Telegram Web Link
🌀کوچه لولاگر متشکل از شش ساختمان حدودا نود ساله است که دو به دو با هم قرینه‌اند. یکی از این ساختمان‌ها که در ضلع شرقی کوچه قرار دارد، در سال‌های اخیر مرمت و به بوتیک هتلی زیبا تبدیل شده است. این بوتیک هتل، از بخش‌های اقامتی، رستوران، کافه و پاپ آرت تشکیل شده و فضای دل‌انگیزی را برای میهمانان و گردشگران فراهم آورده است.

در چهارمین عصرانه مشق تاریخ که به بازدید از کوچه لولاگر اختصاص دارد، به «بوتیک هتل حنا» نیز می‌رویم و ضمن دیدن بخش‌های گوناگون آن، لختی در کافه آن به گپ‌وگفت می‌نشینیم.

🔺برای آگاهی بیشتر و ثبت‌نام، این‌جا را ببینید👈
https://www.tg-me.com/Mashghetarikh/4302

@mashghetarikh
16👎1
20👍5
🌀مرثیه گمشده
🔹بازدید از آرامستان لهستانی‌ها در هشتاد و چهارمین سالگرد اشغال ایران در جنگ جهانی دوم

▫️زمان:
جمعه، ۷ شهریورماه ۱۴۰۴، ساعت ۹ تا ۱۲

▫️روایتگر: فرزانه ابراهیم‌زاده

▫️خدمات: کارشناس، راهنمای رسمی گردشگری، پذیرایی، ورودیه، مگنت یادبود

▫️قیمت: ۶۸۰ هزار تومان

▫️برای آگاهی بیشتر و ثبت‌نام با شماره ۰۹۰۱۴۲۱۶۲۶۳ تماس بگیرید یا به واتساپ آن پیام دهید.

@mashghetarikh
7
🌀پس از حمله آلمان و شوروی به لهستان در جریان جنگ ‌جهانی ‌دوم و اشغال آن کشور، هزاران لهستانی به اردوگاه‌های کار در سیبری تبعید شدند. سپس با ﺣﻤﻠﮥ ناگهانی آلمان به شوروی، سرنوشت اسیران لهستانی دگرگون شد و شوروی با متفقین توافق کرد که شماری از آنان به ایران بیایند.

بدین‌ترتیب، ده‌ها هزار لهستانی که اکثرشان را زنان و کودکان تشکیل می‌دادند، به ایران آمدند و در چند شهر، از جمله تهران، ساکن شدند. میزبانی ایرانیان از لهستانی‌ها همزمان شد با اشغال ایران توسط روسیه و انگلیس در شهریورماه ۱۳۲۰ و بروز قحطی و بیماری در کشور.

بسیاری از لهستانی‌های مهاجر هنگام اقامت در ایران درگذشتند و در چند گورستان از جمله گورستان مسیحیان دولاب، در شرق تهران، به خاک سپرده شدند. جمعه این هفته، ۷ شهریور ۱۴۰۴ به دیدار گورستان لهستانی‌ها می‌رویم و داستان مهاجرت آنان به ایران را با هم مرور می‌کنیم.

🔺اطلاعات این برنامه👈https://www.tg-me.com/Mashghetarikh/4313

عکس‌ها، زندگی پناهجویان لهستانی‌ در ایران در جنگ جهانی دوم را نشان می‌دهد.

@mashghetarikh
9
🌀عصرانه‌های مشق تاریخ؛ عصرانه پنجم: خیابان پامنار
🔹با قصه‌هایی از: شـاه تهماسب صفوی، آغا بهرام قراباغـی، مؤتمن‌الاطباء، میرزا احمد حکیم‌باشی، سیدابوالقاسم کاشانی، بهروز مرباغی
☕️با بازدید از خانه تاریخی اردیبهشت و کافه‌نشینی در خانه مؤتمن‌الاطباء

▫️زمان
: سه شنبه، ۱۱ شهریوماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۷ تا ۲۰

▫️روایتگر: حمیدرضا حسینی

▫️خدمات: کارشناس، راهنمای رسمی گردشگری، پرداخت ورودیه، پذیرایی، مگنت یادبود

▫️قیمت: ۶۷۰ هزار تومان

▫️برای آگاهی بیشتر و ثبت‌نام با شماره ۰۹۰۱۴۲۱۶۲۶۳ تماس بگیرید یا به واتساپ آن پیام دهید.

@mashghetarikh
11
🌀چهارمین عصرانه مشق تاریخ، عصر دوشنبه، ۳ شهریور ۱۴۰۴ با گذر از کوچه لولاگر، بازدید از موزه اسباب‌بازی و کافه‌نشینی در بوتیک هتل حنا برگزار شد.

عصرانه بعدی، به گشت و گذار در خیابان پامنار اختصاص دارد و روز سه‌شنبه، ۱۱ شهریورماه برگزار می‌شود.

🔺برای آگاهی بیشتر و‌
ثبت‌نام این‌جا را ببینید👈 https://www.tg-me.com/Mashghetarikh/4322

@mashghetarikh
12
🌀عکس هوایی محله عودلاجان تهران، خیابان پامنار و تک مناره تاریخی‌اش در دهه چهل خورشیدی

خیابان پامنار از قدیمی‌ترین معابر شهر تهران است که حدود پانصد سال قدمت دارد. این خیابان در دوره صفوی شکل گرفت و تا میانه دوره قاجار، یکی از مهمترین محورهای ارتباطی پایتخت بود. نیز، مکان‌های مهمی در دو سوی آن جای داشت که از آن جمله می‌توان به سفارت روسیه، چند مسجد و مدرسه و برخی خانه‌های اشراف و دولتمردان قاجاری اشاره کرد. حتی در دوره معاصر نیز به جهت نزدیکی به بازار، اهمیت بسیار داشته و شاهد رویدادهای مهم تاریخی بوده است.

در پنجمین عصرانه مشق تاریخ، در خیابان پامنار قدم می‌زنیم و ضمن آشنایی با پیشینه تاریخی آن و بناهای مهمی که از گذشته برجای مانده به دیدن دو خانه تاریخی پامنار، یعنی خانه مؤتمن‌الاطباء و خانه اردیبهشت می‌رویم.

🔺برای آگاهی بیشتر و ثبت‌نام این‌جا را ببینید👈 https://www.tg-me.com/Mashghetarikh/4322

@mashghetarikh
10👍2
🌀دیدن و شناختن یا عکس گرفتن و استوری کردن؟

وقتی به سفر می‌رویم (مقصود سفرهایی است که برای دیدن آثار تاریخی-فرهنگی انجام می‌شود)، دوست داریم دیدنی‌های مقصد را هرچه بیشتر ببینیم و هیچ‌جایی را از قلم نیندازیم. این‌گونه، فکر می‌کنیم وقت و هزینه‌ای که برای سفر گذاشته‌ایم تلف نشده است و در عین حال، کلی عکس داریم که می‌توانیم در اینستاگرام به اشتراک بگذاریم.

با وجود این، هرچقدر هم که شتاب سفر زیاد باشد، باز هم وقت نمی‌کنیم همه جا را ببینیم. شهرهایی مانند اصفهان و شیراز و یزد و کرمان و تهران و تبریز، هرکدام ده‌ها دیدنی دارند که نمی‌شود همه را در سفرهای سه‌چهار روزه یا حتی یک هفته‌ای دید. در این صورت، آیا بهتر نیست «کمتر و عمیق‌تر» ‌دیدن را جایگزین «بیشتر و سطحی‌تر» دیدن کنیم و لذت شناخت را بر لذت لایک گرفتن ترجیح دهیم؟

پاسخ این پرسش بستگی به هدف ما از سفر دارد. در گذشته که عکاسی این‌قدر آسان نبود و از آن مهم‌تر، شبکه‌های اجتماعی و گوشی‌های هوشمند در کار نبودند، سفر به مقاصد تاریخی و فرهنگی برای «دیدن و شناختن» بود. امروزه این هدف جای خود را برای خیلی‌ها به «عکس گرفتن و استوری کردن» داده است. از همین‌جاست که «گردشگری تیک‌زن» پدید آمده است. در این گونه از گردشگری، گردشگران فهرست بلندبالایی از جاهای دیدنی دارند که باید همه را سریع ببینند، عکس بگیرند، جلوی نام‌شان تیک بزنند و تمام!

در مقابل، هستند کسانی که اصالت و اولویت را به دیدن و شناختن می‌دهند. ما خود می‌کوشیم تا چنین باشیم. از این‌رو، هیچ‌گاه شیراز را با تخت‌جمشید و پاسارگاد نمی‌بینیم و برای هرکدام توری جداگانه داریم تا هرچیزی را از سر حوصله ببینیم. یا برای اصفهان، پنج شش تور مختلف تعریف کرده‌ایم که هرکدام به دوره‌ای یا وجهی از تاریخ این شهر اختصاص دارد.

@mashghetarikh
👍247
2025/10/21 15:12:52
Back to Top
HTML Embed Code: