان در حیفا پس از حملات ایران، بازرسی زیست‌محیطی غیرمنتظره‌ای انجام شد که در آن نشت شدید مواد شیمیایی مضر در جو شناسایی شد.
🔹به‌نقل از شهردار حیفا: باید فوراً تأسیسات بازان از خلیج حیفا تخلیه شوند. هشدارها از ابتدا روشن بوده‌اند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
وب‌سایت عبری‌زبان «والا»:
🔹پس از حملات ایران که باعث آسیب به تأسیسات «بازان» شد، آلودگی خطرناکی در هوا کشف شده که میزان ماده شیمیایی آن ۱۰۰ برابر بیش از حد مجاز است.
🔹در جریان بازسازی تأسیسات بازان در حیفا پس از حملات ایران، بازرسی زیست‌محیطی غیرمنتظره‌ای انجام شد که در آن نشت شدید مواد شیمیایی مضر در جو شناسایی شد.
🔹به‌نقل از شهردار حیفا: باید فوراً تأسیسات بازان از خلیج حیفا تخلیه شوند. هشدارها از ابتدا روشن بوده‌اند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
⭕️ رکوردشکنی چین در واردات نفت از ایران
رویترز :
🔹واردات نفت چین از ایران در ماه ژوئن به دلیل افزایش محموله‌ها و تقاضای پالایشگاه‌های کوچک افزایش چشمگیری داشته است.
1⃣ واردات نفت ایران توسط چین در بازده ۱ تا ۲۰ ژوئن به بالاترین رکورد تاریخی خود رسید.
2⃣ چین در این مدت بیش از ۱.۸ میلیون بشکه در روز نفت از ایران وارد کرده است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
رویترز :
🔹واردات نفت چین از ایران در ماه ژوئن به دلیل افزایش محموله‌ها و تقاضای پالایشگاه‌های کوچک افزایش چشمگیری داشته است.
1⃣ واردات نفت ایران توسط چین در بازده ۱ تا ۲۰ ژوئن به بالاترین رکورد تاریخی خود رسید.
2⃣ چین در این مدت بیش از ۱.۸ میلیون بشکه در روز نفت از ایران وارد کرده است.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌توقیف صد هزار لیتر سوخت قاچاق در مرزهای کشور
فرمانده مرزبانی فراجا:
🔹مأموران مرزبانی تعدادی خودرو و شناور مشکوک در مناطق مرزی را متوقف کردند.
🔹مرزبانان در بازرسی دقیق از شناور و خودروهای مذکور، مقدار ۹۹ هزار و ۹۷۴ لیتر انواع سوخت قاچاق کشف و ضبط کردند.
🔹تعداد ۱۵ خودرو، ۲ شناور و ۱۳ نفر متهم دستگیر و پس از تشکیل پرونده مقدماتی جهت سیر مراحل قانونی تحویل مراجع قضائی شد.
🔸تا زمانی که هدفمندی یارانه‌ها به طور کامل اجرا نشود و منابع انرژی بر اساس کد ملی توزیع نشود هیچ وقت بساط قاچاق از کشور جمع نخواهد شد.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
فرمانده مرزبانی فراجا:
🔹مأموران مرزبانی تعدادی خودرو و شناور مشکوک در مناطق مرزی را متوقف کردند.
🔹مرزبانان در بازرسی دقیق از شناور و خودروهای مذکور، مقدار ۹۹ هزار و ۹۷۴ لیتر انواع سوخت قاچاق کشف و ضبط کردند.
🔹تعداد ۱۵ خودرو، ۲ شناور و ۱۳ نفر متهم دستگیر و پس از تشکیل پرونده مقدماتی جهت سیر مراحل قانونی تحویل مراجع قضائی شد.
🔸تا زمانی که هدفمندی یارانه‌ها به طور کامل اجرا نشود و منابع انرژی بر اساس کد ملی توزیع نشود هیچ وقت بساط قاچاق از کشور جمع نخواهد شد.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌شکست رژیم صهیونیستی در پروژه IMEC؛ پایان رؤیای رژیم صهیونیستی برای تبدیل به هاب ترانزیتی منطقه
🔹در پی حملات موفق و هوشمندانه ایران به زیرساخت‌های کلیدی رژیم صهیونیستی، از جمله تأسیسات بندری حیفا، نه تنها یک شکست نظامی به این رژیم تحمیل شد، بلکه تَرَک‌هایی عمیق در پروژه‌های بلندمدت اقتصادی آن ایجاد شد. یکی از اصلی‌ترین پروژه‌های استراتژیک این رژیم، «کریدور ترانزیتی عرب–مِد» موسوم به IMEC بود؛ طرحی که با پشتیبانی آمریکا، و مشارکت کشورهایی مانند هند، عربستان سعودی، و امارات طراحی شده بود تا رژیم صهیونیستی را به درگاه اصلی اتصال آسیای جنوبی به اروپا بدل کند.
🔹اما حمله مستقیم ایران به بندر حیفا، دقیقاً نقطه ثقل این کریدور را هدف گرفت. این بندر که قرار بود شاهراه اتصال خط ریلی رژیم صهیونیستی به بنادر خلیج فارس و آسیای جنوبی باشد، اکنون در گزارش‌های شرکت‌های بیمه جهانی به عنوان یک بندر پرریسک طبقه‌بندی شده است. شرکت مرسک (Maersk)، به عنوان بزرگ‌ترین شرکت کشتیرانی جهان، و سایر غول‌های حمل‌ونقل بین‌المللی، به سرعت فعالیت خود را در این بندر به حالت تعلیق درآوردند؛ نشانه‌ای واضح از فروپاشی اعتماد به پایداری ژئوپلیتیکی رژیم صهیونیستی.
🔹اما موضوع فراتر از یک بندر است. شکست حیفا، یعنی فروپاشی پروژه IMEC. این کریدور که در واقع نسخه آمریکایی مقابله با کریدور شمال-جنوب ایران بود، اکنون عملاً از کار افتاده است. زیرا:
🔸حیفا به عنوان نقطه ورود کالاها از هند و خلیج فارس به شبکه ریلی رژیم صهیونیستی، امنیت خود را از دست داده.
🔸نهادهای بیمه‌گر بین‌المللی، هرگونه پوشش بیمه‌ای برای حمل‌ونقل در این مسیر را مشروط به ثبات سیاسی–امنیتی کرده‌اند.
🔸و شرکای عرب پروژه (عربستان و امارات) که از آغاز نیز درگیر تردیدهای ژئوپلیتیکی بودند، پس از اثبات آسیب‌پذیری این مسیر، انگیزه خود را برای سرمایه‌گذاری از دست داده‌اند.
🔹حالا ایران، با موقعیت ژئوپلتیکی بی‌نظیر خود، و پس از اثبات توان بازدارندگی فعال، باید با هوشمندی تمام جای خالی IMEC را پر کند. شکست IMEC صرفاً شکست رژیم صهیونیستی نیست، بلکه فرصتی برای ایران است تا با تکمیل و تسریع پروژه‌های کلیدی مانند کریدور شرق–غرب و کریدور شمال–جنوب، باید با توسعه و افزایش راه‌آهن باری و مسیرهای زمینی و ریلی خود را به دروازه راهبردی اتصال آسیا به اروپا بدل کند.
🔹ایران با حملات هدفمند خود، تنها پهپاد و موشک پرتاب نکرد؛ بلکه یک نقشه ترانزیتی بدیل را منهدم کرد. رژیم صهیونیستی می‌خواست با تحکیم جایگاه ترانزیتی خود، ایران را از بازارهای جهانی کنار بزند؛ اما حالا، خود به عامل بی‌ثباتی در زنجیره تأمین تبدیل شده است. حمله ایران به حیفا فقط یک پاسخ نظامی نبود، بلکه یک اقدام ژئوپلیتیکی دقیق برای نابودسازی زیرساخت رقیب اقتصادی ایران بود. اکنون که رژیم صهیونیستی نه مشروعیت ترانزیتی دارد، نه امنیت زیرساختی و نه ظرفیت بازیگری در نظم اقتصادی نوین، نوبت آن است که ایران:
🔸خطوط ترانزیتی خود را فوراً تکمیل و تقویت کند.
🔸با دیپلماسی اقتصادی فعال، کشورهای آسیای مرکزی را به مسیر خود گره بزند.
🔸و با بازتعریف اقتصاد خود بر مبنای جغرافیای راهبردی، آینده‌اش را بر ستون‌های باثبات ترانزیت جهانی بنا کند.
🔹همان‌گونه که جنگ‌ها می‌توانند نقشه‌های سیاسی را تغییر دهند، این‌بار جنگ ایران با رژیم صهیونیستی، نقشه‌های ترانزیتی جهان را تغییر داد. آینده اقتصاد منطقه، دیگر نه از حیفا، که ان‌شاءاللّٰه از خاک ایران عبور می‌کند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔹در پی حملات موفق و هوشمندانه ایران به زیرساخت‌های کلیدی رژیم صهیونیستی، از جمله تأسیسات بندری حیفا، نه تنها یک شکست نظامی به این رژیم تحمیل شد، بلکه تَرَک‌هایی عمیق در پروژه‌های بلندمدت اقتصادی آن ایجاد شد. یکی از اصلی‌ترین پروژه‌های استراتژیک این رژیم، «کریدور ترانزیتی عرب–مِد» موسوم به IMEC بود؛ طرحی که با پشتیبانی آمریکا، و مشارکت کشورهایی مانند هند، عربستان سعودی، و امارات طراحی شده بود تا رژیم صهیونیستی را به درگاه اصلی اتصال آسیای جنوبی به اروپا بدل کند.
🔹اما حمله مستقیم ایران به بندر حیفا، دقیقاً نقطه ثقل این کریدور را هدف گرفت. این بندر که قرار بود شاهراه اتصال خط ریلی رژیم صهیونیستی به بنادر خلیج فارس و آسیای جنوبی باشد، اکنون در گزارش‌های شرکت‌های بیمه جهانی به عنوان یک بندر پرریسک طبقه‌بندی شده است. شرکت مرسک (Maersk)، به عنوان بزرگ‌ترین شرکت کشتیرانی جهان، و سایر غول‌های حمل‌ونقل بین‌المللی، به سرعت فعالیت خود را در این بندر به حالت تعلیق درآوردند؛ نشانه‌ای واضح از فروپاشی اعتماد به پایداری ژئوپلیتیکی رژیم صهیونیستی.
🔹اما موضوع فراتر از یک بندر است. شکست حیفا، یعنی فروپاشی پروژه IMEC. این کریدور که در واقع نسخه آمریکایی مقابله با کریدور شمال-جنوب ایران بود، اکنون عملاً از کار افتاده است. زیرا:
🔸حیفا به عنوان نقطه ورود کالاها از هند و خلیج فارس به شبکه ریلی رژیم صهیونیستی، امنیت خود را از دست داده.
🔸نهادهای بیمه‌گر بین‌المللی، هرگونه پوشش بیمه‌ای برای حمل‌ونقل در این مسیر را مشروط به ثبات سیاسی–امنیتی کرده‌اند.
🔸و شرکای عرب پروژه (عربستان و امارات) که از آغاز نیز درگیر تردیدهای ژئوپلیتیکی بودند، پس از اثبات آسیب‌پذیری این مسیر، انگیزه خود را برای سرمایه‌گذاری از دست داده‌اند.
🔹حالا ایران، با موقعیت ژئوپلتیکی بی‌نظیر خود، و پس از اثبات توان بازدارندگی فعال، باید با هوشمندی تمام جای خالی IMEC را پر کند. شکست IMEC صرفاً شکست رژیم صهیونیستی نیست، بلکه فرصتی برای ایران است تا با تکمیل و تسریع پروژه‌های کلیدی مانند کریدور شرق–غرب و کریدور شمال–جنوب، باید با توسعه و افزایش راه‌آهن باری و مسیرهای زمینی و ریلی خود را به دروازه راهبردی اتصال آسیا به اروپا بدل کند.
🔹ایران با حملات هدفمند خود، تنها پهپاد و موشک پرتاب نکرد؛ بلکه یک نقشه ترانزیتی بدیل را منهدم کرد. رژیم صهیونیستی می‌خواست با تحکیم جایگاه ترانزیتی خود، ایران را از بازارهای جهانی کنار بزند؛ اما حالا، خود به عامل بی‌ثباتی در زنجیره تأمین تبدیل شده است. حمله ایران به حیفا فقط یک پاسخ نظامی نبود، بلکه یک اقدام ژئوپلیتیکی دقیق برای نابودسازی زیرساخت رقیب اقتصادی ایران بود. اکنون که رژیم صهیونیستی نه مشروعیت ترانزیتی دارد، نه امنیت زیرساختی و نه ظرفیت بازیگری در نظم اقتصادی نوین، نوبت آن است که ایران:
🔸خطوط ترانزیتی خود را فوراً تکمیل و تقویت کند.
🔸با دیپلماسی اقتصادی فعال، کشورهای آسیای مرکزی را به مسیر خود گره بزند.
🔸و با بازتعریف اقتصاد خود بر مبنای جغرافیای راهبردی، آینده‌اش را بر ستون‌های باثبات ترانزیت جهانی بنا کند.
🔹همان‌گونه که جنگ‌ها می‌توانند نقشه‌های سیاسی را تغییر دهند، این‌بار جنگ ایران با رژیم صهیونیستی، نقشه‌های ترانزیتی جهان را تغییر داد. آینده اقتصاد منطقه، دیگر نه از حیفا، که ان‌شاءاللّٰه از خاک ایران عبور می‌کند.
✅ کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
📌ضرورت حفظ موقعیت راهبردی تنگه هرمز و هدف‌گیری خطوط موازی
🔹با توجه به استمرار تهدیدات رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانان آن علیه جمهوری اسلامی ایران و شکنندگی آتش‌بس اخیر، یکی از گزینه‌های پرقدرت ایران برای اِعمال فشار اقتصادی و راهبردی در جنگ احتمالی آینده، ایجاد اختلال هدفمند در مسیر صادرات انرژی از تنگه هرمز است. این تنگه، به‌عنوان یکی از شریان‌های اصلی تجارت انرژی در جهان، اهرم کلیدی بازدارندگی ژئوپلیتیکی ایران محسوب می‌شود.
🔹اما آنچه در شرایط فعلی باید مورد توجه نهادهای تصمیم‌گیر کشور قرار گیرد، تلاش‌های سال‌های اخیر عربستان سعودی و امارات متحده عربی برای کاهش وابستگی صادرات نفت خود به تنگه هرمز از طریق احداث خطوط لوله زمینی جایگزین است. اگرچه ظرفیت اسمی این خطوط لوله قابل توجه است، اما بررسی دقیق داده‌های موجود نشان می‌دهد قدرت عملیاتی این مسیرهای جایگزین، همچنان بسیار محدود و شکننده است.
🔹عربستان سعودی با خط لوله شرق-غرب و سایر خطوط جانبی، ظرفیت اسمی حدود ۵ تا ۷ میلیون بشکه در روز را مدعی است؛ اما ظرفیت فعال فعلی آن تنها حدود ۲ میلیون بشکه در روز است.
🔹امارات نیز با خط لوله ابوظبی-فجیره حداکثر توان انتقال ۱.۵ میلیون بشکه در روز را دارد، که در عمل حدود ۱ میلیون بشکه از آن فعال است.
🔹مجموع ظرفیت فعال فعلی عربستان و امارات، حدود ۳ میلیون بشکه در روز است؛ و حتی با فعال‌سازی حداکثری، در کوتاه‌مدت امکان انتقال بیشتر از ۵.۵ میلیون بشکه در روز را نخواهند داشت.
🔹در حالی‌که روزانه بیش از ۱۴.۵ میلیون بشکه نفت خام، حدود ۶ میلیون بشکه فرآورده نفتی، ۸۵ میلیون تن LNG، و حجم عظیمی از پتروشیمی‌ها از تنگه هرمز عبور می‌کند، خطوط لوله فعلی تنها می‌توانند پاسخ‌گوی حدود یک‌سوم از صادرات فعلی نفت عربستان و امارات باشند. این یعنی تنگه هرمز همچنان نقطه اتکای اصلی صادرات انرژی منطقه و مرکز ثقل امنیت انرژی جهان است.
🔹سکوت یا بی‌تفاوتی نسبت به خطوط جایگزین در خاک عربستان و امارات، به معنای تضعیف تدریجی اثرگذاری ژئوپلیتیک ایران بر بازار انرژی است. این خطوط به‌مرور در حال تثبیت ظرفیت، جذب سرمایه‌گذاری و افزایش بهره‌وری هستند. چنانچه جمهوری اسلامی ایران در نبرد آینده صرفاً بر بستن تنگه متمرکز شود اما خطوط لوله موازی را مورد تهدید یا اختلال قرار ندهد، دشمنان منطقه‌ای قادر خواهند بود در میان‌مدت، فشار تحریم‌ها و جنگ را بدون آنکه هزینه انرژی بپردازند، ادامه دهند.
🔹بنابراین، باید اصل بازدارندگی در صادرات انرژی دشمن بازتعریف شود این بازدارندگی، صرفاً با کنترل تنگه هرمز حاصل نمی‌شود، بلکه نیازمند ایجاد تهدید و اختلال همزمان در تمامی خطوط دورزننده نیز هست.
🔻پیشنهاد راهبردی واحد اقتصادی مصاف:
۱. خطوط لوله شرق-غرب عربستان و خط ابوظبی-فجیره امارات باید در دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان اهداف کلیدی اختلال در صورت تداوم تجاوزات تعریف شوند.
۲. این خطوط نه‌تنها باید از حیث نظامی مورد ارزیابی قرار گیرند، بلکه باید در جنگ ترکیبی نیز از طریق اقدامات سایبری، خرابکاری صنعتی، یا حملات دقیق با تأسیسات پشتیبان آن‌ها (مانند ایستگاه‌های پمپاژ و پایانه‌های دریایی) به‌شدت آسیب‌پذیر شوند.
۳. همزمان، لازم است مزیت ژئوپلیتیک تنگه هرمز تثبیت و تقویت شود؛ از جمله با:
🔸راه‌اندازی عملیاتی خط لوله گوره-جاسک برای صادرات مستقیم ایران از دریای عمان
🔸استفاده از قدرت حقوقی در مجامع بین‌المللی برای مشروعیت‌بخشی به حضور ایران در مدیریت امنیت تنگه
🔸و هماهنگی با سایر کشورهایی که منافع مشترک در باز نگه‌داشتن تنگه دارند
🔹دشمن اگر بتواند بدون تنگه هم نفت صادر کند، فشار اقتصادی بر ایران بی‌اثر می‌شود. پس در تحلیل نهایی، تثبیت اقتدار ژئوپلیتیکی ایران در بازار انرژی، مستلزم بی‌اثر کردن همزمان خطوط جایگزین عربستان و امارات در مواقع بحرانی است. ایران باید برای حفظ موقعیت راهبردی خود در منطقه و جنگ پیش‌رو، خطوط لوله زمینی دشمن را نیز به اندازه تنگه هرمز جدی بگیرد.
#بانک_اهداف
📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods
🔹با توجه به استمرار تهدیدات رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانان آن علیه جمهوری اسلامی ایران و شکنندگی آتش‌بس اخیر، یکی از گزینه‌های پرقدرت ایران برای اِعمال فشار اقتصادی و راهبردی در جنگ احتمالی آینده، ایجاد اختلال هدفمند در مسیر صادرات انرژی از تنگه هرمز است. این تنگه، به‌عنوان یکی از شریان‌های اصلی تجارت انرژی در جهان، اهرم کلیدی بازدارندگی ژئوپلیتیکی ایران محسوب می‌شود.
🔹اما آنچه در شرایط فعلی باید مورد توجه نهادهای تصمیم‌گیر کشور قرار گیرد، تلاش‌های سال‌های اخیر عربستان سعودی و امارات متحده عربی برای کاهش وابستگی صادرات نفت خود به تنگه هرمز از طریق احداث خطوط لوله زمینی جایگزین است. اگرچه ظرفیت اسمی این خطوط لوله قابل توجه است، اما بررسی دقیق داده‌های موجود نشان می‌دهد قدرت عملیاتی این مسیرهای جایگزین، همچنان بسیار محدود و شکننده است.
🔹عربستان سعودی با خط لوله شرق-غرب و سایر خطوط جانبی، ظرفیت اسمی حدود ۵ تا ۷ میلیون بشکه در روز را مدعی است؛ اما ظرفیت فعال فعلی آن تنها حدود ۲ میلیون بشکه در روز است.
🔹امارات نیز با خط لوله ابوظبی-فجیره حداکثر توان انتقال ۱.۵ میلیون بشکه در روز را دارد، که در عمل حدود ۱ میلیون بشکه از آن فعال است.
🔹مجموع ظرفیت فعال فعلی عربستان و امارات، حدود ۳ میلیون بشکه در روز است؛ و حتی با فعال‌سازی حداکثری، در کوتاه‌مدت امکان انتقال بیشتر از ۵.۵ میلیون بشکه در روز را نخواهند داشت.
🔹در حالی‌که روزانه بیش از ۱۴.۵ میلیون بشکه نفت خام، حدود ۶ میلیون بشکه فرآورده نفتی، ۸۵ میلیون تن LNG، و حجم عظیمی از پتروشیمی‌ها از تنگه هرمز عبور می‌کند، خطوط لوله فعلی تنها می‌توانند پاسخ‌گوی حدود یک‌سوم از صادرات فعلی نفت عربستان و امارات باشند. این یعنی تنگه هرمز همچنان نقطه اتکای اصلی صادرات انرژی منطقه و مرکز ثقل امنیت انرژی جهان است.
🔹سکوت یا بی‌تفاوتی نسبت به خطوط جایگزین در خاک عربستان و امارات، به معنای تضعیف تدریجی اثرگذاری ژئوپلیتیک ایران بر بازار انرژی است. این خطوط به‌مرور در حال تثبیت ظرفیت، جذب سرمایه‌گذاری و افزایش بهره‌وری هستند. چنانچه جمهوری اسلامی ایران در نبرد آینده صرفاً بر بستن تنگه متمرکز شود اما خطوط لوله موازی را مورد تهدید یا اختلال قرار ندهد، دشمنان منطقه‌ای قادر خواهند بود در میان‌مدت، فشار تحریم‌ها و جنگ را بدون آنکه هزینه انرژی بپردازند، ادامه دهند.
🔹بنابراین، باید اصل بازدارندگی در صادرات انرژی دشمن بازتعریف شود این بازدارندگی، صرفاً با کنترل تنگه هرمز حاصل نمی‌شود، بلکه نیازمند ایجاد تهدید و اختلال همزمان در تمامی خطوط دورزننده نیز هست.
🔻پیشنهاد راهبردی واحد اقتصادی مصاف:
۱. خطوط لوله شرق-غرب عربستان و خط ابوظبی-فجیره امارات باید در دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان اهداف کلیدی اختلال در صورت تداوم تجاوزات تعریف شوند.
۲. این خطوط نه‌تنها باید از حیث نظامی مورد ارزیابی قرار گیرند، بلکه باید در جنگ ترکیبی نیز از طریق اقدامات سایبری، خرابکاری صنعتی، یا حملات دقیق با تأسیسات پشتیبان آن‌ها (مانند ایستگاه‌های پمپاژ و پایانه‌های دریایی) به‌شدت آسیب‌پذیر شوند.
۳. همزمان، لازم است مزیت ژئوپلیتیک تنگه هرمز تثبیت و تقویت شود؛ از جمله با:
🔸راه‌اندازی عملیاتی خط لوله گوره-جاسک برای صادرات مستقیم ایران از دریای عمان
🔸استفاده از قدرت حقوقی در مجامع بین‌المللی برای مشروعیت‌بخشی به حضور ایران در مدیریت امنیت تنگه
🔸و هماهنگی با سایر کشورهایی که منافع مشترک در باز نگه‌داشتن تنگه دارند
🔹دشمن اگر بتواند بدون تنگه هم نفت صادر کند، فشار اقتصادی بر ایران بی‌اثر می‌شود. پس در تحلیل نهایی، تثبیت اقتدار ژئوپلیتیکی ایران در بازار انرژی، مستلزم بی‌اثر کردن همزمان خطوط جایگزین عربستان و امارات در مواقع بحرانی است. ایران باید برای حفظ موقعیت راهبردی خود در منطقه و جنگ پیش‌رو، خطوط لوله زمینی دشمن را نیز به اندازه تنگه هرمز جدی بگیرد.
#بانک_اهداف
📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🆔 @masaf_foods
