This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فکر نکن کسی که به تو دلداری میدهد، خودش هیچ غم و غصهای ندارد
و زندگیاش آینهی همان واژگان ساده و آرامی است که به زبان میآورد؛ واژگانی که گاه به تو کمک میکنند. مَشِقّات و غصههای زندگی او به مراتب بیشتر از زندگی توست و وضع تو به مراتب بهتر از اوست. اگر غیر از این بود، هرگز نمیتوانست آن واژگان تسلیبخش را پیدا کند تا به تو بگوید.
راینرماریاریلکه
نامه به فرانتس کاپوس
@Media_aramesh
و زندگیاش آینهی همان واژگان ساده و آرامی است که به زبان میآورد؛ واژگانی که گاه به تو کمک میکنند. مَشِقّات و غصههای زندگی او به مراتب بیشتر از زندگی توست و وضع تو به مراتب بهتر از اوست. اگر غیر از این بود، هرگز نمیتوانست آن واژگان تسلیبخش را پیدا کند تا به تو بگوید.
راینرماریاریلکه
نامه به فرانتس کاپوس
@Media_aramesh
اگه دنبال نسخه کپی شده خوشبختی دیگرانی، این پست برای توئه
از جالبترین پژوهشهایی که اخیراً خوندم مقالهای از یک (Beck) از دانشگاه کالیفرنیا بود.
ایشون دنبال این بود ببینه "آدما با چی بیشتر احساس خوشبختی رو تجربه میکنن!"
و ته داستان بیشتر دنبال چی باید بگردیم؟
واسه رسیدن به جواب، دکتر بک و همکارانش یه مطالعه طولی مفصل رو شروع کردن.
روش کارشون هم این مدلی بود که با استفاده از اطلاعات دقیق حدود ۴۰ هزار نفر از پنج کشور مختلف دنیا مسیر زندگی آدمها رو زیر نظر گرفتن و...
حدود ۱۰ سال، هر سال میرفتن سراغ این آدمها و تو یه مجموعه مصاحبههای مفصل ازشون میپرسیدن
از زندگی راضی هستی؟ از شغلت چطوره؟ رابطهات؟ درآمدت؟ خونت؟ سلامتیات؟
و خلاصه جزئیات زندگی فرد رو ثبت و تحلیل میکردن
و اما نتیجه؛
یکی میاد میگه "یار خوب تمام ماجراست!"
یکی دیگه میگه "پول باشه همه چی حله!"
دیگری میگه "برو فلان حرکت رو بزن قطعاً احساس خوشبختی میکنی!"
واسه همه کار نمیکنه و اصلاً چیزی به نام فرمول خوشبختی نداریم!
چرا؟ چون ۴ دسته کلی از افراد شناسایی شدن...
گروه اول: درونیسازها (Top-Down)
حدود ۲۲٪ آدما، جز اون دستهان که حال دلشون تعیینکننده همهچیزه.
نه پول! نه موقعیت! نه رابطه! نه جایگاه.
اینها بر این باورند که پول میاد و میره!
حتما نباید تو رابطه بود که از زندگی لذت برد!
زندگی کن، زندگی.
ما مسافریم و امانتدار...
گروه دوم: شرایطمحورهای بیرونی (Bottom-Up)
برای ۲۱٪ آدما همه چیز برعکسه.
شرایط بیرونی باید خوب باشه تا حالشون خوب بشه.
حال درونی صرف معنا نداره!
بیرون تعیین میکنه چند چندیم!
در نتیجه؛
وقتی حالم خوبه که جیبم پر باشه!
رابطهم خوب باشه!
و موقعیت خوبی باشم.
اگر نباشم، به چی دل خوش کنم...!
گروه سوم: دوطرفهها (Bidirectional)
حدود ۲۵ درصد آدما این مدلیان که هم شرایط بیرونی اونها رو خیلی تکون میده، هم شرایط درونی و دائم در نوسان.
بچهش سر حال باشه، حال دلش خوبه!
چون حال دلش خوبه، محل کارش بهترین ورژن خودش رو نشون میده...
گروه چهارم: بیربطان! (non-directional)
حدود ۲۱ درصد آدما اصلاً ملاک واضحی برای خوشبختی ندارن!
یه وقتی با یه کافه رفتن حال دلشون کوکه!
یه وقتی با یه دستاورد بزرگ!
یه وقتی با یه کتاب میچسبه به سقف،
یه وقتی هم دکتری رو دفاع کرده، انکار نه انگار!
در نتیجه؛
خوشبختی یه نقشه شخصیه، نه عمومی!
یکی با کار خوب و پول زیاد دلش کوکه!
اون یکی با یه زندگی ساده.
یکی با درس و کتاب عشقبازی میکنه!
دیگری با بودن کنار آدما!
یکی با بودن تو یه رابطه عاطفی و دیگری با بودن تو دنیای تنهاییش!
یکی با دروننگری و دیگری با جهاننگری...
و این یعنی:
دنبال نسخه خوشبختی خودت باش! نه نسخه کپیشده دیگری!
ببین حال دل تو با چی کوکه! چی بیشتر از همه خوشحالت میکنه! کجا سر کیفتری!
تو چه موقعیتی احساس زنده بودن میکنی؟ و کجاها از زندگی راضیتری؟
چون یکی با رابطه پرهیجان خوشبخته و دیگری با خونه آروم.
دکتر امانی
@Media_aramesh
از جالبترین پژوهشهایی که اخیراً خوندم مقالهای از یک (Beck) از دانشگاه کالیفرنیا بود.
ایشون دنبال این بود ببینه "آدما با چی بیشتر احساس خوشبختی رو تجربه میکنن!"
و ته داستان بیشتر دنبال چی باید بگردیم؟
واسه رسیدن به جواب، دکتر بک و همکارانش یه مطالعه طولی مفصل رو شروع کردن.
روش کارشون هم این مدلی بود که با استفاده از اطلاعات دقیق حدود ۴۰ هزار نفر از پنج کشور مختلف دنیا مسیر زندگی آدمها رو زیر نظر گرفتن و...
حدود ۱۰ سال، هر سال میرفتن سراغ این آدمها و تو یه مجموعه مصاحبههای مفصل ازشون میپرسیدن
از زندگی راضی هستی؟ از شغلت چطوره؟ رابطهات؟ درآمدت؟ خونت؟ سلامتیات؟
و خلاصه جزئیات زندگی فرد رو ثبت و تحلیل میکردن
و اما نتیجه؛
یکی میاد میگه "یار خوب تمام ماجراست!"
یکی دیگه میگه "پول باشه همه چی حله!"
دیگری میگه "برو فلان حرکت رو بزن قطعاً احساس خوشبختی میکنی!"
واسه همه کار نمیکنه و اصلاً چیزی به نام فرمول خوشبختی نداریم!
چرا؟ چون ۴ دسته کلی از افراد شناسایی شدن...
گروه اول: درونیسازها (Top-Down)
حدود ۲۲٪ آدما، جز اون دستهان که حال دلشون تعیینکننده همهچیزه.
نه پول! نه موقعیت! نه رابطه! نه جایگاه.
اینها بر این باورند که پول میاد و میره!
حتما نباید تو رابطه بود که از زندگی لذت برد!
زندگی کن، زندگی.
ما مسافریم و امانتدار...
گروه دوم: شرایطمحورهای بیرونی (Bottom-Up)
برای ۲۱٪ آدما همه چیز برعکسه.
شرایط بیرونی باید خوب باشه تا حالشون خوب بشه.
حال درونی صرف معنا نداره!
بیرون تعیین میکنه چند چندیم!
در نتیجه؛
وقتی حالم خوبه که جیبم پر باشه!
رابطهم خوب باشه!
و موقعیت خوبی باشم.
اگر نباشم، به چی دل خوش کنم...!
گروه سوم: دوطرفهها (Bidirectional)
حدود ۲۵ درصد آدما این مدلیان که هم شرایط بیرونی اونها رو خیلی تکون میده، هم شرایط درونی و دائم در نوسان.
بچهش سر حال باشه، حال دلش خوبه!
چون حال دلش خوبه، محل کارش بهترین ورژن خودش رو نشون میده...
گروه چهارم: بیربطان! (non-directional)
حدود ۲۱ درصد آدما اصلاً ملاک واضحی برای خوشبختی ندارن!
یه وقتی با یه کافه رفتن حال دلشون کوکه!
یه وقتی با یه دستاورد بزرگ!
یه وقتی با یه کتاب میچسبه به سقف،
یه وقتی هم دکتری رو دفاع کرده، انکار نه انگار!
در نتیجه؛
خوشبختی یه نقشه شخصیه، نه عمومی!
یکی با کار خوب و پول زیاد دلش کوکه!
اون یکی با یه زندگی ساده.
یکی با درس و کتاب عشقبازی میکنه!
دیگری با بودن کنار آدما!
یکی با بودن تو یه رابطه عاطفی و دیگری با بودن تو دنیای تنهاییش!
یکی با دروننگری و دیگری با جهاننگری...
و این یعنی:
دنبال نسخه خوشبختی خودت باش! نه نسخه کپیشده دیگری!
ببین حال دل تو با چی کوکه! چی بیشتر از همه خوشحالت میکنه! کجا سر کیفتری!
تو چه موقعیتی احساس زنده بودن میکنی؟ و کجاها از زندگی راضیتری؟
چون یکی با رابطه پرهیجان خوشبخته و دیگری با خونه آروم.
دکتر امانی
@Media_aramesh
نوشته:
مرد رو : وقتی پول داره
زن رو : وقتی پول نداری
فرزند رو : تو پیری
برادر و خواهر رو : تو تقسیم ارثیه
دوست رو : تو مسافرت
دوست خیلی صمیمی رو : وقتی تو سختی گیر کردی میشناسی
@Media_aramesh
مرد رو : وقتی پول داره
زن رو : وقتی پول نداری
فرزند رو : تو پیری
برادر و خواهر رو : تو تقسیم ارثیه
دوست رو : تو مسافرت
دوست خیلی صمیمی رو : وقتی تو سختی گیر کردی میشناسی
@Media_aramesh
بیشتر دعواهای خستهکننده و بیسرانجام بین زوجها دقیقاً همون روزایی اتفاق میافته که زن داره با بدن و روانِ آشفتهی قبل از پریودش دستوپنجه نرم میکنه
😡
بیشتر دعواهای بدی که من توی اتاق درمان شاهدش بودم، توی دورهی PMS خانمها اتفاق افتاده.
یعنی همون چند روز قبل از پریود که هیجانات، حساسیتها و واکنشها انگار روی دور تند قرار دارن.
تو اون چند روز، ممکنه حرفی که یه روز عادی فقط از کنارش رد میشد، یهو بشه جرقهی یه دعوای چندساعته.
درد، نفخ، خستگی، بیحوصلگی، احساس رها شدگی، حساسیت به رد شدن یا نادیده گرفته شدن...
همه با هم میریزن توی یه بدن و ذهن خسته، که دنبال یه کم درک شدن میگرده.
خب حالا چی کار باید کرد که این دعواها کمتر یا سالمتر بشن؟
اول از همه، مردا باید بدونن این دوره واقعیعه.
شوخی نیست، ادا نیست، لوسبازی هم نیست.
مغز، هورمون، بدن و احساسات زن تو این چند روز انگار یه پکیج پُرفشارن، نه یه نمایش.
یه کار ساده ولی خیلی مؤثر اینه که مردا یه اپلیکیشن پریود نصب کنن؛ نه برای اینکه پلیس سیکل باشی، برای اینکه همدل باشی.
بدونی مثلاً فلان روز، روز حساسیش میتونه باشه.
اینطوری اگه خانومت از یه چیز کوچیک ناراحت شد، نمیگی «این چشه؟»، میگی «خب، الان روزای حساسشه»، هواشو بیشتر میخوای.
تو اون چند روز، نذار بحتا کش بیاد.
شوخیهایی که همیشه میخندیدی بهش، الان ممکنه اشکشو دربیاره.
انتقادهایی که یه وقتایی کمککنندهست، الان ممکنه خردش کنه.
حرفات رو نگه دار واسه چند روز بعد؛ الان وقت بودن و شنیدنه، نه درست کردن و تغییر دادن.
حمایت ریز و بیصدا کار رو درمیاره.
مثلاً یه لیوان دمنوش، یه پتو، یه نوازش بیمنت، یا حتی گفتن این جمله:
«میدونم الان حالت خوب نیست، هر وقت خواستی حرف بزنیم.»
همین، معجزهست گاهی.
اما خانما هم مسئولیت دارن.
درسته که شرایط بدنشون خاصه، ولی این دلیل نمیشه هر واکنشی رو طبیعی بدونن.
مهمه که خودشون PMSشون رو بشناسن، دنبال الگوهاش باشن و بتونن پیشاپیش به شریکشون هشدار بدن.
اگه یه زن بدونه که مثلاً روز ۲۴ سیکلش بیشتر گریهش میگیره یا بیشتر دعواش میشه، خوبه اون روز رو از قبل علامت بزنه و حتی به همسرش بگه:
"امروز یه کم بیشتر کنارم باش، ممکنه بیدلیل بداخلاق بشم."
این صادقانه گفتن، خیلی جاها جلوی دلخوری رو میگیره.
و خیلی مهمه که زن تو اون روزا مراقب لحنش باشه.
لطفاً نذار اون چند روز، بشه زمان آزاد کردن همهی خشمهای فروخورده.
😡
اگه چیزی اذیتت کرده، بذار زمان مناسبی بیاد.
نه که خفش کنی؛ فقط نذار هورمونت تبدیلش کنه به یه چیزی که بعداً خودتم ازش پشیمون شی.
دعوا توی رابطه طبیعیه، ولی اگه همش تو به بازی خاص اتفاق میافته، یعنی یه جای کارو میشه درست کرد؛ با آگاهی، با همدلی، با یه اپ کوچیک و چند کلمهی ساده.PMS یه دوره ست، نه دشمنی شخصی.
اگه هر دو بدونن و رعایت کنن، میتونه از دعوا به درک تبدیل شه.
دکتر محمد اسودی
@media_aramesh
😡
بیشتر دعواهای بدی که من توی اتاق درمان شاهدش بودم، توی دورهی PMS خانمها اتفاق افتاده.
یعنی همون چند روز قبل از پریود که هیجانات، حساسیتها و واکنشها انگار روی دور تند قرار دارن.
تو اون چند روز، ممکنه حرفی که یه روز عادی فقط از کنارش رد میشد، یهو بشه جرقهی یه دعوای چندساعته.
درد، نفخ، خستگی، بیحوصلگی، احساس رها شدگی، حساسیت به رد شدن یا نادیده گرفته شدن...
همه با هم میریزن توی یه بدن و ذهن خسته، که دنبال یه کم درک شدن میگرده.
خب حالا چی کار باید کرد که این دعواها کمتر یا سالمتر بشن؟
اول از همه، مردا باید بدونن این دوره واقعیعه.
شوخی نیست، ادا نیست، لوسبازی هم نیست.
مغز، هورمون، بدن و احساسات زن تو این چند روز انگار یه پکیج پُرفشارن، نه یه نمایش.
یه کار ساده ولی خیلی مؤثر اینه که مردا یه اپلیکیشن پریود نصب کنن؛ نه برای اینکه پلیس سیکل باشی، برای اینکه همدل باشی.
بدونی مثلاً فلان روز، روز حساسیش میتونه باشه.
اینطوری اگه خانومت از یه چیز کوچیک ناراحت شد، نمیگی «این چشه؟»، میگی «خب، الان روزای حساسشه»، هواشو بیشتر میخوای.
تو اون چند روز، نذار بحتا کش بیاد.
شوخیهایی که همیشه میخندیدی بهش، الان ممکنه اشکشو دربیاره.
انتقادهایی که یه وقتایی کمککنندهست، الان ممکنه خردش کنه.
حرفات رو نگه دار واسه چند روز بعد؛ الان وقت بودن و شنیدنه، نه درست کردن و تغییر دادن.
حمایت ریز و بیصدا کار رو درمیاره.
مثلاً یه لیوان دمنوش، یه پتو، یه نوازش بیمنت، یا حتی گفتن این جمله:
«میدونم الان حالت خوب نیست، هر وقت خواستی حرف بزنیم.»
همین، معجزهست گاهی.
اما خانما هم مسئولیت دارن.
درسته که شرایط بدنشون خاصه، ولی این دلیل نمیشه هر واکنشی رو طبیعی بدونن.
مهمه که خودشون PMSشون رو بشناسن، دنبال الگوهاش باشن و بتونن پیشاپیش به شریکشون هشدار بدن.
اگه یه زن بدونه که مثلاً روز ۲۴ سیکلش بیشتر گریهش میگیره یا بیشتر دعواش میشه، خوبه اون روز رو از قبل علامت بزنه و حتی به همسرش بگه:
"امروز یه کم بیشتر کنارم باش، ممکنه بیدلیل بداخلاق بشم."
این صادقانه گفتن، خیلی جاها جلوی دلخوری رو میگیره.
و خیلی مهمه که زن تو اون روزا مراقب لحنش باشه.
لطفاً نذار اون چند روز، بشه زمان آزاد کردن همهی خشمهای فروخورده.
😡
اگه چیزی اذیتت کرده، بذار زمان مناسبی بیاد.
نه که خفش کنی؛ فقط نذار هورمونت تبدیلش کنه به یه چیزی که بعداً خودتم ازش پشیمون شی.
دعوا توی رابطه طبیعیه، ولی اگه همش تو به بازی خاص اتفاق میافته، یعنی یه جای کارو میشه درست کرد؛ با آگاهی، با همدلی، با یه اپ کوچیک و چند کلمهی ساده.PMS یه دوره ست، نه دشمنی شخصی.
اگه هر دو بدونن و رعایت کنن، میتونه از دعوا به درک تبدیل شه.
دکتر محمد اسودی
@media_aramesh
شاد باشی يا غصه بخوری
راضی باشی از زندگيت يا نه
لحظه ها ميگذرن
پس تصميم بگير از امروز
برای هر چيز بيخودی خودت رو داغون نکنی.
یه روز خوب رو با فکر کردن
به دیروز بد، خراب نکنیم.
❣صبحتون بخیر و شادی...
@Media_aramesh
راضی باشی از زندگيت يا نه
لحظه ها ميگذرن
پس تصميم بگير از امروز
برای هر چيز بيخودی خودت رو داغون نکنی.
یه روز خوب رو با فکر کردن
به دیروز بد، خراب نکنیم.
❣صبحتون بخیر و شادی...
@Media_aramesh
تسلیم نشو!
تلاش کن!
اگر شکست خوردی بازم تلاش کن!
برای چیزی که دوستش داری،
برای هدفی که تلاش می کنی،
برای آرزویی که میخوای به دستش بیاری تسلیم نشو!
و هر روز و هر ساعت بیشتر تلاش کن تا هی قوی تر بشی!
نزار هیچ کسی باعث بشه تسلیم بشی!
اگر هدف چیزی هست که دوستش داری و آرزوت بوده،
پس به دستش بیار!
تو میتونی…
هرچی تلاش کردی،
هرچی شکست خوردی مهم نیست!
باز هم تلاش کن
و باز هم شکست بخور
اما این بار، سخت تر شکست بخور
تا روزی که ببینی موفق شدی
اما هیچ وقت تسلیم نشو
اگر به خودت و باورهات و خدا ایمان
داری،مطمئن باش که میتونی…!
✨ @Media_aramesh
تلاش کن!
اگر شکست خوردی بازم تلاش کن!
برای چیزی که دوستش داری،
برای هدفی که تلاش می کنی،
برای آرزویی که میخوای به دستش بیاری تسلیم نشو!
و هر روز و هر ساعت بیشتر تلاش کن تا هی قوی تر بشی!
نزار هیچ کسی باعث بشه تسلیم بشی!
اگر هدف چیزی هست که دوستش داری و آرزوت بوده،
پس به دستش بیار!
تو میتونی…
هرچی تلاش کردی،
هرچی شکست خوردی مهم نیست!
باز هم تلاش کن
و باز هم شکست بخور
اما این بار، سخت تر شکست بخور
تا روزی که ببینی موفق شدی
اما هیچ وقت تسلیم نشو
اگر به خودت و باورهات و خدا ایمان
داری،مطمئن باش که میتونی…!
✨ @Media_aramesh
ما به این دنیا نیومدیم تا جایگاه کسی رو بگیریم
یا ازش جلو بزنیم یا خودمونو به دیگری ثابت کنیم
و با برتر بودن احساس کافی بودن و خوب بودن کنیم
میگن آدم با اعتماد به نفس کسی نیست که
وارد یک جمع بشه و چون از بقیه بهتره به خودش افتخار کنه
بلکه کسیه که وارد هر جمعی بشه
اصلاً خودش رو با دیگران مقایسه نکنه!
حالا یه سوال
شاگرد اولای کلاس الآن کجا هستن؟
کاپیتان های تیم های ورزشی الآن در چه حالین؟!
ما در تمام عمر فکر کردیم
که باید تلاش کنیم تا از بقیه بهتر باشیم
در حالی که باید یاد میگرفتیم که
به خاطر دل خودت تلاش کن
با لذت در مسیر دلخواهت حرکت کن و برای خوشحالی
و حال خوب خودت به سمت هدف هات حرکت کن
باور کنید اونهایی که نفرات متوسط تری بودن
اما کنار درس خوندن ورزش و تفریح میکردن
الآن آدمای خوشبخت و موفقی در زندگیشون هستن
ولی آدمای تک بُعدی یا رقابت طلب و مقایسه کن
که فقط میخواستن از دیگران جلو بزنن
حتی اگه الآن به آرزوشونم رسیده باشن
باز هم خوشحال نیستن!
چرا؟!
چون در حال رقابت با یکی دیگه
و سر یه چیز دیگه و در یک سن دیگه هستن
تا اثبات کنن که بهتر و سر تر و موفق ترن!
آخرش که چی؟!
با این نگرش
حتی اگه ببری، باز هم بازنده ای!
چون موفقیتی که با رنج و اعصاب خردی به دست بیاد
و دستاوردی که باعث بشه هر روز استرس بکشی و حرص بخوری
در نهایت هم لذت واقعی به همراه نداره
پس لطفاً درست فکر کنیم
ما با هم در رقابت نیستیم
و قرار نیست جای کسی رو در زندگی بگیریم
بلکه فقط باید به خاطر دل خودمون تلاش کنیم
تا موفق و خوشحال باشیم و از زندگیمون لذت ببریم
اینجوری مطمئناً دنیامون هم قشنگ تر میشه
.
سپهر خدابنده
@Media_aramesh
ما به این دنیا نیومدیم تا جایگاه کسی رو بگیریم
یا ازش جلو بزنیم یا خودمونو به دیگری ثابت کنیم
و با برتر بودن احساس کافی بودن و خوب بودن کنیم
میگن آدم با اعتماد به نفس کسی نیست که
وارد یک جمع بشه و چون از بقیه بهتره به خودش افتخار کنه
بلکه کسیه که وارد هر جمعی بشه
اصلاً خودش رو با دیگران مقایسه نکنه!
حالا یه سوال
شاگرد اولای کلاس الآن کجا هستن؟
کاپیتان های تیم های ورزشی الآن در چه حالین؟!
ما در تمام عمر فکر کردیم
که باید تلاش کنیم تا از بقیه بهتر باشیم
در حالی که باید یاد میگرفتیم که
به خاطر دل خودت تلاش کن
با لذت در مسیر دلخواهت حرکت کن و برای خوشحالی
و حال خوب خودت به سمت هدف هات حرکت کن
باور کنید اونهایی که نفرات متوسط تری بودن
اما کنار درس خوندن ورزش و تفریح میکردن
الآن آدمای خوشبخت و موفقی در زندگیشون هستن
ولی آدمای تک بُعدی یا رقابت طلب و مقایسه کن
که فقط میخواستن از دیگران جلو بزنن
حتی اگه الآن به آرزوشونم رسیده باشن
باز هم خوشحال نیستن!
چرا؟!
چون در حال رقابت با یکی دیگه
و سر یه چیز دیگه و در یک سن دیگه هستن
تا اثبات کنن که بهتر و سر تر و موفق ترن!
آخرش که چی؟!
با این نگرش
حتی اگه ببری، باز هم بازنده ای!
چون موفقیتی که با رنج و اعصاب خردی به دست بیاد
و دستاوردی که باعث بشه هر روز استرس بکشی و حرص بخوری
در نهایت هم لذت واقعی به همراه نداره
پس لطفاً درست فکر کنیم
ما با هم در رقابت نیستیم
و قرار نیست جای کسی رو در زندگی بگیریم
بلکه فقط باید به خاطر دل خودمون تلاش کنیم
تا موفق و خوشحال باشیم و از زندگیمون لذت ببریم
اینجوری مطمئناً دنیامون هم قشنگ تر میشه
.
سپهر خدابنده
@Media_aramesh
چرا مردم این همه اطلاعات، عکس، جزییات از زندگی خودشون توی مجازی میذارن؟ اصلن چرا باید جزییات زندگیمون دست یه سری آدم باشه که اصلن نمیشناسیمشون؟ چرا به این فکر نمیکنیم که ممکنه آسیب ببینین؟
اگر زندگی شادی داریم به نظر من نیاز نیست بقیه بدونن، اون هم آدمهایی که اصلن بیربط هستن به ما. من فکر میکنم بیشتر این تصاویر واقعی نیست، شادیها فقط برای همون لحظه و عکس و فیلمه که به بقیه نشون بدن و توجه بقیه رو جلب کنن.
مراقب بچههاتون باشید، توی مجازی عکسشون رو منتشر نکنید. مراقب خونه زندگیتون باشید، مراقب آدمهای نامربوط که ممکنه پاشون باز بشه به زندگیهاتون.
مراقب باشید
@Media_aramesh
اگر زندگی شادی داریم به نظر من نیاز نیست بقیه بدونن، اون هم آدمهایی که اصلن بیربط هستن به ما. من فکر میکنم بیشتر این تصاویر واقعی نیست، شادیها فقط برای همون لحظه و عکس و فیلمه که به بقیه نشون بدن و توجه بقیه رو جلب کنن.
مراقب بچههاتون باشید، توی مجازی عکسشون رو منتشر نکنید. مراقب خونه زندگیتون باشید، مراقب آدمهای نامربوط که ممکنه پاشون باز بشه به زندگیهاتون.
مراقب باشید
@Media_aramesh
تو یه رابطه، اینکه دو نفر از نظر احساسی مسئولیتپذیر باشن خیلی مهمه، مثل نفس کشیدن برای زنده موندنه.
اینکه فقط یکی حالش خوب باشه کافی نیست، هر دو باید حواسشون به احساسات و رفتاراشون باشه
لازم نیست طرف مقابلت کامل باشه، چون هیچکس کامل نیست.
همهمون گاهی عصبانی میشیم یا حرف اشتباه میزنیم.اما اگه یکی از دو نفر همیشه ناراحتیا مشکلاتش رو سر اون یکی خالی کنه، بدون اینکه بفهمه یا قبول کنه که خودش هم مشکل داره، اون رابطه دیگه جای امن و راحتی نمیمونه. تبدیل میشه به جایی که فقط استرس و ناراحتی میاره.
🌞 🌿
Online_counsel
@Media_aramesh
اینکه فقط یکی حالش خوب باشه کافی نیست، هر دو باید حواسشون به احساسات و رفتاراشون باشه
لازم نیست طرف مقابلت کامل باشه، چون هیچکس کامل نیست.
همهمون گاهی عصبانی میشیم یا حرف اشتباه میزنیم.اما اگه یکی از دو نفر همیشه ناراحتیا مشکلاتش رو سر اون یکی خالی کنه، بدون اینکه بفهمه یا قبول کنه که خودش هم مشکل داره، اون رابطه دیگه جای امن و راحتی نمیمونه. تبدیل میشه به جایی که فقط استرس و ناراحتی میاره.
Online_counsel
@Media_aramesh
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
میگذرند...
زودتر از آنچه فکر کنی میگذرند،
عشقها، اضطرابها، هیجانها، باد و بارانهای یک تابستانند...
🤩 🤩 🤩
@Media_aramesh
زودتر از آنچه فکر کنی میگذرند،
عشقها، اضطرابها، هیجانها، باد و بارانهای یک تابستانند...
@Media_aramesh
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
اگر نميخواهيد بيمار شويد احساساتتان را بيان کنيد!
طبق تحقیقات انجام شده عدم بیان احساسات علاوه بر ایجاد مشکلات روانی و جسمی باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان میشود
#سلامت
@Media_aramesh
طبق تحقیقات انجام شده عدم بیان احساسات علاوه بر ایجاد مشکلات روانی و جسمی باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان میشود
#سلامت
@Media_aramesh
شاید اگر بدانید آنهایی که سالهاست از جوانیشان گذشتند به چه چیزهایی غبطه میخورند، بتوانید بهتر جوانی کنید:
۱-چرا وقتی میتوانستم سفر کنم، نکردم!
۲- چرا زبان دومی نیاموختم!
۳-چرا وقتم را به خاطر رابطهای تمام شده تلف کردم!
۴- چرا از خود در برابر نور آفتاب محافظت نکردم تا پوست سالمتر و بدون چروکی داشته باشم!
۵- چرا برای دیدن خوانندگان مورد علاقهام به کنسرت نرفتم!
۶- چرا از انجام خیلی از کارها ترسیدم!
۷- چرا ورزش اولویت کارم نبود!
۸- چرا خود را گرفتار سنتها کردم!
۹- چرا از کاری که دوست نداشتم استعفا ندادم!
۱۰- چرا بیشتر درس نخواندم!
۱۱-چرا باور نکردم زیبا هستم!
۱۲- چرا از گفتن دوستت دارم ترسیدم!
۱۳- چرا به راهنماییهای والدینم گوش ندادم!
۱۴-چرا خودخواه بودم!
۱۵- چرا تا این حد نظر دیگران برایم مهم بود!
۱۶- چرا به جای آنکه به رویاهای خودم فکر کنم به فکر براوردن رویای دیگران بودم
۱۷- چرا وقتم را صرف یادآوری خاطرات بد کردم و زمانم را از دست دادم. کاش افسوس گذشته را نمیخوردم!
۱۸- چرا کسانی را که دوست داشتم از خود رنجاندم!
۱۹- چرا از خود دفاع نکردم!
۲۰- چرا برای برخی کارها داوطلب نشدم!
۲۱- چرا بیشتر مراقب دندانهایم نبودم!
۲۲- چرا قبل از مرگ مادر و پدر بزرگ سئوالاتی را که داشتم از آنها نپرسیدم!
۲۳- چرا زیاد کار کردم!
۲۴- چرا آشپزی یاد نگرفتم!
۲۵- چرا از زمان حال لذت نبردم!
۲۶- چرا تلاش نکردم آنچه را شروع کردم به پایان برسانم!
۲۷- چرا گرفتار کلیشههای فرهنگی شدم و از هدفم بازماندم!
۲۸- چرا دوستیهایم را ادامه ندادم!
۲۹- چرا با کودکانم بیشتر بازی نکردم!
۳۰- چرا انسان ریسکپذیری نبودم!
۳۱- چرا برای افزایش دانش و ارتباطاتم تلاش نکردم!
۳۲- چرا تا این حد فرد نگرانی بودم!
۳۳- چرا سر هر چیزی زود عصبانی شدم!
۳۴- چرا به اندازه کافی با افرادی که دوستشان داشتم وقت نگذراندم!
۳۵- چرا برای یک بار هم که شده پشت میکروفون نرفتم تا در مقابل جمع صحبت کنم
این روزا رو راحت از دست نده♥️
@Media_aramesh
۱-چرا وقتی میتوانستم سفر کنم، نکردم!
۲- چرا زبان دومی نیاموختم!
۳-چرا وقتم را به خاطر رابطهای تمام شده تلف کردم!
۴- چرا از خود در برابر نور آفتاب محافظت نکردم تا پوست سالمتر و بدون چروکی داشته باشم!
۵- چرا برای دیدن خوانندگان مورد علاقهام به کنسرت نرفتم!
۶- چرا از انجام خیلی از کارها ترسیدم!
۷- چرا ورزش اولویت کارم نبود!
۸- چرا خود را گرفتار سنتها کردم!
۹- چرا از کاری که دوست نداشتم استعفا ندادم!
۱۰- چرا بیشتر درس نخواندم!
۱۱-چرا باور نکردم زیبا هستم!
۱۲- چرا از گفتن دوستت دارم ترسیدم!
۱۳- چرا به راهنماییهای والدینم گوش ندادم!
۱۴-چرا خودخواه بودم!
۱۵- چرا تا این حد نظر دیگران برایم مهم بود!
۱۶- چرا به جای آنکه به رویاهای خودم فکر کنم به فکر براوردن رویای دیگران بودم
۱۷- چرا وقتم را صرف یادآوری خاطرات بد کردم و زمانم را از دست دادم. کاش افسوس گذشته را نمیخوردم!
۱۸- چرا کسانی را که دوست داشتم از خود رنجاندم!
۱۹- چرا از خود دفاع نکردم!
۲۰- چرا برای برخی کارها داوطلب نشدم!
۲۱- چرا بیشتر مراقب دندانهایم نبودم!
۲۲- چرا قبل از مرگ مادر و پدر بزرگ سئوالاتی را که داشتم از آنها نپرسیدم!
۲۳- چرا زیاد کار کردم!
۲۴- چرا آشپزی یاد نگرفتم!
۲۵- چرا از زمان حال لذت نبردم!
۲۶- چرا تلاش نکردم آنچه را شروع کردم به پایان برسانم!
۲۷- چرا گرفتار کلیشههای فرهنگی شدم و از هدفم بازماندم!
۲۸- چرا دوستیهایم را ادامه ندادم!
۲۹- چرا با کودکانم بیشتر بازی نکردم!
۳۰- چرا انسان ریسکپذیری نبودم!
۳۱- چرا برای افزایش دانش و ارتباطاتم تلاش نکردم!
۳۲- چرا تا این حد فرد نگرانی بودم!
۳۳- چرا سر هر چیزی زود عصبانی شدم!
۳۴- چرا به اندازه کافی با افرادی که دوستشان داشتم وقت نگذراندم!
۳۵- چرا برای یک بار هم که شده پشت میکروفون نرفتم تا در مقابل جمع صحبت کنم
این روزا رو راحت از دست نده♥️
@Media_aramesh