این کلاغِ سیاه
هر بار که می‌نشیند بر شانه‌هایم
در فراسویِ شب
خیره می‌شویم به ماه
آن‌سویِ پنجره‌ای بی‌غبار...!



#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini
#شعر_تانکا

برون شو از سینه ای تاریکی
که آفتاب عشق به مدد افقِ دل
در نبض ثانیه‌های زمان
خوش می‌درخشد.






@MasomehAbedini🦋

دشوارترینِ کارها این است که بیاموزی چگونه خودت را دوست بداری، تمامی مصایبِ انسان و جهانِ انسان از زمانی آغاز شد که او به درستی نیاموخت چگونه خودش را ، خویشتن وجودش را دوست بدارد و از حالِ دل خویش غافل ماند.


#معصومه_عابدينی🦋
@MasomehAbedini

خویشتن را به یاد آر ،
در هر زمان و هر مکان



گرجیف 🍃

@MasomehAbedini🦋

«ارزشِ هنر از کامو،»

. کامو در عصیانگر(انسان طاغی) ۱۹۵۱ اندکی پس از جنگ جهانی دوم می‌نویسد: ‌ما هرچه کنيم، تندروی همواره جای خود را در دل انسان نگاه خواهد داشت. ما همه در درون خود تبعيدگاهها، جنايتها و غارتگری‌هايمان را با خود حمل می‌کنيم. اما، وظيفه‌ی ما رها کردن آن‌ها در جهان به حالِ خودشان نيست؛ وظيفه‌ی ما گاهی جنگيدن با آن‌ها در درون خود و همچنین ديگران است. ‌ ‌ ‌


  ◇ ترجمه‌ی سخنرانی کامو از فرانسه

@MasomehAbedini🦋

سطحِ آگاهیِ هر فرد مستقیما متناظر است با میزانِ قضاوت‌هایی که درباره‌ی دیگران یا جهانِ بیرون، در درونِ خود «ندارد و حمل نمی‌کند»

هرچه در زندگی روزمره، قضاوت‌های کمتری درباره‌ی دیگران یا جهانِ بیرون دارید، در سطوح آگاهی بالاتری هستید…

هرچه بیشتر درباره دیگران و رفتارهایشان، نظرات و قضاوتهایی بر مبنای درست و نادرست از منظرِ خودتان نه از لحاظِ حقیقت گویی داشته باشید، بواقع مشغولیتِ ذهنی بیشتری درباره‌ی دیگران داشته باشید (تا آن‌چه که در درونِ خودتان می‌گذرد) در آگاهی پایین تری نیز قرار گرفته‌اید…!


@MasomehAbedini🦋

جانم خموش باش و آرام گیر
که خموشی سخن‌های بسیاری
برای گفتن دارد.





#معصومه_عابدينی🦋
@MasomehAbedini





«بارِ درختِ سکوت، میوه‌ی آرامش است.»

#اروین_د_یالوم

مرا در اندوهم
دوست بدار

چنین گفت
گلدانِ خالی...


صدیقِ قطبی.
.


@MasomehAbedini🦋

محبوبم...
من بسیاریِ اندوهِ عشقِ تو را،
هرگز به هیچ شعفِ پوشالی ای؛
که نیالوده به عشق است
نخواهم بخشید !


#معصومه_عابدینی🦋
@MasomehAbedini

زیاده از حد ، خودت را جدی نگیر؛
تا توسطِ جهان جدی گرفته شوی...

زیاده از حدِ مشغول خود مباش تا پریشان احوال نگردی ،

بیش از پیش به خودت میاندیش ،
به آن خودِ شیفته یا خودی که خود را باخته است ،
و به چگونگیِ بودنت ، تا چراییِ بودنت
از طریقِ جهان آشکار گردد.

همواره آوازه خوانِ روحِ خویش باش
هرچند اگر دشوار و غیر قابلِ بیان و پذیرش باشد.

و هیچ نگران دیده شدن و شنیده‌ شدن مباش،
چراکه آن آوازی که مختصِ به وجودِ تو و ژرفایِ روحِ توست و گویای طریقت راستینِ معرفت تو ، به هر روی در این جنگلِ موهوم هستی نیز همراهانش را خواهد یافت...

و سرانجامِ کار ، پیش از نوازش گرفتن نوازشگر باش،
زیرا که نوازشگر به هر روی، به هر کوی و بَرزَن نوازش خواهد گرفت.






#معصومه__عابدینی🦋
@MasomehAbedini

دیدگاهِ رمانتیک نسبت به ازدواج، بر اهمیت یافتن شخص درست و مناسب پافشاری می‌کند؛ یعنی شخصی همدل با علایق و ارزش‌های فراوان ما. چنین شخصی اصلا وجود نخواهد داشت. ما بیش از حد متفاوت و منحصر به فردیم. تناسب و همخوانی همیشگی غیر ممکن است. شخصی که واقعا و کاملا متناسب با ماست، کسی نیست که به طور معجزه آسایی همه‌ سلایقش با ما یکی باشد. بلکه کسی‌ است که بتواند با فراست و کلام خوش راجع به اختلاف سلایق گفت‌و‌گو کند. به جای اندیشه موهوم مکمل تام یکدیگر بودن، این توانایی تحمل تفاوت‌هاست که نشانه حقیقی شخص درست و مناسب است. مکملِ یکدیگر بودن دستاورد عشق است؛ نباید به عنوان پیش‌شرط آن در نظر گرفته شود.


#آلن_دوباتن...
                 کتابِ: سیرِ عشق...



#بهترین_کتابهایی_که_خوانده‌ام👌🏻

#کتاب_خوب

@MasomehAbedini🦋

هر دم در این وادی سرگردانی ،
حیرانم... حیران، و در این حیرانی؛
با هر نَفسی که جاری‌ست
جادویِ عشق پیوسته سهمِ
نگاهَم می‌شود.



#معصومه__عابدینی🦋
@MasomehAbedini

🦢🦢🦢

قویِ سفید
در دریاچه‌ای آبی شنا می‌کند
آرام و سَر به زیر


🧒🏻 شاعرِ کوچکِ من...❣️🌈


@MasomehAbedini🦋

پادکست مُنیاز - اثر تماشاگر
اثر تماشاگر یا bystander effect چیست؟
تفاوتِ افراد فعال و منفعل در کمک به دیگران از چه چیزی نشأت میگیره؟





تفاوتِ تماشاچی بودن با شاهد بودن...
شاهد بود به معنای منفعل بودن نیست.


مدت زمانِ فایل 28 دقیقه


@MasomehAbedini🦋

از دورترینِ زمان 
برمی‌آید و فرو می‌نشیند
خورشیدِ شکوهمند!


#معصومه__عابدینی🦋
@MasomehAbedini

برای روحِ آنان،

سپاس از آنان که عمیقا به ما عشق ورزیدند
و ما را موردِ بزرگی روح لطیفشان قرار دادند
و سپاس از آنان که به ما نفرت ورزیدند. و حضورمان را تاب نیاوردند ،
چه آنان که عشق ورزیدند و چه آنان که نفرت، در هر دوصورت یک چیز را به ما آموختند قربانی کردنِ «من» و تمامی من های خویش...! چه عیدی والاتر از این را می‌توانی بیابی سَر بریدن بی سر بریدن، و بی‌سر شدگی در میانه‌ی سَرها و جادوی سِرها...

عیدِ راستینِ ما در هر دم عیدِ قربانی بی‌شمار از من های ماست...

🍃🦋🌈